പ്രിയം പ്രിയതരം – 1

വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം എല്ലാ ദുഃഖങ്ങളും, പ്രയാസങ്ങളും മനസ്സിന്റെ ഭാരങ്ങളും ഇറക്കി വച്ച് എല്ലാം മറന്ന് ഞാൻ ബിജുവേട്ടന്റെ മടിയിൽ തല ചായ്ച്ചുറങ്ങി.

ഏട്ടന്റെ കൈ വിരലുകൾ എന്റെ ശിരസ്സിലെ മുടിയിഴകളിൽ തഴുകി തലോടിയപ്പോൾ ഒരു ഹ്രശ്വനിദ്രയിൽ ഞാൻ ആണ്ടിറങ്ങി.

വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ അപ്പച്ചിയും, ഇളയമ്മയും, അവരുടെ രണ്ടു മൂന്ന് പെണ്മക്കളും ഉണ്ടായിരുന്നു അവിടെ.

കാരണം, കിടപ്പിലായ അമ്മയെ നോക്കാൻ ബന്ധുക്കളായി അവർ മാത്രമേയുള്ളു. എന്നെ സ്വീകരിക്കാൻ വേറെ ബന്ധുക്കൾ എന്ന് പറയാൻ ആരുമില്ല. ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല, ആർക്കും സമയമില്ല. അത്രതന്നെ…

❤️5

വീട്ടിലെത്തി അമ്മയെ ഒന്ന് നേരിൽ കണ്ടപ്പോൾ മാത്രമാണ് എനിക്ക് ശരിക്ക് ആശ്വാസമായത്.

അവരെ കണ്ട് ആശ്വസിപ്പിച്ചപ്പോഴാണ് അമ്മയ്ക്കും എനിക്കും ഒരു ചെറിയ സന്തോഷം കിട്ടിയത്.

മുൻപേ ഒരു കിഡ്‌നിയുടെ പ്രവർത്തനം ഇല്ലായിരുന്ന അമ്മ ഇപ്പോൾ രണ്ടു കിഡ്നിയും നഷ്ട്ടപ്പെട്ട അവസ്ഥയിലായിട്ട് ഏകദേശം ഒരു വർഷമായി.

രണ്ടാഴ്ച കൂടുംബം കൃത്യമായി ഡയാലിസിസ് ചെയ്യാൻ കൊണ്ടുപോകാറുള്ളത് കൊണ്ട് ഇപ്പോഴും ജീവൻ അവശേഷിക്കുന്നു.

അമ്മയുടെ ഈ അവസ്ഥയിൽ ഏട്ടന്റെ ഒറ്റത്തടി ജീവിതം നീണ്ടു നീണ്ടു പൊയ്‌കൊണ്ടിരിക്കുന്നു സഹായത്തിനു ഞങ്ങളുടെ അപ്പച്ചിയും ഇളയമ്മയും വന്ന് നിന്നു സഹായിക്കാറുണ്ട്.

തൽക്കാലം വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കുന്നതിന്. ഇളയമ്മ ഇപ്പോൾ കുറച്ചു നാളായി ഇവിടെ തന്നെയാണ്. അമ്മയെ ഹോസ്പിറ്റൽ കൊണ്ട് പോകുന്ന ഡ്യൂട്ടി പതിവായി ചെയ്യുന്നത് ബിജുവേട്ടനാണ്.

വിശദമായി ഒന്ന് കുളിച്ച് മാറ്റി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു… ഞാൻ സ്വസ്ഥമായി, മനഃശാന്തിയോടെ ഒത്തിരി നേരം ഉറങ്ങി.

എന്റെ നാട്ടിലേക്കുള്ള വരവിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സന്തോഷിച്ചത് എന്റെ ബിജുവേട്ടൻ തന്നെയാണ്…. കാരണം രണ്ടര വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷമുള്ള വരവാണല്ലോ, ഇത്.

അത് കൊണ്ട് തന്നെ രണ്ട് ഏട്ടന്മാരും മൂന്നാലു ദിവസം ലീവെടുത്ത് എന്റെ കൂടെ തന്നെ നിന്നു.

അഭിയേട്ടൻ തിരുവനന്തപുരത്ത് ഒരു പ്രൈവറ്റ് സ്ഥാപനത്തിൽ സിവിൽ എഞ്ചിനീയർ ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ട് രണ്ടോ മൂന്നോ ആഴ്ച കൂടുമ്പോ വീട്ടിൽ വന്ന് പോകാറാണ് പതിവ്.

ഞാൻ എന്ന് വച്ചാ ജീവനാണ് എന്റെ ഏട്ടന്മാർക്ക്… എനിക്കിഷ്ടമുള്ള ഭക്ഷണം, അത് എന്ത് തന്നെയായാലും… അങ്ങനെ എന്ത് വേണം എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹം പറയുന്നതിന് മുൻപ് എന്റെ മുന്നിലെത്തിക്കുക എന്നത് ഒരു മത്സര പരിപാടിയാണ് ഈ രണ്ടുപേർക്കും.

എന്നാലോ, വഴക്കും, വക്കണവും, അടിപിടിയുമൊക്ക പഴയത് പോലെ ഇപ്പോഴും നമ്മുടെ ഇടയിൽ എന്നുമുണ്ട്. ചെറിയ കാര്യം മതി, വഴക്കിനുള്ള കോപ്പ് കൂട്ടാൻ.

❤️❤️ 6

പിന്നെ മനപ്പൂർവം എന്നെ കിള്ളിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് ചൊടിപ്പിക്കുന്നത് രണ്ടു പേർക്കും ഒരു ഹോബിയാണ്.

എന്റെ സ്വഭാവം വച്ച് നോക്കുമ്പോൾ തോറ്റു കൊടുക്കുക എന്നത് എന്റെ നിഘണ്ടുവിലില്ല. അവസാനം ഏട്ടൻ തന്നെ തോറ്റു തരികയാണ് പതിവ്.

സുമുഖനും സുന്ദരനും സൽസ്വഭാവിയുമൊക്കെ യാണെങ്കിലും, കല്യാണം കഴിക്കേണ്ട സമയത്ത് കഴിച്ചില്ല,

30 ഉം 31ഉം വയസ്സായിട്ടും ഇപ്പൊഴും ക്രോണിക് ബാച്ച്ലർമാരായിട്ട് കഴിയുകയാണ്. എന്റെ സ്വന്തം ഏട്ടൻ അഭിഷേകും, ബിജു ചേട്ടനും.

ചോദിച്ചാൽ ഇപ്പൊ അതിനുള്ള താല്പര്യമില്ല, മൂഡില്ല എന്നാണ് പറയുന്നത്. അബിയേട്ടൻ പെണ്ണ് കെട്ടാതെ താൻ കെട്ടില്ല എന്ന് ബിജുവേട്ടനും.

അപ്പൊ, ബിജുവേട്ടൻ ആരാണെന്ന് സ്വാഭാവികമായും, നിങ്ങൾ ചോദിക്കും. എന്റെ അച്ഛനും ബിജുവേട്ടന്റെ അച്ഛൻ സ്കറിയ അങ്കിളും അത്രയും ഉറ്റ മിത്രങ്ങളായിരുന്നു.

ആദ്യ കാലങ്ങളിൽ ഞങ്ങളുടെ അച്ഛന് നോർത്ത് ഇന്ത്യയിലായിരുന്നു ജോലി. അവിടെ വച്ച് ഉണ്ടായിരുന്ന സുഹൃത്ത് ബന്ധം നാട്ടിലും തുടർന്ന്.

രണ്ടുപേരും ചേർന്ന് ഒരു സ്ഥലമെടുത്ത് രണ്ടു വീട് വച്ചു അതും അടുത്തടുത്ത്.

സ്കറിയ അങ്കിൾക്ക് രണ്ടു മക്കൾ. ജോജോയും ബിജുവും.

അത്യാവശ്യം സൗന്ദര്യവും, വിദ്യാഭ്യാസവും, ആരോഗ്യവുമൊക്കെ ഉള്ള പെണ്ണണ് ഞാൻ. എനിക്കും എന്റെ ഏട്ടന്മാർക്കും തമ്മിൽ 5 വയസ്സിനു വ്യത്യാസമുണ്ട്.

നീയങ്ങു വല്ലാതായി പോയല്ലോ കുട്ട്യേ… എന്താ ഗൾഫില് നിനക്കിത്ര മനപ്രയാസം.? തീനും കുടിയുമൊന്നും ശരിക്ക് കിട്ടണില്ല്യേ നിനക്ക്…

അപ്പച്ചിയുടെ ചോദ്യം കേട്ടാണ് ഞാൻ എന്റെ ചിന്തകളിൽ നിന്ന് ഉണർന്നത്.

എന്താ അപ്പച്ചി…

നിന്റെ ഇരിപ്പ് കണ്ടിട്ട് ചോദിച്ചതാ… എന്താ വല്ലാതിരിക്കുന്നെ ന്ന്..

ഒന്നുല്ല്യ, അപ്പച്ചീ… നാട്ടിലെത്തിയാ മനസ്സിന് ഒരു വല്ലാത്ത ആശ്വാസമാ അപ്പച്ചീ… അവിടെ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ഇരിക്കാൻ പറ്റുവോ…

❤️❤️ 7

എന്നാ മോളു പോയി ഇത്തിരി വിശ്രമിച്ചോളൂ.

ആ… കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് പോകാം.

ഒഴിവ് സമയങ്ങളിൽ പലതും ഓർത്ത് ഇരിക്കുമ്പോൾ കൊഴിഞ്ഞു പോയ എന്റെ പഴയ കാലം പലപ്പോഴും എന്നെ പഴയ ഓർമ്മകളിലേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടുപോകും.

കോളേജിലേക്ക് ചേക്കേറിയ ശേഷം ആദ്യ വർഷങ്ങളിൽ ഞാൻ എന്നിലേക്ക് തന്നെ ഒതുങ്ങി കൂടി.

സ്കൂളിൽ എട്ടിലും ഒൻപതിലുമായി എനിക്ക് ഓരോ അധ്യയന വർഷങ്ങൾ നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു.

കോളേജിൽ ചേർന്ന അവസാന വർഷമായപ്പോഴാണ് ഞാൻ ശരിക്കും ഒന്ന് എല്ലാവരോടും ഇടപഴക്കാനും സൗഹൃദം സ്ഥാപിക്കാനും തുടങ്ങിയത്.

പിന്നീട് അത് അവസാനം വരെ നന്നായ് എൻജോയ് ചെയ്തു. അറമാധിച്ചു.

ചെറുപ്പം തൊട്ടേ ഞാൻ കാണാൻ കൊള്ളാവുന്നതായത് കൊണ്ട്, ആ കോളേജിലേ ബ്യുട്ടി ആവാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും, എന്റെ ക്‌ളാസിലെ ബ്യുട്ടി ആവാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞു.

എന്ന് വച്ചാൽ ഞാൻ ഒരു ഒന്നൊന്നര ചരക്കായി മാറി എന്നർത്ഥം.

പഠിക്കാൻ ഞാൻ അത്ര മിടുക്കിയൊന്നുമല്ല, എങ്കിലും ക്ലാസ്സിൽ ഞാൻ ഒരു ആവറേജ് സ്റ്റുഡന്റ് ആയിരുന്നു.

എല്ലാ സഹപഠികൾക്കും എന്നോട് വലിയ ഇഷ്ടമൊക്കെയാണ്.

ആണ്പിള്ളേർക്ക് പ്രത്യേകിച്ചും…

എന്റെ നിറഞ്ഞ മാറിടങ്ങളും, പുഷ്ടിയുള്ള ശരീരവും എനിക്ക് ഒരു മുതൽ കൂട്ടായിരുന്നു. അന്നും എന്റെ പിന്നഴകായ വലിയ വിരിഞ്ഞുന്തിയ കുണ്ടി തന്നെയായിരുന്നു ഹൈലൈറ്റ്.

കോളേജിലെ ചെറുക്കന്മാരുടെ എല്ലാം നോട്ടം എപ്പോഴും, എന്റെ തുടിക്കുന്ന മാറിടങ്ങളിലും പുറകിലെ ആ വലിയ ചെമ്പ് കുടങ്ങളിലുമായിരുന്നു.

അത് അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ മനഃപൂർവം ഒരുങ്ങി വരും. ചുരിദാറിൽ ടൈറ്റായി കിടക്കുന്ന എന്റെ നിദബത്തിൽ ഞാൻ ഉള്ളിലണിഞ്ഞ ഷഡ്ഢിയുടെ ട്രാക് തെളിഞ്ഞു കാണാൻ തുടങ്ങി. അന്ന് അതൊക്കെ നന്നായി അവർ എൻജോയ് ചെയ്തു.

❤️❤️ 8

തുടക്കത്തിൽ ഞാൻ കോളേജ് പോക്ക് ബസ്സിലായിരുന്നു. അപ്പോഴൊക്കെ എനിക്ക് ചുറ്റും പൂവാല ശല്ല്യം ഇത്തിരി കൂടുതലായിരുന്നു

ബസ്സിൽ സ്ഥിരമായി ജാക്കിച്ചായമാർ വരി വരിയായി കമ്പിയിൽ തൂങ്ങി കമ്പിയടിച്ചു നിന്നു.