റംല വാതിൽ പടിയിൽ നിന്നും ആർത്തിയോടെ നോക്കുന്നത് ജീപ്പിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ ടോണി ശ്രദ്ധിച്ചു.
ഷംസുവിനും തൃപ്തിയായി.രണ്ടാളും പരസ്പരം ഒന്ന് കണ്ടോട്ടെ എന്നേ അവനും ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളൂ..
=============================
മാത്തുക്കുട്ടി ജീപ്പ് നിർത്തിയപ്പോൾ, എല്ലാവരും ഇറങ്ങുന്നത് കണ്ട് ശിവരാമൻ പറഞ്ഞു.
“ ഓ.. ടോണി വന്നപ്പോൾതന്നെ നാട്ടിലെ ചട്ടമ്പികളുമായോണോ കൂട്ട്..?
സൗമ്യയുടെ അച്ചനായ ശിവരാമൻ എല്ലാത്തിലും കുറ്റം കണ്ടുപിടിക്കാൻ മിടുക്കനാണ്.
“” ദേ.. ശിവരാമാ.. വെറുതേ ഓരോന്ന് പറയരുത്… അവർ നിന്നോട് എന്ത് ചട്ടമ്പിത്തരമാകാണിച്ചത്.. ഇല്ലാ വചനം പറയല്ലേ ശിവരാമാ.. ”
ശിവരാമന്റെ സംസാരം ഒട്ടും ഇഷ്ടപ്പെടാതെ കറിയാച്ചൻ പറഞ്ഞു.
ടോണി കടയിലേക്ക് കയറി വരുന്നത് കണ്ട് ശിവരാമൻ പിന്നൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.
ശിവരാമനെയൊന്ന് നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ടോണി അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി.
ഹാളിലിരുന്ന് പുസ്തകം വായിക്കുകയായിരുന്ന നാൻസി അവനെ കണ്ട് എഴുന്നേറ്റു.
“” നാൻസീ.. നീയെന്റെ ബാഗിൽ നിന്ന് ഒരു ലുങ്കിയെടുത്തേ, കുറച്ച് പണിയുണ്ട്.. ആ സ്ഥമൊക്കെയൊന്ന് വൃത്തിയാക്കണം.. “
ഒരു ഭാര്യയോടെന്നപോലെ ടോണി പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളൊന്ന് പുളകം കൊണ്ടു.
“ അയ്യോ,ഇച്ചായാ…ആ ബാഗിലുള്ളതെല്ലാം ഞാൻ അലക്കിയിട്ടു.. എല്ലാം മുഷിഞ്ഞിരുന്നു..
ഞാനപ്പന്റെ ഒരു ലുങ്കിയെടുത്ത് തരാം.. “
നാൻസി കറിയാച്ചന്റെ അലക്കി വെച്ചൊരു ലുങ്കിയെടുത്ത് കൊടുത്തു.
ടോണി, ജീൻസും, ടീ ഷർട്ടും ഊരി മാറ്റി ലുങ്കിയുടുത്തു. കയ്യില്ലാത്ത ബനിയനും, ലുങ്കിയും ഉടുത്ത് ടോണി നിൽക്കുന്നത് നാൻസി കൊതിയോടെ നോക്കി.
അവന്റെ കുണ്ണയൊന്ന് ഊമ്പണം എന്നവൾക്കുണ്ട്. പക്ഷേ,പുറത്തേക്കുള്ള വാതിലടച്ചിട്ടില്ല. കടയിൽ ആൾക്കാരുമുണ്ട്.. രാത്രി തകർക്കാം എന്ന തീരുമാനത്തിൽ
അവൾതൽക്കാലമടങ്ങി.
ടോണി പുറത്തേക്കിറങ്ങി, കറിയാച്ചനോട് പറഞ്ഞു.
“” ചേട്ടാ… രാവിലെ പണിക്കാർ വരും.. അതിന് മുൻപ് അവിടെയൊന്ന് വൃത്തിയാക്കണം… കത്തിയോ, കൈക്കോട്ടോ ഉണ്ടോ ചേട്ടാ.. ‘ ?
“” എന്തിനാടോണീ ഇനി കത്തിയും, കൈകോട്ടുമൊക്കെ.. നീ അങ്ങോട്ടൊന്ന് നോക്കിയേ… നിന്റെ പട്ടാളം പണി തുടങ്ങി.. “
ഒന്നും മനസിലാകാതെ പുറത്തിറങ്ങി നോക്കിയ ടോണി അന്തംവിട്ട് പോയി.
മാത്തുക്കുട്ടിയും, സുനിക്കുട്ടനും, ഷസുവും തകൃതിയായ പണിയിലാണ്. വേറെ ചിലരുമുണ്ട്…
മാത്തുക്കുട്ടി, കത്തികൊണ്ട് കാടൊക്കെ വെട്ടിത്തെളിക്കുകയാണ്.. ഷംസുവും സുനിക്കുട്ടനും, കൈകോട്ട് കൊണ്ട് പുല്ല് ചെത്തുന്നു.
അവരുടെ ആത്മാർത്ഥത അവന് ശരിക്കും ഇഷ്ടമായി.
കറിയാച്ചന്റെയാ പ്രയോഗം ടോണിപ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചു.
‘നിന്റെ പട്ടാളം’
അതെ… മണിമലയിൽ ഇവരാണിനി തന്റെ പട്ടാളം.. എന്തിനും ഏതിനും ഇവർ തന്റെ കൂടെയുണ്ടാവും..
ടോണി അവർക്കടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
“”ടോണിച്ചാ.. എങ്ങിനെയാ വേണ്ടതെന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി…. ഇതൊക്കെ ഞങ്ങൾ റെഡിയാക്കിക്കോളാം…”
ടോണിയെ കണ്ട് സുനിക്കുട്ടൻ പറഞ്ഞു.
“സുനിക്കുട്ടാ.. നമുക്ക് നാല് ചുറ്റും കയറ് കെട്ടണം.. കയറിന് എന്ത് ചെയ്യും മാത്തുക്കുട്ടീ.. അത് നമ്മൾ വാങ്ങിയില്ലല്ലേ… “
അത് കേട്ട്, അവരുടെ പണി നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്ന പടവ് കാരൻ തങ്കച്ചൻ പറഞ്ഞു.
“”ടോണിച്ചാ.. കയറ് എന്റെ വണ്ടിയിലുണ്ടാവും.. ഞാനൊന്ന് നോക്കട്ടെ… “
തൊട്ടടുത്ത് നിർത്തിയിട്ട തങ്കച്ചന്റെബൈക്കിലെ സൈഡ് ബോക്സ് തുറന്ന്, ഒരു ടേപ്പും, കുറച്ച് കയറും എടുത്ത് വന്നു.
താൻ ഉദ്ദേശിച്ച സ്ഥലം ടോണി, തങ്കച്ചന് കാട്ടിക്കൊടുത്തു.അപ്പോഴേക്കും, കറിയാച്ചന്റെ വിറകിൽ നിന്നും നാലഞ്ച് കഷ്ണമെടുത്ത്, അറ്റം കൂർപ്പിച്ച് നാണുവാശാൻ കൊണ്ടുവന്നു.
ഒരു കുറ്റിയെടുത്ത് ടോണിക്ക് കൊടുത്തു കൊണ്ട് തങ്കച്ചൻ പറഞ്ഞു.
“ ദൈവത്തെ മനസിൽ വിചാരിച്ച് ഈ കുറ്റി, കറിയാച്ചന്റെ അതിരിന് ചാരി അടിക്ക്… ഇതിൽ നിന്നും അളന്ന് ബാക്കി കുറ്റിയടിക്കാം… എന്നിട്ട് കയറ് കെട്ടാം… “
ടോണി തന്റെ കയ്യിലുള്ള കുറ്റി, നാണുവാശാന് കൊടുത്തു.
“” ആദ്യത്തെ കുറ്റി നാണുവാശാൻ അടിക്കട്ടെ…”
ഞെട്ടിപ്പോയ നാണുവാശാൻ വിറക്കുന്ന കൈകളോടെ അത് വാങ്ങി. ഇത്തരം ഒരു അംഗീകാരം ആദ്യമായിട്ടാണ് അയാൾക്ക്ലഭിക്കുന്നത്. അതിന്റെ എല്ലാ സന്തോഷവും, സങ്കടവും അയാളുടെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു.
അയാളിപ്പോൾ കരഞ്ഞേക്കുമെന്ന് ടോണിക്ക്.. കറിയാച്ചനും, കടയിലുണ്ടായിരുന്ന ബാക്കിയുള്ളവരും ഇറങ്ങിവന്നു.
തങ്കച്ചൻ പറഞ്ഞ സ്ഥലത്ത് പ്രാർത്ഥന യോടെ നാണുവാശാൻ ആദ്യത്തെ കുറ്റിയിടിച്ചു.
അതിൽ നിന്ന് ടേപ്പ് വെച്ച് അളന്ന്, ടോണി പറഞ്ഞ നീളത്തിലും, വീതിയിലും ബാക്കി കുറ്റികൾ കൂടി അടിച്ചു. അതിൽ കയറ്കെട്ടി തങ്കച്ചൻ സ്ഥലം അടയാളപ്പെടുത്തി.
ദൂരെ നിന്ന് ഒരു ജീപ്പ് കയറ്റം കയറി വരുന്നത് കണ്ട് ടോണി നോക്കി. മുന്നിൽ ഫോറസ്റ്റ് എന്നെഴുതിയ ജീപ്പ് ചെറിയൊരാൾ കൂട്ടം കണ്ട് അവിടെ നിർത്തി.
“” എന്താ കറിയാച്ചാ… പതിവില്ലാതൊരു ആൾക്കൂട്ടം… ?”
ജീപ്പിൽ നിന്നിറങ്ങിയ ഫോറസ്റ്റ് ഓഫീസർ നാസർ സാർ ചോദിച്ചു.
“ ആ… സാറോ… സാറേ, ഇവിടെയൊരു കടവരാൻ പോവുകയാ… ഇതാണ് കട തുടങ്ങുന്ന ടോണിച്ചൻ…”
കറിയാച്ചൻ വിനയത്തോടെ പറഞ്ഞു.
നാസർ സാർ അടുത്തേക്ക് വന്ന് ടോണിയെ പരിചയപ്പെട്ടു.എങ്ങിനെത്തെ കടയാണെന്നും, എന്നത്തേക്ക് തുടങ്ങും എന്നെല്ലാം വിശേഷം ചോദിച്ചു.
“” പിന്നെ ടോണി… എന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് എന്തേലും സഹായം വേണമെങ്കിൽ ചോദിക്കണം കെട്ടോ… എനിക്ക് രാവിലെയും, വൈകീട്ടും ഒരു കറക്കമുണ്ട്.. ആരെങ്കിലും കാട്ടിൽ മരം മുറിച്ചോ… വല്ല മൃഗങ്ങളും വണ്ടി തട്ടി ചത്തോ, എന്നൊക്കെ നോക്കാനാണ്… അങ്ങിനെയൊന്നും ഉണ്ടാവാറില്ല.. എങ്കിലും ഡൂട്ടിയല്ലേ…
ഒഴിവാകുമ്പോ ക്വോർട്ടേസിലേക്ക് വാ… നമുക്കൊന്ന് കൂടാം… “
അദ്ദേഹം യാത്ര പറഞ്ഞ് പോയി.
നാസർ സാർ കോഴിക്കോട്ട് കാരനാണ്.. ഭാര്യയും മക്കളുമൊക്കെ നാട്ടിലാണ്. അദേഹം ഇവിടെ ക്വോർട്ടേഴ്സിലും.. നല്ല വെള്ളമടിക്കാരനാണ്.. നാട്ടിലൊന്നും അധികം പോകാറില്ല.. ഇപ്പോൾ മണിമല തന്നെയാണ് അയാളുടേയും നാട്. ഭാര്യക്ക് ആവശ്യത്തിനുള്ള പൈസ അയച്ച് കൊടുക്കും.. ഇവിടെ ഒന്ന് രണ്ട് കുറ്റിയൊക്കെ അയാൾക്കുണ്ട്.
എങ്കിലും ആള് നല്ലവനാണ്.. സഹൃദയനും, നല്ലൊരു സഹായിയുമാണയാൾ.. മണിമലക്കാർക്ക് എന്ത് സഹായത്തിനും അയാൾ ഓടിയെത്തും…
ഷംസു, ആരേയുംശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല, ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല. കഠിനമായജോലിയിലാണവൻ.
കൈകോട്ട് നിർത്താതെ ഉയർന്ന് താഴുകയാണ്.. എന്തോ പിടിച്ചടക്കിയ ആവേശത്തോടെയാണവൻ പണിയെടുക്കുന്നത്.. ഒരു ക്ഷീണമോ,തളർച്ചയോ അവനില്ല.
ടോണിയത് പ്രത്യേകംശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്..
ചിലനേരത്ത് ടോണിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയാണവൻ ആഞ്ഞ് വെട്ടുന്നത്.. ഇവന് കാര്യമായെന്തോ പ്രശ്നമുണ്ടെന്ന് തന്നെ ടോണി ഉറപ്പിച്ചു.