ചിത്രയും പാലക്കാട്ടെ കല്യാണ വീടും – 7അടിപൊളി  

എന്തോ,, ആ കാഴ്ച കണ്ട എനിക്ക് മനസ്സിൽ വന്നത്, നമ്മടെ നടൻ ‘മാമൂക്കോയ’ മുമ്പേതോ സിനിമയിൽ പറഞ്ഞ ഡയലോഗാണ് ” ഇപ്പോൾ തിരക്ക് പിടിച്ചു പോയിട്ട് പ്രത്യേകിച്ച് പണിയൊന്നുമില്ല, എന്നാലും നിക്കാൻ നേരില്ല’ ഏതാണ്ട് അതേ അവസ്ഥ തന്നെ ആയിരുന്നു ഇവിടെയും!!

“ഇവരൊക്കെ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ പരക്കം പായണെ ൻ്റെ ഈശ്വരാന്നു” ഞാൻ ചെറു ചിരിയോടെ മനസ്സിൽ പറയുകയും ചെയ്തു!

ശേ,, മഹിയേട്ടനെ ഇവിടെങ്ങും കാണാൻ ഇല്ലല്ലോ,, ഈ നാശങ്ങൾ മുമ്പിലൂടെ ഇങനെ ഓടി നടക്കുന്ന കാരണം മഹിയേട്ടനെ തിരയാൻ പോയിട്ട് ഒന്ന് നേരെ ചൊവ്വേ നടക്കാൻ കൂടി സാധിക്കുന്നില്ല !!

സത്യത്തിൽ ഞാൻ എൻ്റെ മഹിയേട്ടനെ ഇതിനു മുമ്പ് ഇത്രയധികം മിസ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടാകില്ല, കാരണം കിച്ചുവുമായി കുറച്ചു മുമ്പ് നടന്ന സംഭവത്തിൽ എനിക്കിപ്പോൾ നേരിയ കുറ്റബോധം തോന്നിത്തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്, പോരാത്തതിന് സാമിയും, അയ്യർ സാറും എന്നോട് കാണിച്ച അതിക്രമങ്ങൾക്ക് ഞാനും കൂടി ഒരു തരത്തിൽ കുറ്റക്കാരിയല്ലേ??

ഇപ്പോഴുള്ള എൻ്റെ മനസ്സിന്റെ സമ്മർദ്ദം അല്പം ഒന്ന് കുറയണമെങ്കിൽ, എനിക്കെൻറെ മഹിയേട്ടനെ എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഒന്ന് കാണണം, സാഹചര്യം നല്ലതാണെങ്കിൽ മഹിയേട്ടനെ ഒന്ന് ഇറുകെ കെട്ടിപിടിക്കണം, ഞാൻ മഹിയേട്ടന്റേത് മാത്രമാണെന്ന് എനിക്ക് സ്വയം തന്നെ ഒരിക്കൽ കൂടെ ബോധ്യപ്പെടുത്തണം!!

എല്ലാത്തിലുമുപരി,, ഇന്ന് തന്നെ എത്രയും പെട്ടെന്ന് എനിക്ക് എൻ്റെ മഹിയേട്ടനെയും കൂട്ടി ഇവിടുന്നു തിരിച്ചു പോകണം,, എന്നിട്ടു ,, എന്നിട്ടു ഇന്ന് രാത്രി മഹിയേട്ടനുമൊത്തു നന്നായിട്ടൊന്നു ,,,,,,,

ഷോ,, അതൊക്കെ എങ്ങനെയാ ഞാൻ നിങ്ങളോടു ഇങ്ങനെ പച്ചക്കു പറയുകാ,, എനിക്ക് ശരിക്കും നാണം വരുന്നുണ്ട്,,,

എന്തായാലും ഇന്ന് രാത്രി എൻ്റെ പാവം മഹിയേട്ടൻ നന്നായിട്ടൊന്നു വിയർക്കേണ്ടി വരും,, ചിലപ്പോ നാളെ ഞാൻ മഹിയേട്ടനെ ജോലിക്കു വിടുമോന്നു പോലും സംശയമാ,, ജീവിതത്തിൽ ഇന്നേവരെ തോന്നാത്ത അത്രയും കഴപ്പ് മുറ്റി നിക്കുവാ ഞാൻ,, മഹിയേട്ടൻ ഇന്ന് രാത്രി നന്നായി ഒന്ന് അറിഞ്ഞു പണ്ണിത്തന്നിലെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ എനിക്ക് കഴപ്പ് മൂത്തു ഭ്രാന്തായിപ്പോകും എന്നുവരെ തോന്നുന്നുണ്ട്!!

ഏറെ നേരം തിരഞ്ഞിട്ടും,മഹിയേട്ടനെ അവിടെങ്ങും കാണാതായപ്പോൾ എനിക്ക് വല്ലാത്ത നിരാശ തോന്നി, ആരോടെങ്കിലും അന്വേഷിക്കാമെന്നു വെച്ചാൽ പരിചയമുള്ള ഒരു മുഖവും ചുറ്റിലും കാണാനില്ല,മൊബൈൽ ആണെങ്കിൽ പാർവ്വതിയമ്മയുടെ കയ്യിലും!!

ആവശ്യമില്ലാത്ത നേരത്തു ‘കുമ്പിടിയുടെ’ കണക്കെ, എവിടേക്കു തിരിഞ്ഞാലും കണ്ടു മുട്ടുന്ന പാർവ്വതിയമ്മയുടെ പൊടി പോലും ഇപ്പോൾ ഈ പരിസരത്തെങ്ങും കാണാനുമില്ല!

സത്യത്തിൽ മഹിയേട്ടനെ കാണാതായപ്പോൾ എൻ്റെ അടുത്ത പ്രാർത്ഥനയും അത് തന്നെ ആയിരുന്നു,പാർവ്വതിയമ്മയെ കണ്ടു കിട്ടിയാൽ പിന്നെ അവരുടെ ഓരം പിടിച്ചു അങ്ങനെ നിൽകാം, അവർ ഒരു ‘രക്ഷാ കവചമാണ്’ അവരുടെ ഒപ്പം നില്കുന്നെടുത്തോളം, മറ്റാർക്കും എൻ്റെ ശരീരത്തിൽ വേണ്ടാത്ത രീതിയിൽ തൊടാനും പിടിക്കാനും സാധിക്കില്ലാലോ??

ഇനി എന്ത് ചെയ്യും? എന്ന ഒരു അന്തവും,കുന്തവും ഇല്ലാതെ ഞാൻ ഇങ്ങനെ മുന്നിലൂടെ ഓടുന്ന മാമൂക്കോയ ട്ടീoസിനെ നോക്കി അന്ധാളിച്ചു നിക്കേ, പിറകിൽ നിന്നും ആരോ എന്നെ തട്ടി വിളിച്ചു.

ഞാൻ പ്രത്യാശയോടെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി, പ്രസന്ന ഭാവത്തോടെ എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു നിൽക്കുന്ന മാളുവിനെ കണ്ടതും, ഞാൻ ഒരു ധീർക നെടുവീർപ്പ് വിട്ടു,

വല്ലാത്ത ഒരു ആശ്വാസത്തിൻറെ നെടുവീർപ്പ് !!

ആഹ്,, ഇത് എവിടായിരുന്നു ചേച്ചി,, എന്ന് ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു തുടങ്ങിയ മാളു, ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അവളുടെ നേർക്കു തിരിഞ്ഞതും, അവളുടെ മുഖത്തെ ആ പുഞ്ചിരി പെട്ടെന്ന് അപ്രത്യക്ഷമായി,, പകരം ഒരു സംശയം നിഴൽ അടിക്കുന്ന കണക്കെയുള്ള മുഖഭാവത്തോടെ എന്നെ മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞു നോക്കി

എന്നെ അടിമുടി ഒന്നു നോക്കിയ ശേഷം, മാളു “ഹ്മ്മ്,,,” എന്ന ഒരു മൂളലിന്റെ അകമ്പടിയോടെ എനിക്കെല്ലാം മനസ്സിലായി എന്ന തരത്തിൽ തലയാട്ടിക്കൊണ്ടു ഒരു കള്ളചിരിയും ചിരിച്ചു!!

സത്യത്തിൽ മാളുവിന്റെ ആ ഭാവമാറ്റം കണ്ടു എൻ്റെ ഉള്ള സമാധാനവും പോയി എന്ന് മാത്രമെല്ല, ഉള്ളിൽ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നുകയും ചെയ്തു,, (ഇവൾക്കും എല്ലാം അറിയാമോ എൻ്റെ ഈശ്വരാന്നു ഞാൻ ശരിക്കു ഭയന്നു)

‘മാളു’ ആ ആക്കിയ ചിരിയോടെ തന്നെ എന്നോട് “കൂടെ വാ,, കുറച്ചു പണിയുണ്ട് ” എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് വീടിനകത്തെ ഒരു ദിശയിലേക്കു നടക്കാൻ തുടങ്ങി, അവളെ അനുഗമിച്ചു ഞാനും,,

ഒരു മുറിയിലേക്കു പ്രവേശിച്ചു കഴിഞ്ഞതും ‘മാളു’ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി

“ഇന്ന് നിങ്ങളെ പോലെ തന്നെ വേറെയും ഗസ്റ്റുകൾ ഇവിടാ താമസിക്കുന്നെ, അതുകൊണ്ടു മുറിയെല്ലാം ഒരിക്കിയിടാൻ പാർവ്വതിയമ്മ എന്നെയാ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നേ”

മാളുവിന്‌ ഞാൻ “അതെയോ??” എന്ന് ഉത്തരം കൊടുക്കുന്നതോടൊപ്പം തന്നെ “നീ മഹിയേട്ടനെ എവിടേലും കണ്ടിരുന്നോ” എന്ന് ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു,,

ഞാൻ അങ്ങനെ ചോദിച്ചതും, മാളു ചെറു ആശ്ചര്യത്തോടെ എൻ്റെ മുഖത്തേക്കു നോക്കിക്കൊണ്ടു ചോദിച്ചു തുടങ്ങി

അപ്പൊ,,, നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഒരുമിച്ചല്ലായിരുന്നോ ഇത്രയും നേരം?? അല്ല,, നിങ്ങൾ രണ്ടാളെയും കുറെ നേരമായി കാണാതായപ്പോൾ പർവ്വതിയമ്മയാ പറഞ്ഞെ, എന്നാ നിങ്ങൾ രണ്ടും കൂടി ഏതേലും മുറിയിൽ കയറി കതകു അടച്ചിട്ടുണ്ടാകും എന്ന്,,, (അത് പറയുമ്പോൾ ‘മാളു’ നാണം കൊണ്ടോ എന്തോ സ്വയം നഖം കടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു )

മാളു ഒരു ചമ്മിയ ചിരിയോടെ തുടർന്നു,,

സത്യം പറഞ്ഞാൽ,,, ചേച്ചിയുടെ ഇപ്പോഴത്തെ മൊത്തത്തിലുള്ള കോലം കണ്ടപ്പോൾ, പാർവ്വതിയമ്മ പറഞ്ഞത് ഏതാണ്ട് ശരിയാണെന്നു എനിക്കും തോന്നിയിരുന്നു ( അതും പറഞ്ഞു അവളുടെ ഒരു ഒടുക്കത്തെ കുലുങ്ങിച്ചിരിയും )

പക്ഷെ മാളുവിന്റെ ആ വാക്കുകൾ കേട്ട എൻ്റെ മനസ്സിൽ ഒരേ സമയം ആശ്വാസവും,ആശങ്കയും വളർന്നു

ആശ്വാസം:മാളുവിന്‌ ഞാൻ സംശയിച്ച കണക്കെ കിച്ചുവുമായുള്ള ഒളിപ്പോരാട്ടത്തെ പറ്റി ഒന്നും അറിയില്ല എന്നുള്ളതായിരുന്നു

ആശങ്ക: ഇത്രയും ചെറു പ്രായത്തിലുള്ള മാളുവിന്‌, എൻ്റെ കോലം കണ്ടിട്ട്, ഒരു കളി കഴിഞ്ഞു വന്ന ലുക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടെങ്കിൽ, മഹിയോ, പാർവ്വതിയമ്മയോ കണ്ടാൽ ഉള്ള അവസ്ഥയെ കുറിച്ചു ആലോചിച്ചായിരുന്നു !!

‘മാളു’ ബെഡിൽ കിടക്കുന്ന പഴകിയ ബെഡ്ഷീറ്റ് തറയിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടതിനു ശേഷം, പുതിയൊരെണ്ണം എടുക്കാനായി അലമാര തുറന്നു അതിലേക്കു മുഖം പൂഴ്ത്തിയതും, പെട്ടെന്നാരോ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ ആ മുറിയിലേക്കു കടന്നു വന്നു എൻ്റെ നഗ്നമായ അരയിൽ കൈ ചുറ്റി എന്നെ അയാളുടെ ശരീരത്തോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു !!