എന്റെ മുടിയിൽ തഴുകിക്കിടന്നു നിശ്വസിച്ചു. ഞാൻ ആ പിളർന്നു തുറന്ന പുററിൽ നിന്നും മുഖമുയർത്തി മദനക്കുഴമ്പിൽ നനഞ്ഞു തിളങ്ങുന്ന അതിന്റെ മടക്കുകളിൽ ഞാൻ വിരലുകളോടിച്ചു. പുടകൾ വെറുതേ വലിച്ചു രസിച്ചു. പിന്നെ അതിന്റെ അകന്നുനിന്ന ചുളകൾ കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു മുകളിലേയ്ക്കു വലിച്ചു വിട്ടു. ബെഞ്ചിൽ കവച്ചുകിടക്കുന്നതുകൊണ്ട് അതു വീണ്ടും മെല്ലെ അകന്നു വലിഞ്ഞു നിന്നു. നന്ദിനിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ വിലാസിനി എന്റെ വികൃതികളാസ്വദിച്ച എന്നേ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കവച്ചു കിടന്നു. തന്നെത്താൻ തിരുമുന്നതിലും എന്തു ഭേദാ. വിലാസിനി മെല്ലെ ആത്മഗതം പോലെ
എന്തിനാ തന്നെത്താൻ തിരുമുന്നേ. എന്തു വേദനേം നീരുമാണേലും. ഏച്ചി എന്നേ വിളിച്ചാ മതി.. ഞാൻ തിരുമ്മിത്തരാം.” ഞാൻ എന്റെ സേവനം വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. ‘ ബം. ‘ ഏച്ചി കയെത്തിച്ച് എന്റെ കവിളിൽ സ്നേഹത്തോടെ ഒന്നു കിഴുക്കി. അപ്പോൾ എനിയ്ക്കും വാൽസല്യം ഉള്ളിലുറഞ്ഞു കൂടി ആ കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൊടുക്കാൻ ഞാനൊരുങ്ങിയപ്പോൾ, ആ ചുണ്ടിനരികിൽ അപ്പോഴും എന്റെ ഒരു തുള്ളി രസായനം കട്ടിയായി പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു. ഞാനത് തൂത്തു കളയാനായി കയ്ക്ക് നീട്ടി പെട്ടെന്ന്, ആരോ മുൻവശത്തേ വാതിൽ തള്ളുന്നതു പോലെ തോന്നി ഞങ്ങളൊന്നു ചെവിയോർത്തു തമ്മിൽ തമ്മിൽ നോക്കി ഞാൻ ചാടിയെഴുനേറ്റു. ഏച്ചിയേ വലിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ചു. ഏച്ചി പാവാടി താഴ്സത്തി ഞാൻ കയിലി പൊക്കി എന്റെ മുഖം തുടച്ചു. ഏച്ചി ബ്ലൗസിന്റെ ഒരു ഹുക്കിട്ടു. ഞാൻ മുറമെടുത്ത് ബെഞ്ചിൽ വെച്ചു. വില്ലേച്ചി കത്തിയെടുത്തു കയ്യിൽ പിടിച്ചു. അപ്പോഴേയ്ക്കും പുറകിലത്തേ വാതിലിൽ കൂടി അകത്തേയ്ക്കു എത്തി നോക്കുന്ന ഏടത്തിയമ്മ ‘ ആങ്ഹാ.. നീ ഇവിടെയൊണ്ടാരുന്നോ.
ഞാനെവിടെയെല്ലാം തെരക്കി. നിന്നേ ഇങ്ങോട്ടൊന്നു വിടാൻ. കാണാതിരുന്നപ്പോ പിന്നെ, ഞാൻ തന്നെ ഇങ്ങോട്ടു പോന്നു.” ഏടത്തി അകത്തേയ്ക്കു കയറി. ഞാൻ വളിച്ച മുഖത്തോടെ അവരേ നോക്കി.
വില്ലേച്ചിയുടെ പാവാട മുട്ടിനു താഴെ വരേയേ താഴ്സന്നിരുന്നുള്ളൂ. ഏടത്തി അതു കണ്ടു. പിന്നെ രണ്ടു പേരേയും മാറി മാറി നോക്കി ് ഞാൻ .ചുമ്മാതിരുന്നപ്പം.” ഞാൻ വിക്കി
എങ്കിപ്പിന്നെ നെക്ക്..ഒന്നു പറഞ്ഞേച്ചും പോരാമായിരുന്നില്ലേ. അവിടെ ഒരൊറ്റ ചുള്ള കൊടമ്പുളിയില്ല. മീൻ വെട്ടി വെച്ചിരിയ്ക്കുവാ. എന്നാ നിന്നേ കടേലേമ്നാന്നു വിടാന്നു കരുതിയാ നോക്കിയേ…” അവരുടെ മുഖത്തൊരു കള്ളച്ചിരി. പോലീസു നായ മണക്കുന്ന പോലെ അവർ മൂക്കു വിടർത്തി. ഏച്ചിയുടെ മുഖത്തേയ്ക്കു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.
പിന്നെ നിലത്തു തൂവിക്കിടക്കുന്ന വില്ലേച്ചി തുപ്പിയ ശുക്ലമിശിതം നോക്കി. ഏച്ചിയുടെ ബ്ലൗസിന്റെ ഒരു ഹുക്ക് അപ്പോഴും തുറന്നു കിടക്കുകയായിരുന്നു.
ഇതെന്താ വിലാസിനീ ചൂടു കൂടുതലാരിയ്ക്കും അല്ലേ. അല്ല തുണിയൊക്കെ
തൊറന്നിട്ടിരിക്കുന്നത്.” അപ്പോഴാണു ഏച്ചി രണ്ടാമത്തെ ഹൂക്കിന്റെ കാര്യമോർത്തത്. പെട്ടെന്ന് അതടച്ചു. പിന്നെ മുട്ടു വരേ ഉയർന്നു കിടന്ന പാവാട വലിച്ചു താഴ്ത്തിയിട്ടു. ‘ നല്ല ചൂടൊണ്ട്.” ഏച്ചിയേ വിയർത്തു. ” ഈ ചൂടത്ത് വാതിലടച്ച് മുറിയ്ക്കകത്തിരുന്നാ. അല്ലാ. ഇതെന്താ. വിലാസിനി പഴങ്കഞ്ഞി കുടിക്കുവാരുന്നോ ഇന്ന്. ചിറിയേലും നെലത്തുമൊക്കെ കഞ്ഞിവെള്ളം തൂവിയിരിയ്ക്കുന്നു.” വില്ലേച്ചി ചിറിതുടച്ചു. അറിയാതെ ഒന്നു മണത്തു. അറിയാതെ ആ മുഖം ചുളിഞ്ഞു. പിന്നെ പാവാടയിൽ തുടച്ചു. ഇതെല്ലാം ശ്രദ്ധിച്ചു നിന്ന ഏടത്തി പറഞ്ഞു. ‘ എന്നാ. വിലാസിനീ. ഒണ്ടെങ്കി. ഒരു മൂന്നാലു ചൊള കൊടമ്പുളി താ. മേടിയ്ക്കുമ്പം തിരിച്ചു തരാം.” വില്ലേച്ചി എഴുന്നേൽക്കാനൊരുങ്ങി. അപ്പോൾ ഏടത്തി വിലക്കി ‘ എഴുന്നേൽക്കണ്ട. നിങ്ങടെ പണി നടന്നോട്ടേ. എവിടെയാ ഇരിയ്ക്കുന്നേന്ന് പറഞ്ഞാ മതി. ഞാനെടുത്തോളാം.. ‘ അതു വകവെയ്ക്കാതെ വില്ലേച്ചി എഴുന്നേറ്റ് പുളിയുടെ പാത്രമെടുത്ത് ഏടത്തിയുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു. ഏടത്തി രണ്ടു മൂന്നു കഷണം എടുത്തു എന്നിട്ട് പാത്രം ഏച്ചിയുടെ കയ്യിലേയ്ക്കു കൊടുത്തു. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു. ‘ കൊടമ്പുളിയാ. നന്നായിട്ട് അടച്ചു സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചാ. രുചിയായിട്ട് ഉപയോഗിയ്ക്കാം. തൊറന്നു വച്ചേക്കല്ല. കേട്ടോ. ‘ ആ പറഞ്ഞതിലൊരു ദു:സ്സുചനയില്ലേ. വില്ലേച്ചി എന്നേ ഒന്നു നോക്കി. ഏച്ചി അടപ്പു നന്നായിട്ടു മുറുക്കിയടച്ചു. പിന്നെ പാത്രം തിരികെ വെച്ചു. ‘ എന്നാ വിലാസിനീ.. ഞാൻ പോട്ടേ. അമ്മ മൊളികരച്ചോണ്ടിരിക്കുവാ. എടാ. ഈ വിലാസിനീടേ പച്ചക്കറിപ്പണി കഴിയുമ്പം. നീ നേരെ വീട്ടിലോട്ടു വരണേ.. കടേലൊന്നു പോണം.” ഏടത്തി അടുക്കളയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി ’ ഞങ്ങടെ പണി കഴിഞ്ഞു. ഗീതേച്ചീ. ഇനി. എനിയ്ക്കു ചെയ്യാനൊള്ളതേ ഒള്ളൂ. വാസുട്ടൻ ചെല്ല.” വില്ലേച്ചി പറഞ്ഞു.
കഴിഞ്ഞോ .?. എനിയ്ക്കും തോന്നി. കഴിഞ്ഞുന്ന്. പിന്നെ ഇനീം മൊറത്തിൽ ബാക്കി ഒണ്ടല്ലോന്നു കണ്ടു പറഞ്ഞതാ.. എന്നാ നീ വാടാ…’ ഏടത്തി നടന്നു. ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് വില്ലേച്ചിയേ ഒന്നു തലയാട്ടി കാണിച്ചിട്ട് പുറകേ നടന്നു. അടുക്കളയുടെ മുൻവാതിൽ തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ ഏടത്തി തിരിഞ്ഞു നിന്നു ചോദിച്ചു.
അല്ല വിലാസിനീ… ഇപ്പഴും മൊറം നെറഞ്ഞു കെടക്കുവല്ലേ. വേണേ.. എല്ലാം തീർത്തിട്ടിവനേ വിട്ടാ മതി. ഒറ്റയ്ക്കാകുമ്പം പെട്ടെന്നു തീർന്നു കിട്ടുകേല.” ‘ വേണ്ട ഗീതേ. ഇനിയൊള്ളത് ഞാനൊറ്റയ്ക്ക് ചെയ്തതോളാം..”
‘ എന്നാ വാസുട്ടൻ വാ… ‘
അപ്പോൾ വിശ്വൻ പറമ്പിൽ നിന്നും ഓലയുമായി കേറി വന്നു. ‘ വാസുവേട്ടൻ പോകുവാണോ. ഞാൻ കെട്ടിവച്ചേക്കാം.അല്ലേൽ അങ്ങോട്ടു കൊണ്ട്വരാം. ‘ ങo.’ ഞാനൊന്നു മൂളി. പിന്നെ വെട്ടിയാടുന്ന ആ കുടക്കുണ്ടികളുടെ താളവും നോക്കി ഏടത്തിയുടെ പുറകേ നടന്നു.
വീട്ടിൽ ചെന്നു. ഞാൻ എന്റെ മുറിയിലേയ്ക്കു പോയി അപ്പോൾ അടുക്കളയിൽ നിന്നും അമ്മയുടെ ശബ്ദം. ‘ അല്ല. നീ ഇതെവിടെപ്പോയതാരുന്നെടീ. ഇപ്പം ഇവിടെ നിയ്ക്കുന്ന കണ്ടതാണല്ലോ.” ‘ ഞാൻ നോക്കിയപ്പം കൊടമ്പുളി കണ്ടില്ലമേ. എന്നാ രണ്ടു ചൊള കടം മേടിയ്ക്കാന്നു കരുതി കാർത്തേച്ചീടവിടെ പോയതാ…’ ബേ. ഇതു നല്ല കൂത്ത്. നീ എവിടെയാ പുളി നോക്കീത്. ദേ.. ഈ അലമാരേടെ മുമ്പിൽ തന്നേ ഇരിയ്ക്കുകളേ റാത്തലു കണക്കിനു കൊടമ്പുളി…’ അയ്യോ.ഇവിടൊണ്ടാരുന്നോ. അപ്പം ഞാനെവിടെയാ. നോക്കിയത്. എന്റെയൊരു കാര്യം…’ ഏടത്തി പറയുന്നതു കേട്ടു. ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. അഹങ്കാരീ. നീ നോക്കിയത് എന്റേം വിലാസിനീടേം കവക്കെടേലൊട്ട്. നോക്കിയ്യോ, നിന്റെ വെല്യ ആ കൊടമ്പുളി ഒരു ദിവസം ഞാൻ കടിച്ചു പറിയ്ക്കും. ഒരു കുഴലൂത്തിന്റെ സുഖം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആലസ്യം ഞാൻ ഒന്നു മയങ്ങി
