കൊറോണ ദിനങ്ങൾ – 6 8അടിപൊളി  

 

കവിത: അഖി, ഫക്ക് മീ യാർ… ആഹ്… സ്സ്… ലൗ You… ആഹ്…

 

ഒരൽപ സമയത്തിനുള്ളിൽ അവള് ഒന്ന് വെട്ടി വിറച്ചു. അവളുടെ വെള്ളം അണ പൊട്ടിയ പോലെ എൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് തെറിച്ചു. അവള് തളർന്നു കിടന്ന് കിതക്കാൻ തുടങ്ങി.

 

എൻ്റെ കുലച്ചു നിൽക്കുന്ന കുണ്ണ പിടിച്ചു ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തിനടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അവള് ചെരിഞ്ഞു കിടന്ന് വായിലേക്ക് എടുത്തു നന്നായി കയറ്റി ഊമ്പാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ സുഖം കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ അടച്ചു ആസ്വദിച്ചു നിന്നു. വരാറായി എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ കുണ്ണ വായിൽ നിന്നും വലിച്ചൂരി, അവളുടെ പൂറിൻ്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു പൂർത്തുളയിൽ വെച്ച് അകത്തേക്ക് ഒന്നു തള്ളി. നനഞ്ഞു കുളിച്ചു കിടന്നിരുന്ന പൂറിൽ അത്യാവശ്യം മുറുക്കത്തിൽ അതു അകത്തേക്ക് കയറി, കവിത കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു കിടന്നു. മുറുക്കം കാരണം ഉള്ള വേദനയിൽ അവള് വായ് അറിയാതെ തുറന്നു, പൂർ ഭിതികളാൽ എൻ്റെ കുണ്ണയെ പിഴിയാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ നന്നായി ഉള്ളിലേക്ക് കടത്തി അടി തുടങ്ങി, വേഗത്തിലും വേഗത കുറച്ചും അടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. എൻ്റെ അടിയുടെ താളത്തിനു അനുസരിച്ച് കവിതയുടെ മുലകൾ തുളുമ്പി കളിച്ചു, ഞാൻ അതിൽ പിടിച്ചു ഞെക്കി കശക്കി കൊണ്ട് അടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അവള് പല ശബ്ദവും ഉണ്ടാക്കി, ശീൽക്കരങ്ങൾ ഉച്ചത്തിൽ ആയി. കുറെ നേരത്തെ അടിക്ക് ശേഷം എൻ്റെ വെള്ളം അവൾക്ക് ഉള്ളിലേക്ക് ചീറ്റി തെറിച്ചു, അവളും ഒന്ന് വെട്ടി വിറച്ചു കിടന്നു. രണ്ടു മൂന്നു തവണ കൂടി അടിച്ചു എൻ്റെ കുണ്ണ “പ്ലക്…” എന്നൊരു ശബ്ദത്തോടെ പുറത്തേക്ക് വലിച്ച് ഊരി. എൻ്റെയും അവളുടെയും വെള്ളം പൂറിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് ഒലിച്ചിറങ്ങി.

 

കവിത കണ്ണ് തുറന്നു എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എൻ്റെ കൈ പിടിച്ചു അവളുടെ ദേഹത്തേക്ക് വലിച്ച് കിടത്തി എൻ്റെ ചുണ്ട് വായിൽ ഇട്ടു നന്നായി നുണഞ്ഞു, പിന്നെ എന്നെ നോക്കി.

 

കവിത: This is my Akhil. ഇതാണ് ഞാൻ നിൻ്റെ അടുത്ത് നിന്നും ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. നീ ഇങ്ങനെ ആണേലെ നീ ആകു… ഞാൻ ഉണ്ട് എന്നും നിൻ്റെ കൂടെ. (പിന്നെയും എൻ്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ഉമ്മ തന്നു)

 

കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ സംസാരിച്ചു കിടന്നു, അവളുടെ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങളും യാത്രാ വിശേഷങ്ങളും എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു ഡ്രസ് ചെയ്ത് pg യിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു. ഒരു 10 മണിയോടെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി, എന്നെ കണ്ടതും രമ്യ ഓടി എൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

 

രമ്യ: എന്താ ഏട്ടാ ലേറ്റ് ആയത്.? മീറ്റിംഗ് ഉണ്ട്, ഏട്ടൻ വരാൻ വേണ്ടി വെയിറ്റ് ചെയ്യുവ.

 

ഞങൾ വേഗം മീറ്റിംഗ് നടക്കുന്നിടത്തേക്ക് ചെന്നു. അവിടെ എല്ലാവരും waiting ആണ്.

 

റെഡ്ഡി സർ: ഗുഡ് മോണിംഗ് all… സന്തോഷത്തോടെ എല്ലാവരെയും അറിയിക്കുന്നു നമ്മുടെ ഹോസ്പിറ്റലിലെ കോവിഡ് ടീം ആണ് നമ്മുടെ സോണിലെ ഏറ്റവും നല്ല ടീം, ജോയിൻ്റ് കമ്മീഷണർ അറിയിച്ചു. Congrats 👏🏼 Dr.Kavitha, Akhil, Ramya & Fareeda..

 

എല്ലാവരും ഞങ്ങളെ നോക്കി കൈ അടിച്ചു. എല്ലാവരോടും thanks പറഞ്ഞു.

 

റെഡ്ഡി സാർ: എൻ്റെ സ്പെഷ്യൽ request പ്രകാരം ഒരു ടീമിനെ കൂടി നമുക്ക് തന്നിട്ടുണ്ട്. നമുക്ക് അവരെ ഇങ്ങോട്ട് ക്ഷണിക്കാം.

 

ഒരു 25 വയസ്സ് വരുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയും ഒരു 20 വയസ്സ് ഉള്ള ഒരു പയ്യനും വന്നു സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി. വിഘ്നേഷ് എന്നാണ് പയ്യൻ്റെ പേര്, ജോസ്ന എന്നാണ് പെൺകുട്ടിയുടെ പേര്.

 

റെഡ്ഡി സർ: ഇവർക്കൊപ്പം അവരുടെ ടീമിൽ ഉള്ള ഒരു ക്യാബ് ഡ്രൈവറേയും ഡോക്ടറെയും പരിചയപ്പെടുത്താൻ ഉണ്ട്. അവർ JC ഓഫീസിൽ നിന്നും വന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

 

പെട്ടന്ന് വാതിലിൻ്റെ അടുത്ത് നിന്നും ഒരു ശബ്ദം… “Excuse me സാർ, May I”. അവർ അകത്തേക്ക് വന്നു. ഞാൻ ആണേൽ ഡോക്ടറെ കണ്ട് ഞെട്ടി തരിച്ചു ഇരുന്നു പോയി.

 

റെഡ്ഡി സാർ: വെരി നൈസ് ടൈമിംഗ്. Come Doctor. ഇതാണ് അവർ, ഡോക്ടർ അങ്കിത and സുരേഷ്. അടുത്ത് ഒരു ആഴ്ച Dr. അങ്കിത, അഖിൽ, ഫരീദ, ജോസ്‌ന ഒരു ടീം പിന്നെ Dr. കവിത, രമ്യ, സുരേഷ്, വിഘ്നേഷ് ഒരു ടീം. So, എല്ലാവർക്കും എല്ലാം എളുപ്പം പഠിക്കാൻ കഴിയും. I think you are ok with my decision.

 

എല്ലാവരും ok സാർ എന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാൻ ആണേൽ കിളി ഇവിടുന്നൊക്കെയോ പാറി പറന്നു നടക്കുന്നു അവസ്ഥ. ഞാൻ കവിതയെ നോക്കി, അവള് ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കൂൾ ആവാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. മീറ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞു എല്ലാവരും പുറത്ത് വന്നു. രമ്യയും ജോസ്‌നയൂം കൂടി ടെസ്റ്റിംഗ് കിറ്റ് എല്ലാം എടുക്കാൻ പോയി. വിഘ്നേഷ് നോട് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കുക ആണ് ഫരീദ. കവിതയും അങ്കിതയും പരിചയപ്പെടുന്ന തിരക്കിൽ ആണ്. ഞാൻ എന്ത് വേണം എന്ന് അറിയാതെ നിൽക്കുന്നു.

 

“Mr. അഖിൽ..” എന്നൊരു വിളി കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ തല തിരിച്ചു നോക്കി, അങ്കിത ആണ്.

 

അങ്കിത: Mr. Akhil.. ഞാൻ ഡോക്ടർ അങ്കിത. I need the details of our today’s testing location.

 

പെട്ടന്ന് കവിത അതിനിടയിലേക്ക് വന്നു.

 

കവിത: അഖി.. നിൻ്റെ അക്കൗണ്ട് balance ഒന്ന് ചെക്ക് ചെയ്യൂ.. ok. Will see you later.

 

ഇതും പറഞ്ഞു കവിത പോയി. ഞാൻ അങ്കിതയേ നോക്കിയപ്പോൾ ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുകന്ന കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവള് എന്നെ തുറുപ്പിച്ച് നോക്കി നിൽക്കുന്നു.

 

അങ്കിത: Mr. അഖിൽ. ഞാൻ ചോദിച്ച ലൊക്കേഷൻ details 10 മിനിറ്റിനുള്ളിൽ എനിക്ക് കിട്ടണം. ഞാൻ റെഡ്ഡി സാറിൻ്റെ ക്യാബിനിൽ ഉണ്ടാകും..

ഞാൻ അക്കൗണ്ട് Check ചെയ്തപ്പോൾ ഒരു ലക്ഷം രൂപ വന്നിട്ടുണ്ട്. അതു കഴിഞ്ഞ് നേരെ റെഡ്ഡി സാറിൻ്റെ ക്യാബിനിലേക്ക് ചെന്നു, അവിടെ ഒരു ചെയറിൽ അങ്കിത ഇരിപ്പുണ്ട്.

 

ഞാൻ: ഡോക്ടർ, ഇന്ന് മഹാദേവപുര ഉള്ള ഒരു കൺസ്ട്രക്ഷൻ സൈറ്റ് ആണ് ലൊക്കേഷൻ, 460 ആൾക്കാർ ഉണ്ട്. രണ്ടു ടീം ഒരുമിച്ച് ഒരേ ലൊക്കേഷനിൽ ചെയ്യാം.

 

അങ്കിത: ഏതു ടീം എവിടെ ചെയ്യണം എന്ന് ഞാൻ തീരുമാനിച്ചോളാം. ആരെ കണ്ടോ ആര് തന്നോ എന്ന് എനിക്ക് അറിയണ്ട. നാളെ മുതൽ രണ്ടു ലൊക്കേഷൻ വേണം. ഒരുമിച്ച് ഉള്ള ഉണ്ടാക്കൽ വേണ്ട.

 

ശെരി എന്ന് തല കുലുക്കി, കൂടുതൽ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. ഞാൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി കാറിൽ വന്നു ഇരുന്നു, എനിക്ക് നന്നായി ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ രമ്യയും കവിതയും കാറിലേക്ക് വന്നു കൂടെ ജോസ്‌നയൂം ഉണ്ടായിരുന്നു.

 

കവിത: എന്ത് പറ്റി അഖി, എന്താ മുഖം വല്ലാതെ ഇരിക്കുന്നത്.? ക്യാഷ് ക്രെഡിറ്റ് ആയില്ലേ.?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *