‘അമ്മ: വേഗം കഴിക്കു മോളെ നമുക്ക് പോകാം ഇനി ഇവിടെ നിൽക്കണ്ട!
പവി: ശരി അമ്മെ.
(ആ സമയത്തു ആ കോളേജ് പിള്ളേരുടെ മനസ്സ് മുഴുവൻ അവളായിരുന്നു എന്ത് സുന്ദരിയാണ് അവൾ. എന്തായാലും പെണ്ണിന്റെ കെട്ടു കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂരം കാണാം. അവളുടെ കെട്ടിയവൻ ഒരു ഭാഗ്യവാൻ തന്നെ. എന്നും ഇവളുടെ പൂറു അടിച്ചു പൊളിച്ചു ആശ തീർക്കം അല്ലേടാ! ഒരുത്തൻ മറ്റവനോട് ചോദിച്ചു.
സത്യമാട എല്ലാം ആവശ്യത്തിനുണ്ട് പക്ഷെ അവൾക്കു പൊക്കിൾ എങ്കിലും കാണിക്കാമായിരുന്നു ഇതൊക്കെ മറച്ചു വെച്ച് മൂടിപ്പൊതച് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ. നമ്മളെ പോലുള്ളവരുടെ മനസൊന്നും ഇവളുമാർക്കു മനസിലാകില്ല അളിയാ.
അവളുടെ കെട്ടിയോന്റെ ഒന്ന് കിട്ടിയാൽ അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു ഒരു ഉമ്മ കൊടുക്കമായിരുന്നു എന്നും ഇവളെ തലോടുന്ന കയ്യല്ലേ അവന്റെ! ഭാഗ്യവാൻ!.)
പവിയും അമ്മയും വേഗം തന്നെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി. പതിയെ വീട്ടിലേക്കു പോകാമെന്നായിരുന്നു പവി വിചാരിച്ചിരുന്നത് പക്ഷെ ആ ന്നരികൾടെ നോട്ടം കണ്ടിട്ട് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ വയ്യ പെട്ടന്ന് പോകാം ഉള്ളിൽ ഒരു ചെറിയ പേടിയും ഉണ്ട്.
പവി കാര് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു നേരെ വീട്ടിലേക്കു വച്ച് പിടിച്ചു.
‘അമ്മ: പവി! എന്തിനാ മോളെ ഇത്ര വേഗത്തിൽ ഓടിക്കുന്നെ? പതിയെ മതി! നീ പേടിക്കണ്ട ആ പിള്ളേരൊന്നും നമ്മുടെ പിന്നാലെ വരില്ല…
‘അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ട് മുഖത്ത് കുറച്ചു സന്തോഷം വരുത്തി പവി അമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി.
(‘അമ്മ പറഞ്ഞത് ശരി ആയിരുന്നു. അവരുടെ പിന്നാലെ ആ പിള്ളേരൊന്നും വരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ മറ്റു രണ്ടു കണ്ണുകൾ പവിയേ പിന്തുടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.)
(ഇതെന്റെ ആദ്യത്തെ കഥയാണ് ഒരു പാട് തെറ്റുകൾ ഉണ്ടാകാം അത് നിങ്ങൾ ക്ഷമിക്കുമെന്നു വിചാരിക്കുന്നു. ഈ പാർട്ടിൽ സെക്സോന്നും ഇല്ല എന്നും എനിക്കറിയാം. ഇത് ഒരു ട്രയൽ പാർട്ട് ആയി മാത്രം കൂട്ടിയാൽ മതി. ഞാൻ അത്ര വലിയ എഴുത്തുകാരൻ ഒന്നും അല്ല ഒരു പാട് കഥകൾ വായിച്ചപ്പോൾ എഴുതാൻ തോന്നി. ഇപ്പോ മനസിലായി എഴുതുന്നത് അത്ര എളുപ്പമുള്ള പണിയൊന്നും അല്ലെന്നു. എന്തായാലും ഇനി നിങ്ങളുടെ ഫീഡ്ബാക്ക് കിട്ടിയിട്ട് ബാക്കി എഴുതാം. നല്ല വിമർശനങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുന്നതാണ്. ഇനി എഴുതേണ്ടങ്കിലും നിങ്ങള്ക്ക് പറയാം.)
