എന്റെ മാവും പൂക്കുമ്പോൾ – 21 73അടിപൊളി  

പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : കിട്ടോന്നറിയില്ല പുല്ലേ

സൽമ : മം… മുട്ടി നോക്ക്, എന്തായാലും നിനക്ക് നന്നായിട്ട് കേറി മേയാനുണ്ട് ബോഡിയുണ്ട്

ഞാൻ : മം…

സംസാരം കഴിഞ്ഞതും ഭാഗ്യലക്ഷ്മി മുകളിലേക്ക് നടന്നു, പുറത്തെത്തി രണ്ടു പേരെയും ഓട്ടോയിൽ കയറ്റി തിരിഞ്ഞു നടക്കും നേരം പുറത്തേക്ക് തലയിട്ട് ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

സൽമ : ഡാ കിട്ടിയാൽ പറയണോട്ട

ഞാൻ : പോടീ…

ഓട്ടോ പോയതും ഞാൻ വാർഡിലേക്ക് ചെന്നു, കിളവന്റെ അടുത്തിരിക്കുന്ന ഭാഗ്യലക്ഷ്മിയെ കുറച്ചു നേരം നോക്കി വെള്ളമിറക്കി വരാന്തയിൽ ചെന്ന് ഫോൺ എടുത്ത് ഞാൻ ഭാഗ്യലക്ഷ്മിക്ക് ഒരു മിസ്സ്ഡ് കോൾ കൊടുത്ത് കസേരയിൽ ഇരുന്നു, അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഇവിടെ വന്ന് ഇരിക്കുവാണോ

കുറച്ചു ഗൗരവത്തിൽ

ഞാൻ : അവിടെയിരുന്നിട്ടിപ്പോ എന്തിനാ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്താണ് ഒരു ഗൗരവം?

ഞാൻ : ചേച്ചി ഒന്ന് മൈൻഡ് പോലും ചെയ്യുന്നില്ലല്ലോ

എന്റെ ഇടതു വശത്തിരുന്ന്, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓഹോ അതാണോ മിസ്സ്ഡ് കോൾ അടിച്ച് എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വരുത്തിയത്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മിയെ നോക്കി, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : മം….

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മം… പറ എന്താ കാര്യം?

ഞാൻ : എന്ത് കാര്യം?

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ച കാര്യം

ഞാൻ : ഓ അതോ, ചുമ്മാ എന്തെങ്കിലും മിണ്ടിയും പറഞ്ഞിരിക്കാൻ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഹമ്… ഫോണൊക്കെ കൈയിൽ ഉണ്ടല്ലോ, മിണ്ടാനും പറയാനൊന്നും വേറെ ആരുമില്ലേ

ഞാൻ : ആര്? അങ്ങനാരുമില്ലെന്ന് ഞാൻ ഇന്നലെ പറഞ്ഞില്ലേ

കള്ളച്ചിരിയോടെ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മ്മ് അപ്പൊ കുറച്ചു മുന്നേ കണ്ട കൊച്ച് ഏതാ

ഞാൻ : അത് എന്റെ കൂടെ പഠിച്ച കൂട്ടുകാരിയാ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓ കൂട്ടുകാരിയാ, ഞാൻ കരുതി…

ഞാൻ : എന്ത് കരുതി?

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഏയ്‌ ഒന്നൂല്ലാ..

ഞാൻ : മം..ഇന്നെന്താ വരാൻ എന്താ വൈകിയേ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഞാൻ എന്നും വരുന്ന സമയത്താണല്ലോ വന്നത്

പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : എന്നിട്ടാണോ അങ്ങേര് അനാഥ പ്രേതം പോലെ അവിടെ കിടന്നത്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓ അത് അവന് നേരത്തെ പോണമെന്നു പറഞ്ഞ് പോയതല്ലേ

ഞാൻ : പാവം

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ആര്?

ഞാൻ : അങ്ങേരെ

അൽപ്പം ദേഷ്യത്തിൽ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഹമ്.. സ്വന്തം അച്ഛനല്ലേ കിടക്കുന്നത്, ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് വെയിറ്റ് ചെയ്താൽ എന്താ അവന്

ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : അത് എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടെന്താ കാര്യം

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : നീയല്ലേ പാവമെന്ന് പറഞ്ഞത്

ഞാൻ : ഓഹ്, ഞാൻ വിട്ടേ… ഇനി എന്നോട് ചാടി കയറേണ്ട

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മം…

ഞാൻ : നാളെയെങ്ങനെയാ?

എന്നെയൊന്നു നോക്കി

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്ത്?

ഞാൻ : അല്ല നാളെ ഞായറാഴ്ചയല്ലേ, അവൻ വരോ അതോ ചേച്ചി ഇവിടെ ഫുൾ ടൈം ഉണ്ടാവോ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓ നാളെ ഞായർ ആണല്ലേ

ഞാൻ : അത് പോലും അറിയില്ലേ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഇവിടെയിങ്ങനെ കയറിയിറങ്ങി ഇപ്പൊ എല്ലാ ദിവസവും ഒരുപോലെയാണ്

ഞാൻ : മം…നാളെ രാവിലെ പോവോ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഏയ്‌ ഇല്ല അവന്റെ ജോലി ഷിഫ്റ്റ്‌ മാറും, ഉച്ചക്കേ വരുള്ളൂ

ഞാൻ : അപ്പൊ ഇനി നൈറ്റ്‌ അവനായിരിക്കോ നിൽക്കുന്നത്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ആ എന്തേയ്?

ഞാൻ : ഒന്നുല്ല, അപ്പൊ ചേച്ചി വീട്ടിൽ ഒറ്റക്ക് നിക്കോ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : നിൽക്കാതെ പിന്നെ

ഞാൻ : രാത്രി തനിച്ചിരിക്കാൻ പേടിയില്ലേ

ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : പേടിയൊക്കെയുണ്ട്, എന്നും പറഞ്ഞ് ആരെങ്കിലും വിളിച്ചു കൂടെ നിർത്താൻ പറ്റോ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മിയുടെ ആ ഡയലോഗിൽ പിടിച്ച്, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : എന്നെ വേണെങ്കിൽ വിളിച്ചോട്ടാ

എന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മ്മ് എന്തിനു?

ഞാൻ : അല്ല കൂടെ നിക്കാനേ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അയ്യടാ ചെക്കാ

എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഭാഗ്യലക്ഷ്മി വലതു കൈ നീട്ടി എന്റെ തോളിൽ അടിച്ചു, ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : അയ്യോ…പേടിയാണെങ്കിൽ മതി

പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മം….അങ്ങനെ മോൻ നിക്കണ്ടാ

ഞാൻ : ഓ ഒരു സഹായം ചെയ്യാന്ന് വെച്ചപ്പോൾ, വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ട

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അച്ചോടാ… ഒരു സഹായി വന്നിരിക്കുന്നു

ഞാൻ : ഓ പിടിച്ചില്ലായിരിക്കും

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : പോടാ…

ഞാൻ : മം കോക്കായി വന്ന് പിടിക്കട്ടെ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ആ പിടിച്ചോട്ടെ, നിനക്കെന്താ?

ഞാൻ : കണ്ടോ കോക്കായ്ക്ക് പിടിക്കാൻ കൊടുക്കാൻ കുഴപ്പമില്ല, എനിക്ക് പിടിക്കാൻ തരാനാ ഇഷ്ടമില്ലാത്തത്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്താ? എന്താ?

ഞാൻ : ഒന്നുല്ലേ…ഒറ്റക്ക് നിന്നോന്ന്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മം…നാളെ ക്ലാസില്ലല്ലോ നീ എപ്പഴാ വീട്ടിൽ പോവുന്നേ

ഞാൻ : അറിഞ്ഞിട്ടെന്തിനാ?

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓഹ് പറയ് ചെക്കാ

ഞാൻ : ഉച്ചക്ക്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മം.. ഡിസ്ചാർജ് കാര്യം വല്ലതും പറഞ്ഞോ

ഞാൻ : ഇല്ല, ചേച്ചിയുടെയോ?

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അടുത്താഴ്ച കൂടി നോക്കട്ടെ ഇല്ലെങ്കിൽ ഡിസ്ചാർജ് വാങ്ങി പോണം

ഞാൻ : അതെന്താ പെട്ടെന്ന്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ ഹൈദരാബാദിലേ അവന്റെ ജോലിക്കാര്യം

ഞാൻ : ആ…

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അത് ഏതാണ്ട് റെഡിയായിട്ടുണ്ട് മിക്കവാറും അടുത്താഴ്ച കഴിഞ്ഞ് അവൻ അങ്ങോട്ട്‌ പോവും

ഞാൻ : അപ്പൊ ഇനി എങ്ങനെ കാണും

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ആരെ?

ഞാൻ : ചേച്ചിയെ

പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്നെ എന്തിനാ കാണുന്നേ ഇനി?

ഞാൻ : അത് അത്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അത്…?

ഞാൻ : ഏയ്‌ ഒന്നൂല്ലാ

എന്റെ വാടിയ മുഖം കണ്ട്, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : നമ്പർ കൈയിൽ ഇല്ലേ വിളിക്കാലോ

ഞാൻ : മം… എന്നാലും കാണാൻ പറ്റില്ലല്ലോ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അതിന് നമുക്ക് വഴിയുണ്ടാക്കാം

ഞാൻ : മം…പറ്റിക്കോ?

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്തിന് പറ്റിക്കണം?

ഞാൻ : അല്ല ഇവിടെന്ന് പോയാൽ പിന്നെ ചേച്ചി കോളേടുത്തില്ലെങ്കിലോ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓഹ് ഇങ്ങനൊരു ചെക്കൻ, എന്നാ നീ വീട്ടിലോട്ട് വാ, അപ്പൊ വിശ്വാസമാവോലോ

ഞാൻ : അതിനെനിക്ക് വഴി അറിയില്ലല്ലോ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഹമ്… നാളെ നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു എന്റെ വീട്ടിൽ പോവാം, പോരേ..

വഴി തുറന്നു കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിൽ, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : പിന്നെ ചുമ്മാ കളിപ്പിക്കുവല്ലേ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഇല്ലടാ, നീ വാ…

ഞാൻ : നാളെയെപ്പോ?

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അവൻ എത്തിയിട്ട്

ഞാൻ : മം… എന്നാ പോവാം

പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മം… ഇങ്ങനൊരു ചെക്കൻ

ഞാൻ : ഞാൻ വരുന്നത് കൊണ്ട് വേറെ പ്രശ്നമൊന്നുമില്ലല്ലോ

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്ത് പ്രശ്നം?

ഞാൻ : അല്ല അടുത്തുള്ള ആരെങ്കിലും?

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓ എന്ത്, അവിടെ അങ്ങനെ അടുത്ത് വീടൊന്നുമില്ല, പിന്നെ നീ എന്റെ കാമുകനൊന്നുമല്ലോ പ്രശ്നമുണ്ടാവാൻ

ഞാൻ : ആ അതേതായാലും നന്നായി

ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്ത്? കാമുകനാവാത്തതോ?

ഞാൻ : ഏയ്‌ അല്ല, അടുത്ത് വീടൊന്നുമില്ലാത്തത്

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *