“..ശരി ഞാന്‍ പാലില്‍ കലക്കി കൊടുത്തൂ എന്നു വിചാരിക്ക്…..എന്നീട്ട് എന്താ ചെയ്യേണ്ടേ…..ലൈലമ്മായീ…..”.
“..ഓള്‍ടെ തുണി ഊരി കുറച്ച് ഫോട്ടോ എടുക്ക്…..എന്നീട്ട് രാവിലെ അത് കാണിച്ച് പേടിപ്പിച്ചാല്‍ മതി…..അവളതില്‍ അടങ്ങും…..”.
ലൈലമ്മായിയുടെ വക്കീല്‍ ബുദ്ധി കൊള്ളാമെന്ന് അവന് തോന്നി.
“..ശരി….എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് വിളിക്കാം…..”.
“..ശ്രദ്ധിക്കണം കേട്ടോ…..ഫോട്ടോ എടുക്കുന്ന സമയത്ത് അവള്‍ ഉറക്കത്തില്‍ നിന്ന് ഉണരാതെ ശ്രദ്ധിക്കണം…..”.
“….ശരി…ലൈലമ്മായീ….ഫോട്ടോ എടുത്ത് കഴിഞ്ഞ് വിളിക്കാം……”.
അവന് ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്ത് ചിന്തിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
ഉറക്കഗുളിക അല്‍പ്പം റിസ്ക്കാണ്. ഒരു പക്ഷെ അളവെങ്ങാനും മാറിയാല്‍ അതവളുടെ ശരീരത്തിന് താങ്ങാന്‍ പറ്റാതെയായാല്‍ എന്താകും അവസ്ഥ. ഒരു പക്ഷെ അവള്‍ മരണപ്പെട്ടെക്കാം.
പെട്ടെന്നാണ് അവന് ഒരു ഐഡിയ തോന്നിയത്. അവന് മൊബൈല്‍ എടുത്ത് അവന്‍റെ കൂട്ടുകാരന്‍ മുഹമ്മദിനെ വിളിച്ചു.
“..എന്തെടാ റിയാസ്സെ…..പതിവില്ലാത്ത നേരത്തതൊരു വിളി…..”.
“…ഒരു രാത്രി ബോധംകേട്ട് ഉറങ്ങാന്‍ പറ്റുന്ന വല്ല സാധനവും കൈയ്യിലുണ്ടോ..അന്റെ കയ്യില്‍…..”.
“…..ഓ….അടുത്തുള്ള ബീവരെജില്‍ പോയാ കിട്ടും…..”.
“…എനിക്കല്ലാ മുഹമ്മദേ….ഒരാള്‍ക്ക് അറിയാത്ത രീതിയില്‍ കൊടുക്കാനാ….”.
“…വല്ല പെണ്ണങ്ങള്‍ക്കും കൊടുക്കാനാണോ…..റിയാസ്സെ….”.
“…അതെന്ന് കൂട്ടിക്കോ.ന്‍റെ മുഹമ്മദേ…….നിന്‍റെ കയ്യില്‍ സാധനം ഉണ്ടോ….”.
“…സാധനമൊക്കെ ഉണ്ട്…..പക്ഷേങ്കില്‍ പൈസ്സ ഒരുപാടാകും…..”.
“..നീ കൊണ്ടു താ…..ഞാന്‍ കോളേജ് കവലയില്‍ ഉണ്ടാകും……”.
“..പൈസ്സയുണ്ടേല്‍ …സാധനം അനക്ക് തരാം….അരമണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞ് കോളേജ് കവലയില്‍ വരാം…..”.
“..ശരി…..”.
റിയാസ്സ് ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്ത് കുറച്ച് നേരം ചിന്തിച്ചിരുന്നു. കാറിന്റെ ചാവിയെടുത്ത് കാര്‍പോച്ചിലെയ്ക് നടന്നു. കോളേജ് കവലയിലേയ്ക്ക് സത്യത്തില്‍ റിയാസ്സ് കാര്‍ പറത്തി വിടുകയായിരുന്നു. കവലയില്‍ ഒരു ബൈക്കിന്റെ മുകളില്‍ മുഹമ്മദ് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോഴാണ് അവന് ആശ്വാസം തോന്നിയത്.
“…റിയാസ്സ്…..”. മുഹമ്മദ് കൈ വീശികൊണ്ട് കാറില്‍ കയറി.
“…സാധനം കൊണ്ടുവന്നീട്ടുണ്ടോ….”. റിയാസ്സ് തിടുക്കപ്പെട്ടു.
” …ഓ ….”. മുഹമ്മദ് ഒരു ചെറിയ പൊതി നീട്ടി.
“…ഇതെന്താ സാധനം…..മുഹമ്മദേ…..”
“…സാധനം മുറ്റാ…..ഭാംഗ്ഗ് എന്നാ പേര്….പാലില്‍ കലക്കികൊടുത്താല്‍ ദൈവതബുരാന്‍ പോലും അറിയില്ല…..എന്തു ചെയ്താലും…..”. മുഹമ്മദ് അവന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് കൌശലത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
“..ഓ …അതൊക്കെ എനിക്കറിയാം…..ഇത് മതിയോ നിനക്ക്….”. റിയാസ്സ് അഞ്ഞൂറിന്‍റെ രണ്ട് നോട്ടുകള്‍ നീട്ടി.
“….നീ ആയത് കൊണ്ടാ കുറവ് വാങ്ങുന്നത്…..വല്ല കോളേജ് പിള്ളേര്‍ക്കും വിറ്റാല്‍ ഇതില്‍ കൂടുതല്‍ കിട്ടും…..”
മുഹമ്മദ് കാറില്‍ നിന്നിറങ്ങികൊണ്ട് പറഞ്ഞു. റിയാസ്സ് അവനെ നോക്കി കൈവീശികൊണ്ട് തിരികെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് കാര്‍ പറ പറത്തി. കാറിന്റെ വിന്‍ഡ് സ്‌ക്രീനിലൂടെ ഓടിമറയുന്ന പുഞ്ചപ്പാടങ്ങള്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ അവന്‍റെ പുകയുന്ന മനസ്സില്‍ അല്‍പ്പം ആശ്വാസം തോന്നി.
വീട്ടിലേയ്ക്ക് വന്നു കയറിയപ്പോള്‍ അവിടെങ്ങും പാത്തൂമ്മയെ കാണാന്‍ ഇല്ലായിരുന്നു. അവസാനം അടുക്കളയില്‍ പോയപ്പോള്‍ നിര്‍വികാരത്തോടെ നില്‍ക്കുന്നു. അവരുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞോഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“….പാത്തൂഉമ്മോ…..കരയാതെ…..”. റിയാസ്സ് അത് പറഞ്ഞതും പാത്തൂമ്മ അവന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ മുഖം ചേര്‍ത്ത് നീണ്ട കരച്ചിലായി. റിയാസ്സ് പാത്തൂമ്മയുടെ ഇടനാര കയറിയ നെറുകയില്‍ ചുബിച്ചു.
“…..പാത്തൂ….”.
“…..ഉം….”.
“…നമുക്ക് എല്ലാം ശരിയാക്കിയെടുക്കാം…..ലൈല്ലമ്മായി ഒരു ഐഡിയ പറഞ്ഞു തന്നീട്ടുണ്ട്….”.
“…ഓളോട് ….നീ പറഞ്ഞോ….ന്‍റെ പടച്ചതബുരാനെ….”.
“….ഞാനല്ല…..നന്ദിനി ഫോണ്‍ ചെയ്ത് പറഞ്ഞതാ…..അപ്പൊ തന്നെ ലൈല്ലാമ്മായീ എന്നെ വിളിച്ചു….”.
“…..അയ്യോ….ഇനി ഞാന്‍ എങ്ങിനെ മോളുടെ മോത്ത് നോക്കും……പാമ്പിനെയാണല്ലോ ഞാന്‍ തീറ്റ കൊടുത്ത് വളര്‍ത്തിയത്..ഈ നന്ദിനി കൂത്തിച്ചിയെ ഇപ്പോള്‍ വീട്ടീന്ന് പുറത്താക്കണം…..”.
“…ഇപ്പൊ പുറത്താക്കുന്നത് ബുദ്ധിയല്ല…..പിന്നെ …ഇങ്ങടെ മോള്‍ക്ക് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല….ബേജാറാവാണ്ടിരി…..ഒരു ഐഡിയയുണ്ട്…..പാത്തൂ നിന്ന് തന്നാ മതി….”.
“…ഞാന്‍ എന്തു വേണേലും ചെയ്യാം….”.
“…നന്ദിനി പാല് കുടിക്കുമോ…..”.
“…കുടിയ്ക്കും…”.
“…എന്നാല്‍ ഒരു ഗ്ലാസ്സ് പാല് എടുത്തെ…..”.
പാത്തൂമ്മ പെട്ടെന്ന് ഒരു ഗ്ലാസ് പാല് എടുത്തു. പാലില്‍ പഞ്ചസാര ഇട്ട് ഇളക്കിഇട്ട് ഇളക്കുന്നതിനിടയില്‍ റിയാസ്സ് ചെറിയ പൊതിയില്‍ നിന്ന് ഒരു നുള്ള് ഭാംഗ്ഗ് എടുത്ത് ഗ്ലാസ്സിലെയ്ക്കിട്ടു.
“…..എന്താ റിയാസ്സെ…ഇത്….”.
“….ഇതാണ് …ഭാംഗ്ഗ്…..ഇത് കഴിച്ചാല്‍ രാവിലെ വരെ ബോധം കേട്ടുറങ്ങും …..”.
“….എന്നീട്ട്…..”. പാത്തൂമ്മ പേടിയോടെ ചോദിച്ചു.
“….ഉറക്കത്തില്‍ അവളുടെ തുണി മാറ്റി കുറച്ച് ഫോട്ടോ എടുക്കണം..രാവിലെ അത് കാണിച്ച് പേടിപ്പിച്ചാല്‍ മതി…..സംഗതി ക്ലീന്‍….”.
“….എന്തോ….ഒരു പേടിപ്പോലെ…..വല്ല കുഴപ്പവും ഉണ്ടാകുമോ….റിയാസ്സെ….”. പാത്തൂമ്മയില്‍ ആശങ്ക ഉയര്‍ന്നു.
“…കുഴപ്പമൊന്നും ഉണ്ടാകാതിരിക്കാനാ ഇതൊക്കെ ചെയ്യുന്നേ…..പെണ്ണിനെ നമ്മുടെ വരുതിയില്‍ വരുത്താമെന്നെ….ഇപ്പൊ ഇതൊന്ന് നന്ദിനിക്ക് കൊടുക്ക്…..”.
റിയാസ്സ് ഗ്ലാസ്സ് പാത്തൂമ്മയുടെ നേര്‍ക്ക് നീട്ടി. പാത്തൂമ്മ അത് വാങ്ങി അവളുടെ മുറിയിലേയ്ക്ക് പോയി.
റിയാസ്സ് കലൂഷമായ മനസ്സോടെ അടുക്കളയില്‍ ഇരുന്ന് കോണി കയറി അവന്‍റെ മുറിയിലേയ്ക്ക് പോയി. ഒരു മുണ്ടെടുത്ത് ഉടുത്ത് മുറിയില്‍ അക്ഷമയോടെ ഉലാത്താന്‍ തുടങ്ങി. എന്തായിരിക്കും അവിടെ നടക്കുന്നുണ്ടാകുക എന്ന ചിന്ത അവനെ അടക്കി ഭരിച്ചു. പതുക്കെ മുറി വിട്ടു അവന് നന്ദിനിയുടെ മുറിയിലേയ്ക്ക് പതുക്കെ നടന്നു.
നന്ദിനിയുടെ മുറിയില്‍ നിന്നു ഉച്ചത്തില്‍ സംസാരം കേഴ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി. അത് കേട്ടപ്പോള്‍ റിയാസിന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് വര്‍ദ്ധിച്ചു. അവന് വാതിലിനോട് ചേര്‍ന്ന് ചെവിവച്ചു. അകത്ത് നിന്ന് വ്യക്തമായി സംസാരം കേഴ്ക്കാമായിരുന്നു.
“….പാത്തൂമ്മ ആന്റി ഇത്തരത്തില്‍ പെരുമാറുമ്മെന്ന് ഞാന്‍ ഒരിക്കലും നിരീച്ചില്ല…. “. നന്ദിനി പാത്തൂമ്മയോട് പറഞ്ഞു. അവരുടെ സംസാരം അവസ്സാനിക്കാറായിരുന്നു എന്ന് സംഭാഷണത്തിലെ ഏറ്റക്കുറവില്‍ മനസ്സിലായി.
“…എന്തായാലും…നീ ഈ പാല് കുടിയ്ക്ക്…..ഇന്നൊന്നും ഉണ്ടാകണ്ടാ…ആരും കഴിക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല…..”.
