ദ വിച്ച് – 1

എത്തി

സഹീർ :നിനക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ

പെൺകുട്ടി :ഇല്ല എനിക്ക് പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല

പെൺകുട്ടിഅങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അവളുടെ ദേഹത്തു നിന്ന് രക്തം ഒഴുകുന്നത് സഹീറിന് കാണാമായിരുന്നു സഹീർ ഉടൻ തന്നെ തന്റെ സഞ്ചിയിൽ നിന്ന് ചില പച്ച മരുന്നുകൾ എടുത്ത് പെൺകുട്ടിയുടെ മുറിവുകൾ വെച്ച് കെട്ടി

സഹീർ :നിനക്കെന്താ ബുദ്ധിയില്ലേ ഈ നേരത്ത് ഇരുണ്ട വനത്തിലേക്ക് പുരുഷൻമാർ പോലും വരാറില്ല നീ എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നത്

പെൺകുട്ടി :വിശപ്പ് കാരണം വന്നതാ ചേട്ടാ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചിട്ട് രണ്ട് ദിവസമായി ഇവിടെ വന്ന് തടിയോ മറ്റോ കണ്ടെത്തി ചന്തയിൽ കൊണ്ട് പോയി കൊടുത്താൽ പണം കിട്ടും അതുകൊണ്ടാ ഞാൻ

ഇത് കേട്ട സഹീർ വേഗം തന്നെ തന്റെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ഭക്ഷണപൊതി പെൺകുട്ടിക്ക് നൽകി

സഹീർ :ഇതാ ഇത് കഴിച്ചോളൂ

പെൺകുട്ടി :നന്ദിയുണ്ട് ചേട്ടാ

പെൺകുട്ടി ആർത്തിയോടെ വേഗത്തിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി സഹീർ അവളുടെ അടുത്ത് തന്നെ അതും നോക്കിയിരുന്നു

സഹീർ :പതിയെ കഴിച്ചാൽ മതി സമയം ധരാളം ഉണ്ട്

പെൺകുട്ടി :ശെരി ചേട്ടാ

സഹീർ :അതിരിക്കട്ടെ നിന്റെ പേരെന്താ

പെൺകുട്ടി :കരീക

സഹീർ :കരീക ഉം ചന്ദ്രഗിരിയിൽ തന്നെയാണോ താമസം

കരീക :അതെ

അല്പ നേരത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ കരീക ഭക്ഷണം കഴിച്ചു എഴുനേറ്റു

കരീക :ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട് ചേട്ടാ ഇനി ഞാൻ പോയേക്കാം

സഹീർ :നിനക്ക് ഒരുപാട് പരിക്കുകൾ ഉണ്ട് നടന്നു പോകേണ്ട ഈ കുതിരയിൽ കയറു ഞാൻ ഗ്രാമത്തിൽ കൊണ്ട്പോയി വിടാം

കരീക :അയ്യോ വേണ്ട എനിക്ക് ഇതിൽ കയറാൻ പേടിയാ

സഹീർ :പേടിക്കണ്ട ഇവൻ നിന്നെ വീഴ്ത്തില്ല

ഇത്രയും പറഞ്ഞ് സഹീർ കരീകയെ കുതിര പുറത്ത് കയറ്റി അതിനുശേഷം കുതിരയെയും കൊണ്ട് മുൻപോട്ടു നടന്നു

കരീക :അതേ ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ

സഹീർ :എന്താ ചോദിച്ചോളൂ

കരീക :അത് എങ്ങനെയാ ആ ചെന്നായയെ കത്തിച്ചത്

സഹീർ :മാന്ദ്രികനായ സഹീറിനു അതൊക്കെ നിസാരമാണ്

കരീക :അപ്പോൾ ചേട്ടനാണോ പേരുകേട്ട കൊട്ടാര മാന്ദ്രികൻ സഹീർ

സഹീർ :നീ എന്നെ പറ്റി കേട്ടിട്ടുണ്ടോ

കരീക :ചേട്ടനെ അറിയാത്തവർ ആരും ഈ രാജ്യത്തില്ല

സഹീർ :(അത് കൊള്ളാമല്ലോ ഞാൻ അത്രക്ക് അറിയപ്പെടുന്ന ഒരാളായിരുന്നോ )

കരീക :അതെ ഞാൻ ഒരു കാര്യം കൂടി ചോദിച്ചോട്ടെ

സഹീർ :എന്താ

കരീക :ചേട്ടൻ മനുഷ്യനല്ല ഒരു ജിന്ന് ആണ് എന്ന് ഒരുപാട് പേർ പറയുന്നുണ്ട് അത് ശെരിയാണോ

സഹീർ :ഹ ഹ ഹ നിനക്ക് എന്ത് തോന്നുന്നു ഞാൻ ജിന്ന് ആണോ അതോ മനുഷ്യനാണോ

കരീക :അത് സംസാരമൊക്കെ മനുഷ്യനെ പോലെ തന്നെയാ പക്ഷെ കുറച്ച് മുൻപ് ചെയ്തതൊക്കെ നോക്കിയാൽ ജിന്ന് ആണോ എന്ന് സംശയിച്ചു പോകും

സഹീർ :ഹ ഹ എന്നാൽ ഇനി സംശയിക്കണ്ട ഞാൻ മനുഷ്യൻ തന്നെയാ കുറച്ച് മുൻപ് കണ്ടതൊക്കെ വെറും മാന്ദ്രിക വിദ്യകൾ മാത്രമാണ്

ഇത്തരത്തിലുള്ള കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് കുറച്ച് നേരത്തിനുള്ളിൽതന്നെ അവർ ഗ്രാമത്തിൽ എത്തി

സഹീർ :നിന്റെ വീട് എവിടെയാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ അവിടെ കൊണ്ട് പോയി വിടാം

കരീക :എനിക്ക് വീടെന്ന് പറയാൻ ഒരിടമില്ല രാത്രി അഗതി മന്തിരത്തിലാണ് താമസം

സഹീർ :അപ്പോൾ നിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും

കരീക:എനിക്ക് അങ്ങനെ ആരുമില്ല ഞാൻ അനാഥയാണ് എന്തായാലും എന്നെ സഹായിച്ചതിനു ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട് ഇനി ഞാൻ പോയികൊള്ളാം

ഇത്രയും പറഞ്ഞ് കരീക കുതിരയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുവാൻ ശ്രമിച്ചു

സഹീർ :നിൽക്ക് നിനക്ക് ഞാൻ കൊട്ടാരത്തിൽ ജോലി വാങ്ങി നൽകട്ടെ

കരീക :ചേട്ടന് അത് ബുദ്ധിമുട്ടാവില്ലേ

സഹീർ :അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല നിനക്ക് ഞാൻ നല്ലൊരു ജോലി വാങ്ങി നൽകാം

ഇത് കേട്ടതോട് കൂടി കരീകയുടെ കണ്ണുകൾ നിറയാൻ തുടങ്ങി “എന്നെ ഇതുവരെ ആരും ഒരു മനുഷ്യയായി പോലും കണ്ടിട്ടില്ല ഒരു നേരത്തേ ഭക്ഷണം പോലും ആരും വെറുതെ തന്നിട്ടില്ല പക്ഷെ ചേട്ടൻ ആരെന്നറിയാത്ത എന്നെ ഇത്രയും സഹായിക്കുന്നു ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട്

സഹീർ :അതിന്റെയൊന്നും ആവശ്യമില്ല കുട്ടി കരയാതിരിക്കു

സഹീർ കുതിരയുമായി കുറച്ചു കൂടി മുൻപോട്ട് പോയി

കരീക :അതെ..

സഹീർ :എന്തൊ ചോദിക്കാനുണ്ടല്ലേ ചോദിച്ചോളു

കരീക :കൊട്ടാരത്തിൽ ഞാൻ ചേട്ടനോടൊപ്പം നിന്നോട്ടെ

സഹീർ :എന്നോടൊപ്പമോ

കരീക :അത് പിന്നെ ചേട്ടൻ ചെയ്ത പോലുള്ള മന്ത്രങ്ങൾ പഠിക്കാൻ എനിക്കും താല്പര്യമുണ്ട് അതൊക്കെ എന്നെ പഠിപ്പിക്കുമോ

സഹീർ :നീ ആള് കൊള്ളാമല്ലോ

കരീക :ക്ഷമിക്കണം ആകാംഷകൊണ്ട് ചോദിച്ചതാണ് ഞാൻ കൊട്ടാരത്തിൽ എന്ത് ജോലി വേണമെങ്കിലും ചെയ്ത് കൊള്ളാം എന്നെ പറഞ്ഞുവിടല്ലേ

കരീകയുടെ മറുപടി കേട്ട സഹീർ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കുതിരയുമായി കൊട്ടാരത്തെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു

തുടരും….

ഇത് എന്റെ രണ്ടാമത്തെ കഥ മാത്രമാണ് തെറ്റുകൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ ക്ഷെമിക്കുക

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *