ഗോപു, ഇനി മതി, എനിക്കു പേടിയാകുന്നു; ഞാനിതൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല. പ്ലീസ്, ഇത്രയും മതി” അവൾ ഭയന്നു പറഞ്ഞു. ആ ശബ്ദത്തിനു പാക്ഷ ശൗര്യമില്ലായിരുന്നു. എൻറ കൈ അരിച്ചരിച്ചു ചെന്ന് അവളുടെ പാൻറിക്കു മുകളിൽ മർമ്മസ്ഥാനത്തു തൊട്ടു.
“വേണ്ട അവിടെ താടാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കുത്തില്ല”, ഷോക്കേറ്റപോലെ അവൾ ഉറക്കെ അലറി.
ഞാൻ മൂലം ആ പാൻറിക്കു മുകളിലമർത്തി അവിടെ ചുംബിച്ചു. ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ തുടകളുടെ സംഗമഭൂമിയിൽ അമർന്നു.
“നിൻറ പാൻറി അഴിക്കാൻ പോകുവാ ജയന്തീ” അവളുടെ മുഖത്തിനടുത്തു മുഖം കൊണ്ടുചെന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞു. മറ്റൊരു വഴിയും ഇല്ലെന്ന് അവളറിഞ്ഞു. പക്ഷേ ബലമായി അത് ചെയ്യണ്ട എന്നെനിക്കു തോന്നി, “നി സമ്മതിക്കുമെങ്കിൽ” ഞാൻ ചേർത്തു.
“ഗോപു, ഇന്ന് വേണ്ട”, ഒരു പക്ഷെ ഇന്നത്തെ ഈ പരവത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുമാറാനാവാം.
“പിന്നെപ്പൊഴാ?” ഞാൻ വിട്ടില്ല.
മറുപടിയില്ല. അവൾ ആലോചിക്കുമ്പോൾ എന്റെ കൈ അവളുടെ പാൻറിക്കുള്ളിൽ പോയി അവിടെ എന്റെ കൈപ്പത്തി അമർന്നു. കന്യകയുടെ ആദ്യരോമങ്ങൾ ആവരണം ചെയ്യ കളിസ്ഥലം.
“എപ്പൊഴാ? നാളെയോ?”
“ശരി, നാളെ അവിടെ ഒന്നു തൊടാനല്ലാതെ വേറൊന്നും ഞാൻ സമ്മതിക്കത്തില്ല.”
“സമ്മതിച്ചു; പക്ഷെ എനിക്കു തൊട്ടാൽ മാത്രം പോര ഞാൻ അവിടെ നക്കും.”, ഞാൻ പറഞ്ഞു,
“ഇനി എനിക്കു വാക്കു താ, നാളെ കതകു കുറ്റിയിടത്തില്ലെന്ന്”
“ എന്തൊക്കെ വഷളത്തരമാ നീ പറയുന്നതു്. നിനക്കു ഭ്രാന്താ, കാമഭ്രാന്തു്. എവിടെന്നു പഠിച്ചു ഈ വഷളത്തരമല്ലാ.?”
“അതൊക്കെ നാളെപ്പറയാം; നാളെ നീ കതക് കുറ്റിയിടരുത്; ഞാൻ വരും; സമ്മതിച്ചോ?”
“ഉം ശരി നീ ഇപ്പൊ പോ”
അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്ത് ഞാൻ അവിടെ നിന്നു പോയി.
“സാറേ , കുറെക്കഴിഞ്ഞാൽ ബ്രാൻഡിക്കട പുട്ടും; സാധനം വല്ലോം വേണൽ ഇപ്പൊ വാങ്ങിവയ്ക്കണം; ഇവിടെപ്പിന്നെ എത്ര നേരം വരെ ഇരുന്നാലും സാരമില്ല”, പത്രാസിന്റെ ശബ്ദം എന്ന ചിന്തകളിൽ നിന്നുണർത്തി.
“ഇനി ഒന്നും വന്നു പത്രാസ് ഇന്നത്തയ്ക്ക് ഇതു മതി”, ഗോപു പറഞ്ഞു.
എന്നിട്ടും പത്രാസ് തല ചൊറിഞ്ഞു് അവിടെ നിന്നു.
“എന്താ പാത്രാസേ?” ഗോപു ചോദിച്ചു.
“സാറെ, മുംന്ന് വാങ്ങിയ സാധനത്തിൻറ കാശവിടെകാടുക്കണം”
ഗോപു പോക്കറ്റുകളെല്ലാം തട്ടുന്നതായി ഭാവിച്ചു. “പ്രമാ, ഞാൻ പേഴ്സെടുക്കാൻ മറന്നന്നാ തോന്നുന്നു”,
“സാരമില്ല; കാശു ഞാൻ കൊടുക്കാം’, ഞാൻ പറഞ്ഞു. പേഴ്സ് മറക്കുന്നതും കളഞ്ഞുപോകുന്നതുമെല്ലാം എത്രയോ തവണ ഞാൻ കേട്ടു പഴകിയ കഥകളാണ്. പാക്കറ്റിൽ നിന്നു് നോട്ടെടുത്തു ഞാൻ കൊടുത്തു…. പണം കൊണ്ടല്ലെങ്കിലും ദേഹം കൊണ്ടു പലപ്പോഴും സഹായിച്ചിട്ടുള്ളവനാണു ഗോപു.
“എടാ, നിനക്കൊരു പെണ്ണിനെ പണ്ണണോ? എങ്കിൽ…”
“വേണം, ആരാ?” ഞാൻ ഗ്ലാസ്സു താഴവച്ചു് നിവർന്നിരുന്നു.
“തോക്കിൽ കയറി വെടി വയ്ക്കല്ലേടാ ഞാനൊന്നു പറഞ്ഞുതിരട്ടെ. നിനക്കൊരു പെണ്ണിനെ പണ്ണണമെങ്കിൽ നീ കൃത്യമായി ഉന്നം വയ്ക്കണം; കണക്കുകൂട്ടൽ പിഴയ്ക്കാൻ പാടില്ല.”
“പൂറ്റിൽ തന്നെ കേറ്റണം, തുടയിൽ വയ്ക്കരുത്: ഉന്നം തെറ്റരുത്; അല്ലേ?”
“. നിൻറ തലയ്ക്കു പിടിച്ചെന്നു തോന്നുന്നു, പ്രേമാ ഞാൻ പറഞ്ഞതിന്റെ അർത്ഥം കണക്കുകൂട്ടൽ പിഴയ്ക്കരുതെന്നാ.”
“പാക്ഷ ചിലാപ്പാ കണക്കുകൂട്ടലാക്കു തെറ്റും, ഗാം”, ഞാൻ പറഞ്ഞു. “പിന്നെ ആകെ കുഴപ്പമാണ്. ഒരിക്കൽ ഒരു പെണ്ണിൻറ കാലുപിടിക്കണ്ടിവന്നെനിക്കുണ്ട്. അവളു ഭർത്താവിനോടു പറയാതിരിക്കാൻ അവൾ ഒരു നിർത്തിയിട്ട ബസ്സിലിരിക്കുകയായിരുന്നു; ഞാൻ താഴെ നിൽക്കുന്നു. ബസ്സിൻറ ജനലിൻറടുത്താണ് അവളിരിക്കുന്നത്. എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരനാണ് ഈ സാഹസം എന്നെക്കൊണ്ടു ചെയ്യിച്ചത്. ഒന്നു മെനക്കെട്ടാൽ അവളെ കിട്ടുമെന്നാണ് അവൻ പറഞ്ഞതു്. അവൻ അൽപ്പം ദൂരെ മാറിനിന്നു.
അവൾ ഒരുപാടു സംസാരിച്ചു. അവസാനം ഞാൻ കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു: നമുക്ക് അടുത്ത കാര്യത്തിലേയ്ക്ക് കടക്കാം; ഇവിടെ അടുത്തു നല്ല ഒരു ലോഡ്ജ് : ഇറങ്ങിവന്നാൽ പോകാം, എന്നൊക്കെ , അവളുടെ മട്ടു മാറിയില്ല. അവൾ ആകെ ചൂടായി അടുത്തവിടെയാ നിൽക്കുന്ന ഭർത്താവിനെ വിളിക്കുമെന്നും, ഞാൻ അത്തരക്കാരിയല്ലെന്നും മറ്റും… തടിയുരാൻ നല്ല വാക്കു പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചു് ഞാൻ മുങ്ങി. എന്റെ കൂട്ടുകാരനെ കണക്കിനു തെറി പറഞ്ഞു; വിഡ്ഡി, പമ്പര വിഡ്ഢി..വല്ലവനെയും കൊലയ്ക്കു കൊടുക്കാൻ നടക്കുന്നു… എന്നിട്ട് നീ പറയുന്നത്…” ഞാൻ വികാരാധീനനായി,
“അത് ആക്രാന്തം കാണിക്കല്ലേ!”, അവൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. “ഒരു പത്തു നിന്നാട കുറേനേരം സംസാരിച്ചു. എന്നുവച്ചു അവൾ ലോഡ്ജിൽ പണ്ണാൻ വരുമെന്നുണ്ടാ?”
“പെണ്ണുങ്ങളുടെ മനശ്ശാസ്ത്രം നിൻത്രയും ഒന്നും എനിക്കറിയത്തില്ല: പാപി ചെല്ലുന്നിടം പാതാളം എന്നതാ എന്റെ അവസ്ഥ.”
“പെണ്ണങ്ങളുടെ മനശ്ശാസ്ത്രം അത് സങ്കീർണ്ണമൊന്നുമല്ല: കുമാരനാശാനേയും ചങ്ങമ്പുഴയെയും പോലത്തെ കവികൾ ചുമ്മാ ഉണ്ടാക്കിപ്പറയുന്നതാ. എടാ, മിക്ക കഥാകാരന്മാരും കവികളും പെണ്ണിന്റെ പൂറു കണ്ടിട്ടുപോലുമുണ്ടാവില്ല. പിന്നെ ഭാവനയിൽ അതാ ഇതാ എന്നൊക്കെ എഴുതും… പെണ്ണുങ്ങളുടെ സൗന്ദര്യം കണ്ടിട്ട്, ചെമ്പകപ്പൂവുപോലെയാണെന്നും മറ്റും എഴുതും, ഇവമ്മാരു; പക്ഷേ ഇതെല്ലാം ദൂരേന്നു വെള്ളമിറക്കുന്നതാ; പാവങ്ങള് പിന്നെ ഭാവനയാണ്ട് അവന്മാർക്ക് വായിക്കാൻ ഒരു സ്ഥലമൊണ്ട്…”….
ഗോപു, …. ഒരു മാതിരി ചൊറിയുന്ന വർത്തമാനം പറയല്ലേ! സാഹിത്യകാരന്മാരെ കളിയാക്കുന്നത് എനിക്കിഷ്ടമല്ല. നി കുമാരനാശാന്റെയും ചങ്ങമ്പുഴയുടെയും എതെങ്കിലും കാവ്യം വായിച്ചിട്ടുണ്ടോ?”
ഉണ്ടല്ലോ. ചങ്ങമ്പുഴയുടെ..എന്താ അതിന്റെ പേര്? ങ്.ങ്.ങ്ങ.”മദനൻ’: അതു താൻ പണ്ടു കഥാപ്രസംഗത്തിനു കേട്ടിട്ടുണ്ട്
കോപ്പ് “മദനൻ’ അല്ല ‘രമണൻ’. വായിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിൽ എന്തിനാ അവരെ കളിയാക്കുന്നു?”
“എടാ, നീ ചൂടാവാതെ ഞാനൊന്നു പറയട്ടെ. കാര്യം ഇത്രെയേയുള്ളൂ: നമുക്കു കുണ്ണയുള്ളതു പോലെ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് ഒരു പൂറുണ്ടു്. അതിൻറകത്തു കേറ്റി പണ്ണി സുഖിപ്പിക്കുന്നവനെ അവർ സ്നേഹിക്കും; അടി ശരിയാകുന്നില്ലെങ്കിൽ അവർ ഓവറുക്കും. അവനെ തറ പറ്റിക്കാൻ നോക്കും; പക്ഷെ അതൊക്കെ പരമ രഹസ്യമായിരിക്കുന്ന , വേറെ കാര്യമൊന്നുമില്ല. പിന്നെ, അവര് ആരെക്കൊണ്ടു ചെയ്യിക്കുമെന്നതു അവരുടെ ഇഷ്ടം. അതു ചിലപ്പോ ഡവറാകാം; ചിലപ്പോ അയൽക്കാരനാകാം… അവൾ ഇണങ്ങിനിന്നാൽ എന്തും തരും; പിണങ്ങിയാൽ കൊല്ലാനും മടിക്കത്തില്ല; ലോകത്തുള്ള സകലമാനം വഴക്കിന്റെയും പിറകിൽ എതെങ്കിലും പെണ്ണുണ്ടായിരിക്കും. നിനക്കു പറ്റുന്നില്ലെങ്കിൽ നീ അവരുടെ വഴിയേ നിന്നു മാറണം. നിനക്കു വേണൽ നീ ആണുങ്ങളുമായി വഴക്കുണ്ടാക്കു്: സാരമില പെണ്ണുങ്ങളുമായി വഴക്കിനു നിക്കരുത്”
