This story is part of the പാർവതി തമ്പുരാട്ടി (കമ്പി നോവൽ) series
പാർവതി: എന്താ എൻ്റെ കുട്ടന് കഴിക്കാൻ വേണ്ടേ?
കണ്ണൻ: നെയ്റോസ്റ്റ് കിട്ടുമോ?
പാർവതി അത് കേട്ട് അവനെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.
പാർവതി: കണ്ണാ… നിനക്ക് കുറച്ചു കൂടുന്നു.
അവൾ ദേഷ്യം നടിച്ച് തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ദോശ ചുടാൻ തുടങ്ങി.
അമ്മ ദേഷ്യത്തിൽ ആണെന്ന് മനസിലായ കണ്ണൻ പതിയെ ചെന്ന് അമ്മയുടെ പിറകിൽ നിന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചു. അവൾ നൈറ്റിയാണ് ഉടുത്തിരുന്നത്.
കണ്ണൻ: അമ്മേ…..
അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
കണ്ണൻ: അമ്മേ….. ദേഷ്യത്തിലാണോ?
അപ്പോഴും അവൾ മിണ്ടിയില്ല.
കണ്ണൻ: സോറി പാറു….. ഞാൻ തമാശക്ക് പറഞ്ഞതല്ലേ.
അവൻ അമ്മയുടെ വയറിൽ ചുറ്റി പിടിച്ചു പറഞ്ഞു.
പാർവതി: നിൻ്റെ തമാശ കുറച്ചു കൂടുന്നു. മാറി നിന്നേ.
അവൾ പിന്നെയും ഗൗരവം നടിച്ചു പറഞ്ഞു.
കണ്ണൻ: ചിരിക്കമ്മേ.
പാർവതി: ഈ…. മതിയോ?
അവൾ പല്ലിളിച്ചു കാട്ടി പറഞ്ഞു.
കണ്ണൻ: ഹാ…. പിണങ്ങല്ലേ.
പാർവതി: നിൻ്റെ അച്ഛൻ്റെ പോലെ നീയും തുടങ്ങിക്കോ.
അവളവനെ നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.
കണ്ണൻ: സോറി അമ്മേ, ഇനി പറയില്ല. പിണങ്ങല്ലേ.
അമ്മ: ഞാൻ പിണങ്ങാൻ വേണ്ടിയല്ലേ പറഞ്ഞെ. പിന്നെ സോറിയോ.
അത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്തു പുഞ്ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു.
കണ്ണൻ: ഹാ…. ചിരിക്ക്… പാറു.
അവൻ അമ്മയുടെ വയറിൽ ഒന്ന് കൂടി മുറുക്കെ പിടിച്ചു പറഞ്ഞു.
പാർവതി: ഹാ…. ശ്വാസം കിട്ടുന്നില്ല. വിട് കണ്ണാ.
പാർവതി: പിണങ്ങല്ലേ…. ചിരിക്ക്.
പാർവതി: പിണക്കം ഇല്ല. ൻ്റെ കുട്ടനോട് അമ്മ പിണങ്ങോ.
കണ്ണൻ: എന്നാ ഒന്ന് ചിരിച്ചേ.
പാർവതി: സൗകര്യമില്ല.
കണ്ണൻ: ന്നാ ഞാൻ ചിരിപ്പിക്കാം.
പാർവതി: മ്മ്.. കാണാം.
പെട്ടന്ന് അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ അവൻ ഇക്കിളി ഇട്ടു.
പാർവതി: ഹാ… ടാ…
അവൻ പിന്നെയും ഇക്കിളി ഇട്ടപ്പോൾ അവൾ പൊട്ടി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. പെട്ടന്ന് അവളെ വയറ്റിൽ ചുറ്റി പിടിച്ചു അവൻ ഉയർത്തി.
പാർവതി: ഹാ… ടാ…… ഇറക്ക്….
അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പെട്ടന്നാണ് അവൻ്റെ ലിംഗം അവളുടെ ചന്തി വിടവിൽ അമർന്നത് അവളറിഞ്ഞത്.
പാർവതി: ഹാ…. വിടു കണ്ണാ.
അവൻ്റെ കൈ വിടുവിച്ചു അവൾ നിലത്തു നിന്നു.
കണ്ണൻ: ഹാ… ഇത് മതി.
പാർവതി: ൻ്റെ കുട്ടനോട് ഞാൻ പിണങ്ങോ.
അവന് നേരെ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
കണ്ണൻ അപ്പോ അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചു നെഞ്ചിൽ തല വെച്ചു. അവളുടെ മാറിൻ്റെ അത്രയും ഉയരമേ അവനുള്ളു.
കണ്ണൻ: സോറി അമ്മേ… ഇനി പറയില്ല.
അവളുടെ മാറിടങ്ങളിൽ മകൻ്റെ തല പതിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു വിറയൽ അവളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ മകൻ്റെ സ്നേഹം അവളെ കണ്ട് അവൾ അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു.
കണ്ണൻ: ഇനി പറയില്ല. ലവ് യു മാ.
അവൻ ആ മാറിടങ്ങൾക്ക് നടുവിൽ നൈറ്റിക്ക് മേലെകൂടി ഉമ്മ വെച്ച് പറഞ്ഞപോൾ അവളിൽ ഒരു കുളിരു കോരിയിരുന്നു.
പാർവതി: ൻ്റെ കുട്ടനോട് ഞാൻ പിണങ്ങോ.
അതും പറഞ്ഞു അവൻ്റെ മുഖമുയർത്തി നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.
പാർവതി: എനിക്ക് എൻ്റെ ഈ കള്ള കണ്ണൻ മാത്രമല്ലേ ഉള്ളു.
കണ്ണൻ: ന്നാ ഇവിടേം ഉമ്മ താ.
അവൻ കവിളിൽ തൊട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
പാർവതി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവനു രണ്ട് കവിളും മാറി മാറി ഉമ്മ കൊടുത്തു. പെട്ടന്ന് അവൻ്റെ മുഖം അവളുടെ മുഖത്തിന് നേരെ തല ഉയർത്തി കൊണ്ട് വന്നു. ഒരു നിമിഷം അവർ കണ്ണിൽ നോക്കി നിന്നതും പാർവതി അവൻ്റെ ചുണ്ടിൽ പെട്ടന്ന് ഒരു ചുംബനം നൽകി.
അത് നൽകിയതും പാർവതി ഒന്ന് ചമ്മി അവൻ്റെ തല മാറോടു ചേർത്തു കെട്ടിപിടിച്ചു നിന്നു. അവനും ആ ചുംബനം പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നിയിരുന്നു.
പാർവതി: കണ്ണാ….
അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെയാണ് അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു നിന്നത്.
പാർവതി: കണ്ണാ…..
കണ്ണൻ: അമ്മയെ ഇങ്ങനെ കെട്ടിപിടിച്ചു നിൽക്കാൻ നല്ല സുഖം…… അമ്മയെ ഇങ്ങനെ ജീവിത കാലം മുഴുവൻ കെട്ടിപിടിച്ചു നില്കാൻ തോന്നാ.
പാർവതി: ആണോ… എൻ്റെ കുട്ടൻ കെട്ടിപിടിച്ചോട്ടാ.
പാർവതി അവനെയും കെട്ടിപിടിച്ചു. കണ്ണൻ്റെ കൈ അവളുടെ പുറം മുഴുവൻ തഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പാർവതി ആ സമയം മകൻ്റെ പുറത്ത് തലോടി. അവൾക്ക് അത് എന്തിനായിരുന്നു എന്ന് അറിയില്ല. താൻ ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിക്കുന്ന മകനോട് അവൾക്ക്, മകനോടുള്ള സ്നേഹമോ അതോ പ്രണയമോ എന്ന് അറിയിലായിരുന്നു.
പ്രണയം എന്ന് വേണേലും പറയാം. അവൻ്റെ അച്ഛനെക്കാൾ കൂടുതൽ അവനാണ് അവളെ സ്നേഹിക്കുന്നത്. അതുപോലെ അവൾക്ക് തിരിച്ചും. ഇന്നലെ അവളെ ഉപദ്രവിച്ച അവൻ്റെ അച്ഛനെ അവൻ തല്ലിയില്ല എന്നേ ഉള്ളു. അത് തന്നോടുള്ള സ്നേഹം കൊണ്ടല്ലേ?
അവൻ്റെ കൈ പുറത്തു നിന്ന് തലോടി പതിയെ പാർവതിയുടെ ചന്തികളുടെ അടുത്ത് എത്തിയിരിന്നു. പക്ഷെ അത് അങ്ങനെ തന്നെ അവിടെ നിന്നു. അത് പോലെ അവൻ്റെ ലിംഗം പാർവതിയുടെ തുടയിൽ മുട്ടി നിന്നിരുന്നു. അതെല്ലാം അവളെ വികാരം കൊള്ളിച്ചു.
പാർവതി: കണ്ണാ…..
ആ തൊട്ടു തലോടൽ ഒന്ന് മാറാൻ വേണ്ടി പാർവതി അവനെ വിളിച്ചു. പക്ഷെ അവൻ അമ്മയുടെ ചൂടും പറ്റി അങ്ങനെ നിൽക്കുകയാണ്.
പാർവതി: കണ്ണാ….
അവൾ ഒന്ന് കൂടി നീട്ടി വിളിച്ചു.
കണ്ണൻ: ന്താ മാ….
പാർവതി: മോന് അമ്മയോട് എന്തോരം സ്നേഹമുണ്ട്?
കണ്ണൻ: ന്താപ്പോ ഇങ്ങനൊരു ചോദ്യം?
അവൻ അമ്മയുടെ മാറിൽ നിന്ന് തലയുയർത്തി ചോദിച്ചു.
പാർവതി: പറയെടാ…..
കണ്ണൻ: എൻ്റെ ജീവനേക്കാൾ സ്നേഹമുണ്ട്.
പാർവതി: അമ്പടാ…..
അത് കേട്ട് അവൾക്ക് ഉള്ളിൽ സന്തോഷം ആയെങ്കിലും പുറത്ത് കാണിച്ചില്ല. കണ്ണനെ വീണ്ടും അവൾ മാറോടു ചേർത്തു പിടിച്ചപ്പോൾ തൻ്റെ മുഴുത്ത മാറിടങ്ങളിൽ അവൻ്റെ മുഖം വീണ്ടും അമർന്നു. കണ്ണൻ്റെ കൈ ഇപ്പൊ അവളുടെ ചന്തികളിൽ പതിയെ വെച്ചിരിക്കുകയാണ്.
പാർവതിയുടെ കാലുകൾക്ക് ഇടയിൽ ഒരു നനവ് വന്നത് അവൾ ഞെട്ടലോടെയാണ് അറിഞ്ഞത്. മകനോടുള്ള സ്നേഹം പ്രണയമായും കാമമായും മാറുന്നത് പാർവതി അറിഞ്ഞിരുന്നു. അത് പ്രണയമാണ് എന്നവൾ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു. പക്ഷെ മകനെ അവൾ സ്വന്തം ദേഹത്തുനിന്ന് അടർത്തുവാൻ തോന്നിയില്ല.
കണ്ണൻ: അമ്മേ… ഒരു കരിഞ്ഞ മണം.
അത് കേട്ട് പെട്ടന്ന് പാർവതി ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു. അവനത് പറഞ്ഞില്ലയായിരുന്നെങ്കിൽ ആ ആലിംഗനം അവസാനിക്കിയില്ലായിരുന്നു.
പാർവതി: ശ്ശോ…. ദോശ കരിഞ്ഞു.
കണ്ണൻ മുഖം കൊടുക്കാതെ അവൾ പറഞ്ഞു.
കണ്ണൻ: ശ്ശോ…. അമ്മയുടെ കെട്ടിപിടിച്ചു നിന്നപ്പോൾ വേറെ ഒരു ചിന്തയും വന്നില്ല.
പാർവതി: കണ്ണാ…. കഴിക്കാൻ ഇരുന്നോ. ദോശ ഇപ്പൊ തരാം.
അവൻ കഴിക്കാൻ ചെന്നിരുന്നു. അമ്മ ദോശയും ചട്ണിയും മേശയിൽ വെച്ചിട്ട് അവനോടു കഴിച്ചോളാൻ പറഞ്ഞു.
കണ്ണൻ: അമ്മ കഴിക്കുന്നില്ലേ.
പാർവതി: അടുക്കളയിൽ പണിയുണ്ട് ചെക്കാ. അമ്മ പിന്നെ കഴിച്ചോളാം.
കണ്ണൻ: അത് വേണ്ട. അമ്മ പണിയെടുത്തോളൂ. ഞാൻ വാരി തരാം.
