കിലുക്കാംപെട്ടി – 1
Related Posts
ടൈറ്റ് ടീ-ഷർട്ടികത്ത് കുത്തി നിറച്ച മുലകൾ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച് ഒരു പെണ്ണ് മുന്നിൽ വന്നു നിന്നാൽ ഉദ്ധാരണശേഷിയുള്ള പുരുഷൻ്റെ കണ്ണുകൾ ആദ്യം പതിയുന്നത് മുലകളിലാണ് എന്ന കാര്യത്തിൽ തർക്കമുണ്ടോ?!!
നിങ്ങളുടെ കാര്യം എനിക്കറിയില്ല. പക്ഷേ എൻ്റെ കാര്യത്തിൽ തർക്കമില്ല. അതിനി അമ്മയായാലും പെങ്ങളായാലും. പെണ്ണിന് പകരം ഒരു പുരുഷനാണ് തൻ്റെ ലിംഗം കവറിലാക്കിയപോലെ ആട്ടി നടക്കുന്നതെങ്കിൽ സോഷ്യൽമീഡിയയിൽ നടക്കുമായിരുന്ന സദാചാര ചർച്ചകളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ?!
തിരക്കു നിറഞ്ഞ അറൈവൽ ഗേറ്റിലൂടെ ലഗേജ് വഹിച്ച ട്രോളിയും തള്ളി വന്ന എൻ്റെ കണ്ണുകൾ തികച്ചും യാദൃച്ഛികമായി തൊടുത്ത തുറിച്ചുനോട്ടത്തിൽ അഞ്ജലി ആദ്യമൊന്ന് ചൂളിപ്പോയെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് ഓടി വന്നെന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് കുഞ്ഞനിയത്തിയായി.
“ആകെ വിയർത്തിരിക്കയാടീ…” എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ കവിളിൽ കവിൾ ചേർത്ത് ഞാനും സഹോദരസ്നേഹം തിരിച്ചു നൽകി.
ക്ലീൻ ഷേവ് ചെയ്ത വെളുത്ത മുഖത്തെ വലിയ സോഡാ-ഗ്ലാസ് ഇടക്കിടെ ഉറപ്പിച്ചു കൊണ്ട് കൂടെ നിൽക്കുന്ന അവളുടെ ഭർത്താവ് മനീഷിനും ഷേക്ക്ഹാൻഡ് നൽകി ഞാൻ അച്ഛനും അമ്മക്കും നേരെ തിരിഞ്ഞു.
അമ്മയുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെക്കുമ്പോൾ ഒരു ശരാശരി മലയാളി ഫാമിലിയിലെന്ന പോലെ രാജേന്ദ്രപ്രസാദ് എൻ്റെ യാത്രയുടെ വിവരങ്ങൾ അന്വേഷിക്കുകയായിരുന്നു..
ഞാൻ: യാത്രയൊക്കെ സുഖായിരുന്നച്ഛാ..മഴ കാരണം സിഗ്നൽ കിട്ടാതെ ഒരു മണിക്കൂർ കറങ്ങിയതൊഴിച്ചാൽ..
അച്ഛൻ: ഹാവൂ… മഴയൊക്കെക്കൂടി എന്തിനായിട്ടുള്ള പുറപ്പാടാണാവോ? ഞങ്ങളുടെ യാത്രയും അൽപം കോമ്പ്ലിക്കേടഡായിരുന്നു. വഴി നീളെ കുണ്ടും കുഴികളും.
ഞാൻ: ഞാൻ അപ്പഴേ പറഞ്ഞതല്ലേ, വണ്ടി അയച്ചാ മതീന്ന്. ഈ വയ്യാത്ത അമ്മയേം കൊണ്ട് ഒരു റിസ്ക്കെടുക്കണ്ടാന്ന്.
“ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞിട്ടെന്താ കാര്യം, കൊഞ്ചിച്ച് തലേ കേറ്റി വെച്ച്ക്ക്വല്ലേ കുഞ്ഞനിയത്തിയേ. പറഞ്ഞാ മനസ്സിലാകണ്ടേ,”അമ്മ രൂക്ഷമായി അഞ്ജലിയെ നോക്കി
“ഞാനാരേം നിർബ്ബന്ധിച്ചില്ല. വരുന്നോർക്ക് വരാം. അല്ലെങ്കി ഞാനൊറ്റക്ക് പൊക്കോളാം എന്നേ പറഞ്ഞുള്ളൂ,” അവൾ എൻ്റെ കൈപിടിച്ച് ചേർന്ന് നിന്നു.
“കൊഞ്ചിച്ചോ കൊഞ്ചിച്ചോ..” അമ്മ കൃത്രിമ ദേഷ്യം ഭാവിച്ചു, “കെട്ടിച്ചു വിട്ടതാണെന്ന ബോധം കൂടി വേണ്ട..”
“കമ്പനീന്ന് സർവ്വീസ് കിട്ട്യാ?” ഇവിടെ നടക്കുന്ന കുഞ്ഞു തമാശകളിലൊന്നും ആളല്ലാത്ത അച്ഛൻ ചോദിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ആ ക്ഷമത തന്നെയാണ് ഇന്ന് കുടുംബത്തിൻ്റെ ക്ഷേമത്തിനു കാരണവും.
ഞാൻ: ചെക്ക് കിട്ടീട്ട്ണ്ട്.
അച്ഛൻ: പുതിയ വണ്ടികളൊക്കെ ലൈൻ പിടിച്ചോ?
ഞാൻ: ഉവ്വ്. നാല് ഡ്രൈവർമാരും ഉശാറാ. ഒരു അക്കൗണ്ടന്റിൻ്റെ കൂടി കുറവുണ്ട്. ആ ഒഴിവിലേക്ക് അളിയനെ കൊണ്ടോയാലോ?
“അയ്യോ..മനീഷേട്ടൻ പോയാ സ്റ്റേറ്റ് ബാങ്ക് പൂട്ടേണ്ടി വരും,” അഞ്ജു ഇടക്ക് കയറി തമാശയടിച്ചു
കനത്ത മഴയെ അവഗണിച്ച് ഡ്രൈവർ സദാനന്ദൻ ചേട്ടൻ രണ്ടു പെട്ടികളും ഇന്നോവ കാറിനു പിന്നിൽ കയറ്റുമ്പോൾ, അളിയൻ മനീഷിൻ്റെ കണ്ണുകൾ തിരയുന്നത് തിരിച്ചറിഞ്ഞ് ഞാൻ സ്വകാര്യമായി പറഞ്ഞു, “എൻ്റെ ബാഗിലുണ്ട്.”
അളിയൻ: നല്ല തണുപ്പ്, ഒന്ന് പിടിപ്പിക്കായിരുന്നു.
ഞാൻ: അയ്യോ ഇപ്പളോ?
അളിയൻ: അളിയൻ ബാഗ് മുന്നിലെ സീറ്റിലേക്ക് വെച്ചോ. ഞാൻ കൈകാര്യം ചെയ്തോളാം.” സൊലൂഷനും കണ്ടുപിടിച്ചായിരുന്നു അളിയൻ്റെ നിൽപ്പ്
ഞാൻ ബാഗ് മുന്നിലെ സീറ്റിൽ വെച്ചതും അളിയൻ ചാടിക്കയറി ഇരുന്നതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു.
ഉടൻ വന്നു അഞ്ജുവിൻ്റെ കമന്റ്, “ആരവിടെ..രാജേന്ദ്രപ്രസാദ് തിരുമനസ്സിൻ്റെ സിംഹാസനത്തിൽ കയറിയിരിക്കാൻ അത്രക്ക് ധൈര്യമോ??”
അളിയൻ: അച്ഛന് ആകില്ലടീ. ബാഗൊക്കെയുള്ളതാ. ഞാൻ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു ഇരുന്നോളാം.
മനീഷിൻ്റെ സൈക്കോളജിക്കൽ മൂവായിരുന്നെങ്കിലും അച്ഛൻ്റെ കുടവയറും വെച്ചോണ്ട് അവിടെ ഇരിക്കൽ ബുദ്ധിമുട്ട് തന്നെയായിരുന്നു.
ഞാൻ ഡോറ് തുറന്നു പിടിച്ച് അമ്മയെ ഡ്രൈവർക്ക് പിന്നിലെ സീറ്റിൽ ഇരുത്തി. മറുവശത്ത് കൂടെ അച്ഛൻ കയറാനൊരുങ്ങിയപ്പോൾ അഞ്ജലി പിന്നിലെ സീറ്റിലേക്ക് ചാടിക്കയറി, “ഏട്ടാ, ഇങ്ങോട്ട് പോരേ. ആ യുവമിഥുനങ്ങളുടെ സ്വർഗ്ഗത്തിലെ കട്ടുറുമ്പാകണ്ട.”
“ഒരു മാറ്റോം ഇല്ല…” പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാനും അവൾക്ക് പിന്നാലെ പിൻസീറ്റിലേക്ക് ഞാനും ചാടിക്കയറി. നാവിനു എല്ലില്ലാത്ത അഞ്ജുവിൻ്റെ സംസാരം എല്ലാവരിലും ചിരി പടർത്തി.
ഇന്നോവ കാറിൻ്റെ പിൻസീറ്റിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ഞാൻ അച്ഛൻ്റെ വാക്കുകൾക്കായ് ചെവി നീട്ടി, “എന്നാപ്പിന്നെ ഇവരെ കൊണ്ട് പോകാനുള്ള ഏർപ്പാട് നോക്ക്. നിനക്ക് മാത്രം ഉള്ളതല്ലല്ലോ ഇതെല്ലാം. ഒരായുസ്സ് കൊണ്ട് ചെയ്യാനാകുന്നതൊക്കെ മക്കൾക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ ചെയ്തു വെച്ചിട്ടുണ്ട്. ബാക്കി നിങ്ങളുടെ കൈകളിലാ.” അച്ഛൻ സെന്റി കയറി.
“അച്ഛൻ ഉണ്ടാക്കിയതൊന്നും ഞങ്ങളായിട്ട് നശിപ്പിക്കില്ല അച്ഛാ,” ഞാൻ അച്ഛന് ആശ്വാസം നൽകി.
അച്ഛന് രണ്ടാമത്തെ അറ്റാക്ക് വന്നതോടെ കഴിഞ്ഞ മാസം കയറ്റി അയച്ചതാണ് നാട്ടിലേക്ക്. വീണ്ടും പോകാനൊരുങ്ങിയ അച്ഛനെ വിലക്കിയ എന്നോട് ആവശ്യപ്പെട്ടത് ഞാൻ ജോലി രാജി വെച്ച് ബിസിനസ് നോക്കി നടത്തണമെന്ന വാക്ക്. അതുപ്രകാരം ബിസിനസ് എല്ലാം എൻ്റെ പേരിലേക്ക് മാറ്റിയുള്ള വരവാണ്.
ഇനിയിപ്പോൾ ഉത്തരവാദിത്തം കൂടുന്നതിനൊപ്പം അർപ്പണമനോഭാവം ഉണ്ടെങ്കിൽ വരുമാനവും കൂടും. അതിലുപരി കല്യാണത്തിനു മുൻപായി കമ്പനിയിൽ നിന്ന് എണ്ണിച്ചുട്ട അപ്പം പോലെ കിട്ടുമായിരുന്ന ‘പതിനൊന്നു മാസം ജോലിക്ക് ഒരു മാസം ലീവ്’ ഇനി ഇഷ്ടാനുസരണവുമായി.
“ആം, പിന്നേ ഏട്ടാ..സീനയെ കണ്ടാര്ന്ന് ഇന്നലെ അമ്പലത്തിൽ വെച്ച്. ഏട്ടൻ വരണ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോ ഒരു നാണൊക്കെ ആ മുഖത്ത്..” പരിസര ബോധമില്ലാതെ അവളത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അവളുടെ ഇടതുകൈയിൽ പിച്ചി.
“ഒറ്റ വെട്ടിന് കൊല്ലാതെടീ..” അമ്മ പറഞ്ഞു
“നൊന്തൂട്ടോ ഏട്ടാ..” അവൾ പറഞ്ഞു
“നോവണല്ലോ..”ഞാൻ അവളുടെ പിച്ചിയ ഭാഗത്ത് തലോടിക്കൊടുത്തു
“വേണ്ട..കിന്നരിക്കണ്ട..” അവൾ കുറുമ്പു കാട്ടി അകലാനൊരുങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ പിടിച്ചടുപ്പിച്ചു.
“ഒരു കൊല്ലായിട്ടും ഇതിൻ്റെ സ്വഭാവൊന്ന് മാറ്റിയെടുക്കാനായില്ലേ അളിയാ. വൻ പരാജയം,” അവളെ കരവലയത്തിലാക്കിക്കൊണ്ട് ഞാൻ ഉറക്കെ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു
“ദാറ്റ്സ് എക്സ്പയേഡ്..” മനീഷ് നീട്ടി മൂളി.
“ഹോ..തണുപ്പത്ത് ചളിപ്പടിക്കല്ലേ..കോച്ചിപ്പിടിക്കും..” മണികിലുക്കം പോലെ അവൾ അതു പറയുമ്പോൾ ഞാൻ മറ്റൊരു ലോകത്തായിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് തന്നെ തമാശക്ക് റിയാക്ട് ചെയ്തില്ല.