കണ്ടാൽ സുമുഖൻ,…. സുന്ദരൻ… സുശീലൻ…. അരോഗ ദൃഢഗാത്രൻ,.. കുടുംബത്തിൽ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണിലുണ്ണി…. കുടുംബക്കാരുടെ മുന്നിൽ കുടുംബ സ്നേഹി,.. കെട്ടിയവളെ പൊന്നുപോലെ നോക്കുന്നവൻ,…. പണത്തിനു പണം,…. ഇട്ടുമൂടാനുള്ള സ്വത്ത്….. അവന്റമ്മേടെ തല… തേങ്ങാക്കൊല……..##$##$@@ ഇനിയെന്തെങ്കിലുമുണ്ടോ തിരുപ്പട്ടങ്ങൾ. ?? പക്ഷെ ഇതല്ലേ വിശ്വരൂപം..!
നിനക്കൊന്നും തോന്നരുത് കേട്ടോ… എന്റെ സങ്കടം കൊണ്ടു പറഞ്ഞു പോയതാടീ….ചേച്ചി.
എനിക്കെന്തു തോന്നാൻ… നീ ഉള്ളതല്ലേ പറഞ്ഞുള്ളൂ…!
അപ്പൊ അവൻ ആളൊരു —-U mean….!! ??? എടീ ചേച്ചി നീ തെളീച്ച് പറ… ഞാൻ പറഞ്ഞു നിറുത്തി…
ഇനി ഇതിൽ കൂടുതൽ എങ്ങനെയാ അതൂ ഞാൻ തെളീച്ചു പറയുന്നേ……
ഇത്തരത്തിൽ ജീവിതം കോഞ്ഞാട്ട ആയിട്ട് പോലും, ആ ദുഃഖം ഉള്ളിലൊതുക്കി എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ പുഞ്ചിരി തൂകി നടക്കുന്ന എന്റെ ചേച്ചികുട്ടീ…. നീ നമ്മളെക്കൾ എത്ര ശ്രേഷ്ഠ…. എന്ന് എന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു.
“ഈ ലോകത്ത് ഈ സംഗതി അറിയാവുന്ന മൂന്നാനത്തെ വ്യക്തി ഇപ്പോൾ നീ മാത്രമാണ്.” ഇത് ഒരു കാരണവശാലും ലീക്ക് ആവരുത്. അങ്ങിനെ “സംഭവിച്ചാൽ” പിന്നെ എന്നെ ആരും ജീവനോടെ പ്രതീക്ഷിക്കണ്ട. !! ഇത് അവസാന വാക്കാണ്. സത്യം..!
പെട്ടെന്ന് ഞാൻ അവളുടെ വായ പൊത്തി…
അരുതാത്തത് ഒന്നും പറയല്ലേ എന്റെ പൊന്നെ… കഴുത്തറ്റാലും ഞാൻ തന്ന വാക്ക്… പൂർണമാണ്, വിശ്വസിക്കാം…. നൂറു ശതമാനം.
എടീ, ചേച്ചി.. അപ്പൊ നീ ശരിക്കുമുള്ള ദാമ്പത്യ ജീവിതത്തിലോട്ട് ഇതുവരെ……. ???
ചമ്മലോ, ചോദിക്കാനുള്ള മടികൊണ്ടോ, ഞാൻ എന്റെ ചോദ്യം മുഴുവിപ്പിച്ചില്ല. !
പക്ഷെ അതിനുള്ള അവളുടെ മറുപടിയും… വളരെ അർത്ഥഗർഭമായ “മൗനം” മാത്രമായിരുന്നു.
ഒരു കടലോളം ദുഃഖം മനസ്സിൽ പേറി നടക്കുന്ന അവളെ എന്ത് പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിക്കും എന്നായിരുന്നു ചിന്ത… എന്നാലും അവാർഡ് കൊടുക്കണം അവൾക്ക്…
അവളെ ഓർത്ത് എന്റെ മനസ്സ് ഒരുപാട് നീറി.
ചേച്ചി… നീ സങ്കടപ്പെടേണ്ട, നിനക്ക് ഒരു നല്ല കാലം വരും തീർച്ചയായും…. അവൻ ശരിയാവും… പേടിക്കേണ്ട.
ആ പേടി എനിക്കെന്നേ ഇല്ലാതായി….
പിന്നെ കുറെ നേരത്തേക്ക് നാം രണ്ടുപേരും മൗനത്തിലായിരുന്നു……. എന്റെ കണ്ണുകലിൽ ഉറക്കിന്റെ ഘനം തൂങ്ങി.
ഇനി ഉറങ്ങണ്ടേ…? അവൾ ചോദിച്ചു.
മം..നിനക്കോ…?
വേണം…!!
എന്നാ കിടന്നു ഉറങ്ങിക്കോ…!!
എവിടെ…? ഇവിടെയോ…? ഞാൻ ചോദിച്ചു…
അതേ…!
ഏയ്.. അതുവേണ്ട…. ഞാൻ എന്റെ മുറിയിൽ പൊയ്ക്കൊള്ളാം…!!
ഇവിടെയായാലും അവിടെയായാലും എന്താ വ്യത്യാസം… അവൾ ചോദിച്ചു.
വേണ്ട,, ഇവിടെ ഈ സുന്ദരിയുടെ ചൂടും പറ്റി കിടന്നാൽ ഞാൻ വല്ലാതെ ഉറങ്ങിപോകും നേരത്തിന് ഉണരാൻ പറ്റില്ല…
കാലത്ത് ഞാൻ വിളിക്കാം…
അയ്യോ, അത് വേണ്ട ഞാൻ പൊയ്ക്കൊള്ളാം…
ഈ നിലയിൽ എന്നെ ഇവിടെ വിട്ടിട്ട്.. നിനക്ക് പോകാൻ തോന്നുവോ…? എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് എനിക്കഭിമുഖമായി അവൾ തിരിഞ്ഞ് കിടന്നു… എന്നിട്ട് എന്റെ വിശാലവും രോമാവൃതവുമായ മാറത്തുക്കൂടി കൈയോടിച്ചു. എന്റെ നെഞ്ചിൽ ചുണ്ടുകളാൽ മൃദുവായ്ക’ലാളിച്ചു കൊണ്ട് അവളെന്നോട് കൊഞ്ചി കുറുകി… “ഇന്ന് പോകണ്ട… പ്ലീസ്.” എന്റെ പൊന്നല്ലേ..? ഇവിടെ കിടന്നൂടെ.. ? എന്ന് ചോദിച്ചു കൊണ്ട് പതുക്കെ എന്റെ പൗരുഷത്തെ മൃദുവായി സ്പർശിച്ചു.
എന്റെ കണ്ണുകളിൽ തന്നെ കുറെ നേരം ഉറ്റു നോക്കി ക്കൊണ്ട് കിടന്നു.
ഇത് തന്നയല്ലേ ഇന്നലെയും നീ പറഞ്ഞത്.. ? എന്നിട്ട് എന്നെ വിളിച്ചുണർത്താതെ കുളിക്കാൻ പോയി അല്ലേ… ?
ഇപ്പോഴും ആ മുഖത്ത് ഒരു ശോകം തെളിഞ്ഞു കാണുന്നുണ്ട്….
ഞാൻ അവളെ ഉറ്റുനോക്കി ക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു എന്താ മുഖത്ത് എപ്പോഴും ഒരു ശോകം കാണുന്നുണ്ടല്ലോ… എന്താണത്.. ?
സന്തോഷിക്കാനായിട്ട് എനിക്കെന്താ ഉള്ളത്….. ? അവൾ ചോദിച്ചു.
ആ കണ്ണുകൾ എന്തോ മൂകമായി എന്നോട് പറയുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഞാൻ അവളുടെ ഇടതു കവിളിലും ചെവിയിലും മൃദുലമായി വിരലോടിച്ചിട്ട്‌ ചോദിച്ചു… എന്താ മോളെ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നത്…
മംച്ച്… ഒന്നുല്ല്യ… !!! വെറുതെ !! നിന്നെ കണ്ടിട്ട് കൊതി തീരാത്തത് കൊണ്ട്…!! അവളൊന്നു നെടുവീർപ്പിട്ടു…
എന്താണെങ്കിലും, എന്നോട് പറ…..മോളെ. എന്താ…?
മ്ച്ച്…… ഒന്നുല്ല്യ.
ചുമലുകൾ സങ്കോചിപ്പിച്ചു ക്കൊണ്ട് അവൾ വീണ്ടും പറഞ്ഞു…
എയ്… അതല്ല, എന്തോ പറയാൻ തുടങ്ങിയോ…. നീ. പറഞ്ഞില്ലങ്കിൽ ഞാൻ പോകും.. !
ഇല്ലന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ.. !
ഒരേ പോലെ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് കുറെ നേരം കിടന്നു.
അവളുടെ ഭംഗിയുള്ള നീണ്ട വിരലുകൾ സ്നേഹപൂർവ്വം എന്റെയും ചുണ്ടിലും കവിളിലും ചെവിയരികിലും അരിച്ചു നടന്നു……… ഒടുവിൽ അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ ചലിച്ചു… അവൾ ചോദിച്ചു………….
” അതുൽ, ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ സത്യം പറയാമോ “..?
എന്താത്…. പറ… ?
അതും, ഞാൻ ചോദിക്കുന്നത് എന്റെ ഒരു ചെറിയ സംശയമാണ്, കേട്ടോ…?
എന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇപ്പൊ ഒരു വർഷതിലധികമായി.
അതിനു മുൻപ് നീ… എന്നെ പ്രേമിച്ചിരുന്നു എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ നീ നിഷേധിക്കുമോ,… ?
നിനക്ക്, നിന്റെ ഉള്ളിൽ എന്നോട് പ്രേമമോ… ഇഷ്ടമോ ഉണ്ടായിരുന്നില്ലേ………..??????
എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു വെള്ളിടി വെട്ടി….. ഒപ്പം ഞാനൊന്ന് നടുങ്ങി… അവൾക്ക് അജ്ഞാതമായതും, എന്റെ മനസ്സിന്റെ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ കുഴിച്ചു മൂടിയതുമായ ആ രഹസ്യം ഇവളെങ്ങനെ അറിഞ്ഞു.???
ഞാൻ വളരെ സീരിയസ് ആയി, മുഖം വെട്ടിച്ചു അവളെ നോക്കി…
എന്റെ മുഖഭാവം കണ്ടിട്ട്, ശാന്തമായി അവൾ പറഞ്ഞു.
ഏയ്… ടെൻഷൻ ആവൻ വേണ്ടി…. പറഞ്ഞതല്ല… അതുൽ . ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ…. ഞാൻ സിമ്പിൾ ആയി ഒരു സംശയം ചോദിച്ചുന്ന് മാത്രം… !
അത് നിനക്കെങ്ങനെ അറിയാം.. ???
അതല്ലേ സംശയമെന്ന് പറഞ്ഞത്. പൂർണ്ണ അറിവുള്ള കാര്യത്തെ സംശയം എന്ന് പറയാനൊക്കുമോ…. ?? അറിയാമെങ്കിൽ പിന്നെ അത് നിന്നോട് ചോദിക്കുന്നതിൽ പ്രസക്തിയുണ്ടോ.. ?
ഏയ്… അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല,… ഇതാരാ നിന്നോട് പറഞ്ഞത്… ?
ആരാ പറഞ്ഞത് എന്നത് അപ്രധാനം. ഉണ്ടായിരുന്നോ, ഇല്ലയോ എന്നത് മാത്രമാണ് ചോദ്യം…. ? അതിനുള്ള ഉത്തരം കിട്ടിയില്ല…!!!
ഞാൻ നിശബ്ദനായി…!!
അതുവരെ ഉണ്ടായിരുന്ന എന്റെ സർവ്വ മൂടും പോയി… എന്റെ കണ്ണുകൾ നേരിയ തോതിൽ ഇരുട്ട് കയറി… ഒപ്പം ഈറനണിഞ്ഞു. എന്റെ വാക്കുകൾ തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങി.. ചങ്ക് പിടച്ചു.. എന്റെ ശ്വാസം നിലക്കാൻ പോകുന്നത് പോലെ തോന്നി….. അവൾ അത് കാണാതിരിക്കാൻ ഞാൻ എന്റെ മുഖം തിരിച്ചു… കൃത്രിമമായി ഒരു ചിരിയും വരുത്തി.
ചിരിക്കേണ്ട അതുൽ,… സത്യം പറഞ്ഞാമാത്രം മതി. അത് നിന്നിൽ നിന്ന് തന്നെ കേൾക്കാൻ ആഗ്രഹമുണ്ട്…. വേറൊന്നും വേണ്ട… നിന്നെ ഞാൻ ഒരിക്കലും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കില്ല…! നിന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ ഒരിക്കലും ഒരു വിലങ്ങു തടി ആവുകയുമില്ല….