മനക്കൽ ഗ്രാമം 8

Manakkal Gramam Part 8 | Author : Achu Mon

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]

നിങ്ങൾക്ക് ഈ കഥ ഇഷടമാകുന്നുണ്ട് എന്ന് അറിയുന്നതിൽ സന്തോഷം ഉണ്ട്… ഈ പാർട്ട് എഴുതാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ എനിക്കൊരു കൺഫ്യൂഷൻ ഉണ്ടായിരുന്നു അച്ചുവിനെ വേറെ മേച്ചിൽ പുറം മാറ്റി പുതിയൊരു ലോകം തുടങ്ങാണോ, അതോ അച്ചുവിന് കുറച്ചൂടെ ഹീറോയിസം കൊടുത്ത ഇവിടെ തന്നെ നിറുത്തണോ എന്ന്… അവസാനം കമ്മെന്റുകളിലൂടെ നിങ്ങൾ അഭ്യർത്ഥിച്ചത് പോലെ അച്ചൂട്ടനെ കുറച്ചു പവർ ഒക്കെ കൊടുത്ത ഹീറോ ആക്കാൻ തന്നെ നിശ്ചയിച്ചു… കഥയൊന്നു മാറ്റിപിടിച്ചു നോക്കുവാണ്…. തെറ്റ് കുറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ ക്ഷമിക്കുക… കൂടുതൽ വെറുപ്പിക്കുന്നില്ല…

അപ്പോൾ കഥയിലേക്ക്‌ കടക്കാം..

ചെറിയ നമ്പ്യാർ ഓടി മനോജിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു….

അവനെ എത്ര കുലുക്കി വിളിച്ചിട്ടും അവനെ ഒരു അനക്കവുമില്ല…

ചെറിയ നമ്പൂതിരി കോപം കൊണ്ട് ജ്വലിക്കുവാണ്…

ആ കലിപ്പിന്ന് എനിക്കിട്ട് 2 പെട തന്നു…

എന്നിട്ട് അങ്ങേര് അങ്ങേരുടെ ശിങ്കിടികളെ വിളിച്ചു വരുത്തി… എന്നിട്ടവരോട് എന്നെ അവിടെ കെട്ടിയിടാൻ ആജ്ഞാപിച്ചു….

ഞാൻ കൂടുതൽ ഷോ കാണിക്കാൻ നിന്നില്ല… ഇത് ഇങ്ങനെ തിരുന്നേ അങ്ങോട്ട് തിരട്ടെയെന്ന ഞാനും കരുതി… എന്റെ ഇടി കൊണ്ടാണ് അവന്റെ ബോധം പോയത്… വിനാശകാലെ വിപരീതബുദ്ധി എന്നാണല്ലോ… എന്റെ കഷ്ടകാലത്തിനാണ് ഞാൻ അവനിട്ട് തേമ്പിയത്… അതിങ്ങനെയും ആയി…

ഞാൻ വരുന്നത് വരെ ആര് പറഞ്ഞാലും അഴിച്ചു വിടരുതെ എന്ന പറഞ്ഞിട്ട് അയാളും 2 3 ശിങ്കിടികളും മനോജിനെയും എടുത്ത് വൈദ്യരുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി…

അവർ എന്നെ 2 തെങ്ങുകളുടെ ഇടയിൽ 2 കൈയും 2 കാലും വലിച്ചു കെട്ടി നിർത്തി… എന്നിട്ട് എനിക്ക് കാവലിന് ആളെയും വെച്ചു…

എനിക്ക് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന എനിക്കതന്നെ അറിയില്ല… എന്റെ മനസ്സിൽ പലവക ചിന്തകൾ കയറി ഇറങ്ങി പോകാൻ തുടങ്ങി….

പെട്ടന്ന് എനിക്കെവിടെ നിന്നാണ് എന്നറിയില്ല ഒരു ധൈര്യം വന്നു… ഒരു പുല്ലും സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നില്ല.. എന്നൊരു തോന്നൽ എനിക്ക് വന്നു…

സംഭവിച്ചതെല്ലാം നല്ലതിന് ഇനി സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നതും നല്ലതിന്… ഇതെന്റെ ചെവിയിൽ മുഴങ്ങി കേൾക്കാൻ തുടങ്ങി..

******************************************

ആകാശത്തു കാറും കോളും കൊള്ളാൻ ആരംഭിച്ചിരുന്നു.. എന്തോ ദുശ്ശകുനം പോലെ… പ്രകൃതിയിൽ വേഗത്തിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരാൻ ആരംഭിച്ചു..

വൈകാതെ ഇടിയോടെ കുടി മഴ പെയ്യാൻ ആരംഭിച്ചു… ഞാൻ ആ മഴയത്തു രണ്ട് കൈയും, 2 കാലും അനക്കാൻ പറ്റാതെ അവിടെ നിന്ന്.. കഷ്ടകാലം വരുമ്പോൾ എല്ലാം ഒരുമിച്ച് എന്ന പറഞ്ഞ അവസ്ഥയാണല്ലോ…. എന്തുവായാലും മനോജിനെ തലിയാ കേസ് മാത്രമേ ഇപ്പോ ചാർത്തിട്ടുള്ളു… അത് കൊണ്ട് സമാധാനം ഉണ്ട്… ശ്രീലക്ഷ്മിയെ കളിച്ച കേസ് ആയിരുന്നെങ്കിൽ നാട്ടുകാർ കുടി വന്ന പൊങ്കാല ഇട്ടേനേം….

എന്നാലും ചെറിയ ഒരു ഭയം എന്റെ ഉള്ളിലുണ്ട്…….

ചെറിയ നമ്പൂതിരിയുടെ ശിങ്കിടികൾ നല്ല തണ്ടും തടിയുമുള്ള മല്ലന്മാരാണ്…

വിവരമറിഞ്ഞ അച്ഛൻ ഓടി വന്നു… എന്നിട്ട് ചെകിട്ടത്ത് ഒന്ന് പൊട്ടിച്ചിട്ട്… എന്നോട്..

ഞാൻ പല പ്രാവശ്യം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അവർ എന്തേലും പറഞ്ഞാൽ ഒന്നും കണ്ടില്ല കേട്ടില്ല എന്ന് വെച്ച് നിൽക്കണം എന്ന്… അവർ നമ്മളെ അന്നം ഊട്ടുന്നവർ ആണ്.. എന്താണ് നിനക്ക് പറഞ്ഞ മനസ്സിലാകാത്തത് … ഇപ്പൊ കണ്ടില്ലേ…

അച്ഛൻ മല്ലന്മാരോട് : അവനെ അഴിച്ചു വിട, ഞാൻ ചെറിയ നമ്പൂതിരിയുടെ കാൽക്കൽ വീണ് മാപ്പിരുന്നോളാം…

മല്ലന്മാർ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടതോടെ അച്ഛൻ… അവനെ ഈ മഴയത്തു നിന്ന് മാറ്റി ആ ചായ്പ്പിൽ വല്ലോം പുട്ടിയിടെ…അത്രെയെങ്കിലും ചെയ് … ചെറിയ നമ്പോതിരി വന്നിട്ട് എന്താണ് എന്ന വെച്ചാലുള്ള ശിക്ഷ വിധിച്ചോട്ട്…

അതിലൊരുത്തൻ അച്ഛനെ പിടിച്ച തള്ളി.. എന്നിട്ട് അച്ഛനോട്..

ചെറിയ നമ്പൂതിരി തിരിച്ചു വരാതെ ഇവനെ അഴിച്ചു വിടാൻ പറ്റില്ല എന്ന് ആക്രോശിച്ചു…

അവരെ കുറ്റം പറയാൻ പറ്റില്ല.. പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ അവരെയും അവരുടെ വീട്ടുകാരെയും ചെറിയ നമ്പൂതിരി കാലപുരിക്കയ്ക്കും…

അച്ഛൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ… അവിടുന്ന് മാറി വേറൊരു തെങ്ങിൻ ചുവട്ടിൽ പോയിരുന്നു… അച്ഛനെ അവരോട് ഏറ്റുമുട്ടാൻ ഉള്ള ധൈര്യം ഒന്നുമില്ല… എന്ത് ചെയ്യണം എന്നും അച്ഛനറിയില്ല… വര്ഷങ്ങളായി ഇല്ലത്തെ ഉപ്പും ചോറും ഉണ്ട് കഴിയുന്ന മനുഷ്യനാണ്.. ഇത് വരെ അവരെ ധിക്കരിച്ചു അച്ഛൻ ഒരു കാര്യം പോലും ചെയ്തിട്ടില്ല…

വിവരം അറിഞ്ഞ ഓരോരുത്തർ അങ്ങോട്ടേക്കെത്തി.. കൂടെ എന്റെ വാനരക്കൂട്ടവും ഉണ്ട്… പക്ഷെ മലന്മാരെ പേടിച്ചു ആരും അടുത്തേക്ക് വന്നില്ല… എല്ലാവരും ദൂരെ നിന്ന് എന്നെ നോക്കി എന്തൊക്കയോ കുശുകുശുക്കുന്നുണ്ട്…

സമയം മുന്നോട്ട് പോയി.. ഓരോരുത്തർ വന്നും പോയും നിൽക്കുവാണ്….

ഇതെല്ലാത്തിന്റേം തുടക്കം മാത്രമായിരുന്നു… എന്റെ ഭാവി ഇതോടെ മാറുമെന്ന് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും കരുതിയില്ല…

ഇതിനിടയിൽ സംഭവം എന്താന്നറിയാൻ വന്ന വലിയ നമ്പൂതിരി തെന്നിയടിച്ചു വീണ്.. ഇപ്പൊ നടു വെട്ടി കിടക്കുവാണ്… അതെന്തായാലും നന്നായി… ഇല്ലേ അങ്ങേരെക്കൂടി സഹിക്കേണ്ടി വന്നേനേം…

ഞാൻ ആ നിന്ന നിൽപ്പിൽ അവിടെ നിൽക്കുകയാണ്… ഇപ്പൊ ഒരു രാത്രിയും പകലും കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു ഞാൻ ഈ നിൽപ്പ് നില്ക്കാൻ തുടങ്ങിട്ട്…മഴ ഇപ്പോഴും തോർന്നിട്ടില്ല ശക്തമായി പെയ്യുകയാണ്.. കൂടാതെ കൊടും കാറ്റും…

ആ നിൽപ്പ് അങ്ങനെ നിൽക്കുന്നത് കൊണ്ട് എന്റെ മാംസപേശികളിൽ വേദന എടുത്ത് തുടങ്ങിരുന്നു… കൂടാതെ തണുപ്പും… എല്ലുവരെ കൊച്ചി പിടിക്കുന്ന തണുപ്പ്…

ഞാൻ ഇപ്പൊ തളർന്നു കയറിൽ തുങ്ങിയാണ് നിൽക്കുന്നത്… കാലും കൈയും ഒക്കെ തളർന്നു…

ഇന്നലെ തൊട്ട് ജലപാനം ഇല്ലാതെ ഒറ്റ നിൽപ്പായിരുന്നു…

രാവിലെ അച്ഛൻ വന്നു അവരുടെ കാല് പിടിച്ചിട്ടാണ് എനിക്കൊരു തുള്ളി വെള്ളവും കുറച്ച ആഹാരം കഴിക്കാനും അവർ സമ്മതിച്ചത്…

എന്റെ 2 കൈകളിലെയും കെട്ടഴിച്ചതു കൊണ്ട് എനിക്ക് നിലത്തിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു… അല്ല ഞാൻ നിലത്തു കിടന്നു… അത് പോലെ വേദന ഉണ്ടായിരുന്നു… കുറച്ചു സമയം എടുത്തു എനിക്കൊന്നു എഴുന്നേറ്റിരിക്കാൻ… ഞാൻ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു..

എന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടത് കൊണ്ടായിരിക്കും അവർ പിന്നെ എന്റെ കൈകൾ മാത്രമേ കേട്ടിട്ടുള്ളു.. അത് കൊണ്ട് എനിക്കിപ്പോ നടക്കാനും ഇരിക്കാനും കിടക്കാനുമൊക്കെ പറ്റുന്നുണ്ട്… അച്ഛൻ ഒരു ഓലക്കുട കൊണ്ട് വന്നു തലയിൽ വെച്ച് തന്നു, അത് കൊണ്ട് ഇപ്പൊ തല നനയില്ല…

എനിക്കുള്ള ആഹാരം ആരേലും കൊണ്ട് തരും… അപ്പോൾ മാത്രമാണ് എന്റെ കെട്ടുകൾ അഴിക്കുന്നത്…