കൊച്ചു മുതലാളിക്ക് എന്നെ മനസിലായി അല്ലേ…
മുതലാളി പേടിക്കണ്ട.. ആരും ഒന്നും ചെയ്യില്ല.. ഞാൻ ഒഴിച്ച്…
നിന്നെ മുഴുവനായും എന്നെ ഏൽപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണ്…
പെട്ടന്നാണ് ആന്റോ കാല് മടക്കി രാജുവിന്റെ അടിവയറ്റിൽ ആഞ്ഞു തൊഴിച്ചത്…
ഏതാനും സെക്കണ്ടുകൾ അവൻ ശബ്‌ദിച്ചേയില്ല..
അതു കഴിഞ്ഞ്… അലറുകയായിരുന്നു.. കൊല്ലുന്നേ.. കൊല്ലുന്നേ…
ഈ ശബ്ദം പോരാ മുതലാളീ..ഇവിടെ ഏറ്റവും അടുത്തുള്ള മനുഷ്യൻ പോലും നിന്റെ ഈ കാറിച്ച കേൾക്കണമെങ്കിൽ മൈക്ക് വേണ്ടിവരും…
തന്നെ രക്ഷിക്കാൻ ഇവിടെ ആരും വരില്ല എന്ന സത്യം രാജേന്ദ്രന് മനസിലായി.. എങ്കിലും അവന്റെ മുഷ്‌ക്കിന് കുറവൊന്നും വന്നില്ല…
എടാ പൂറിമോനെ നിന്റെ തന്തയും തള്ളയും പെങ്ങന്മാരും ആയിരിക്കും ഇതിന്റെ ശിക്ഷ അനുഭവിക്കേണ്ടി വരുക.. നിനക്ക് എത്ര രൂപ വേണമെങ്കിലും തരാം.. എന്നെ രക്ഷിക്ക്…
ആന്റോ ഒരു കസേരയിൽ ഇരുന്നിട്ട് അവന്റെ കഴുത്തിൽ കാല് ചവിട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
എന്റെ കുടുംബം തകർത്തത് നിന്റെ തന്തയും നീയും ചേർന്നാണ്…
എന്റെ പെങ്ങന്മാരെ നിങ്ങൾ പെഴപ്പിച്ചു.. അവരെ വേശ്യകൾ ആക്കി.. എതിർത്ത എന്നെ തല്ലി…
ഇതിനൊന്നും മറുപടി ഉണ്ടാകില്ലന്നാണോ നീയും നിന്റെ തന്തയും കരുതിയത്…
നിന്റെ തന്തയും അയാളുടെ എച്ചിൽ തീനികളായ പോലീസ്കാരും മഷിയിട്ട് നോക്കിയാലും ഈ സ്ഥലം കണ്ടു പിടിക്കാനോ നിന്നെ രക്ഷിക്കാനോ പോകുന്നില്ല…
രാജേന്ദ്രന്റെ മനസിലേക്ക് മരണഭയം പതിയെ പതിയെ അരിച്ചു കയറാൻ തുടങ്ങി…
അതിന് ആക്കം കൂട്ടുന്നതായിരുന്നു ആന്റോയുടെ അടുത്ത വാക്കുകൾ..
ഞങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ ഉത്തരവാദിത്വം വീതിച്ചെടുത്തിരിക്കുകയാണ്…
നീ എനിക്കുള്ളതാണ്.. നിന്റെ അനിയത്തി ഇല്ലേ ആ കടിച്ചി പൂറി അവളുടെ സർവ ഓട്ടകളും അടയ്ക്കാനുള്ള ഉത്തരവാദിത്വം ഇട്ടിരിക്കുന്നത് ബോസ്സ്.. ചന്ദ്ര ബോസ്സ്..
പിന്നെ നിന്റെ തന്ത ഭാർഗവൻ.. അവനെ കടിച്ചു കീറാൻ ഒരു കരിമ്പുലി കാത്തിരിപ്പുണ്ട്.. ശിവൻ….
ആ പേര് കേട്ടതോടെ രാജൂ വീണ്ടും ഞെട്ടി..രാജേന്ദ്രന്റെ മുഖത്തെ മാറ്റങ്ങൾ ആന്റോ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
എടാ രാജേന്ദ്രാ നിന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ ജാതകം ഞങ്ങൾ എഴുതി കഴിഞ്ഞു..
പിന്നെ നിന്നെ കൊല്ലുമെന്ന് ഓർത്ത്‌ സമാധാനിക്കണ്ട.. കൊല്ലില്ല.. ഉറപ്പ്……
പരുന്തും പാറയിലെ ഭാർഗവന്റെ വീട്..
രാത്രി പതിനൊന്നു കഴിഞ്ഞിട്ടും രാജേന്ദ്രനെ കാണാത്തതുകൊണ്ട് ഗോപിക അവന്റെ ഫോണിലേക്ക് വിളിക്കുന്നു…
പല പ്രാവശ്യം വിളിച്ചു നോക്കിയിട്ടും ബെല്ലു പോലുമില്ല…
ഈ കാര്യം പറയാനായി അവൾ ഡാഡിയുടെ മുറിയിൽ മുട്ടിവിളിക്കുന്നു..
ഗോപിക വരുന്നതിന് പത്തു മിനിറ്റ് മുൻപാണ് ആ മുറിയിലേക്ക് സുനന്ദ കയറിയത്…
അവൾ ഇപ്പോൾ മിക്ക ദിവസങ്ങളിലും ഭാർഗവന്റെ മുറിയിൽ ചെല്ലും…
അമ്മായി അച്ഛന്റെ മുതു കുണ്ണ അവൾക്ക് ഒഴിവാക്കാൻ പറ്റാതെ ആയിരിക്കുന്നു…
അയാളിൽ നിന്നും ഗർഭിണി ആകാൻ വരെ മനസുകൊണ്ട് അവൾ തയ്യാറായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു….
തന്റെ അമ്മയെപ്പോലെ ഭാർഗവന്റെ വെപ്പാട്ടി ആയിരിക്കാൻ അവൾക്കും ഇപ്പോൾ സമ്മതം..അയാളുടെ പരുക്കൻ രീതിയിലുള്ള സെക്സ് അവൾ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു തുടങ്ങി…
മരുമകളുടെ തുണിയെല്ലാം അഴിച്ചു കളഞ്ഞ ശേഷം അവളുടെ മുലകളിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു കൊണ്ട് കവിളിലും ചുണ്ടുകളിലും നാക്ക് നീട്ടി നക്കി…
പിന്നെ മുഖം താഴ്ത്തി മുലക്കണ്ണുകൾ ഈമ്പി കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി…
അഞ്ചു മിനിറ്റോളം അയാൾ നാവും വിരലുകളും കൊണ്ട് സുനന്ദയെ സുഖിപ്പിച്ചു…
സ്ത്രീകളുമായി ബന്ധപ്പെടുമ്പോൾ ഭാർഗവന്റെ എല്ലാ പ്രവർത്തികളും ഫോഴ്‌സ്സ് ചെയ്തു കൊണ്ടായിരിക്കും…
എല്ലാം അയാൾ നിർബന്ധിച്ചു ചെയ്യിക്കുന്നപോലെ.. നല്ല തെറിയുടെ അകമ്പടിയോടെ ആയിരിക്കും അതൊക്കെ ചെയ്യുക…
അയാളുടെ കുണ്ണ ഊമ്പാൻ മുഴു മനസോടെ തയാറായി നിൽക്കുന്നവരോടും അയാൾ ഇങ്ങനെ പറയും.. ” ഇരുന്ന് ഊമ്പടീ പൂറി എന്റെ കുണ്ണ ” എന്നാലേ അയാൾക്ക് തൃപ്തിയാകൂ…
സുനന്ദ പക്ഷേ അമ്മായി അച്ഛന്റെ ഈ സ്വഭാവം ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ട്…
ഡാഡി ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആണോ അമ്മയോടും..ഒരിക്കൽ ഊക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൾ ചോദിച്ചു…
അതെന്താടീ നിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് പ്രത്യേകത.. അവൾക്കും ഒരു പൂറല്ലെയൊള്ളു..
അമ്മക്ക് അറിയാമോ ഡാഡി ഞാനുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നത്…
ഇതുവരെ ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല… പറയരുത് ഡാഡി.. സുധി ചേട്ടൻ ഇങ്ങനെയുള്ള ആളാണ് എന്ന് അമ്മ അറിഞ്ഞാൽ സങ്കടപ്പെടും…
ആഹ്.. ഞാൻ പറയാൻ പോകുന്നില്ല.. പിന്നെ അവൾ മറ്റു വഴികളിൽ കൂടി അറിഞ്ഞാൽ ഞാൻ ഉത്തരവാദിയല്ല…
പുറം പണികൾക്ക് ശേഷം സുനന്ദയുടെ പൂറ്റിലേക്ക് കുണ്ണ കയറ്റാൻ തുടങ്ങുമ്പോളാണ് ഗോപിക വാതിലിൽ തട്ടി വിളിച്ചത്…
രസം മുറിഞ്ഞുപോയ അരിശത്തോടെ അയാൾ കൈലി അരയിൽ ചുറ്റിക്കൊണ്ട് വാതിൽ തുറന്നു…
എന്താടീ കിടന്ന് കീറുന്നത്..? ഡാഡി.. രാജൂ ഇതുവരെ വന്നില്ല… ഫോണിലും കിട്ടുന്നില്ല…
അവൻ ആ വർഗീസിന്റെ വീട്ടിൽ കാണും.. രാവിലെ വന്നോളും….
നീ പോയി കിടന്നുറങ്ങാൻ നോക്ക്…
അയാളുടെ മുണ്ടിന് മുന്പിലെ കൂടാരം ശ്രദ്ധിച്ച ഗോപിക മുറിക്കുള്ളിൽ ഒരു കണ്ണോട്ടം നടത്തി.. അവൾക്ക് ആരെയും കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ഊക്കിന്റെ മൂഡിലാണ് ഡാഡി എന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി….
അവൻ രാവിലെ വന്നോളും എന്ന് ഡാഡി പറഞ്ഞതോടെ അവൾ രാജുവിന്റെ വിഷയം വിട്ടു…
വരുന്നവഴി സുനന്ദയുടെ മുറിയിൽ അവൾ ഇല്ലന്ന് മനസിലാക്കിയതോടെ ഡാഡി മരുമകളെ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി എന്ന് ഗോപികക്ക് മനസിലായി…
മരുമകളിൽ നിന്നും മകളിലേക്ക് എത്താൻ അധികം ദൂരമില്ലന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി…
പിറ്റേദിവസം രാവിലെയും രാജേന്ദ്രനെപ്പറ്റി വിവരം ഒന്നും കിട്ടാതായതോടെ ഭാർഗവൻ കടുക്കൻ ദാമുവിനെ വിളിച്ച് ടൗണിൽ അവൻ പോകാൻ സാധ്യതയുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ എല്ലാം തേടാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു…
ഉച്ച കഴിഞ്ഞതോടെ വനാതിർത്തിയോട് ചേർന്ന ഒരു കൂപ്പ് റോഡിൽ നിന്നും രാജുവിന്റെ കാർ കണ്ടുകിട്ടി…
അതോടെ ഭാർഗവാന് ഉറപ്പായി.. മകന് എന്തോ ആപത്ത് പറ്റിയിരിക്കുന്നു…
ഉടനെ dysp മഹേന്ദ്രനെ വിവരം അറിയിച്ചു…
രാജുവിന്റെ മൊബൈൽ പിന്തുടർന്ന പോലീസിന് വണ്ടി തവളത്തിൽ വെച്ച് രാത്രി പതിനൊന്നോടെ സിഗ്നൽ നിന്നതായി മനസിലായി…
ആരോ പണത്തിനു വേണ്ടി മകനെ തട്ടിക്കൊണ്ടു പോയതാണ് എന്ന് ഭാർഗവൻ കരുതി…
എന്നാൽ പോലീസിനും dysp മഹേന്ദ്രനും അങ്ങനെയല്ല തോന്നിയത്…
ഭാർഗവന് ബിസിനസ് പരമായും അല്ലാതെയും ധാരാളം ശത്രുക്കൾ ഉള്ളതായി dysp ക്ക്‌ അറിയാം ..
അവരിൽ ആരെങ്കിലും നേരിട്ടോ കൊട്ടേഷൻ കൊടുത്തോ രാജുവിനെ തട്ടി ക്കളഞ്ഞു കാണും എന്നാണ് Dysp സംശയച്ചത്…
ഇപ്പോൾ രാജേന്ദ്രനെ കാണാതായിട്ട് രണ്ടു ദിവസമായി…
കുടുംബത്തിലെ എല്ലാവരും അവനെ ഓർത്ത്‌ സങ്കടപ്പെട്ടു എങ്കിലും ഭാർഗവൻ അവനെ കണ്ടു പിടിക്കാൻ കഴിയും എന്ന ആത്മവിശ്വാസത്തിൽ തന്നെയാണ്…