ഗ്രന്ഥരക്ഷസ് – 5

മാമൂലുകളെയും സവർണ്ണ കോമര കെട്ടുപാടുകളെയും എന്നും കളിയായി മാത്രം സംബോധന ചെയ്യുമായിരുന്ന വിഷ്ണുദത്തൻ നമ്പൂതിരിയുടെ ശബ്ദം നന്ദന് ആത്മവിശ്വാസം പകർന്നു

മുഖവര കൂടാതെ തന്നെ ചുരുങ്ങിയ ദിവസത്തിൽ തന്റെ ജീവിതത്തിലുണ്ടായ മാറ്റങ്ങൾ രോഹിണിയുടേതൊഴിച്ചു നന്ദൻ വിഷ്ണുവിനെ പറഞ്ഞു കേൾപ്പിച്ചു

കൂട്ടുകാരനോടായാൽ പോലും തന്റെ ലൈംഗിക പ്രശ്നങ്ങൾ ഏതൊരു ആണിനെ പോലെയും തുറന്നു പറയുവാൻ നന്ദന് കഴിഞ്ഞില്ല. ശേഷിച്ചത്, രക്ഷസ്സിന്റെ പ്രത്യക്ഷപെടലും ഹേമാവതിയുടെ മുറിയിലെ കാഴ്ചകൾ സ്വപ്നത്തിലെന്നവണ്ണം കണ്ടതും അവസാനം രക്ഷസ്സു പറഞ്ഞ കുറിപ്പടിയും, 7 തുള്ളി രക്തവും ഒക്കെ പറഞ്ഞു തീർന്നപ്പോൾ നന്ദന് നെഞ്ചിലെ ഭാരം കുറഞ്ഞ പോലെ തോന്നി.

കുറച്ചു നീണ്ട നിശ്ശബ്ദതക്കൊടുവിൽ വിഷ്ണുവിന്റെ ശബ്ദം ഒഴുകിയെത്തി ” നന്ദാ ഇങ്ങനെ ഒരു രക്ഷസ്സിനെ കുറിച്ച് ഞാനും അധികം കേട്ടിട്ടില്ല, എന്റെ ഒരു കണക്കുകൂട്ടലിൽ അതിനെ തീർച്ചയായും ആരെങ്കിലും ആ പുസ്തകത്തിൽ ബന്ധിച്ചതാവണം നീ അതിനെ തുറന്നു വിട്ടാൽ നിനക്ക് പ്രത്യക്ഷത്തിൽ ഗുണമുണ്ടായാലും അവസാനം രക്ഷസ്സ് അതിന്റെ ലക്‌ഷ്യം കാണുക തന്നെ ചെയ്യും അത് ഒരു പക്ഷെ ആർക്കെങ്കിലുമൊക്കെ വിഷമമുണ്ടാക്കും. അതുകൊണ്ടു എന്റെ അഭിപ്രായം നീ ആ പുസ്തകത്തിൽ നിന്നും ദൂരെ മാറി നിക്കുന്നതാണ് നന്ന്.”

കുറച്ചു നേരം ഒന്നും മിണ്ടാതെ എന്തോ ചിന്തിച്ചുറപ്പിച്ചു നന്ദൻ ചോദിച്ചു “ഞാൻ അത് നശിപ്പിക്കട്ടെ?” “വേണ്ട, വേണ്ട.. അത് അപകടമാകും എനിക്ക് കുറച്ചു നാളത്തേക്ക് ഇവിടെ നിന്നും മാറി നിൽക്കാനാവാത്ത തിരക്കാണ് ഇതൊന്നു ഒതുങ്ങട്ടെ ഞാൻ വരാം എന്നിട്ടു നമുക്ക് നോക്കാം തൽകാലം നീ ആ ഭാഗത്തേക്ക് പോകണ്ട.” വിഷ്ണു തീർത്തു പറഞ്ഞു
എന്റെ നന്ദാ നീ പരിഭ്രമിക്കുവൊന്നും വേണ്ട അത് അവിടെ ഇരുന്നോളും. നീ നിന്റെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ ചെയ്തു മുന്നോട്ടു പൊക്കോളൂ നീ ഇറ്റിച്ചു കൊടുത്ത രക്ത തുള്ളികൾ അതിനു നീയുമായി സംവദിക്കാൻ ഉള്ള ഊർജം കൊടുത്തു ഒരർത്ഥത്തിൽ പാതി സ്വതന്ത്രൻ, പക്ഷേ കുറച്ചു ദിവസത്തിൽ അതിന്റെ ശക്തി ക്ഷയിക്കും. രക്ഷസ്സ് പറഞ്ഞ കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്താൽ മാത്രമേ അത് പൂർണ്ണ സ്വതന്ത്രമാകൂ.

അതുകൊണ്ട് നീ നിന്റെ പൊണ്ടാട്ടി തമ്പുരാട്ടിയുമായി അടിച്ചു പോളിക്ക് ഞാൻ വരുന്നുണ്ട് നിന്റെ പുതിയ കൊട്ടാരവും കെട്ടിലമ്മയെയും ഒക്കെ കാണാൻ അപ്പൊ നിന്റെ രക്ഷസ്സിനെ ഞാൻ പൂട്ടാം. വിഷ്ണുവിന്റെ വാക്കുകൾ നന്ദന് നവജീവൻ പകർന്നു കൊടുത്തു അയാൾ തന്റെ കൺസൾട്ടിങ് റൂമിലേക്ക് നടന്നു.

കൺസൾട്ടിങ് റൂമിനു മുന്നിൽ നല്ല തിരക്ക് തന്നെ കണ്ടു ബഹുമാനപൂർവ്വം അഭിവാദ്യം പറഞ്ഞ രോഗികൾക്ക് പ്രത്യഭിവാദ്യം നൽകി നന്ദൻ മുറിക്കുള്ളിലേക്ക് കടന്നു.

സ്പിരിറ്റ് സ്വാബ് ഇണ്ടാക്കികൊണ്ടിരുന്ന നാൻസി ആ ചെറിയ കോട്ടൺ ഉരുളകൾ കിഡ്‌നി ട്രേയിൽ വെച്ചിട്ടു എണീറ്റു. ഇത്രയും താമസിച്ചപ്പോ ഞാൻ കരുതി സാർ വരില്ല എന്നും പറഞ്ഞു മനോഹരമായ ഒരു പുഞ്ചിരി അവൾ നന്ദന് സമ്മാനിച്ചു.

തികഞ്ഞ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ നന്ദൻ തന്റെ കസേരയിൽ ഇരുന്നു നാൻസിയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു പറഞ്ഞു പേഷ്യന്റ്‌സിനെ വിളിച്ചോളൂ.

നന്ദൻ എല്ലാം തീരുമാനിച്ചു ഉറപ്പുച്ചിരുന്നു, തലേ ദിവസം രാത്രിയിൽ നന്ദിനി തന്നോട് പറഞ്ഞത് അയാൾ ഓർത്തു എന്തായാലും അവൾ തന്നെ തന്റെ കഴിവ് കേട് സഹിക്കാൻ തയ്യാറാണ്, കൂടാതെ ഏതെങ്കിലും ഒരു നല്ല ഡോക്ടറിനെ കണ്ടു തന്റെ പോരായ്മ ചികിൽസിച്ചു മാറ്റാം. പിന്നെ രക്ഷസ്സിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ലല്ലോ.

പലതരത്തിലുള്ള രോഗികൾ., നന്ദന് കൺസൾട്ടേഷൻ ഒരു ലഹരിയാണ് അതിൽ മുഴുകി അയാൾ എല്ലാം മറന്നു, സമയം 12 ആകാറായി
രോഗികൾ വരുന്നത് കുറഞ്ഞു. പെട്ടന്ന് നാൻസി വന്നു പറഞ്ഞു “ഡോക്ടർ ഡോക്ടറുടെ വൈഫ് കാണാൻ വന്നിരിക്കുന്നു”.

നന്ദൻ അമ്പരപ്പോടെ തലയുയർത്തി നോക്കി രോഹിണിയോ..!! ? ഇവിടെയോ…?എന്തായിരിക്കും..? നാൻസിയോടായി നന്ദൻ പറഞ്ഞു “വരാൻ പറയൂ..”

ഒരു വസന്തം മുറിക്കുള്ളിൽ കടന്നു വന്നത് പോലെയാണ് രോഹിണി മുറിയിലെത്തിയത് അവളുടെ പെർഫ്യൂമിന്റെ ഗന്ധം ആ മുറിയിലാകെ പരിമളം നിറച്ചു. അമ്പരപ്പിൽ നിന്നും ഉണർന്ന നന്ദൻ പറഞ്ഞു “ഇരിക്ക് എന്താണു രോഹിണി..എന്തു പറ്റി ഒരു സർപ്രൈസ് വിസിറ്റ്..?”

പേഷ്യന്റ്‌സിനായുള്ള കസേരയിൽ ഇരുന്ന രോഹിണിയുടെ മുഖഭാവം കണ്ടിട്ട് എന്തോ ഒരു പന്തികേട് നന്ദന് തോന്നി.

അസൂയ കലർന്ന ആദരവോടെ രോഹിണിയെ നോക്കി നിന്ന നാൻസിയെ നോക്കി നന്ദൻ പറഞ്ഞു “നാൻസി., കുട്ടി പൊയ്ക്കോളൂ ഇന്നത്തേത് കഴിഞ്ഞു എന്ന് തോന്നുന്നു” നാൻസി തലയാട്ടി പുറത്തേക്കിറങ്ങി

എങ്ങനെ തുടങ്ങണം എന്നറിയാതെ ഇരുന്ന രോഹിണി തന്റെ ബാഗ് തുറന്നു അനുരാധ കൊടുത്ത കവർ എടുത്തു നന്ദന്റെ മേശപ്പുറത്തു വെച്ചു. അതിനോടൊപ്പം തന്നെ അതുവരെ പിടിച്ചു വെച്ചിരുന്ന അവളുടെ കണ്ണുനീർ കണ്ണിൽ നിന്നും കുടു കുടെ പുറത്തേക്കൊഴുകി.

കവറിലെ ഉള്ളടക്കം എന്താണെന്നു അറിയാമായിയിട്ടും ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെ നന്ദൻ ആ കവർ എടുത്തു തുറന്നു അതിലെ എഴുത്തു വായിച്ചു. വായന മുന്നോട്ടു പോകുന്നതിനനുസരിച്ചു നന്ദന്റെ മുഖത്ത് ഭാവഭേദങ്ങൾ മാറിമാറി വന്നു, അവസാനം ആ കത്ത് താഴെ വെച്ച് രണ്ടു കൈയും കൊണ്ട് മുഖം താങ്ങി നന്ദൻ മേശമേൽ കുനിഞ്ഞു.
എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടവനെ പോലെ തലക്കു കൈയും കൊടുത്തു തളർന്നിരിക്കുന്ന നന്ദനെ കണ്ടു രോഹിണിയുടെ ഉള്ളു പിടഞ്ഞു അവൾ പറഞ്ഞു

” നന്ദൻ എന്ത് കരുതും എന്നെനിക്കറിയില്ല പക്ഷേ ഞാൻ മനഃപൂർവം നന്ദനെ ചതിച്ചിട്ടില്ല ഞാൻ നന്ദന്റെ… നമ്മുടെ ആദ്യരാത്രിയുടെയും തുടർന്നു വന്ന രാത്രികളുടെയും കാര്യം അനുരാധയോട് പറഞ്ഞിരുന്നു. അവൾ പറഞ്ഞതനുസരിച്ചു അവളുടെ ഭർത്താവ് ഡോക്ടർ ഷാനവാസിനെ കണ്ടു നമ്മുടെ പ്രോബ്ലം ഡിസ്‌കസ് ചെയ്യാനാണ് ഞാൻ അവിടെ ചെന്നത് പക്ഷേ … പിന്നെ എനിക്കെന്താണ് സംഭവിച്ചത്…., എനിക്ക് എല്ലാം ഓർമ്മയുണ്ട് പക്ഷേ.. ഒന്നും എന്റെ കൺട്രോളിൽ ആയിരുന്നില്ല ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ നമ്മുടെ ഇടയിൽ സംഭവിച്ചത് പോലും അതിന്റെ തുടർച്ച ആയിരുന്നു.”

ഒന്ന് നിർത്തി അവൾ വീണ്ടും പറഞ്ഞു “എന്തായാലുംഒരു പിഴച്ച പെണ്ണായി ഞാൻ ഈ ഭൂമിയിൽ ജീവിക്കില്ല…. നന്ദനെ.. നന്ദനെ എങ്കിലും സത്യം അറിയിക്കണം എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി എനിക്കിനി ഒന്നും പറയാനില്ല ആരോടും ഒന്നും പറയാനില്ല ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ..” അവൾ പോകാനായി എണീറ്റു.

നന്ദൻ തലയുയർത്തി അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു “രോഹിണി അവിടെ ഇരിക്കൂ എനിക്ക് എല്ലാം മനസ്സിലായി. സ്വന്തം അറിവോടും സമ്മതത്തോടും അല്ലാതെ ഒരു സ്ത്രീയുടെ ശരീരം കളങ്കപ്പെട്ടാൽ…, അത് അവളുടെ തെറ്റാവില്ല ഒന്ന് നന്നായി കുളിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ മാറാവുന്ന അഴുക്കെ നിനക്ക് പറ്റിയുള്ളൂ, എനിക്ക് പ്രധാനം നിന്റെ കളങ്കമില്ലാത്ത മനസ്സാണ്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *