ഒരു യാത്രാമൊഴി – 1

ഞാന് നന്നായി ചിരിച്ചു..ഹ ഹ ഹ..മൈരന്‍ സായിപ്പ്. പിന്നെ സീറ്റില് വിശാലമായി കിടന്നു. അപ്പോള്..ദരിദ്രവാസിയുടെ ചോദ്യം..എച്ചൂസ്മീ..ഹിന്ദു പേപ്പറെടുത്തോട്ടെ? എന്തു ചെയ്യും? ചോദ്യത്തിനുമുന്പേ പേപ്പര് ആശാന് എടുത്തുകഴിഞ്ഞു. എതായാലും വളിയന്റെ മുഖം കാനണ്ട..

നേരെയെഴുന്നേറ്റ് കക്കൂസിനുള്ളിലേക്ക് പോയി. കുട്ടനെ പുറത്തെടുത്തു.
ഹ്മ്..എന്ത്?
ഒന്നൂല്ല..അവന്‍ കണ്ണടച്ചുകാട്ടി.ഒറ്റക്കണ്ണന്‍..വേണമെങ്കില്‍ പെടടാ…
അവനും ചിരിച്ചു..ഞാന്‍ തൊലി പിന്നിലേക്ക് മാറ്റി..മൂത്രം ഭിത്തിയില്‍ ചെന്നു പതിച്ചു..അല്ല പിന്നെ..ഇന്ത്യന്‍ മൂത്രി റെയില്‍വേ…

അന്ധന് പെട്ടെന്നു ചാടിയെഴുന്നേറ്റു..ദൈവമേ..കടയ്ക്കാവൂരെത്തിയോ…!!!!

വിശാലമായി പെടുത്തു. പെടുക്കുന്നതിനൊപ്പിച്ച് ഒരു സ്വാമി വലിച്ചു. രണ്ടു മിനിറ്റ് മണം മാറാന്‍ വേണ്ടി അവിടെ തന്നെ നിന്നു. എന്നിട്ട് വര്ണ്ണശബളമായലോകത്തേക്കിറങ്ങി. ഇടനാഴിയില് വാതിലിന്റെ അറ്റത്ത് അതാ മിസ്സിസ് ദരിദ്രവാസി നില്ക്കുന്നു. ഒരു ആഡ്യത്തം അവരില് കാണാം’. വടക്കത്തിയാണെന്നു തോന്നുന്നു..
എങ്ങട്ടാ..അവരുടെ പാലക്കാടന് ഭാഷ ..ഗോവയിലേക്കാ…ഞാന് തനി തിരുവിതാംകൂര്‍ ഭാഷയില്
മറുപടി പറഞ്ഞു.ഇപ്പോ തിരോന്തരം ഭാഷ എല്ലാവന്മാര്‍ക്കും തമാശയാണല്ലോ..ആ മൈരന്‍ സുരജും രാജമാണിക്യവും ചേര്‍ന്ന് കൊന്നു തിന്നു എന്‍ ഭാഷയെ.പുല്ലന്മാര്‍…ങാ.അതു പറഞ്ഞാല്‍ രണ്ട് മണിക്കൂര്‍ വേണ്ടി വരും ,പോട്ടെ..,വിട്ടു…ലോകത്തെവിടെയും ഞങ്ങളെപ്പോലെ ധീരന്മാരും സ്നേഹമുള്ളവരും ഒരിടവും കാണില്ല അസ്സേ..വിട്..നസീറിനെ ഓര്‍മ്മ വന്നു. നമ്മ നസീര്‍…..തിരോന്ത്രംകാരന്‍..ഞാന്‍ പുറത്തേക്ക് നോക്കി..ചിറയിങ്കീഴ് കഴിഞ്ഞല്ലോ….

സുന്ദരി…അവര് വഷ് ബേസിനില്മുഖം കഴുകി..എന്നിട്ടവിടെത്തന്നെ നിന്നു.
ഒരു പൊടി സുന്ദരി… തീവണ്ടിയുടെ താളമൊപ്പിച്ച് അവരും തുള്ളുന്നുണ്ട്. ഒരു ഇരുപത്തിയെട്ട്..അതോ മുപ്പത്തിയെട്ടോ നാല്പ്പതോ വയസ്സു വരും. ഹാന്ഡ് ലൂം വസ്ത്രങ്ങളണിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ചാരനിറത്തിലുള്ള
സാരി.കടും നിറത്തിലുള്ള ബോര്ഡര്..നല്ല ടേസ്റ്റുള്ള അക്കന്. പതുക്കെ അവരെ കവച്ചുവെച്ച് വാതിലിലൂടെ വെളിയിലേക്കു നോക്കി.വണ്ടി തൊണ്ണൂറു കി മീ സ്പീഡില് പിന്നാക്കംപായുന്നു..കടും പച്ചയാര്ന്ന ഭൂവിഭാഗം
ഇടതൂര്‍ന്ന മരങ്ങളും ചെടികളും തരുലതാദികളും.. വെള്ളയടിച്ച വീടുകളും എല്ലാമായി ഒരു മൊണ്ടാഷിലെന്നപോലെ മിന്നിമറയുന്നു. ഉഷ ഉതുപ്പിനെ ഒര്‍മ്മ വന്നു..എന്റെ കേരളം..എത്ര സുന്ദരം…പറക്കാന്‍ തോന്നുന്നു…

“കള്ളു കുടിച്ചാലും തീരൂല്ല,,,
പിന്നെ സ്വാമി വലിച്ചാലും മാറൂല്ല…”

ഞാന്‍ ഉറക്കെ പാടി…
ഈ മനോഹര ഭംഗി ഷൂട്ട് ചെയ്യാന്‍ ഒരുത്തനും ഇല്ലേഡേയ്….?
എവിടെ സത്യജിത് റായി?
പെട്ടെന്ന് കൈയ്യില്‍ പിടുത്തം.

“വേണ്ടാട്ടൊ…അങ്ങനെ എത്തിനോക്കണ്ടാ”…അക്കന്..നല്ല മ്രുദുവായ കൈപ്പത്തി. ചിരിക്കുന്നു ..
ഓഹോ..അങ്ങനെ..ഇങ്ങോട്ടു വന്ന് ലോട്ടറി ടിക്കറ്റ് ചോദിക്കുന്നവരെ എങ്ങ്നെയാ നിരാശപ്പെടുത്തുക?
മര്യാദക്കാരെ ഈ സ്വാമി നോക്കുക പോലുമില്ല..പക്ഷേ വന്നു ചൊരണ്ടിയാല്പ്പിന്നെ…..നുമ്മ അരയില് കൈ ചുറ്റി. അവരെ താങ്ങി നിറുത്തി. ഇവള്‍ ഒരു അപര്ണ്ണാസെന്നോ? നല്ല ഭംഗി. മൊഞ്ചത്തി.. അതോ എന്റെ ബുദ്ധിയാണോ
ഇപ്പോള് സംസാരിക്കുന്നത്? ആര്ക്കറിയാം?

അവര് അനങ്ങാതെ നിന്നു. നെറ്റിയില് വിയര്‍പ്പ് പൊടിഞ്ഞിരിക്കുന്നു… പേരെന്താ?..ജാന്‍സി….
ആരു ജാന്‍സി റാണി ലക്ഷ്മീ ഭായിയോ…വീര വനിത?

ഓ..താമരപ്പൂപോലെ മുഖ കമലം…..അതാണിത്ര സൗന്ദര്യം..!!

അക്കന് നാണിച്ചു തുടുത്തു. എനിക്കൊരു കൂട്ടുകാരിയുണ്ടായിരുന്നു..അവളുടെ പേരും ജാന്‍സിയെന്നാ…ഒരു പൊടി സുന്ദരി…അവള്‍ക്കെന്നോട് വലിയ ആരാധനയായിരുന്നു…ഗള്‍ഫന്റെ ഭാര്യ…എന്റെ ഒറ്റക്കണ്ണന്‍ സുന്ദരനെ കൈയ്യിലെടുത്ത് ഓമനിക്കും..എന്നിട്ട് അവനോട് ചോദിക്കും..എന്തടാ മോനേ..നിനക്ക് വേണ്ടത്? അവന്റെ നില്പ്പ് കണ്ടില്ലേ..കള്ളന്‍..വിക്രുതിക്കുട്ടി..ഒറ്റക്കണ്ണന്‍….അവനെ ഓമനിക്കാന്‍ അവള്‍ക്ക് വലിയ താല്പ്പര്യമായിരുന്നു..അവസാനം അവനെ വായ്ക്കുള്ളികത്താക്കി ഉറുഞ്ചി വലിക്കും..

എന്നിട്ട്…കളിക്കൊടുവില്‍

പെടടാ ധിക്കാരീ….ഞാന്‍ പെടുത്തു തള്ളും..അവള്‍ അതൊക്കെ കുടിച്ചിറക്കും…വൗ..ടേസ്റ്റി……ആത്മഗതം…തുടര്‍ന്ന് നുമ്മ ഊഴം…വായോ മോനൂ…അവള്‍ മേശമേലിരുന്ന് കാലകത്തി വച്ച്….ക്ഷണിക്കും.

“വിരുന്നു വായോ വിരുന്നുവായോ വിരുന്നു വായോ..മച്ചാനേ…”

രണ്ട് കൈകൊണ്ടും ആ സ്വീറ്റ് സ്കിന്‍ ഫോളിക്കിളുകള്‍ അകത്തി വച്ച്..വിക്രുതി…..നാവിന്റെയറ്റം ആ മൊട്ടിലൊന്നു തൊടുമ്പോള്‍ അവളൊന്നു വിറയ്ക്കും….അവസാനം അവള്‍ നിര്വ്രുതിയിലായി….തളര്‍ന്ന്…പിടിച്ചോടാ…മക്കളേ..പെടുക്കുകയാണ്‌..തുള്ളിപോലും കളയാതെ…നുമ്മ വായില്‍ കൊള്ളും……പതിയെ പതിയെ..കുടിച്ചിറക്കും…. മുകളിലേക്കുയര്‍ന്ന് നുമ്മ പാതി അവളുടെ വായിലേക്കും….

“വൗ…മൊറാര്‍ജി ഡേശായി നമ്മ ആള്‍..നമ്മ മനിതന്‍….അവള്‍ മൂത്രം നിറഞ്ഞ ചുണ്ട് കൊണ്ട് ഉമ്മ വയ്ക്കും…

എന്താ അലോചിക്കണേ…?.അവര് ചോദിച്ചു?

ചാടിയാലോ?

വെളിയിലോ…’ ഞാന് തയ്യാര്..

ചാടാമോ? അവര് ചിരിച്ചു.
എങ്ങട്ടാ?

ഗോവയിലേക്ക് നാന്‍ പറഞ്ഞു.

അവര് ചിരിച്ചു. പിന്നെ നടന്നു..അപ്പോള് രജനീ പുഷ്പങ്ങള് വിളക്കുവെച്ചു..( മങ്ങിയ റെയില്‍ വേ വിളക്കുകള്‍
ജ്വലിച്ചു..ഓക്കെ?) അവര് ഇരുന്നപ്പോള് ഞാന് കൈ നീട്ടി അവരുടെ ചന്തിയില് മെല്ലെ തൊട്ടൂ. നല്ല ചൂട്.അപ്പുറത്ത് ഭര്ത്താവ് കിടന്നുറങ്ങുന്നു. ഗുരുനിതംബിനിയെ ശരിക്കും കൈപ്പത്തി അറിഞ്ഞു. അവര് കണ്ണുകാണിച്ചു..ഭര്ത്താവെഴുന്നെല്ക്കുന്നു. ശരി..നല്ല ഉറക്കത്തിനു ശേഷം കണവന്‍ കൊശവന്‍ മൂത്രപ്പുരയിലേക്ക് ആടിയാടി നടന്നു.. ഇവനൊക്കെ തീവണ്ടിയില് കേറുമ്പഴേ തൊടങ്ങും..ഒറക്കം…
കൂര്‍ക്കം വലി ..തുടങ്ങും..എങ്കുള്ളവനെടാ..

“പാലക്കാട് നാടായിട്ട് ഇവിടെന്നെങ്ങനെ ?”ചോദ്യം.

“ഓ..ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ഓപ്പോള് മംഗലാപുരത്താണേയ്..അങ്ങോട്ടാ..”
അതുശരി.
സേട്ടുവിനെ നോക്കി. അവന്സ് മധുരമുള്ള എന്തോ ഒക്കെ വായിച്ചു കൂട്ടുന്നു..വീണ്ടും വായിക്കുന്നു. മൈരന്റെ
ഒടുക്കത്തെ വായന!
ട്രെയിനിന്റെ ഇരപ്പുംആളുകളുടെ ശബ്ദവും ജീവിതത്തിന്റെ താളം പോലെ.
ആ.. നാട്ടില് നിന്നല്പ്പം തോന്നി മാറി നില്ക്കുന്നതു തന്നെ നല്ലത്. ദിവസവും ഇടതുപുരാണം കേള്‍ക്കും വായിക്കും പറയും……

മലയാളം തുറന്നു. വാരഫലമെടുത്തു. ജ്യൊല്‍സ്യന്‍ കെളവന്‍ പത്തെണ്പതു വയസ്സായെങ്കിലും ഇപ്പോഴും വെച്ചു കീച്ചുന്നുണ്ട്..പാവം പുതിയ ഗ്രഹങ്ങളെ നോക്കി നിലവിളിക്കുന്നു..തായോളി..ആ..നോക്കാം. വാരഫലം ..കഷ്ടകാലം..ദൂരദേശവാസം ഫലം…മാനഹാനി വരും..ബസ്സില് തെരക്കില്‍ പെണ്ണിന്റെ ചന്തിക്കു

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *