“ഓമനേച്ചി … ഈ ഉപകാരം ഞാൻ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല…. അവൻ എന്നോട്
പൊറുത്തില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ പോയി ആത്മഹത്യ ചെയ്തേനെ….. അവൻ അല്ലാണ്ട്
എനിക്ക് ആരാ ഉള്ളത്…? ”
“ഹ …. അറം പറ്റുന്ന വർത്താനം ഒന്നും പറയല്ലേ രജനി … ഒന്നും
ഇല്ലെങ്കിലും നീ എന്റെ അനിയത്തിയെ പോലെ അല്ലെ….” ഓമനേച്ചി അവളുടെ തോളിൽ
കൈ വെച്ച് കണ്ടു സമാധാനിപ്പിച്ചു
“ പക്ഷെ നിന്റെ ചെറുക്കൻ ഒരു നെറികേട് കാണിച്ചു അതിനിടയിൽ….. പക്ഷെ
അവനെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല…. പോത്തു പോലെ വളർന്ന
ചെക്കനല്ലേ…. കൂടാതെ അന്ന് കണ്ട കാഴ്ചയും ഒക്കെ ആയി മനസ്സിന്റെ
നിയന്ത്രണം കൈ വിട്ടു പോയതായിരിക്കാം….” ഓമനേച്ചി രജനിയുടെ മുഖം
നോക്കാതെ പറഞ്ഞു
“എന്താ ഓമനേച്ചി നിങ്ങ പറയുന്നേ…? അവൻ എന്ത് ചെയ്തു എന്നാ……?”
“ നിന്റെ കാര്യം ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ ഞാൻ പോയതാ…. കാര്യം പറഞ്ഞു പകുതി
ആയപ്പോഴേക്കും അവന്റെ മറ്റു ഭാവവും മാറി അവൻ എന്നെ കേറി മേഞ്ഞു…..”
“നിങ്ങൾ എന്താ ഓമനേച്ചി ഈ പറയുന്നത്….. എന്റെ കുട്ടൻ…. അതും
നിങ്ങളെയോ….? ഇല്ല ഞാൻ ഇത് വിശ്വസിക്കില്ല… “ രജനി അങ്ങ് വല്ലാണ്ട്
ആയി പോയി…
” എടി ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ… അവന്റെ മാനസികാവസ്ഥ അങ്ങനെ ആയിരുന്നു…. അത്
കൊണ്ട് പറ്റിപോയതാകും…. ഞാൻ ആയത് കൊണ്ട് ആരും അറിഞ്ഞില്ല…. എന്റെ
സ്ഥാനത് വേറെ ആരേലും ആയിരുന്നെങ്കിലോ…?”
“എന്റെ കുട്ടൻ അങ്ങനെ ഒനുമല്ല..ഞാന്‍ കഴിഞ്ഞേ അവനു ഈ ലോകത്ത്
ആരുമുള്ളൂ” രജനി വാദിച്ചു
“ഇന്നലെ വരെ കാമം എന്ത് എന്ന് അറിയാത്ത കുട്ടന് മുന്നിൽ നീയാണ്
കാമത്തിന്റെ സുഖം മനസിലാക്കി കൊടുത്തത് … ഇത് ഇന്ന് അല്ലെങ്കിൽ നാളെ
എന്തായാലും സംഭവിക്കും ആയിരുന്നു….അവന്റെ കഴപ്പ് കണ്ടത് കൊണ്ട് പറയുവാ
രജനീ…. ചെക്കൻ ഇനിയും ഇത് ആഗ്രഹിക്കും… അത് കൊണ്ട് എത്രയും വേഗം അവനെ
കൊണ്ട് ഒരു പെണ്ണ് കെട്ടിക്കുന്നതായിരിക്കും നല്ലത്….”
“അങ്ങനെ ഒന്നും ഉണ്ടാകില്ല.. അവൻ ബോധം ഇല്ലാതെ എന്തോ ചെയ്തതാ… ഓമനേച്ചി
അവനോട് പൊറുക്കണം….”
” എനിക്ക് അവനോട് ദേഷ്യം ഒന്നുമില്ല… പക്ഷെ ഞാൻ പറഞ്ഞത് നീ ഒന്ന്
കാര്യമായ ചിന്ദിക്ക് … പൂറിന്റെ രുചി അറിഞ്ഞവർ ആരും… പിന്നെ ആ സുഖം
തേടി പോകാതിരിന്നിട്ടില്ല….. എന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ നമ്മുടെ ലീല ഇല്ലേ…
മിനിയുടെ ഇളയത്…. അവൾ കുട്ടന് പറ്റിയ ചേർച്ച ആണ്….ആ കൊച്ചാണെങ്കില്‍
നിന്നേം നോക്കി അടങ്ങി ഒതുങ്ങി ഇവിടെ കഴിഞ്ഞോളും..”
” നിങ്ങൾ അവനോടു ക്ഷമിച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞതിലും… അവനെ കൊണ്ട് എന്നോടുള്ള
ദേഷ്യം കുറച്ചു എന്ന അറിഞ്ഞതിലും സന്തോഷം…. പക്ഷെ ആ കുടുംബത്തിൽ
നിന്നും ഒരു പെണ്ണ് എന്റെ മോന് വേണ്ട..ഇനി അവന്‍ കേട്ടിക്കൊണ്ടുവരുന്ന
പെണ്ണ് എന്നെ നോക്കിയില്ലേലും വേണ്ട..അവന്‍ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിച്ചാല്‍
മതി” അല്പം ഗൗരവത്തോടു കൂടി ആണ് അവൾ അത് പറഞ്ഞത്…
“ഹാ ഞാന്‍ പറയാന്‍ ഉള്ളത് പറഞ്ഞു.. അവസാനം എന്നെ കുറ്റം പറയരുത്….”
ഓമനേച്ചി പോകാൻ ആയി എണീറ്റ്….
“ഓമനേച്ചി… ഒരു കാര്യം കൂടി എനിക്ക് പറയാൻ ഉണ്ട്….അത് ഇപ്പൊ എങ്ങനെയാ
നിങ്ങളോടു പറയുക….” രജനി നിന്ന് പരുങ്ങി…
” എന്താ രജനി… നീ പറ…ഞാൻ അറിയാത്ത എന്ത് രഹസ്യം ആണ് നിനക്കു ഉള്ളത്….”
” ഓമനേച്ചി പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്… ഒരിക്കൽ പെണ്ണിനെ ആസ്വദിച്ച ആരും പിന്നെ
അത് ആഗ്രഹിക്കാതിരിക്കില്ല… അത് കൊണ്ട് ഓമനേച്ചി എനിക്ക് രണ്ടു കാര്യം
സത്യം ചെയ്യണം …” അവൾ ഓമനേച്ചിയുടെ കൈ പിടിച്ചു
“നമ്മൾ തമ്മിൽ എന്തിനാ രജനി ഇതൊക്കെ… നീ പറ….”
” ഒന്നാമത്തേത് … നിങ്ങൾ തമ്മിൽ നടന്ന സംഭവം ഞാൻ അറിഞ്ഞു എന്ന്
ഒരിക്കലും അവൻ അറിയരുത്…. എന്റെ മനസ്സിൽ ഉള്ള കുറ്റബോധം പോലെ അവനു
ഉണ്ടാവരുത്….”
“ശെരി… സമ്മതിച്ചു… അടുത്ത എന്താണ്….” ഓമനേച്ചി സംശയ രൂപേണ ചോദിച്ചു…
” അടുത്തത്… അവൻ ഇനിയും നിങ്ങളുടെ അടുത്ത് എന്തേലും ചോദിച്ചു
വന്നാൽ…കൊടുത്തേക്കണം… അല്ലെങ്കിൽ അവൻ പുറത്തു പോയി എന്തേലും
വേണ്ടാധീനം കാണിക്കു….”
” അത് ഇപ്പോൾ നീ കൊടുക്കണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞാലും ഞാൻ കൊടുക്കും…. കാരണം ഞാൻ
ഇത്രയും കാലം അനുഭവിച്ചത് ഒന്നും അല്ല സുഖം എന്ന് അവൻ ആണ് ഇനി കാണിച്ചു
തന്നത്…..” ഓമനേച്ചി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
” നിങ്ങൾ ആൾ കൊള്ളാല്ലോ…. സത്യം പറ ഓമനേച്ചി… അവൻ ആണോ നിങ്ങളെ കേറി
പിടിച്ചത് അതോ നിങ്ങൾ അവനെയോ ….” രജനി സാരി ഒന്ന് മടക്കി കുത്തി
ചോദിച്ചു…
“ഇല വന്നു മുള്ളിൽ വീണാലും… മുള്ള് വന്നു ഇലയിൽ വീണാലും ….
മുള്ളിനാണ് സുഖം… കേട്ടോ രജനിപ്പൂറി….” അതും പറഞ്ഞു ഓമനേച്ചി സ്വന്തം
വീട്ടിലേക്ക് പോയി….
അധികം കുത്തി ചോദിക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും രജനി അതിനു
മുതിർന്നില്ല… എന്തായാലും എല്ലാം ഒന്ന് കലങ്ങി തെളിഞ്ഞത് അല്ലെ….
വൈകുന്നേരം ഫുട്ബോൾ കളിയും കഴിഞ്ഞു കുട്ടൻ വീട്ടിൽ എത്തി…
രജനി അവനു വേണ്ടി പ്രത്യേകം ചോറും കൂട്ട് കറിയും, കൂന്തൽ വറവും ഒക്കെ
ഉണ്ടാക്കി വെച്ചിരുന്നു….
ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഇരുന്നപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാന്‍ കുട്ടനോ
അവന്റെ മുഖം നോക്കാന്‍ രജനിക്കും പറ്റാതെ പോയി …
തല കുനിച്ചു നിന്നുക്കൊണ്ട് എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ അമ്മ വിളമ്പിയ ഭക്ഷണം
കുട്ടൻ വേഗത്തില്‍ കഴിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു…
“മോനെ കുട്ടാ,, അമ്മയ്‌ക്ക ഒരു അബദ്ധം പറ്റിയതാടാ… മോൻ എന്നോട് ക്ഷമിക്കുമല്ലോ ”
ഇപ്പോൾ കരയും എന്ന അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു രജനി…. അവള്‍ക്ക് എന്താണ് അവനോടു
പറയണ്ടത് എന്നറിയില്ലായിരുന്നു..അവന്‍ എന്തെങ്കിലും ഒന്നു
പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ ഈ മനപ്രയാസം അങ്ങ് മാറിപ്പോയേനെ…
“ ‘അമ്മ ഒന്നും പറയണ്ട ..എനിക്ക് മനസിലാകും…ജീവിതത്തില്‍ ഇതൊക്കെ സര്‍വ
സാധാരണമാണ് … ഓമനേച്ചി എന്നോട് എല്ലാം പറഞ്ഞിരുന്നു… ‘അമ്മ അതും
ആലോചിച്ച ടെൻഷൻ അടിക്കേണ്ട…“
അവന്‍ തന്നോട് ദേഷ്യമോ വിരോധമോ ഇല്ല …അത് അവള്‍ക്ക് ആശ്വാസം ഏകി…അവള്‍
ദീര്‍ഘ ശ്വാസം വിട്ടു ..
“‘അമ്മ ഒന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞാൽ മതി…. ബിജു എന്ത് പറഞ്ഞിട്ടാണ് അമ്മയെ ഇതിനു പ്രേരിപ്പിച്ചത്….?”
കഥ ബോർ ആയി തുടങ്ങിയോ എന്ന് സംശയം ഉണ്ട്…. അത് കൊണ്ട് തുടരാൻ വല്യ താല്പര്യം ഇല്ല…. ഈ കഥ വായിച്ചു നിങ്ങൾക്കും ഇതാണ് അഭിപ്രായം എങ്കിൽ ഈ കഥ ഇവിടെ വെച്ച് നിർത്തുന്നതായിരിക്കും…. അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിക്കുക….