ചെകുത്താൻ ലോഡ്ജ്‌ – 2 77

എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ നോക്കി കൈ കൂപ്പി കൊണ്ട് ഫൈസൽ ജീവന് വേണ്ടി കേണു….

“രാജനോ ഏതു രാജൻ അവനല്ല നീ നീയാണ് എന്നെ കൊന്നത് മറന്നോ നീ എല്ലാം ആ രാത്രി പിന്നെ എന്താ നടന്നതെന്നു മറന്നോ നീ ഞാൻ ഓർമിപ്പികാം നിന്നെ നോക്ക് നോക്ക് നി”

മിന്നൽ വെട്ടം പോലെ അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു നീല വെളിച്ചം മിന്നി മാഞ്ഞതും പിന്നെയും ആ രാത്രിയിലേക്കു അവന്റെ ഓർമ്മകൾ മടങ്ങി…

————————————–

“ഫൈസലേ എടാ ഫൈസലേ എഴുന്നേൽക്കെടാ എഴുന്നേൽക്കാൻ”

ഭയത്തോടെ രാജൻ ഫൈസലിനെ തട്ടി വിളിച്ചു…

മദ്യത്തിന്റെ കെട്ടിൽ അബോധാവസ്ഥയിൽ എന്നപോലെ ഫൈസൽ പിറുപിറുത്തല്ലാതെ എഴുന്നേറ്റില്ല…

“നാശം ഇനി എന്തു ചെയ്യും പണി ആവുമല്ലോ ഇതു ഇ ഹംസ എവിടെ പോയി വിശ്വനെയും കാണാൻ ഇല്ലല്ലോ”

സ്വയം പുലമ്പി കൊണ്ട് രാജൻ മുണ്ട് വാരി ചുറ്റി ലോഡ്ജിന് തായത്തെക്കു വേഗത്തിൽ നടന്നു…

തായെ എത്തിയ രാജനു ലോഡ്ജിന് പുറത്തു നിൽക്കുന്ന വിശ്വനെ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു സമാധാനമായി…

“ടാ വിശ്വാ നീന്നെ ഞാൻ എവിടെയൊക്കെ നോക്കി നി ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ ഒന്നിങ്ങു വന്നേ”

രാജന്റെ ഭയന്നുള്ള മുഖം കണ്ടപ്പോൾ വിശ്വൻ ഒന്ന് പരിഭ്രമിച്ചു….

“എന്തു പറ്റി സാറെ സാറ് കേറിയിട്ടു കുറെ നേരമായപ്പോ അവളേം കെട്ടിപിടിച്ചു ഉറങ്ങി കാണുമെന്ന ഞാൻ വിചാരിച്ചേ അവിടെ ഇരുന്നു മടുത്തപ്പോ പുറത്തൊന്നു ഇറങ്ങിയതാ എന്തു പറ്റി”

വലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന സിഗരറ്റ് എടുത്തു തായെ കളഞ്ഞു കൊണ്ട് വിശ്വൻ ചോദിച്ചു…

“എന്റെ വിശ്വാ ഒരു അബദ്ധം പറ്റിയെടാ പെണ്ണ് ചത്തെന്ന തോന്നണേ വിളിച്ചിട്ട് അനങ്ങുന്നില്ല പണിഞ്ഞോണ്ട് ഇരുന്നപ്പോ അവളു എന്നെ ഒന്ന് ചവിട്ടി കള്ളിന്റെ പുറത്തു ആ ദേഷ്യത്തിനു പെണ്ണിന്റെ വാ ഞാൻ ഒന്ന് പൊത്തി പിടിച്ചു അങ്ങ് ചെയ്തതാ പണി പാളിയെന്ന തോന്നുന്നേ പെണ്ണിനിപ്പോ ശ്വാസമില്ല ഇനി ചത്തു പോയ എന്തു ചെയുമെടാ എനിക്ക് ആകെ പേടിയായിട്ടു മേല”

രാജന്റെ വാക്ക് കേട്ടു ഒന്ന് ഞെട്ടിയെങ്കിലും വിശ്വനെ അതു അത്ര ഭയപെടുത്തിയില്ല…

“എന്റെ സാറെ സാറ് ഇങ്ങനെ പേടിക്കാൻ എന്തിരിക്കുന്നു അവളു അഥവാ ചത്തു പോയതാണേൽ അങ്ങ് പോട്ടെ ഒരു കുഞ്ഞ് പോലും അറിയാതെ നമ്മുക്ക് അങ്ങ് കുഴിച്ചു മുടാം എന്തെ പേടിയുണ്ടോ സാറിന്”

ചിരിച്ചു കൊണ്ട് വിശ്വൻ അതു പറഞ്ഞെങ്കിലും രാജന്റെ ഭയം മാറിയില്ല…

“എന്നാലും വിശ്വ ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞ പണി ആവില്ലേ”

രാജൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു…

“എന്റെ പൊന്നു സാറെ ഒരു കുഞ്ഞ് പോലും അറിയാൻ പോകുന്നില്ല സാറ് വാ നമ്മുക്ക് നോക്കാം”

വിശ്വൻ രാജനെയും വിളിച്ചു മുകളിലേക്കു നടന്നു…

അബോധാവസ്ഥയിൽ കിടക്കുന്ന ഫൈസലിനെ ഉണർത്താതെ പൂജ കിടക്കുന്ന മുറിയിലേക്ക് അവർ കയറി ചെന്നു…

കണ്ണുകൾ അടച്ചു പൂർണ നഗ്നയായി കിടക്കുന്ന പൂജയെ വിശ്വൻ ഒന്ന് അടിമുടി നോക്കി….

ആ മൂവർ സംഘം പിടിച്ചുടച്ചും കടിച്ചു വലിച്ചതിന്റെയും ഫലമായി പൂജയുടെ ദേഹമാകെ ചുവന്നു തടിച്ചും അവിടിവിടെയായി മുറിഞ്ഞും രക്തം പൊടിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

അതും നോക്കി മെല്ലെ ബെഡിൽ കേറി ഇരുന്ന വിശ്വൻ പെണ്ണിന് ശ്വാസമുണ്ടോ എന്നറിയാൻ വേണ്ടി അവളുടെ മുക്കിനടുത്തു കൈ വെച്ചു നോക്കി…

ശ്വാസം നിലച്ച അവസ്ഥ കണ്ടപ്പോൾ വിശ്വൻ അവളുടെ മരണമുറപ്പിച്ചു…

“സാറെ ഇവളു പോയി”

വിശ്വന്റെ വാക്ക് കേട്ട രാജന്റെ നെഞ്ചോന്നു പിടഞ്ഞു…

“ടാ ഇനി എന്തു ചെയ്യും ഇവളെ എനിക്ക് ആകെ വിറയ്ക്കുവാ ഫൈസലിനെ വിളിക്കട്ടെ ഞാൻ”

രാജൻ ആകെ പരിഭ്രമിച്ചു തുടങ്ങി…

“വേണ്ട അതു വേണ്ട ഫൈസൽ ഇതറിഞ്ഞാൽ എല്ലാം നമ്മുടെ തലയിൽ ആവും അതുമല്ല അവൻ പറയുന്ന കാശും അവനു നമ്മൾ കൊടുക്കേണ്ടി വരും ഇതും പറഞ്ഞു അവൻ നമ്മളെ പിന്നെ ഭീഷണിപെടുത്താനും സാധ്യത ഉണ്ട് ഒരു കാര്യം ചെയാം നമ്മുക്ക് ഇവിടുന്നു രക്ഷപെടാം ഫൈസൽ എന്തേലും കാണിക്കട്ടെ ഇ ബോഡി എന്തു ചെയ്യണമെന്ന് അവൻ തീരുമാനിക്കട്ടെ അവനിപ്പോ നല്ല ഫീറ്റ നാളെ ബോധം വരുമ്പോ അവനു ഒന്നും ഓർമയുണ്ടാവില്ല സാറ് ആണ് ഇവളെ തീർത്തതെന്നു അവനു അറിഞ്ഞിട്ടില്ല അവൻ ഉണരും മുൻപ് നമ്മുക്ക് ഇവിടുന്നു ഇറങ്ങാം”

അതും പറഞ്ഞ വിശ്വൻ ആ വെള്ളപുതപ്പു എടുത്തു അവളുടെ ദേഹത്തു പുതപ്പിച്ചു രാജനെയും കൂട്ടി മുറിക്കു പുറത്തു ഇറങ്ങി വാതിൽ അടച്ചു തായത്തെക്കു വേഗത്തിൽ നടന്നു പോയി…..

അവർ പോയി കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ദൈവം നൽകിയ ചെറു ശ്വാസത്തിൽ പൂജ ചുമച്ചു കൊണ്ട് ഞെട്ടി ഉണർന്നു…

“അമ്മ്ഹ അമ്മ വെള്ളം വെള്ളം”

ദാഹം കൊണ്ടും വേദനകൊണ്ടുമവൾ ആരോടെന്നില്ലാതെ പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് കട്ടിലിൽ നിന്നും പതിയെ എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…

അവിടെ മേശമേൽ ഫൈസൽ കുടിച്ചു ബാക്കി വെച്ച വെള്ളത്തിന്റെ ഗ്ലാസ്സിലെക്കവൾ കൈ നീട്ടി എടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചതും അവളുടെ വിരലുകൾ തട്ടി അതു തായേക്ക് വീണു പൊട്ടി പോയി…

അതിന്റെ വല്ലാത്ത ശബ്ദത്തിൽ അടുത്ത മുറിയിൽ ബോധമില്ലാതെ ഉറങ്ങി കിടന്ന ഫൈസൽ ഞെട്ടി ഉണർന്നു..

“ആരാടാ അതു ഏഹ് എന്തുവാട അതു എന്താടാ ശബ്‌ദം കേട്ടെ”

ചുറ്റും ഫൈസൽ കണ്ണോടിച്ചെങ്കിലും വേറെ ആരെയും അടുത്തു കാണാനില്ലെന്നു അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഫൈസൽ ഒന്ന് അമ്പരന്നു….

“ശെടാ ഇവരൊക്കെ ഇതു എവിടെ പോയി ഒന്ന് കണ്ണടച്ചപ്പോയെക്കും എല്ലാം കൂടെ എഴുന്നേറ്റു പോയോ പടച്ചോനെ അവളെങ്ങാനും ചാടി പോയി കാണുമോ ഇനി”

അതും ഓർത്തു പരിഭ്രാന്തനായ ഫൈസൽ ചാടി എഴുന്നേറ്റു പൂജ കിടക്കുന്ന മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്നു അകത്തി കയറി…

ഒരിറ്റു വെള്ളത്തിനായി അവൾ തപ്പി തടയുമ്പോൾ ഫൈസൽ വന്നത് കണ്ടതുമില്ല…

“ഛീ പുലയാടി മോളെ ഓടി പോകാൻ നോക്കിയതാണല്ലേ നി”

അവളുടെ അടുത്തേക് ആക്രോഷിച്ചു വന്ന ഫൈസൽ അവളുടെ കരണം നോക്കി ആഞ്ഞടിച്ചു…

“അമ്മാഹ്ഹ്ഹ് വേണ്ട”

വേദനകൊണ്ടവൾ ബെഡിലേക്കു മറിഞ്ഞു വീണു…

“കൊല്ലുമെടി കൂത്തിച്ചി നിന്നെ ഞാൻ”

ബെഡിലേക്ക് ചാടി കയറി ഇരുന്ന ഫൈസൽ ഒരു കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ മുടികുത്തിൽ പിടിച്ചു ആഞ്ഞു വലിച്ചു മറു കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു…

“ചാവെടി കൂത്തിച്ചി മോളെ നീ”

ശ്വാസമെടുക്കാൻ പറ്റാതെ അവൾ പുളയുന്നത് കണ്ടു ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു അന്നേരം ഫൈസൽ…

“ആഹ്മ്മ്‌ വിട് അമ്മഹ്ഹ് ആഹ്മ്മ്‌ എന്നെ വിട്”

മരണത്തെ അവൾ മുഖമുഖം കണ്ടു തുടങ്ങി…

“ഫൈസലേ ഡാ എന്തുവാടാ വിട് അവളെ ടാ കൊല്ലല്ലേടാ അതിനെ”

അവളുടെ ശബ്‌ദം കേട്ടു എവിടെ നിന്നോ ഓടി വന്ന ഹംസ ഫൈസലിനെ പിടിച്ചു തള്ളി മാറ്റി…

“ഹംസേ കൊല്ലണം ഇവളെ ഇ പൂറി മോള് ഇവിടുന്നു രക്ഷപെടാൻ നോക്കി നമ്മളെ പറ്റിച്ചിട്ടു അങ്ങനെ ഇവളു ഇവിടുന്നു ജീവനോടെ പോകണ്ട”

ഒരിറ്റു ശ്വാസത്തിനു വേണ്ടി പൂജ പിടഞ്ഞു കൊണ്ട് കട്ടിലിൽ കിടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്കു കലി പൂണ്ട ഫൈസൽ പിന്നെയും പിടുത്തമിട്ടു….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *