ആട്ടെ, ഇതുവരെയുള്ള ഞങ്ങളുടെ വിവാഹജീവിതം സന്തുഷ്ടമാണോ ………., ഞാന് പൊടുന്നനെ ഓര്ത്തുപോയി. എന്തിനാണവള് എന്നോട് നുണ പറഞ്ഞ്, നട്ടുച്ചയ്ക്ക് ഒരു ഹോട്ടലിനുള്ളിലേക്ക് തന്നെക്കാള് ഒരു പത്ത് വയസ്സെങ്കിലും ഇളയതായ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനെയും കെട്ടിപ്പിടിച്ച്, കയറിപ്പോകുന്നത്? എന്റെ ജിജ്ഞാസ ഉണര്ന്നു.
എസ്കലെട്ടറിലൂടെ ഞാന് ഓടിയിറങ്ങിയപ്പോള് എന്റെ ആദ്യത്തെ ചിന്ത നമ്രതയെ ഞെട്ടിച്ച് എന്തിനാണ് നുണ പറഞ്ഞത് എന്ന് നേരില് പോയി ചോദിക്കാനായിരുന്നു. പക്ഷെ അത്തരം ഒരു അന്തിമ തീരുമാനത്തിലെത്തുന്നതിനുമുന്നേ, അല്പ്പം കൂടി തെളിവിനായി, എന്റെ ആ വിചാരം ഞാന് ബുദ്ധിമുട്ടി അടക്കിപ്പിടിച്ച് അവരുടെ പിറകെ ചെറിയ ദൂരം വിട്ട് പമ്മി ചെന്നു.
ഹോട്ടല് ലോബിയില് നിന്ന് അവര് നേരെ നടന്ന് അവിടെയുള്ള ബാറിനുള്ളിലെക്ക് കയറിയപ്പോള്, ഞാന് അല്പ്പം ദൂരെയുള്ള ഒരു സോഫയിലിരുന്ന് ബാറിന്റെ കണ്ണാടി ജനലിലൂടെ അവരെ വീക്ഷിക്കാന് ആരംഭിച്ചു.
അവര് ബാറില് കയറി ചെന്നിരുന്നത് ഒരു കൊച്ചു ബൂത്തിലാണ് അതാകട്ടെ എന്റെ നേരെ മുന്നില്, ദൃഷ്ടിപഥത്തിനകത്തുതന്നെയും. അവര് അവിടിരുന്ന് ബിയര് കുടിക്കുന്നതും, സംസാരത്തിനിടെ രണ്ടാളും ഏറെ സന്തോഷത്തോടെ ചിരിക്കുന്നതും ഞാന് കണ്ട് അസൂയപ്പെട്ടു. അവന്റെ വലത്കൈ ഇതിനിടെ അനങ്ങുന്നത് കണ്ടിട്ട് അത് അവളുടെ തുടയില് തഴുകുകയാണോ എന്നൊരു സംശയം എനിക്ക് തോന്നാതിരുന്നില്ല. പെട്ടന്നാണ് രണ്ടാളും മുഖം അടുപ്പിച്ച് ഉമ്മവെച്ചത്.
ഏറെ നീണ്ട ഉമ്മയൊന്നുമായിരുന്നില്ലെങ്കിലും അത് കണ്ടപ്പോള് എനിക്ക് അടിവയറ്റില് നിന്നൊരു ആന്തലുണ്ടായതോടെ ഞാന് വേഗം അടുത്തുള്ള ടോയ്ലറ്റിലേക്ക് ഓടി, അവിടെ എത്തിയപാട് വാഷ്ബേസിനിലേക്ക് ഛ്ര്ദ്ധിക്കാനും തുടങ്ങി.
അല്പ്പനേരം കഴിഞ്ഞാണ് എന്റെ തല പൊങ്ങിയത്. ഞാന് വായും മുഖവും ഒക്കെ കഴുകിയ ശേഷം നീട്ടി ശ്വാസം എടുത്തുകൊണ്ടു എന്റെ ഹാര്ട്ട് റേറ്റും പള്സ്മൊക്കെ സാധാരണ നിലയിലേക്ക് പയ്യെ എത്തിക്കാന് ശ്രമിച്ചു. അവിടുന്ന് തിരികെ ചെന്നപ്പോള് ഞാന് നേരെ ബാറിനുള്ളിലെക്ക് കയറി. നമ്രതയെയും ആ കീടം ചെക്കനേയും കയ്യോടെ പിടിക്കുകയായിരുന്നു ഉദ്ദേശം. പക്ഷെ അവര് ഇരുന്നിരുന്ന സ്ഥലം അപ്പോഴേക്ക് കാലിയായിരുന്നു. ദൈവമേ ….. ഇത്രയധികം നേരം ഞാന് ടോയ്ലെട്ടില് ചിലവഴിച്ചോ എന്ന് വരെ ഞാന് ചിന്തിച്ചുപോയി.
ഞാന് ഉടനെ അവളെ ഫോണില് വിളിച്ചു, പക്ഷെ അവള് എടുത്തില്ല, മാത്രമല്ല ഇത്തവണ ഉടനെയൊന്നും മറുപടിയായി മെസേജും വന്നില്ല. ഉദ്ദേശം പതിനഞ്ചു മിനിട്ടുകള്ക്ക് ശേഷം മെസേജ് വന്നു.
“അര്ജുന് ഞാന് നിന്നോട് പറഞ്ഞില്ലേ ഞാന് ഓഫീസില് തിരക്കിലാണെന്ന്? വളരെ അത്യാവശ്യം അല്ലെങ്കില് ഇനി എന്നെ ഇപ്പോള് വിളിക്കണ്ട.”
അത് വായിച്ചപ്പോള് വന്ന ദേഷ്യംകൊണ്ട് അതിലേക്ക് അല്പ്പ നേരം തുറിച്ചുനോക്കിയ ശേഷം ഞാന് അവള്ക്ക് ഒരു നീണ്ട ഒരു മെസേജ് തന്നെ എഴുതി ഉണ്ടാക്കി, ഞാന് അവളെ കണ്ട കാര്യവും അവള് ഓഫീസില് ഇല്ലെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം എന്നും അതില് കാണിച്ചു. എങ്കിലും എനിക്ക് എന്തുകൊണ്ടോ അത് അയക്കാനായില്ല, പകരം അല്പ്പ നേരം കഴിഞ്ഞ് ഡിലീറ്റ് ചെയ്യുകയാണ് ചെയ്തത്. എന്നിട്ട് പകരം എഴുതി, “ഓര്ക്കാതെ പറ്റിപ്പോയതാ, നീ ക്ഷമിക്കടി പൊന്നെ.”
ഇവള് എവിടെ പോയി? ആ ചിന്ത എന്നെ മഥിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു. ആ തെണ്ടിച്ചെക്കനുമായി അവള് എവിടെക്കാണ് മുങ്ങിയത്? ആ മൈരനുമായി അവള്ക്ക് അവിഹിതബന്ധമുണ്ട്, അത് തീര്ച്ച. ദേഷ്യം കൊണ്ട് ഞാന് പിന്നെയും വിറക്കാന് ആരംഭിച്ചു. എന്നാല് അത് അധികം നീണ്ടുനിന്നില്ല. പകരം എന്റെ മനസ്സിന്റെ വേറൊരുഭാഗം എന്നോടു ചോദിച്ചു, “മറ്റെന്താണ് നിനക്ക് പ്രതീക്ഷിക്കാനാവുക?
എത്ര നാള് മുന്പാണ് അവള്ക്ക് അവസാനമായി നീ പണ്ണികൊടുത്തത്? അവള്ക്ക്മുണ്ടാവില്ലേ വികാരങ്ങളും വിചാരങ്ങളും? കുറച്ചധികം ആലോചിച്ചശേഷമാണ് എനിക്ക് ഓര്മ്മ വന്നത്, ഞങ്ങള് അവസാനം കളിച്ചത് രണ്ട് മാസം മുൻപ് ഞങ്ങളുടെ കല്യാണവാര്ഷികത്തിനായിരുന്നു എന്ന്. അതും ഞാന് നല്ല പൂസായിരുന്ന കാരണം അന്നത്തെ പണി അത്രക്കൊട്ടു വെടിപ്പ് ആയിരുന്നില്ലതാനും.
എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട വായനക്കാരേ, നിങ്ങളും ഇപ്പോള് നാല്പ്പത് വയസ്സിനോടടുക്കുന്ന പ്രായത്തിലും, നല്ല ഉറച്ചൊരു ദാമ്പത്യ ബന്ധത്തിലുമാണ് ഉള്ളതെങ്കില്, മിക്കവാറും ഞാന് പറയാന് പോകുന്ന കാര്യം പെട്ടന്ന് മനസ്സിലായേക്കും. കാര്യം ഇത്രയേ ഉള്ളു, അതായത് എന്റെ ഭാര്യ ഈ മുപ്പതു കളുടെ മധ്യത്തിൽ ഭയങ്കര ഹോട്ടും സെക്സിയും ഒക്കെയാണ്. പക്ഷെ എനിക്കെന്തോ ഈയിടെയായി അവളെ പണ്ണുന്ന കാര്യം ആലോചിക്കുമ്പോള്, അത്ര വലിയ ഉത്തെജിപ്പിക്കലൊന്നും പണ്ടത്തെപ്പോലെ മനസ്സിലോ അണ്ടിയിലോ തോന്നുന്നില്ല.
എന്തോ ഒരു …. ഒരു ….. സ്പാര്ക്ക് ഇല്ലാത്ത പോലൊരു ഫീലിംഗ്. അത് ഇനിയിപ്പോ ഞങ്ങളുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് പത്തു വര്ഷം ആയതുകൊണ്ട് ആവുമോ? ആവോ ….. എനിക്ക് തീരെ മനസ്സിലാവുന്നില്ല.
ഞങ്ങളുടെ വിവാഹബന്ധത്തെക്കുറിച്ച് ഞാന് ആലോചിച്ചുനോക്കി. ഇപ്പോഴും ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം വളരെയധികം സന്തോഷം നിറഞ്ഞതാണ്. ഞങ്ങള് തമ്മില് വഴക്ക് കൂടാറില്ല (എന്ന് വച്ചാല് ഗുരുതരമായ വഴക്കുകള് ഒരിക്കലും ഉണ്ടാകാറില്ല). ഞങ്ങള്ക്ക് ഇപ്പോഴും പരസ്പ്പരം നല്ല സ്നേഹവും, പ്രേമവും, ബഹുമാനവും ഒക്കെയാണ്.
സ്കൂളില് പഠിക്കുമ്പോഴും, കോളേജിലും ഞങ്ങള് മാതൃകാ പ്രണയജോടികള് ആയിരുന്നു. അത് കഴിഞ്ഞ് കല്യാണം കഴിഞ്ഞപ്പോഴും അതിന് മാറ്റമൊന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല. നല്ല മിടുക്കിയും, സുന്ദരിയുമായ ഒരു മകളുണ്ട് ഞങ്ങള്ക്ക്. മാത്രമല്ല അവളുടെ ജീവിതമാണ് ഞങ്ങളുടെ അസ്ഥിത്വം എന്ന് വേണമെങ്കില് പറയാം, കാരണം അത്രയധികം ഞങ്ങള് രണ്ടാളും അവളെ സ്നേഹിക്കുന്നു.
ഞങ്ങള് രണ്ടാള്ക്കും ഇവിടെ ബാംഗ്ലൂരിൽ തന്നെ നല്ല കമ്പനികളില് അഞ്ചക്ക ശമ്പളമുള്ള ജോലിയുണ്ട്. നഗരത്തിലെ പോഷായ സ്ഥലത്ത്തന്നെ സ്വന്തമായി, ഉഗ്രനൊരു വീടുണ്ട്. എല്ലാ വര്ഷവും ഞങ്ങള് പല പ്രാവശ്യം, മൂന്നാളും കൂടി, അവധിയുള്ളപ്പോ എത്രയോ സ്ഥലങ്ങളിലേക്ക് യാത്രകള് പോകാറുണ്ട്. കാണുന്ന ഏതൊരാള്ക്കും മനസ്സിലാക്കാനാവും ഞങ്ങള് എത്രയധികം ഉല്ലാസത്തോടെയാണ് ജീവിക്കുന്നതെന്ന്.
പക്ഷെ വസ്തുനിഷ്ഠമായി പറയുകയാണെങ്കില്, ഈ സെക്സിന്റെ കാര്യത്തില് മാത്രമാണ് എനിക്കും ഭാര്യക്കുമിടയില് പണ്ടത്തെപ്പോലെ ആവേശവും, ചൂടും ഒന്നുമങ്ങോട്ട് തികഞ്ഞ് കാണാത്തത്. ബാക്കി എല്ലാം കൊണ്ടും ജീവിതം ……. പെര്ഫെക്റ്റ്.