പ്രിയം പ്രിയതരം -11

ഇറക്കമുള്ള കഴുത്തിന്റെ ടീഷർട് ഇട്ട് നടക്കുമ്പോഴാണ് ഇവളെ കാണാൻ ഏറെ അരങ്.

ഇങ്ങനെയൊക്കെ അവളെ കാണുമ്പോൾ തന്നെ എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു കൊള്ളിയാൻ പായും.

നെഞ്ചിനുള്ളിൽ വല്ലാത്ത പിടപ്പും, എന്റെ നിക്കറിനുള്ളിൽ വല്ലാത്ത തുടിപ്പും അനുഭവപ്പെടും.

പക്ഷെ, ഇപ്പൊ കണ്ട നിമിഷം മുതൽ ഉടനീളം എനിക്ക് മാത്രം കാണാനായി പ്രിയ ഒരു സ്‌പെഷൽ ക്ലിപ് തന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.

ഇരിക്കുന്ന ഡൈനിങ് ടേബിളിന്റെ അടിഭാഗത്തേക്ക് എന്റെ കണ്ണുകൾ താഴ്ന്നു.

ഇറക്കം കുറഞ്ഞ മിഡി സ്കെർട്ട് ധരിച്ച് ഇരിക്കുന്ന പ്രിയ, കാലുകൾ പതുക്കെ അകറ്റിയും അടിപ്പിച്ചും ഇളക്കി കൊണ്ടിരുന്നു.

തങ്കത്തിന്റെ നിറമുള്ള തുടകൾക്കിടയിലെ ആ ഇളം മഞ്ഞ ഷഡ്ഢിയിൽ പൊതിഞ്ഞു വച്ച നെയ്യപ്പം ഇടയ്ക്കിടെ എനിക്കവൾ മനഃപൂർവം കാണിച്ചു തന്നു.

എന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെ വേഗത കൂട്ടാൻ ഇനി വേറെ എന്തുവേണം…??

അഞ്ച് മിനിറ്റ് കൊണ്ട് അവൾ ഡൈനിങ് ടേബിളിൽ എനിക്ക് വേണ്ടിയുള്ള പ്രാതൽ വിളമ്പി… ഇളയമ്മയും, അപ്പച്ചിയും കഴിച്ച് എഴുന്നേറ്റ് അടുക്കളയിലോട്ട് പോയി. അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ മേശക്ക് ഇരുന്നു.

പ്രിയ എന്റെ തൊട്ടടുത്ത് നിന്ന് അപ്പവും സ്റ്റ്യുവും വിളമ്പി തരുന്നതിനിടെ എന്റെ തോളിൽ അവളുടെ നാഭിയും ഉദരവും പതുക്കെ ഉരുമ്മി.

വലതു കൈ പ്ളേറ്റിൽ കുത്തിയെങ്കിലും ഞാൻ എന്റെ ഇടതു കൈ മെല്ലെ താഴോട്ട് കൊണ്ടുപോയി.

അവളുടെ തുടയുടെയും ചന്തിയുടെയും മാംസള പാളികളുടെ ഇടയിൽ ഒന്ന് അമർത്തി തലോടി കൊണ്ട് ആ മാർദ്ദവമേറിയ ചന്തികളും പിടിച്ചൊന്ന് പതുക്കെ ഞെക്കി കുഴച്ചു.

പിറകിലെ ആ വലിയ മാംസ ഗോളങ്ങളെ ഒതുക്കി നിറുത്തിയ ഷഡ്ഢിയുടെ തടിപ്പ് കുറഞ്ഞ ലെയ്സ് എന്റെ കൈവിരലുകളിൽ തടഞ്ഞു.

തുടുത്തു നിൽക്കുന്ന അവയിൽ ഒന്നിൽ പിടിച്ചു ഞാൻ അമർത്തി കുലുക്കി. ആ സുഖകരമായ അലകൾ എന്റെ കൈ അറിഞ്ഞു.

പ്രിയ : എയ്…. വിട്… എന്താ ഏട്ടാ ഇത് പരിസരം മറന്നു പോകുന്നുണ്ടോ… ആ കിളവികൾ രണ്ടും ഇപ്പൊ ഇങ്ങോട്ട് വരും.

ഞാൻ : അതിനെന്താ അവര് വരട്ടെ…!! ഞാൻ നിന്നെ അവരുടെ മുന്നിലിട്ട് കേറിപ്പിടിച്ചൊന്നുമില്ലല്ലോ…!!

പ്രിയ : മ്മ്… ഏട്ടൻ വിചാരിക്കുന്നത് പോലെയൊന്നുമല്ല രണ്ടും നല്ല ഒന്നാന്തരം വെഷങ്ങളാ… മറ്റുള്ളോര് എന്തൊക്ക ചെയ്യണ്, പറയണ് എന്നൊക്കെ കാണാൻ കാത്തിരിയ്ക്യാ എന്തേലും ഒരു മാറ്റർ ഉണ്ടാക്കാൻ.

മറഞ്ഞു നിന്ന് മറ്റുള്ളോരുടെ ഡയലോഗ് കേൾക്കലും കുറ്റങ്ങൾ കണ്ടുപിടിക്കാനും ഉള്ള മിടുക്ക് ചില്ലറയൊന്നുമല്ല.

ഇതിന് വേണ്ടി മാത്രമായുള്ള രണ്ട് ജന്മങ്ങൾ. രണ്ടും ഒന്നിനൊന്നു മെച്ചം.

ഇവിടെ വന്ന് താമസിക്കുന്നത് എന്തോ വലിയ പുണ്ണ്യ പ്രവർത്തിയാണെന്നാ, ധാരണയും, പറച്ചിലും… എന്നാലോ അടിയിൽ കൂടി സയനൈഡിന്റെ പണിയാണ് എടുക്കന്നതെന്ന് നമുക്കല്ലേ അറിയത്തുള്ളൂ…

ഉണ്ടാക്കി വച്ചത് വെട്ടി വിഴുങ്ങാൻ ആരും പറയണ്ട… അതൊക്കെ സമയാസമയം കൃത്യമായി നടക്കുന്നുണ്ട്.

ഞാൻ : എന്താ എന്നെപ്പറ്റി വല്ലതും പറഞ്ഞോ അവര്…??

പ്രിയ : ഇല്ല… പക്ഷെ എന്നോട് ചോദിച്ചു.

ഞാൻ : എന്തോന്ന്…??

ഈ ചെറുക്കനെന്താ കല്ല്യാണം കഴിക്കാതെ ഇങ്ങനെ നടക്കണെന്ന്..

ഞാൻ : അപ്പൊ നീയെന്ത് പറഞ്ഞു.??

അതൊക്ക തന്നത്താൻ ചോദിച്ചാ മതി ന്ന്

പ്രിയ : എന്റെ ചുണ്ടൊക്കെ എന്താ ചുവന്നിരിക്കുന്നേന്നും, കഴുത്തിൽ എന്താ നേരിയ പാട് എന്നൊക്കെ.

ഞാൻ : എന്നിട്ട് നീ എന്ത് പറഞ്ഞു..??

പ്രിയ : അത് ഇന്നലെ കഴിച്ച മരുന്നിന്റെ റിയാക്ഷനാണെന്ന് പറഞ്ഞു.

ഞാൻ : ഓഹ്… അത് നന്നായി…!!

പ്രിയ : പക്ഷെ… എനിക്ക് പേർസണൽ പരാതിയുണ്ട്…

ഞാൻ : മ്മ്മ്… അതെന്താണാവോ… പരാതി..???

പ്രിയ : മ്മ്മ്… ഇന്നലെത്തെ കലാ പരിപാടിക്ക് അൽപ്പം വീര്യം കൂടിപ്പോയി. അതിന്റെ റിസൾട്ട്‌ ഇന്ന് കാലത്താണ് അറിഞ്ഞത്.

ഞാൻ : മ്മ്മ്…??? എന്ത് പറ്റി മോളേ….??

പ്രിയ : ആഹ്… ഇനി പറ്റാനെന്തിരിക്കുന്നു …!! ശരിക്ക് മൂത്രമൊഴിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല അത്ര തന്നെ… അവൾ ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ : യ്യോ…. സത്യമാണോടീ ഈ പറയുന്നത്…??

പ്രിയ : മ്മ്… അല്ലാതെ പിന്നെ…!!??

ഞാൻ : എന്നിട്ട്….??

പ്രിയ : എന്റെ ഷഡ്ഢിയിലൊക്കെ ചെറിയ ചോരപ്പാട്… മൂത്രമൊഴിക്കുമ്പോ ഭയങ്കര നീറ്റൽ…!??

ഞാൻ : എന്നിട്ടെന്തു ചെയ്തു…മരുന്ന് വല്ലതും വച്ചോ മോളേ…??

പ്രിയ : ആഹ്….എന്റെ കൈയ്യിൽ ഒരു ഓയിന്റ്മെന്റ് ഉണ്ടായിരുന്നു അത് തേച്ചിട്ടുണ്ട്… സുഖമാവുമായിരിക്കും…

ഞാൻ : ഉള്ളിലോ, പുറത്തോ…??

പ്രിയ : രണ്ടിടത്തും…

ഞാൻ : മ്മ്ച്ച്…. സാരോല്ല്യ… കാലങ്ങളായിട്ട് ഉപയോഗിക്കാത്ത ഏതൊരു സാധനവും പെട്ടെന്ന് ഒരു ദിവസം ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ അങ്ങനെയായിരിക്കും. ഞാൻ ചിരിയടക്കി പറഞ്ഞു.

അവൾ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി എന്റെ മുതുകത്ത് ആഞ്ഞൊരു കുത്തു കുത്തീട്ട് പറഞ്ഞു.

പ്രിയ : പോ, ദുഷ്ട്ടാ… എല്ലാം ചെയ്തിട്ട് ഇരുന്ന് കളിയാക്കി ചിരിക്കുന്നോ…???

ഞാൻ : എടീ പെണ്ണേ… എനിക്ക് ഇതിൽ വലിയ എക്സ്പീരിയൻസ് ഒന്നുമില്ല… ചിലപ്പോ എക്സ്പീരിയൻസിന്റെ കുറവ് കൊണ്ട് സംഭവിച്ചതാവാം.

പ്രിയ : മ്മ്മ്… പിന്നെ…. കണ്ടറിയണം… എന്തായിരുന്നു ഇന്നലെത്തെ പെർഫോമൻസ്…?? ഇത്രയും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല കേട്ടോ…

ഞാൻ : ആഹാ… ആണോ…

പ്രിയ : ഇങ്ങനെ പോയാൽ എപ്പോഴാ, എന്റെ അടിക്ക് പിടിച്ചു പോവുക എന്ന് പറയാനൊക്കില്ല. അവസാനം എന്നെ കൊണ്ട് പ്രസവിപ്പിക്കുമോന്നാ എന്റെ പേടി…??

ഞാൻ: കരിനാക്ക് വളച്ചൊന്നും പറയല്ലേടീ പെണ്ണേ…!! കാണട്ടെ… എവിടെയാ…??

പ്രിയ : പോവിടുന്ന്…. മണ്ടൻ കോണാപ്പാ… ഇവിടെ വച്ചാണോ കാണേണ്ടത്…,??

ഞാൻ : ആ…. എങ്ങനെ പരിക്ക് പറ്റാത്തിരിക്കും ഒന്നും രണ്ടും കൊണ്ടൊന്നും മതിയായില്ലല്ലോ… നിനക്ക്…?!

പ്രിയ : എങ്ങനെ മതിയാവും… ഒന്ന് കഴിയുമ്പം, അടുത്തതിനു വേണ്ടി കമ്പി കൂർപ്പിച്ചു വച്ച് കൊടിമരം പോലെ നിൽക്കുകയല്ലേ… മനുഷ്യനെ കൊതിപ്പിക്കാൻ.

ഞാൻ : എങ്ങനെ കൊടിമരമാവാതിരിക്കും… ഒന്ന് കഴിയുമ്പം അടുത്തതിനു വേണ്ടി, നീ തന്നെ പൊളത്തി വച്ചു കാണിച്ചാ, എനിക്ക് അടങ്ങി കിടക്കാനുള്ള സമയം കാണത്തില്ലല്ലോ…???

പ്രിയ : എന്നാ ഇന്നുമുതൽ എല്ലാം സ്റ്റോപ്പ്‌… ഇനി എന്റെ മുറിയുടെ പരിസരത്ത് പോലും ഇയാളെ കണ്ടു പോകരുത്… കേട്ടോ… ങ്ങാ..

ഞാൻ : ആ… അങ്ങനെ തന്നെ… നീ ഇനി എന്റെ മുറിയിലോട്ട് കേറിപ്പോകരുത് കേട്ടല്ലോ… ങാ..

അത്രയും പറഞ്ഞു തീർന്നതും രണ്ട് കിളവികളും കൂടി ഡൈനിങ് ഹാളിലേക്ക് കയറി വന്നു.

നീയും കൂടി ഞങ്ങളുടെ കൂടെ പോരുന്നോ… പ്രിയേ…??

അയ്യടാ… അതു കൊള്ളാം… ഇവിടെ മുറിക്കകത്ത് ഒരാൾ അവശയായി കിടക്കുന്നത് അറിഞ്ഞോണ്ടാണോ ഈ ചോദ്യം…

അപ്പച്ചി : ഓ… ഞാൻ ഒരു ഓളത്തിന് ചോദിച്ചതാ കൊച്ചേ… വരണമെന്നില്ല.

ഞാനും കൂടി നിങ്ങടെ കൂടെ വന്നാ ഈ വീട്ടിലുള്ള അമ്മയെ ആര് നോക്കും, ആര് ഭക്ഷണം കൊടുക്കും.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *