പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : കിട്ടോന്നറിയില്ല പുല്ലേ
സൽമ : മം… മുട്ടി നോക്ക്, എന്തായാലും നിനക്ക് നന്നായിട്ട് കേറി മേയാനുണ്ട് ബോഡിയുണ്ട്
ഞാൻ : മം…
സംസാരം കഴിഞ്ഞതും ഭാഗ്യലക്ഷ്മി മുകളിലേക്ക് നടന്നു, പുറത്തെത്തി രണ്ടു പേരെയും ഓട്ടോയിൽ കയറ്റി തിരിഞ്ഞു നടക്കും നേരം പുറത്തേക്ക് തലയിട്ട് ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
സൽമ : ഡാ കിട്ടിയാൽ പറയണോട്ട
ഞാൻ : പോടീ…
ഓട്ടോ പോയതും ഞാൻ വാർഡിലേക്ക് ചെന്നു, കിളവന്റെ അടുത്തിരിക്കുന്ന ഭാഗ്യലക്ഷ്മിയെ കുറച്ചു നേരം നോക്കി വെള്ളമിറക്കി വരാന്തയിൽ ചെന്ന് ഫോൺ എടുത്ത് ഞാൻ ഭാഗ്യലക്ഷ്മിക്ക് ഒരു മിസ്സ്ഡ് കോൾ കൊടുത്ത് കസേരയിൽ ഇരുന്നു, അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഇവിടെ വന്ന് ഇരിക്കുവാണോ
കുറച്ചു ഗൗരവത്തിൽ
ഞാൻ : അവിടെയിരുന്നിട്ടിപ്പോ എന്തിനാ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്താണ് ഒരു ഗൗരവം?
ഞാൻ : ചേച്ചി ഒന്ന് മൈൻഡ് പോലും ചെയ്യുന്നില്ലല്ലോ
എന്റെ ഇടതു വശത്തിരുന്ന്, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓഹോ അതാണോ മിസ്സ്ഡ് കോൾ അടിച്ച് എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വരുത്തിയത്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മിയെ നോക്കി, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : മം….
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മം… പറ എന്താ കാര്യം?
ഞാൻ : എന്ത് കാര്യം?
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ച കാര്യം
ഞാൻ : ഓ അതോ, ചുമ്മാ എന്തെങ്കിലും മിണ്ടിയും പറഞ്ഞിരിക്കാൻ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഹമ്… ഫോണൊക്കെ കൈയിൽ ഉണ്ടല്ലോ, മിണ്ടാനും പറയാനൊന്നും വേറെ ആരുമില്ലേ
ഞാൻ : ആര്? അങ്ങനാരുമില്ലെന്ന് ഞാൻ ഇന്നലെ പറഞ്ഞില്ലേ
കള്ളച്ചിരിയോടെ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മ്മ് അപ്പൊ കുറച്ചു മുന്നേ കണ്ട കൊച്ച് ഏതാ
ഞാൻ : അത് എന്റെ കൂടെ പഠിച്ച കൂട്ടുകാരിയാ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓ കൂട്ടുകാരിയാ, ഞാൻ കരുതി…
ഞാൻ : എന്ത് കരുതി?
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഏയ് ഒന്നൂല്ലാ..
ഞാൻ : മം..ഇന്നെന്താ വരാൻ എന്താ വൈകിയേ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഞാൻ എന്നും വരുന്ന സമയത്താണല്ലോ വന്നത്
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : എന്നിട്ടാണോ അങ്ങേര് അനാഥ പ്രേതം പോലെ അവിടെ കിടന്നത്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓ അത് അവന് നേരത്തെ പോണമെന്നു പറഞ്ഞ് പോയതല്ലേ
ഞാൻ : പാവം
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ആര്?
ഞാൻ : അങ്ങേരെ
അൽപ്പം ദേഷ്യത്തിൽ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഹമ്.. സ്വന്തം അച്ഛനല്ലേ കിടക്കുന്നത്, ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് വെയിറ്റ് ചെയ്താൽ എന്താ അവന്
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : അത് എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടെന്താ കാര്യം
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : നീയല്ലേ പാവമെന്ന് പറഞ്ഞത്
ഞാൻ : ഓഹ്, ഞാൻ വിട്ടേ… ഇനി എന്നോട് ചാടി കയറേണ്ട
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മം…
ഞാൻ : നാളെയെങ്ങനെയാ?
എന്നെയൊന്നു നോക്കി
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്ത്?
ഞാൻ : അല്ല നാളെ ഞായറാഴ്ചയല്ലേ, അവൻ വരോ അതോ ചേച്ചി ഇവിടെ ഫുൾ ടൈം ഉണ്ടാവോ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓ നാളെ ഞായർ ആണല്ലേ
ഞാൻ : അത് പോലും അറിയില്ലേ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഇവിടെയിങ്ങനെ കയറിയിറങ്ങി ഇപ്പൊ എല്ലാ ദിവസവും ഒരുപോലെയാണ്
ഞാൻ : മം…നാളെ രാവിലെ പോവോ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഏയ് ഇല്ല അവന്റെ ജോലി ഷിഫ്റ്റ് മാറും, ഉച്ചക്കേ വരുള്ളൂ
ഞാൻ : അപ്പൊ ഇനി നൈറ്റ് അവനായിരിക്കോ നിൽക്കുന്നത്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ആ എന്തേയ്?
ഞാൻ : ഒന്നുല്ല, അപ്പൊ ചേച്ചി വീട്ടിൽ ഒറ്റക്ക് നിക്കോ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : നിൽക്കാതെ പിന്നെ
ഞാൻ : രാത്രി തനിച്ചിരിക്കാൻ പേടിയില്ലേ
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : പേടിയൊക്കെയുണ്ട്, എന്നും പറഞ്ഞ് ആരെങ്കിലും വിളിച്ചു കൂടെ നിർത്താൻ പറ്റോ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മിയുടെ ആ ഡയലോഗിൽ പിടിച്ച്, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : എന്നെ വേണെങ്കിൽ വിളിച്ചോട്ടാ
എന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മ്മ് എന്തിനു?
ഞാൻ : അല്ല കൂടെ നിക്കാനേ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അയ്യടാ ചെക്കാ
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഭാഗ്യലക്ഷ്മി വലതു കൈ നീട്ടി എന്റെ തോളിൽ അടിച്ചു, ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : അയ്യോ…പേടിയാണെങ്കിൽ മതി
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മം….അങ്ങനെ മോൻ നിക്കണ്ടാ
ഞാൻ : ഓ ഒരു സഹായം ചെയ്യാന്ന് വെച്ചപ്പോൾ, വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ട
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അച്ചോടാ… ഒരു സഹായി വന്നിരിക്കുന്നു
ഞാൻ : ഓ പിടിച്ചില്ലായിരിക്കും
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : പോടാ…
ഞാൻ : മം കോക്കായി വന്ന് പിടിക്കട്ടെ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ആ പിടിച്ചോട്ടെ, നിനക്കെന്താ?
ഞാൻ : കണ്ടോ കോക്കായ്ക്ക് പിടിക്കാൻ കൊടുക്കാൻ കുഴപ്പമില്ല, എനിക്ക് പിടിക്കാൻ തരാനാ ഇഷ്ടമില്ലാത്തത്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്താ? എന്താ?
ഞാൻ : ഒന്നുല്ലേ…ഒറ്റക്ക് നിന്നോന്ന്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മം…നാളെ ക്ലാസില്ലല്ലോ നീ എപ്പഴാ വീട്ടിൽ പോവുന്നേ
ഞാൻ : അറിഞ്ഞിട്ടെന്തിനാ?
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓഹ് പറയ് ചെക്കാ
ഞാൻ : ഉച്ചക്ക്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മം.. ഡിസ്ചാർജ് കാര്യം വല്ലതും പറഞ്ഞോ
ഞാൻ : ഇല്ല, ചേച്ചിയുടെയോ?
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അടുത്താഴ്ച കൂടി നോക്കട്ടെ ഇല്ലെങ്കിൽ ഡിസ്ചാർജ് വാങ്ങി പോണം
ഞാൻ : അതെന്താ പെട്ടെന്ന്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ ഹൈദരാബാദിലേ അവന്റെ ജോലിക്കാര്യം
ഞാൻ : ആ…
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അത് ഏതാണ്ട് റെഡിയായിട്ടുണ്ട് മിക്കവാറും അടുത്താഴ്ച കഴിഞ്ഞ് അവൻ അങ്ങോട്ട് പോവും
ഞാൻ : അപ്പൊ ഇനി എങ്ങനെ കാണും
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ആരെ?
ഞാൻ : ചേച്ചിയെ
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്നെ എന്തിനാ കാണുന്നേ ഇനി?
ഞാൻ : അത് അത്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അത്…?
ഞാൻ : ഏയ് ഒന്നൂല്ലാ
എന്റെ വാടിയ മുഖം കണ്ട്, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : നമ്പർ കൈയിൽ ഇല്ലേ വിളിക്കാലോ
ഞാൻ : മം… എന്നാലും കാണാൻ പറ്റില്ലല്ലോ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അതിന് നമുക്ക് വഴിയുണ്ടാക്കാം
ഞാൻ : മം…പറ്റിക്കോ?
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്തിന് പറ്റിക്കണം?
ഞാൻ : അല്ല ഇവിടെന്ന് പോയാൽ പിന്നെ ചേച്ചി കോളേടുത്തില്ലെങ്കിലോ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓഹ് ഇങ്ങനൊരു ചെക്കൻ, എന്നാ നീ വീട്ടിലോട്ട് വാ, അപ്പൊ വിശ്വാസമാവോലോ
ഞാൻ : അതിനെനിക്ക് വഴി അറിയില്ലല്ലോ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഹമ്… നാളെ നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു എന്റെ വീട്ടിൽ പോവാം, പോരേ..
വഴി തുറന്നു കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിൽ, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : പിന്നെ ചുമ്മാ കളിപ്പിക്കുവല്ലേ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഇല്ലടാ, നീ വാ…
ഞാൻ : നാളെയെപ്പോ?
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അവൻ എത്തിയിട്ട്
ഞാൻ : മം… എന്നാ പോവാം
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : മം… ഇങ്ങനൊരു ചെക്കൻ
ഞാൻ : ഞാൻ വരുന്നത് കൊണ്ട് വേറെ പ്രശ്നമൊന്നുമില്ലല്ലോ
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്ത് പ്രശ്നം?
ഞാൻ : അല്ല അടുത്തുള്ള ആരെങ്കിലും?
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഓ എന്ത്, അവിടെ അങ്ങനെ അടുത്ത് വീടൊന്നുമില്ല, പിന്നെ നീ എന്റെ കാമുകനൊന്നുമല്ലോ പ്രശ്നമുണ്ടാവാൻ
ഞാൻ : ആ അതേതായാലും നന്നായി
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : എന്ത്? കാമുകനാവാത്തതോ?
ഞാൻ : ഏയ് അല്ല, അടുത്ത് വീടൊന്നുമില്ലാത്തത്