കുറെ നേരം നോക്കിയ ശേഷം കിരൺ ആൽബം മാറ്റി വെച്ചു…
റോസ്റ്റ് ചെയ്‌ത അണ്ടിപ്പരിപ്പ് വാരി കുറച്ചു കിരണ് നൽകി, കൈയിൽ ഇരുന്ന ബാക്കി പരിപ്പ് വായിൽ എറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ടീച്ചർ ചോദിച്ചു, “കിരണ് ധൃതി ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ? “”
“ഇല്ല “
ടീച്ചർ കിരന്റെ അടുത്തിരുന്നു.
” കിരണേ ഒരു സ്റ്റുഡന്റ് ആയി എനിക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല, അതിലും മേലെയാണ് “
“മനസിലായില്ല ” എന്ന മട്ടിൽ കിരൺ ടീച്ചറുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി.
“എനിക്ക് ഏറ്റവും വേണ്ടപ്പെട്ട ആരോ ആണ് !”കിരന്റെ കൈകൾ തന്റെ കൈകളുമായി കൂട്ടി തിരുമ്മി ടീച്ചർ പറഞ്ഞു.
“തുടക്കം മുതലേ മറ്റ് കുട്ടികളിൽ നിന്നും ഒരു വ്യതിയാസം എനിക്ക് തോന്നിയിരുന്നു…. തുണ്ട് കടലാസിൽ ഉപദേശം കൂടി ആയപ്പോൾ….. എന്റെ കാര്യത്തിൽ താല്പര്യം എടുക്കുന്ന ഒരാൾ എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി “
“ഞാൻ ഈ ഭൂമിയിൽ തന്നെ തനിച്ചാണ്… എനിക്കാരെയും അന്വേഷിക്കാൻ ഇല്ല… എന്നെയും ആരും അന്വേഷിക്കില്ല “
“ഞാൻ പറയുന്നത് കിരണ് മനസിലാവുന്നോ? എന്നെ “സഹായിക്കാൻ ” കഴിയും, കിരണ്… വല്ലപ്പോഴും “
ഒന്നും മനസിലാവാതെ കിരൺ ഇരുന്നു.
“ആദ്യം, കിരൺ എന്റെ സ്റ്റുഡന്റ് ആണ് എന്ന ചിന്ത മനസ്സിൽ നിന്നും കളയണം….. കിരന്റെ ടീച്ചറാണ് എന്ന ചിന്ത, എന്റെ മനസ്സിൽ നിന്നും……. “
ടീച്ചർ കിരന്റെ മുഖം തന്റെ കനത്ത മാറിടത്തിൽ ചേർത്ത് വെച്ചു…. അവരുടെ കക്ഷത്തിൽ നിന്നും വീണ്ടും ആ മദഭരമായ ഗന്ധം… യൂഡി കോളോണിന്റെയും വിയർപ്പിന്റെയും സമ്മിശ്ര ഗന്ധം….. മത്തു പിടിപ്പിക്കുന്ന ഗന്ധം…
കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ മുലയൂട്ടാൻ എന്നപോലെ മാറിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി അരുമയോടെ കിടന്ന കിരന്റെ ചുണ്ടിൽ ടീച്ചർ അമർത്തി തലോടി… അല്പനേരം അത് ആവർത്തിച്ചു…
ആ ചുണ്ടിൽ കിരൺ ചുണ്ട് നനച്ചു, ആർത്തിയോടെ…
തുടരും….
