ചന്തു : പിന്നെയെത്രെയെന്ന് വച്ചാ ഈ ഒളിച്ചു കളി.
ആൻസി : ചെ.. എന്ന് വച്ച് അവന്റെ മുന്നിൽ വച്ച് ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യാനോ..?
ചന്തു : സൂപ്പറായിരിക്കും..
ആൻസി : പോടാ അവിടുന്ന്..
ചന്തു : നോക്കാം മമ്മി… അവൻ വരട്ടെ.. അത് കേട്ട് അവളുടെ നെഞ്ചോന്നു കത്തി. ആൻസി : അയ്യോ.. ചന്തു നീയിത് എന്നാ ഭാവിച്ചാ?? എങ്കിലും പതിയെ ത്രസിച്ചു തുടങ്ങുന്ന മുലക്കണ്ണിന്റെ തരിപ്പ് തലയിൽ കിട്ടിയത് കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ പാതി അടച്ചാണ് അവളത് ചോദിച്ചത്. ചന്തു : നല്ല ഫീൽ കിട്ടുന്നില്ലേ..? അവൾക്കതിനു മിണ്ടാനായില്ല. മോന്റെ മുന്നിൽ വച്ച് തന്നെയിങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് അവൻ സഹിക്കില്ല. മുലയെ കുഴച്ചു പിടിക്കുമ്പോൾ അവളവനെ ദയനീയമായി നോക്കി. ആ സമയം തന്നെ ജോമോൻ അവരുടെ റൂമിന്റെ വാതിൽക്കൽ എത്തിയിരുന്നു. ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ ആൻസിയുടെ നെഞ്ച് പട പാടാന്ന് ഇടിച്ചു. അവളവനോട് കയ്യെടുക്കാൻ വേണ്ടി കണ്ണ് കാണിച്ചു. പക്ഷെ ചന്തു പെട്ടെന്ന് ഇടത്തെ കൈ മമ്മിയുടെ പിറകിൽ കൊണ്ടു വന്ന് ബ്രാ ഹുക്ക് ഇളക്കി. ആ നീക്കത്തിൽ അവളൊന്നു പതറി. ആൻസി : ചന്തൂ….! എന്താ ചെയ്തതെന്ന തരത്തിൽ അവളവനെ പേടിച്ചു കൊണ്ട് വിളിച്ചു. ചന്തു : ഇപ്പൊ കയ്യെടുത്താൽ സംശയം തോന്നും മമ്മി.. മമ്മി കേൾക്കെയവൻ പതുക്കെ പറഞ്ഞു. ജോമോൻ : അയ്യോ കഴിഞ്ഞില്ലേ ചേട്ടാ.. ചന്തു : ഇല്ലെടാ.. ഇത് കൊള്ളുന്നില്ല.. ചന്തുവിന്റെ പറച്ചിൽ കേട്ട് അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ അവൾ ഞെട്ടിപ്പോയി. ഇവനിതെന്തുഭാവിച്ചാണ് എന്ന തരത്തിൽ കണ്ണ് കൂർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് മുഖം ചെരിച്ച് ചന്തുവിനെ നോക്കി. ഒരു കണ്ണിറുക്കൽ ആയിരുന്നു അവന്റെ മറുപടി. ജോമോൻ : ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ മമ്മി വണ്ണം കൂടിയിട്ടുണ്ടെന്ന്.. അത് കേട്ടപ്പോൾ അവളുടെ പെരുവിരൽ വരെ നാണിച്ചുയർന്നു. പിള്ളേർ ഇത് എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നേ ഒരു മമ്മിയോട് പറയേണ്ടതാണോ..എല്ലാത്തിനും എന്നെ പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ. നാണിച്ചു തൊലിയുരിഞ്ഞു. അപ്പോഴും തന്റെ മുലയിൽ അമർന്നു നിൽക്കുന്ന ചന്തുവിന്റെ കൈ മാറിയില്ല. അത് ജോമോൻ കാണാതെയവൻ ശ്രദ്ധിച്ച് മറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു. തന്റെ മകൻ അടുത്ത് നിൽകുമ്പോൾ ചന്തുവിന്റെ വക ഇങ്ങനെയൊരു സാഹസം നടക്കുന്നത് അവൾക്ക് ആലോചിക്കാനാവുന്നതിലുമപ്പുറമായിരുന്നു. ചന്തു : ജോമോൻ പറഞ്ഞത് ശെരിയാ മമ്മി.. എന്ത് ശെരി…? അവൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ചന്തുവിനെ നോക്കി ദേഷ്യം പിടിച്ചു. ആൻസി : നിങ്ങൾ രണ്ടാളും ഒന്നും ചെയ്യേണ്ടേ… പൊയ്‌ക്കെ പുറത്ത്.. ആൻസി കുറച്ചധികം ദേഷ്യം പ്രകടിപ്പിച്ചു. ജോമോൻ : അയ്യോ മമ്മി പിണങ്ങി.. ചേട്ടാ നമ്മുടെ സമയം പോകുവാ.. ചന്തു : അയ്യോ പിണങ്ങല്ലേ മമ്മി ഇപ്പൊ ശെരിയാക്കി തരാം. അതും പറഞ്ഞവൻ അവളുടെ ബ്രാ ഹുക്ക് വലിച്ചിട്ടു കൊടുത്തു. ആൻസി : നിനക്ക് ഞാൻ വച്ചിട്ടുണ്ട്. അവൾ പിറുപിറുത്തു. ഹുക്ക് ഇട്ട് കഴിഞ്ഞ ശേഷം അവൻ മുന്നിലേക്ക് കൈ കൊണ്ടു പോയി മുലയിൽ ഒരു ഞെക്ക് കൊടുത്തു. അവളൊന്നു ചാടി പോയി. അവരെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ജോമോന് മമ്മിയെ ചേട്ടൻ അതെന്താ ചെയ്തതെന്ന് മനസിലായില്ല. എന്നാൽ പണി കഴിഞ്ഞിട്ടും ചേട്ടൻ എന്താ അവിടെ തന്നെ നിന്ന് കാണിക്കുന്നത് എന്നവൻ സംശയിച്ചു. ചേട്ടന്റെ കൈ മമ്മിയുടെ മുന്നിൽ നിന്നും പുറകിലേക്ക് വരുന്നത് എന്തിനാണെന്നും അവന് ഒറ്റയടിക്ക് മനസിലായില്ല. ചന്തു : കഴിഞ്ഞു മമ്മി.. വേഗം വാ.. നമ്മൾ പുറത്ത് ഉണ്ടാകും. അതും പറഞ്ഞവൻ ജോക്കുട്ടന് നേരെ തിരിഞ്ഞ് അവനെയും കൂട്ടി റൂമിനു വെളിയിലിറങ്ങി. ആൻസി അപ്പോഴും ഒരു തരിപ്പിലായിരുന്നു. എന്തൊക്കെയാ നടന്നത്. ചന്തു അവൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ജോക്കുട്ടന് എന്തെങ്കിലും മനസിലായിക്കാണുമോ കർത്താവെ.. അവൾ ധൃതിപെട്ട് അധികം ഒരുങ്ങാൻ ഒന്നും സമയം കൊടുക്കാതെ മുടി കെട്ടി കണ്ണെഴുതി റാക്കിൽ നിന്ന് കറുപ്പ് ഷാൾ എടുത്ത് ബാഗുമെടുത്തു പുറത്തേക്ക് പാഞ്ഞു. ഓർക്കുമ്പോൾ ജോമോനെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ മനസിലൊരു വിങ്ങൽ.. അവന് എന്തെങ്കിലും മനസിലായി കാണുമോ എന്നൊരു പേടി. രണ്ടാളും തന്നെ കാത്ത് പുറത്തിരിക്കുന്നുണ്ട്. ആൻസി : ചന്തു.. ഏതേലും ഓട്ടോ വരുന്നുണ്ടോ നോക്ക്. ചന്തു : ശെരി മമ്മി.. അതും പറഞ്ഞവൻ വേഗം റോഡിലേക്ക് ഓടി. ഓ അവന്റെയൊരു അനുസരണ. പിറുപിറുത്ത ശേഷം അവൾ മോനെ നോക്കി കഷ്ടപ്പെട്ട് ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു. ജോമോൻ : മമ്മി ഒരുങ്ങാനൊന്നും നിന്നില്ലേ?? ഹാവൂ ഭാഗ്യം..! അവൾ മനസിലോർത്തു. ആൻസി : സമയമില്ലല്ലോ കുട്ടാ.. വാ നടക്ക്.. മകന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ച് ഗേറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ചന്തു അവിടെ ഒരു ഓട്ടോ പിടിച്ചു വച്ചിരുന്നു. ചന്തു കയറിയതിനു പിന്നാലെ ജോമോനെ കയറ്റിയതിനു ശേഷമാണ് ആൻസി കയറിയത്. വണ്ടി നേരെ സ്കൂളിലേക്ക് പാഞ്ഞു. ജോമോൻ കാണാതെ ചന്തു മമ്മിയെ നോക്കി വിഷമ ഭാവം പ്രകടിപ്പിച്ചപ്പോൾ അവളവനെ നോക്കി പേടിപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്തത്. ഉള്ളത് കൂടെ പോയോ ദൈവമേ എന്നാലോചിച്ച് സ്കൂൾ എത്തുന്നത് വരെ അവൻ നിസംഗമായിരുന്നു. അതിനിടയിലെ അവരുടെ സംസാരത്തിനും വാക്കുകൾക്കും ഒന്നും ചെവി കൊടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. സ്കൂൾ മുറ്റത്തിറങ്ങി നടക്കുമ്പോൾ ആൻസി ഓട്ടോയിൽ നിന്നവനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു. അതിന്റെ ഉന്മേഷത്തിലാണ് ചന്തു ക്ലാസ്സിലേക്ക് കയറിയത്. ശേഷം ആൻസി നേരെ ബാങ്കിലെത്തി. പഴയ മാനേജർ കുരിയനെ കാണാൻ അവൾ ആ ക്യാബിനു പുറത്തുള്ള വിശ്രമ കസേരയയിൽ ഇരുന്നു. അയാളുടെ പണ്ടത്തെ സ്വഭാവമാണെങ്കിൽ എന്റെ ഈ അവസ്ഥ മുതലെടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുമോ എന്നൊരു പേടിയുണ്ട്. പണ്ടാണെങ്കിൽ അപ്പച്ചൻ ഉണ്ടായിരുന്നു ധൈര്യത്തിന്. ആൻസിയുടെ ഊഴമെത്തിയപ്പോൾ അവൾ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. കുരിയൻ ഒന്ന് തല പൊക്കി കണ്ണാടിക്കുള്ളിലൂടെ ഒന്ന് നോക്കി ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു. അയാളെന്തോ കാര്യമായി നോക്കുകയാണ്. അവളാ ചെയറിലിരുന്ന് അയാളെ ഒന്ന് വീക്ഷിച്ചു. വയസ്സായിട്ടുണ്ട്. കാണുമ്പോഴുള്ള ചുറു ചുറുക്ക് കുറഞ്ഞു. തന്നെ പിടികിട്ടിയിട്ടുണ്ടാവില്ല അതുറപ്പ്. താൻ മനസിലാലോചിച്ചു വന്നതൊക്കെ അവളവിടുന്ന് മായിച്ചു കളഞ്ഞു. കുരിയൻ സാറിനു ഇനി പണ്ടത്തെ വിളച്ചിൽ എടുക്കാനാവില്ലെന്നവൾ ഓർത്തു. “എന്താ കാര്യം.. പറയു..” അയാളൊരു ഫയൽ മറിച് പൂട്ടി സൈഡിൽ വച്ചു കൊണ്ട് ആൻസിയോട് ചോദിച്ചു. കനമുള്ള ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ അതിനൊന്നും ഒരു കുറവുമില്ലെന്നോർത്തവൾ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. “കുരിയൻ സാറിനു എന്നെ മനസ്സിലായോ??” ശബ്ദം എവിടെയോ കേട്ട് മറന്നത് പോലെ അയാൾ അവളെ നോക്കി കണ്ണിനു മുന്നിലെ ഗ്ലാസ്‌ എടുത്ത് മാറ്റി ഒന്നൂടെ അവളെ വീക്ഷിച്ചു. “ ഹ.. മോളെ.. ആൻസി…” ആളെ പിടികിട്ടിയ സന്തോഷത്തിൽ അയാളുടെ മുഖം വിടർന്നപ്പോൾ നിറഞ്ഞ ചിരിയായിരുന്നു അവളുടെ പ്രതികരണം. “എന്തുണ്ട് മോളെ വിശേഷം..? സുഖമല്ലേ.. എങ്ങനെ പോകുന്നു..” “സുഖമാണ്..” “കണ്ടിട്ട് എത്രയാവുന്നു.. പറയ്.. എന്താ വരാൻ കാരണം.. എന്നെ കാണാൻ തോന്നിയത് കൊണ്ടാണോ?” “അ… അതും. പിന്നെയും കാര്യമുണ്ട്.” അയാളെ മുഷിപ്പിക്കേണ്ടെന്ന് കരുതി അവളെങ്ങനെ പറഞ്ഞു. “ശെരി നമുക്ക് സംസാരിക്കാം..” അത് പറഞ്ഞയാൾ മണിയടിച്ചു പ്യൂണിനെ വരുത്തിച്ചു രണ്ട് ചായക്ക് ഓർഡർ കൊടുത്തു. “ഞാൻ വിചാരിച്ചു സാറിനു എന്നെ മനസിലാവില്ലെന്ന്..” “സംഭവം സത്യമാ.. ആദ്യം പിടികിട്ടിയില്ല.. പക്ഷെ ജേക്കബിന്റെ മോളെ അങ്ങനെയങ്ങു മറക്കാൻ പറ്റുമോ.. ഒരു സുപ്രഭാതിൽ ജോലി നിർത്തി നിയങ്ങു പോയതല്ലേ കൊച്ച്…” “മ്മ്..” “പറയ് എന്താ കാര്യം.. ഒരു കാര്യവുമില്ലാതെ നിന്റെ അപ്പൻ എന്നെ ഇതുവരെ കാണാൻ വന്നിട്ടില്ല.. നീയും അങ്ങനെ തന്നെയാവും..” “ അത് സർ..” “സർ അല്ല.. ഒറ്റ അടിയങ്ങു വച്ചു തരും.. അങ്കിൾ എന്ന് വിളിച്ചാ മതി.” “അങ്കിളോ…” “സോറി.. അറിയാവുന്നവർ ഒക്കെ സർ എന്ന് വിളിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് നല്ല പ്രായമുള്ളത് പോലെ തോന്നും..” “അപ്പോ പ്രായമായില്ലേ…?” “ഇപ്പോ കുറച്ചു ഷുഗർ ഉണ്ടെന്നേ ഉള്ളു. ബാക്കിയൊക്കെ കണ്ടിഷനാ..” അവളത് കേട്ട് ചിരിച്ച ശേഷം മയത്തിൽ കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു. അല്പം നരച്ച മീശയും തഴുകി കൊണ്ട് ക്ലാസ്സിൽ ശ്രദ്ധ അഭിനയിക്കുന്ന കുട്ടിയെ പോലെ കുരിയൻ കാര്യങ്ങൾ കേട്ടു. ആവിശ്യം അറിഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ അവളുടെ പേർസണൽ ജീവിതത്തെ കുറിച്ച് ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങി ആദ്യം അൽപം മടിച്ചെങ്കിലും കുരിയന്റെ ഒരു ഒതുക്കവും തന്മയത്വവും കൊണ്ട് എല്ലാം പറഞ്ഞു കൊടുത്തു. മുഴുവനും മൂളി കേട്ട് കൊണ്ടിരുന്ന കുര്യൻ അതൊക്കെ മനസിലാക്കി പ്യൂൺ കൊണ്ടു വന്ന ചായ അവൾക്കു കൈമാറി. ശേഷം അയാൾ ഒരു കവിൾ ഇറക്കിയ ശേഷം അവളെ നോക്കി. “അപ്പൊ നിനക്ക് പഴയ ആ ജോലി വേണം..” “മ്മ്..” അവൾ പ്രതീക്ഷയോടെ മൂളി. “ഇല്ലെങ്കിൽ മുന്നോട്ട് പോകാനാവില്ല..?” ആ ചോദ്യം അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചതല്ലായിരുന്നു. ഒരു മുതലെടുപ്പ് ഒളിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ആ ചോദ്യത്തിനും നിവർത്തിയില്ലാതെ പേടിച്ചു കൊണ്ട് മൂളി. “ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കട്ടെ മോളെ.. നീ പേടിക്കേണ്ട..” “താങ്ക്യൂ അങ്കിളെ..” “ഓ നിന്റെ താങ്ക്യൂ ഒന്നും വേണ്ട.. നിന്റെ നമ്പർ തന്നേക്ക്..” “മ്മ് ..” അവൾ അവിടെയുള്ള പേപ്പർ പീസിൽ നമ്പർ എഴുതി കൊടുത്തു. “മോളു പൊയ്ക്കോ.. ഞാൻ ശെരിയാക്കാം..” അവളൊന്ന് ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റ് തലയാട്ടി പുറത്തേക്ക് നടന്നു. ചോര മിഴിയുന്ന കണ്ണുകൾ ഉളിഞ്ഞുകൊണ്ട് കുരിയൻ നോക്കിയത് അവളുടെ പിന്നിലെ ഉരുണ്ട ഭാഗത്തേക്ക് തന്നെയാണ്. അണ്ണാൻ മരം കേറ്റം മറക്കുമോ…! പക്ഷെ പഴയ വീര്യം അയാളുടെ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ആൻസിയെ കാലം കഴിഞ്ഞു കിട്ടുന്ന കനിയേ പോലെ കുരിയന് തോന്നി. എസിയിൽ നിന്നു പുറത്തു കടന്ന അവൾ വേഗം വിയർത്തു. കുരിയനെ കൊണ്ട് വേറെ ശല്യമൊന്നും ഉണ്ടാവില്ലെന്നവൾ ചിന്തിച്ച് നടന്നു. ഉച്ചക്ക് മുന്നേ വീട്ടിലെത്തി. കുരിയൻ സർ സഹായിച്ച് ആ ജോലി തന്നെ കിട്ടിയാൽ മതിയായിരുന്നു. അങ്ങനെ എങ്കിൽ ഇനി ഒറ്റക്കിരുന്നുണ്ടാവുന്ന ഡിപ്രെഷൻ മാറും. എല്ലാം ഒന്നു പൊരുത്തപെടുന്നത് വരെ. പിള്ളേരുടെ എക്സാം കഴിഞ്ഞ് അവധിയാകുമ്പോൾ ഒരു ചെറിയ ടൂർ ഒക്കെ പോകണമെന്നവൾ ആലോചിച്ചു വച്ചു. പെട്ടെന്നവൾക്ക് ചന്തുവിന്റെ ഇന്നത്തെ ഉൾക്കൊള്ളാനാവാത്ത ചെയ്തികൾ ഓർമ വന്നു. ഞാനിന്നു വെറുതെ ചിന്തിച്ചിതാണ് എന്റെയും ചന്തുവിന്റെയും കള്ളകളികൾ മോൻ അറിഞ്ഞാലുള്ള സ്ഥിതി എന്തായിരിക്കുമെന്ന്. അപ്പോഴേക്കും അത് മനസ്സിൽ കണ്ടത് പോലെ മോൻ നിൽക്കുമ്പോൾ ചന്തു തന്റെ മുലയിൽ കിള്ളുമെന്ന് വിചാരിച്ചില്ല. ജോക്കുട്ടന് എന്തെങ്കിലും മോശമായി തോന്നിയാൽ അത് തെറ്റല്ലേ.. ഞാനവന്റെ മമ്മിയല്ലേ…ശേ… ഇന്ന് വരട്ടെ എവിടെയും തൊടാൻ ചന്തുവിനെ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല. വൈകുന്നേരമായപ്പോൾ സ്കൂൾ വിട്ട് വീട്ടിലെത്തിയ ചന്തു വേഗം ഡ്രസ്സ്‌ മാറി ജോമോന്റെ വീട്ടിലേക്ക് കുതിച്ചു. രണ്ട് ദിവസമായി മഴ മാറി നിൽക്കുന്നു. ജോമോൻ ഗ്രൗണ്ടിലേക്ക് പോകാൻ പറയല്ലേ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ടാണ് അവൻ ജോമോന്റെ വീട്ടിലെത്തിയത്. അപ്പോൾ മമ്മി മുറ്റമടിച്ചു കഴിഞ്ഞ് വീടിന്റെ സൈഡിലൂടെ പുറകിലേക്ക് നടക്കാനൊരുങ്ങുന്നത് കണ്ടു. കടും പച്ച കളർ നൈറ്റിയാണ് വേഷം. അവൻ മുറ്റത്തേക്ക് കയറുമ്പോൾ തന്നെ മമ്മിയെ വിളിച്ചു. വിളി കേട്ട് തിരിഞ്ഞ ആൻസി ചന്തുവിനെ കണ്ടു. മോൻ ഉള്ളിലാണെന്ന ബോധത്തോടെ അവൾ ചൂല് അരയിൽ കുത്തി ചന്തുവിനെ അങ്ങോട്ടേക്ക് കൈകൊണ്ട് മാടി. അവൻ വേഗം അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ ആൻസി മുഖം ഗൗരവത്തിൽ പിടിച്ചു നിന്നു. എന്നാൽ നെറ്റിയിൽ നിന്ന് കവിളിണകളിലേക്ക് വീണു കിടന്ന നീണ്ട മുടിയിഴകൾ അവളുടെ സൗന്ദര്യം കൂട്ടിയെന്നല്ലാതെ ഗൗരവം പുറത്ത് വന്നില്ല. ചെന്നിയിയിലെ മുടി ചുരുളിൽ നിന്നു വിയർപ്പ് നിന്നിട്ടുണ്ട്. അവനൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു. അവളത് കണ്ട ഭാവം നടിക്കാതെ മുഖം തിരിച്ചു. ചന്തു : എന്തുപറ്റിയെന്റെ പൊന്നു മമ്മി..? അത് കേട്ട് അവളവനെ നോക്കി കണ്ണ് കൂർപ്പിച്ചു. ചന്തു : ഓഹോ. എന്റെ ദേഷ്യക്കാരി…എന്തു പറ്റി..? അത് പറഞ്ഞവൻ മമ്മിയുടെ താടിയിൽ പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ അവളാ കൈ തട്ടി മാറ്റി. ചന്തു : ഓ.. നല്ല ദേഷ്യത്തിലാണോ..?