“നാണം ഇല്ലല്ലോ എന്റെ പെങ്ങളോട് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യാന്..” പ്രവീണ് അറപ്പോടെ അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
മനീഷയ്ക്ക് പക്ഷെ ഭയമോ കൂസലോ ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല. വേണു നല്കിയ സുഖം അവളെ ഭ്രാന്തിയാക്കി മാറ്റിയിരുന്നു. അത് മുറിഞ്ഞതിന്റെ വിഷമം മാത്രമേ അവള്ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. എങ്കിലും എന്താണ് അവര് സംസാരിക്കുന്നത് എന്നറിയാന് അവള് മറഞ്ഞു നിന്ന് കേള്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“മോനെ..എടാ അത്..” വേണു വിക്കി.
“ഹും മോന്; അച്ഛനും അമ്മയും വരട്ടെ ഞാന് പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്നുണ്ട്”
“എടാ പറയല്ലേ. ഞാന് അറിയാതെ..”
“അറിയാതെ..എല്ലാം ഞാന് കണ്ടിട്ടും ഉരുളാന് നോക്കുവാ അല്ലെ..വൃത്തികെട്ട മനുഷ്യന്..ഛെ”
വേണു അവന്റെ പക നിറഞ്ഞ നോട്ടം കണ്ട് കുഴങ്ങി. അവന് ഇത് ആന്റിയോട് പറഞ്ഞാല് ആന്റി അമ്മയോട് പറയും; പിന്നെ ജീവിതത്തില് തനിക്ക് മനസമാധാനത്തോടെ ജീവിക്കാന് പറ്റില്ല. എങ്ങനെയും ഇവനെ മെരുക്കണം. ഇല്ലെങ്കില് കുഴപ്പമാണ്.
“പ്രവീണ് ഞാന് പറയുന്നത് കേള്ക്ക്..ഞാന്..”
“എനിക്കൊന്നും കേള്ക്കണ്ട..അച്ഛനും അമ്മയും വരട്ടെ..അപ്പോഴറിയാം ബാക്കി” അവനെ സംസാരിക്കാന് അനുവദിക്കാതെ പ്രവീണ് ചീറി.
“എടാ അവള് നിന്റെ പെങ്ങള് ഒന്നുമല്ലല്ലോ..പിന്നെന്തിനാ നീ ഇത്ര ബഹളം ഉണ്ടാക്കുന്നത്” ഒരിക്കലും മനീഷയോ പ്രവീണോ അറിയരുത് എന്ന് അവന്റെ അമ്മ പറഞ്ഞിരുന്ന ആ സത്യം ഗത്യന്തരമില്ലാതെ വേണുവിനു പറയേണ്ടി വന്നു.
“എന്റെ പെങ്ങള് അല്ലെന്നോ? നാണം ഉണ്ടോ മനുഷ്യാ നിങ്ങള്ക്ക് കള്ളം പറയാന്” പ്രവീണ് ചീറി.
മനീഷയും അവന് പറഞ്ഞത് കേട്ടു ഞെട്ടി നില്ക്കുകയായിരുന്നു. അവന് എന്തിനാണ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് എന്നവള്ക്ക് മനസിലായില്ല.
“സത്യമാ ഞാന് പറയുന്നത്. മനീഷയെ നിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ദത്തെടുത്തു വളര്ത്തിയതാ..സംശയം ഉണ്ടേല് അവരോട് ചോദിച്ചു നോക്ക്. കല്യാണം കഴിച്ചു കുട്ടികള് ഉണ്ടാകാതെ വന്നപ്പോള് ആണ് അവരത് ചെയ്തത്. പിന്നെയാണ് നീ ഉണ്ടായത്..”
വേണു വീണ്ടും അത് പറഞ്ഞപ്പോള് പ്രവീണിന് സംശയമായി. ഇത്ര നാളും തന്റെ സ്വന്തം ചേച്ചി ആണ് മനീഷ എന്നായിരുന്നു അവന് ധരിച്ചിരുന്നത്.
“എന്തായാലും ഞാന് പോവാ..നീ ആന്റിയോട് പറഞ്ഞേക്ക് ഞാന് പോയെന്ന്”
വേണു വേഗം അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. പ്രവീണ് അവന് പോയത് പോലും അറിയാതെ അങ്ങനെ നില്ക്കുകയായിരുന്നു. വേഗം അവന് അപ്പുറത്ത് മനീഷയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അവളും വേണു പറഞ്ഞത് കേട്ടു അത്ഭുതത്തോടെ നില്ക്കുകയായിരുന്നു. കാമം കൊണ്ട് തുടുത്തു ചുവന്ന മുഖവുമായി നിന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോള് പ്രവീണിന്റെ മനസിലേക്ക് അവളുടെ കൊഴുത്ത തുടകള് ആണ് ഓടി വന്നത്. ആ ഒരൊറ്റ കാഴ്ച കൊണ്ട് അവളോടുള്ള അവന്റെ മനോഭാവം അടിമുടി മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവള് തന്റെ സഹോദരിയല്ല എന്നുള്ള വേണുവിന്റെ സംസാരം അവനില് മാനസികമായ വലിയ ഒരു മാറ്റമാണ് ഉണ്ടാക്കിയത്. അത് എന്തൊക്കെയാണ് എന്നവനു തന്നെ മനസിലായിരുന്നില്ല.
“മനീഷേ..നീ അയാള് പറഞ്ഞത് കേട്ടോ? അത് ശരിയാണോ”
പ്രവീണ് അവളോട് ചോദിച്ചു. മനീഷ തനിക്കറിയില്ല എന്ന അര്ത്ഥത്തില് തന്റെ ചോരച്ചുണ്ട് മലര്ത്തി. ഒരു പൂവ് വിടരുന്നത് പോലെ അവളുടെ ചെഞ്ചുണ്ട് വെളിയിലേക്ക് മലര്ന്നപ്പോള് പ്രവീണിന് എന്തോ അസ്വസ്ഥത പോലെ തോന്നി. എന്ത് ഇനിപ്പാണ് അവളുടെ ചുണ്ടിന്.
“അയാള് നിന്റെ ഇഷ്ടമില്ലതാണോ അങ്ങനെ ചെയ്തത്” അവന് ചോദിച്ചു.
“ഞാന് അറിഞ്ഞില്ല..ഞാന് ആ സാധനം നോക്കുവാരുന്നു..” മനീഷ കള്ളം പറഞ്ഞു.
“അച്ഛനും അമ്മേം വരട്ടെ..ഞാന് പറഞ്ഞു കൊടുത്തോളാം”
“അയ്യോ വേണ്ട. എന്തിനാ വെറുതെ” മനീഷ അവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി.
“പക്ഷെ നീ എന്റെ പെങ്ങളല്ല എന്ന് പറഞ്ഞതോ? അത് ചോദിക്കണ്ടേ?”
“അതും ചോദിക്കണ്ട. ഞാന് വേറെ ഒരാളോട് ചോദിച്ച് അറിഞ്ഞോളാം..അയാള് പോവ്വാന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ. പൊക്കോട്ടെ..അമ്മേം അച്ഛനും ഒന്നും ഇതറിയണ്ട; എന്തിനാ നമ്മളായി ഓരോ പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കുന്നത്.” മനീഷ പറഞ്ഞു.
അതാണ് നല്ലത് എന്ന് മനസ് അല്പ്പം തണുത്ത പ്രവീണിനും തോന്നി. പക്ഷെ മനീഷയുടെ നഗ്നത അവന്റെ മനസ്സില് നിന്നും മാഞ്ഞില്ല. വേണു ബാഗുമായി ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇറങ്ങി പോകുന്നത് മനീഷയും പ്രവീണും നോക്കി നിന്നു. അവന് പോയത് നന്നായി എന്ന് മനീഷയ്ക്കും തോന്നി.
വൈകിട്ട് അവള് ശാന്തയെ ചെന്നു കണ്ടു. വേണു പറഞ്ഞത് ശരിയാണോ എന്ന് അറിയാന് അവള്ക്ക് കടുത്ത ഉദ്വേഗം ഉണ്ടായിരുന്നു. അവള് അതെപ്പറ്റി ചോദിച്ചപ്പോള് ശാന്ത ചിരിച്ചു.
“എന്താ ചേച്ചി ചിരിച്ചത്?” മനീഷ ചോദിച്ചു.
“ഇതറിയാന് ആണോ നീ ഇത്ര ടെന്ഷന് അടിച്ചത്? ശരിയാ..നീ അവരുടെ മോളല്ല. പ്രവീണ് മാത്രമാണ് അവര്ക്ക് ജനിച്ചത്. നിന്നെ ആരോ കള്ളവെടി വച്ച് ഉണ്ടാക്കിയതാ പെണ്ണെ” ശാന്ത പിന്നെയും ചിരിച്ചു.
മനീഷയ്ക്ക് അത് കേട്ടപ്പോള് ചെറിയ ഞെട്ടല് ഉണ്ടായി എങ്കിലും ശാന്തയുടെ സംസാര രീതി കാരണം അവള്ക്കത് അധികം വിഷമം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല.
“പക്ഷെ അച്ഛനും അമ്മയും ഇന്നേവരെ എന്നോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടില്ല..” അവള് പറഞ്ഞു.
“എന്തിനാ പറേന്നത്? അവര്ക്ക് നീ സ്വന്തം മോള് തന്നല്ലേ..”
“അതെ..എന്നാലും”
“ഒരു എന്നാലുമില്ല; നിനക്കറിയാമോ, എന്റെ തന്ത എന്റെ അമ്മയെ കെട്ടിയ ആളല്ല..അതായത് എന്റെ അച്ഛനല്ല എന്നെ ഉണ്ടാക്കിയത് എന്ന് ഞാന് അറിഞ്ഞതും ഏതാണ്ട് നിന്റെ ഈ പ്രായത്തില് ആണ്. ഈ കള്ളവെടി വച്ച് പിള്ളേരെ ഉണ്ടാക്കല് ഇവിടൊക്കെ സ്ഥിരം പരിപാടിയാ പെണ്ണെ..അങ്ങനെ ഉണ്ടയോണ്ടാല്ലേ എനിക്കും നിനക്കും എപ്പോഴും കടിക്കുന്നത്..നമുക്കൊക്കെ കള്ളവെടി വച്ചാലേ തൃപ്തി കിട്ടൂ..” ശാന്ത ചിരിച്ചു.
മനീഷയ്ക്കും അവളുടെ സംസാരം കേട്ടപ്പോള് ചിരിപൊട്ടി.
“പക്ഷെ ചേച്ചി പ്രവീണും അറിഞ്ഞു..അയാള് വെറുതെ അവനോട് അത് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു”
“അറിഞ്ഞോട്ടെ..അതിനെന്താ..”
“അയാള് എന്റെ തുടയുടെ എടേല് മുഖം കേറ്റിയത് അവന് കണ്ടാരുന്നു”
“ആണോ..എന്നാല് പ്രശ്നം ആകുന്ന ലക്ഷണമാ..നീ പെങ്ങള് അല്ലെന്നു കൂടി അറിഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക്..ഉം സുഖിക്കാന് യോഗം കാണുന്നുണ്ട് മോളെ..”
“എന്താ ചേച്ചി ഈ പറേന്നെ?”
“എടി നിന്നെപ്പോലെ ഒരു പെണ്ണിനെ അങ്ങനത്തെ ഒരു രീതിയില് കണ്ടാല് അവന് പത്തുപതിനേഴു വയസുള്ള ആരോഗ്യമുള്ള പയ്യനല്ലേ..പലതും തോന്നും..ഉം സൂക്ഷിച്ചോ..വെടിമരുന്നും തീയും ഒരേ വീടിനുള്ളില് ഇരുന്നാല് അറിയാമല്ലോ..”
മനീഷയുടെ മനസ് പിടച്ചു. അങ്ങനെ ഒരു ചിന്ത അവള്ക്ക് ഇതുവരെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ വേണു പറഞ്ഞത് സത്യമാണ് എന്നറിഞ്ഞതോടെ അവള് ശാന്ത പറഞ്ഞത് തന്നെ ആലോചിച്ചു. അവന് എല്ലാം കണ്ടതാണ്. ശാന്തേച്ചി പറഞ്ഞത് പോലെ അവന് ചിന്തിക്കുമോ ആവോ. ശാന്തയോട് സംസാരിച്ചിട്ട് അവള് തിരികെ ചെല്ലുമ്പോള് പ്രവീണ് ഉദ്വേഗത്തോടെ നില്ക്കുകയായിരുന്നു.