ചലനമറ്റ പല്ലിയെ പോലെ അയാളുടെ കൈ അവളുടെ മാറിൽ കിടന്നു. അയാളുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി അവൾ പിടിക്കാൻ കണ്ണ് കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു. അയാളുടെ കൈ ചലിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളിലേക്ക് അൽപ്പം കൂടി നീങ്ങിയിരുന്ന് അവളുടെ കുചങ്ങളെ അയാൾ കാരങ്ങളിലൊതുക്കി.
“ശ്രുതി…”
“മ്മ്..”
“സോറി..”
“സോറി ഒന്നും വേണ്ട…”
“അവിടന്ന് ഞാൻ ചെയ്യാൻ പാടില്ലായിരുന്നു.. അത് പിന്നെ ആലോചിച്ചപോഴാണ് തോന്നിയത്. അപ്പോഴത്തെ ഒരാവേശത്തിന്… ” അയാൾ മുഴുമിപ്പിക്കാതെ നിർത്തി.
“മ്മ്… സാരല്യ.. അവിടന്ന് അങ്ങനെ ചെയ്തപ്പോ.. ഞാൻ അകെ പേടിച്ച് പോയി.. ഇപ്പൊ ആലോചിച്ചപ്പോ ഒരു സുഖണ്ട് …” ഒരു ചെറിയ ചിരിയിൽ അവൾ പറഞ്ഞു..
അപ്പോഴും അയാളുടെ കൈ അവളുടെ മാറിലായിരുന്നു.
“നിക്ക്… വിശക്കുന്നുണ്ട്..” കോടതിയുടെ മുന്നിൽ ടാക്സിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോൾ ശ്രുതി പറഞ്ഞു.
“മ്മ് കഴിക്കാം…” ഡ്രൈവർക്ക് കാശ് കൊടുത്ത് കൊണ്ട് അനൂപ് പറഞ്ഞു.
തൊട്ടടുത്തെ വെജിറ്റേറിയൻ ഹോട്ടലിലേക്ക് അയറുമ്പോൾ അനൂപ് ജോയ് വകീലിനെ വിളിച്ചു.
“ഹെലോ..”
“എത്തിയോ..?” ജോയ് ചോദിച്ചു.
“ആഹ് ഇവിടെ ഹോട്ടലിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നണ്ട്… നീ കഴിച്ചില്ലേൽ ഇങ് വാ..”
“നിങ്ങൾ കഴിച്ചോ ഞാൻ അങ് വന്നേക്കാം..”
“ഒക്കെ..”
ശ്രുതിക്ക് നല്ല വിശപ്പുണ്ടായിരുന്നു. നന്നായി കഴിച്ചു. ഹോട്ടലിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ ജോയ് വക്കീൽ വന്നു.
“ആഹ് ജോയ്..” അനൂപ് അയാൾക്ക് കൈ കൊടുത്തു.
“ഹായ്.. ഓൺ ടൈമിന് എത്തിയല്ലോ… ഞാൻ കരുതി ലേറ്റ് ആവൂന്ന്..”
“മ്മ്.. ആഹ് ശ്രുതി ഇത് അഡ്വേക്കറ്റ് ജോയ്, ജോയ് ഇത് എൻറെ ജൂനിയർ ശ്രുതി..”
“ഹായ്.. ശ്രുതി…”
“ഹായ്..”
ഹസ്തധാനം ചെയ്യാൻ കൈ നീട്ടിയപ്പോൾ ജോയ് വക്കിലിന്റെ കണ്ണുകൾ തൻറെ മാറിലാണെന്ന് ശ്രുതി തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഇന്നിത് വരെ നടന്ന സംഭവങ്ങളുടെ പ്രേരണ കൊണ്ടാവാം ശ്രുതിക്ക് ആ നോട്ടം ഒരു സുഖമായി തോന്നി. അവൾ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് തന്നെ അയാൾക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി.
“പിന്നെ വക്കീലേ.. നമ്മുടെ കേസ് ആദ്യം തന്നെ വിളിച്ചിരുന്നു. ഞാൻ അറ്റന്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ, പ്രതാപവർമ്മയുടെ വക്കീൽ ഹാജരായിട്ടില്ല… അത് കൊണ്ട് കേസ് നീട്ടി വെച്ചിട്ടുണ്ട്..അടുത്ത 23ന് ..”
“ഒക്കെ..എന്ന ഇനി അങ്ങോട്ട് കേറണ്ടല്ലോ ല്ലേ…?”
“വേണ്ട… നിങ്ങൾ നിക്ക് എനിക്ക് ഒരു പേപ്പർ സബ്മിറ്റ് ചെയ്യാനുണ്ട് അത് കഴിഞ്ഞ ഞാൻ ഫ്രീയാണ്… നമുക്ക് വീട്ടിൽ പോകാം..”
എന്നും പറഞ്ഞ് ജോയ് കോടതിക്കകത്തേക്ക് പോയി.
“നമുക്ക് അയാളുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോണോ വേറെ റൂം എടുത്താൽ പോരെ..” ശ്രുതി ചോദിച്ചു.
“ഇവിടെ വന്നിട്ട് അവന്റെ കൂടെ നിന്നില്ലെങ്കിൽ അവൻ ചൊടിക്കും.. പിന്നെ അവൻ എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടാണ് നിന്നെ കൊണ്ട് ഞാൻ വേറെ റൂം എടുത്താൽ ആ നായിന്റെ മോൻ എന്നെ വാരും… വെറുതെ അതിന് നിക്കണോ..” അത് കേട്ട് ശ്രുതിക്ക് ചിരി വന്നു.
“പിന്നെ എനിക്ക് ഒരു ബ്രാ വാങ്ങിത്തരണം… നിങ്ങടെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടിന്റെ നോട്ടം മുഴുവൻ എന്റെ മുലയിലാക്കാണ്..”
“ഹോ.. അവൻ എങ്ങനാടി നോക്കാതായിരിക്കുന്നത് അത്രക്കുണ്ടല്ലോ..”
“പോ മനുഷ്യാ.. കളിയാകാതെ..” അവൾ അയാളുടെ കൈയിൽ അടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“നമ്മുടെ കരാർ പ്രകാരം ചെന്നൈന്ന് നാട്ടിൽ എത്തുന്നത് വരെ ബ്രായും പാന്റിയും ഇടില്ല എന്നതാണ്…. മറന്നോ എന്റെ പൊന്നു മോൾ.”
“അതൊക്കെ ശെരിയാണ്, പക്ഷെ അത് ഇത്രക്ക് പാരയാവുന്നു ഞാൻ അറിഞ്ഞോ..”
“മ്മ്.. ഒന്നും പറയണ്ട.. തൽക്കാലം മോൾ ഇപ്പൊ അതിനെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കേണ്ട..”
“അയാൾ വീട്ടിൽ ഒറ്റക്കാണോ..?”
“അല്ല അയാളുടെ ചേച്ചിയും മോളും ഉണ്ട്.. അവരുടെ ഫ്‌ളാറ്റ് ആണ്… എന്തെ…?”
“ഹേയ്.. ഒന്നുല്ല… ചുമ്മാ ചോദിച്ചതാ..”
“മ്മ്.. എന്തെ.. നമ്മുക്ക് വേറെ റൂം എടുക്കണോ..?”
“മ്മ്..” അവൾ അവനെ നോക്കി ഒരു നാണത്തോടെ മൂളി.
“എന്തിനാ..?”
“ഒന്നിനും ഇല്ല ചുമ്മാ..” അവളിൽ വീണ്ടും നാണം.
“ചുമ്മായോ..നിനക്ക് കാഴപ്പെടുത്തിട്ടല്ലേടി..?”
“ഛെ… പതിയെ പറയ് സാറേ.. ആരേലും കേൾക്കും… ”
“ഇത് ചെന്നൈ ആണ്, കേരളം അല്ല.. നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ പേടിക്കുന്നെ..?”
“മ്മ്.. ചെന്നൈ… ബസ്സ് സ്റ്റാന്റിന്ന് പച്ചമലയാളത്തിലുള്ള കമെന്റ് ഞാൻ കേട്ടതാണ്.. അതോണ്ട് നിക്ക് പേടിയാ…”
“മ്മ്.. പോവാം..?” ജോയ് വക്കീൽ വന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ അവരുടെ സംസ്സാരം അവിടെ മുറിഞ്ഞു.
ജോയിയുടെ കാറിലായിരുന്നു അവർ ഫ്‌ളാറ്റിലേക്ക് പോയത്. കാറിൽ കയറുമ്പോൾ അനൂപ് മനപ്പൂർവം മുന്നിൽ കയറി.
വലിയൊരു ഫ്‌ളാറ്റ് സമുച്ചയത്തിന്റെ മുന്നിലായിരുന്നു വണ്ടി നിർത്തിയത്. പതിനഞ്ചോളം നിലകളുള്ള ആ ബിൽഡിങ്ങിൽ പത്തമത്തെ നിലയിലായിരുന്നു അവരുടെ ഫ്‌ളാറ്റ്. 10B എന്ന റൂമിന് മുന്നിൽ ജോയ് ഡോർബെല്ലിൽ അമർത്തി. അൽപ്പനേരം കഴിഞ്ഞ് ഒരു പെൺകുട്ടി വന്ന് ഡോർ തുറന്നു.
“അമ്മേ… ജോയ് മാമ്മൻ വന്നു….” എന്ന് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.
“എന്തിനാടി വിളിച്ച് കൂവുന്നേ.. ഞാൻ അകത്തേക്കല്ലേ വരുന്നേ…”
ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി.
“രണ്ടുപേരും ഇരിക്കൂ… ഞാൻ ഇപ്പൊ വരം..” ഹാളിലുണ്ടായിരുന്ന സോഫയിലേക്ക് ചൂണ്ടി കൊണ്ട് ജോയ് പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് അയാൾ അകത്തേക്ക് പോയി. ശ്രുതിയും അനൂപും ഒരു ത്രീസീറ്റർ സോഫയിലേക്കിരുന്നു.
ശ്രുതി അപ്പോഴും ഒരന്തളിപ്പിലായിരുന്നു. ‘മഞ്ഞപ്പിത്തമുള്ളവൻ കാണുന്നതെല്ലാം മഞ്ഞ’ എന്ന പഴഞ്ചൊല്ലാണ് അവൾ അപ്പോൾ മനസ്സിൽ ഓർത്തത്. താൻ ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി രതിസുഖമറിഞ്ഞപ്പോൾ താൻ കാണുന്നതൊക്കെ രതിയുളവാക്കുന്ന കാഴ്ചളാണല്ലോ എന്നവൾ ഓർത്തു.
ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കാൻ കാരണം, ആ വാതിൽ തുറക്കാൻ വന്ന പെൺകുട്ടിയായിരുന്നു. അവളുടെ വസ്ത്രങ്ങളായിരുന്നു.
നല്ല വെളുത്ത സുന്ദരിയായിരുന്നു അവൾ. ഒരു റോസ് നിറത്തിലുള്ള ടീഷർട്ടായിരുന്നു അവളുടെ വേഷം. പൊക്കിളിനു അൽപ്പം മുകളിൽ വരെയേ ടീഷർട്ടിന് നീളമോള്ളൂ. അത് കൊണ്ട് തന്നെ വയറും പൊക്കിളും നന്നായി കാണാം.
ടീഷർട്ടിന് കൈകൾ ഇല്ലായിരുന്നു, അത് മാത്രമല്ല കഴുത്തിനും കൈകൾക്കും നല്ല വീതിയുള്ളത് കൊണ്ട് ബ്രായിടാത്തത് നന്നായി മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട്. കഴുത്തിലൂടെയും കൈകൾക്കിടയിലൂടെയും മൂലകൾ പുറത്തേക്ക് ആടുന്നത് കാണാം.
അരക്ക് താഴെയുള്ളതായിരുന്നു ശ്രുതിയെ കൂടുതൽ അസ്വാസ്ഥമാക്കിയത്. പാന്റിയെക്കാൾ അൽപ്പം കൂടെ നീളമുള്ള ഒരു ട്രൗസർ. കറുപ്പിൽ വെള്ള പൂക്കളുള്ള ഒരു വസ്ത്രം. നല്ല ടൈറ്റായി അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ പറ്റിചച്ചേർന്നു കിടക്കുന്നു.
അവളുടെ തടിച്ച വെളുത്ത തുടകളും കാലുകളും നന്നായി കാണാം. നല്ല വലിയ കൊഴുത്ത തുടകളാണ്. നടക്കുമ്പോൾ തുളുമ്പുന്നുണ്ട്. അത് പോലെ തന്നെ
അവളുടെ ഉരുണ്ട ചന്തിയും ആ കുഞ്ഞു വസ്ത്രത്തിൽ കിടന്ന് തുളുമ്പുന്നുണ്ട്.
