“ഓക്കേ…”
ഞാന് പറഞ്ഞു.
“അതാണ് അവനെന്റെ ഫോണ് അറ്റന്ഡ് ചെയ്തത്…”
“ഹ്മം…”
ദീപിക മൂളി.
“രാജു ഫോണിലൂടെ സംസാരിക്കുന്നത് ഞാന് കേട്ടു.ഞാന് പിന്നെയും അവനോട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. ആരാ എന്ന് ചോദിക്ക് രാജു…അപ്പോഴേക്കും നൈറ്റി ഒക്കെ ഒരു വിധം ശരിയാക്കി ഞാന് അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു… “ആരാരുന്നു?” ഞാന് അവനോട് ചോദിച്ചു.. “റോങ്ങ് നമ്പര് ആരുന്നു മാഡം…” അവന് പറഞ്ഞു. എന്നാലും എനിക്ക് തോന്നി, ഫോണ് വിളിച്ചത് നീയാരിക്കൂന്ന് കാര്ത്തി…”
“പിന്നെ എന്നാ ഒണ്ടായി?”
ഞാന് ചോദിച്ചു.
“പിന്നെ നോക്കുമ്പം രാജു എന്റെ മൊലേല് നോക്കുവാ..കണ്ണ് മാറ്റാതെ…ആകെപ്പാടെ അങ്കലാപ്പ് ആയത് കൊണ്ട് ഞാന് മൊല രണ്ടും ബ്രായ്ക്കകത്ത് ഇട്ടില്ലാരുന്നു..നൈറ്റീടെ അകത്ത് അത് ചുമ്മാ കെടക്കുവാരുന്നു…അതുകൊണ്ട് അതിന്റെ നെറോം മുഴുപ്പും കല്ലിപ്പും ഒക്കെ ശരിക്കും പൊറത്ത് കാണാരുന്നു.. കല്ലിച്ചിരിക്കുന്ന ഞെട്ട് പോലും വ്യക്തമായി കാണാം…നൈറ്റീടെ പൊറത്ത് കൂടി അത് കൂര്ത്ത് നിന്നിരിന്നു ശരിക്കും…അവന് അങ്ങോട്ട് നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ ഞാന് അവന്റെ മൊഖത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് കൈ പൊക്കി അവിടെ മറച്ചു പിടിച്ചു… “വാ, നമക്ക് അകത്ത് പോയി ചായ ഉണ്ടാക്കാം,” സുധാകരന് പറഞ്ഞു. “വേണ്ട!” ഞാന് പറഞ്ഞു. “നിങ്ങക്ക് പോകാന് ടൈം ആയി…” നല്ല മൂര്ച്ചയുള്ള സ്വരത്തിലാണ് ഞാനത് പറഞ്ഞത്…അതുകൊണ്ടാവണം രണ്ടും കൂടി വേഗം സ്ഥലം വിട്ടു….”
അല്പ്പ നിമിഷങ്ങള് ഞങ്ങള്ക്കിടയില് നിശബ്ദമായി കടന്നുപോയി.
“കാര്ത്തി…”
എന്റെ ശബ്ദമൊന്നും കേള്ക്കാത്തത് കൊണ്ട് ദീപിക വിളിച്ചു.
“എന്നോട് ദേഷ്യമാണോ? എന്നാ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ?”
“ഞാന് ഇപ്പം അങ്ങ് വരുവാ…”
“അയ്യോ, ഇപ്പോഴോ? അത് എന്നേത്തിനാ?”
ദീപികയുടെ സ്വരം ദയനീയമായിരുന്നു.
“എനിക്ക് ഇപ്പം ഊക്കണം നിന്നെ!”
“ഹോ!”
അവള് ആശ്വാസത്തോടെ നിശ്വസിക്കുന്നത് ഞാന് കേട്ടു.
“ഞാന് പേടിച്ചു പോയി കേട്ടോ….”
“എന്തിനാ പേടിക്കുന്നെ? ഇതൊക്കെ ഞാന് സമ്മതിച്ചിട്ടല്ലേ?”
“ചുമ്മാ ഒരു രസത്തിന് ആവേശം കേറി പറഞ്ഞതാ, പറഞ്ഞതൊക്കെ റിയല് ആയി നടന്നു കഴിഞ്ഞാ നീ ശരിക്കും കലി പിടിച്ച് എന്നെ തല്ലും എന്നൊക്കെ ഞാന് ഓര്ത്തു…”
“ഒന്ന് പോടീ…”
“എന്നാ വാ…”
അവള് പറഞ്ഞു.
കൈ പാന്റ്റിസിനകത്തിട്ട് പൊങ്ങി നില്ക്കുന്ന കുണ്ണ പൊക്കി ചേര്ത്ത് വെച്ച് ഞാന് ബാത്ത്റൂമിന് വെളിയില് കടന്ന്ബോസ്സിന്റെ ക്യാബിനിലേക്ക് പോയി.
എന്ത് കാരണം പറഞ്ഞ് ഞാനിപ്പോള് വീട്ടില് പോകും?
ബോസ്സിന്റെ ക്യാബിന് തുറക്കുമ്പോള് ഞാന് ആലോചിച്ചു.
*******************************
വര്ഷങ്ങള്ക്ക് ശേഷം ആദ്യമായാണ് പകല് സമയം ഞങ്ങള് കളിക്കുന്നത്. ഒന്ന് കഴിഞ്ഞതിനു ശേഷം അവള്ക്കും എനിക്കും ഒരുപോലെ ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു വീണ്ടും ചെയ്യാന്. പക്ഷെ ഉണ്ണിക്കുട്ടന് വരാന് നേരമാകുന്നു, ഇനി പറ്റില്ല. അതുകൊണ്ട് ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ശരിക്കിട്ട് ലിവിംഗ് റൂമില് ഇരുന്നു.
“കാര്ത്തി…”
എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം ചേര്ത്ത് അല്പ്പം വിഷാദം നിറഞ്ഞ സ്വരത്തില് ദീപിക പറഞ്ഞു.
“എന്താ മോളൂ?”
“ഇനി എന്നാ വേണ്ടേ എന്ന് ശരിക്കും ഒന്ന് ആലോചിക്ക് നീ…”
“എന്നുവെച്ചാ?”
“നിര്ത്തട്ടെ ഞാന് ഇതൊക്കെ?’
“വേണ്ട,”
ഞാന് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“ഈ സംഭവത്തിന് ശേഷം നോക്കിക്കേ…നമ്മള് എത്ര ആക്റ്റീവാ സെക്സില്…ഒരു പ്രാവശ്യം ചെയ്തത് കൊണ്ട് ഒന്നും നിന്റെം എന്റെം കഴപ്പ് മാറുന്നുണ്ടോ ഇല്ലല്ലോ! എന്താ അതിനു കാരണം? അയാള് നിന്നെ പിടിക്കാന് തുടങ്ങിയേപ്പിന്നെയല്ലേ? അതിനു മുമ്പ് എങ്ങനെയാരുന്നു നമ്മള്? അല്ലെ? ഞാന് പറഞ്ഞത് നേരല്ലേ?”
“ഞാനും അതുതന്നെയാ ഓര്ത്തോണ്ടിരുന്നെ കാര്ത്തി…”
കവിള് എന്റെ നെഞ്ചില് അമര്ത്തി അവള് പറഞ്ഞു.
ഞാനവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച് അവളുടെ തലമുടിയില് തഴുകി.
“പക്ഷെ…”
ദീപിക ഒന്ന് സംശയിച്ചു.
“പറ ചക്കരെ…”
“ഇതുവരെ വല്ല്യ പ്രോബ്ലം ഇല്ല…മൊലയ്ക്കും കുണ്ടിക്കും ഒക്കെ പിടിച്ചതല്ലേ ഉള്ളൂ..പിന്നെ അയാള് കുണ്ടീടെ എടേല് വെച്ച് ഒരച്ചു…അതൊന്നും അത്ര വലിയ കാര്യമല്ല…പക്ഷെ അതിനപ്പുറം പോകാന്…അങ്ങനെയെങ്ങാനും സംഭവിച്ചാല് വലിയ, താങ്ങാന് പറ്റാത്ത പ്രോബ്ലം ഒക്കെ ഉണ്ടാവും കാര്ത്തി…”
“ഉദാഹരണത്തിന്?”
ഞാന് തിരക്കി.
“ശ്യോ! ഈ കാര്ത്തിക്ക് ഒന്നും അറിഞ്ഞുകൂടെ? ഇവിടുന്ന് പോയിക്കഴിഞ്ഞാ അയാള് ചെയ്യാന് പോകുന്നത് എന്നതാ? അയാടെ കൂടെ പണിയെടുക്കുന്ന ആള്ക്കാരോട് ഒക്കെ പറയില്ലേ അയാള്? നാട് മൊത്തം അറിയില്ലേ?”
അത് കേട്ടപ്പോള് ഭര്ത്താവ് എന്ന നിലയില് എനിക്ക് എന്താണ് തോന്നേണ്ടത്? ഭയം. അല്ലെ? ഞാന് ഭയപ്പെടുകയല്ലേ വേണ്ടത്? എന്നാല് എനിക്ക് തോന്നിയതോ? ഭയമുണ്ടായി എന്നത് നേര്. പക്ഷെ അതോടൊപ്പം മറ്റൊന്ന് കൂടി സംഭവിച്ചു.
കളി കഴിഞ്ഞ് ചുരുങ്ങി ചെറുതായ എന്റെ സാധനം വീണ്ടും ചീര്ത്ത് തടിക്കാന് തുടങ്ങി.
“പിന്നെ, ദിവസക്കൂലിക്ക് പണിയുന്നോമ്മാര് നിന്നെപ്പോലെ ഒരു സുന്ദരിച്ചരക്കിനെ കളിച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് നടന്നാ എല്ലാരും അങ്ങ് വിശ്വസിക്കാന് പോകുവല്ലേ!”
എന്റെ ആ വാക്കുകള് ദീപികയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.
അപ്പോള് വീടിന് വെളിയില് ഉണ്ണിക്കുട്ടന്റെ സ്കൂള് ബസ്സ് നില്ക്കുന്ന ശബ്ദം ഞാന് കേട്ടു. ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും വെളിയില് കടന്ന് അവനിറങ്ങുന്നതും കാത്ത് നിന്നു. ബസ്സിറങ്ങി അവന് ഞങ്ങളുടെ നേരെ ഓടി വന്നു.
ഞാന് കുര്യാക്കോസ് ചേട്ടന്റെ മതിലിനപ്പുറത്തെക്ക് നോക്കി. ആളുകള് ഒരുപാടുണ്ട്. പണി തകൃതിയായി നടക്കുന്നുണ്ട്.
ഓടിവന്ന ഉണ്ണിക്കുട്ടനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉമ്മ വെക്കുന്നതിനിടയില് ദീപിക എന്നെ നോക്കി മന്ത്രിച്ചു:
“ഗ്രീന് ഷര്ട്ട്..ചുവന്ന മുണ്ട്…സുധാകരന് ചേട്ടന്…”
ഞാന് അയാളെ കണ്ടു.
കാണാനൊന്നും കൊള്ളില്ല. ഞാന് മന്ത്രിച്ചു. നരയ്ക്കാന് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അധികം ഉയരവുമില്ല. എടുത്തു പറയത്തക്ക ശാരീരിക പ്രത്യേകതകള് ഒന്നും തന്നെയില്ല. പക്ഷെ… Stock pile: 3456
അയാളും ഞങ്ങള് നില്ക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി. ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകള് തമ്മിലിടഞ്ഞു.
ഞാന് പെട്ടെന്ന് നോട്ടം മാറ്റി.
[തുടരും]