മനക്കൽ ഗ്രാമം – 9 8

അച്ഛനും അവരോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടു… ഒന്ന് പോയെ പിള്ളേരെ… എന്തെല്ലാം അറിയണം… അവനൊന്നു വിശ്രമിക്കട്ടെ…

അതോടെ അവർ ചോദ്യം ചോദിക്കുന്നത് നിറുത്തി…

***************************************************

ഞാൻ കിടന്നിട്ടും എന്നിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നില്ലായിരുന്നു… എനിക്ക് തന്നെ വിശ്വസിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യങ്ങൾ ആണ് കുറച്ചു ദിവസംയിട്ടു ഇവിടെ നടന്നത്… അത് മാത്രമല്ല ഞാൻ എന്റെ തോന്നൽ എന്ന് കരുതിയ ആ രൂപം യഥാർത്ഥത്തിൽ ഈശ്വരൻ തന്നെയായിരുന്നു എന്നും വിശ്വസിക്കാൻ എന്നിക്ക് പറ്റുന്നില്ലായിരുന്നു…

എന്തൊക്കെയാണീ സംഭവിക്കുന്നത്…

കുറെ നേരം തിരിഞ്ഞു മറിഞ്ഞു കിടന്നിട്ടും എനിക്ക് ഉറക്കം വന്നില്ല.. ഞാൻ എഴുനേറ്റ് വെളിയിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ അച്ഛൻ വരാന്തയിൽ തന്നെ ഇരിപ്പുണ്ട്…

അച്ഛൻ എന്താ ഉറക്കം വരുന്നില്ലേ…

ഞാൻ : ഇല്ല… എന്തോ ഒരു അസ്വസ്ഥത… ഞാൻ കുന്നിൻ മുകളിലോട്ട് പോകുകയാണ്… കുറച്ചു നേരം അവിടെ പോയിരിക്കട്ടെ…

അച്ഛൻ : മൂളുകയല്ലാതെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല…

ഞാൻ ഞങ്ങളുടെ ഗുഹയിലേക്ക് ചെന്നു…

അവിടെ ചെന്ന് ഞാൻ വീണ്ടും ചിന്തകളിൽ മുഴുകിയപ്പോൾ ആ രൂപം എന്റെ മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷപെട്ടു… ഞാൻ ഭയപ്പെട്ടു പിറകിലേക്ക് മാറി നിന്നു…

ആ രൂപം : നീ എന്തിനാണ് എന്നെ ഭയപ്പെടുന്നത്… ഞാൻ നിന്റെ സുഹൃത്തല്ലേ….

ഞാൻ : എനിക്കൊന്നും വിശ്വസിക്കാൻ സാധിക്കുന്നില്ല… ഏതാണ് മിഥ്യ ഏതാണ് സത്യം.. ഒന്നും എനിക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയുന്നില്ല… ഇത്രയും നാൾ ഒരു തോന്നൽ മാത്രമായിരുന്ന അങ്ങ് സാക്ഷാൽ ഈശ്വരൻ ആണ് എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ മുതലുള്ള ഞെട്ടൽ എന്നെ ഇത് വരെ വിട്ടുമാറിട്ടില്ല…

ആ രൂപം : ഞാൻ തൂണിലും തുരുമ്പിലും ഉണ്ട് .. എന്തിനേറെ പറയുന്നു ഞാനി ഈ പ്രപഞ്ചം മുഴുവൻ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു… ഈ പ്രപഞ്ചം എനിക്കുളിലാണ് നിലകൊള്ളുന്നത് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അതാണ് സത്യം … ഞാൻ അറിയാതെ ഒരു പുൽക്കൊടി പോലും മുളക്കുന്നില്ല… പക്ഷെ എന്നെ അറിയാനോ കാണനോ ആരും ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല… എല്ലാവര്ക്കും ഞാൻ ദുരെവിടെയോ ഉള്ള ഒരു വ്യക്തിയാണ്, ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ കോണിലെവിടെയോ ഉള്ള ശക്തി…

നിനക്കു മാത്രമാണ്… നിന്റെ ഉള്ളിലും, ചുറ്റ് പാടിലുമുള്ള എന്റെ സാന്നിധ്യത്തെ തിരിച്ചറിയാൻ സാധിച്ചത്…ഞാൻ ഈ ജനങ്ങളെ ശിക്ഷിക്കുന്നത് നിന്നിലൂടെയാണ്.. നീ അതിനു വേണ്ടി തിരഞ്ഞെടുക്ക പെട്ടവനാണ് … നീ ചെയുന്ന കാര്യങ്ങളിൽ നിനക്കൊരു മനസ്താപവും വേണ്ട.. അത് നിന്റെ നിയോഗം ആണ്…

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ആ രൂപം അപ്രത്യക്ഷമായി… ഉടനെ തന്നെ ഞാൻ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു…

ആരൊക്കയോ വിളിക്കുന്നത് കേട്ടാണ് ഞാൻ കണ്ണ് തുറക്കുന്നത്… നോക്കിയപ്പോൾ വാനര പടയാണ്… എന്നെ തിരക്കി വന്നതാണ്…

ഞാൻ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.. ഇപ്പൊ എന്റെ മനസ്സൊന്നു തെളിഞ്ഞു…. എന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് എവിടുന്നോ ഒരു ധൈര്യം വന്നു…

ആതിര എന്റെ അടുക്കൽ വന്നിരുന്നു…

ആതിര : എടാ കാര്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞപ്പോഴാ ഞങ്ങൾക്കും സമാധാനം ആയത്… എടാ നിനക്കിപ്പോഴും ദൈവവുമായി സംസാരിക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ടോ….

ഞാൻ : മ്മ… എന്ന് മുളിയതല്ലാതെ മറുപടി പറയാൻ പോയില്ല…

ആതിര : അടുത്ത പ്രാവശ്യം വരുമ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങൾ കുടി ചോദിക്കണേ….

അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് കത്തിയത് ഇനിയും ഇതും പറഞ്ഞു ഓരോരുത്തർ എന്റെ അടുക്കൽ വരും… മൂഞ്ചി… അവരും ഇശ്വരനുമായിട്ടുള്ള ഒരു കണക്ഷൻ തപ്പി നടക്കുവാണ്…. അമ്പലത്തിൽ പോയി പ്രാത്ഥിച്ചിട്ട് കാര്യമൊന്നുമില്ല എന്നാണ്… അപ്പൊ പിന്നെ ഒരു ഡയറക്റ്റ് കണക്ഷൻ കിട്ടിയ ഇവര് വിടുമോ…

ഞാൻ : എടി നമ്പൂതിരി പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ… ഞാൻ വെറും നിമിത്തം മാത്രമായിരുന്നു… അത് കഴിഞ്ഞു… ഇനിയും എന്റെ മുൻപിൽ പ്രത്യക്ഷപെടുമോന്നൊരു നിർബന്ധവുമില്ല…

അപ്പോഴേക്കും എല്ലാവരും എന്റെ ചുറ്റും വന്നിരുന്നു…

ലക്ഷ്മി : എന്തൊക്കെ അവൾക്കറിയണ്ടത്… എടി ഈശ്വരൻ എല്ലാം അതാതിന്റെ സമയത്തു നടത്തിക്കോളും… അല്ലാതെ ഇവൻ പറയുന്നത് പോലെയാണോ ഈശ്വരൻ ചെയുന്നത്…

അല്ലേലും എപ്പോഴും എന്റെ രക്ഷക്കെത്തുന്നതിവളാണ്… എനിക്കവളോടൊരാരാധന തോന്നി…

ആതിര: ഞാൻ ഉദേശിച്ചത് അവന് ദൈവവുമായി നേരിട്ട് ബന്ധമുണ്ടല്ലോ… അപ്പൊ നമ്മൾ അമ്പലത്തിൽ പോയി പ്രാര്ഥിക്കുന്നതിനു പകരം ഇവനിലൂടെ ദൈവത്തോട് പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ…

കൊള്ളാം … ഡയറക്റ്റ് ആയിട്ടവൾ കാര്യത്തിലേക്ക് വന്നു

ഞാൻ : എടി അവസാനമായിട്ട് കണ്ടപ്പോ അദ്ദേഹം എന്നോട് പറഞ്ഞതെന്താണ് എന്നറിയാമോ…

അവൾ : എന്താ….

ഞാൻ : ഈശ്വരൻ തൂണിലും തുരുമ്പിലും ഉണ്ട് .. എന്തിനേറെ പറയുന്നു അദ്ദേഹം ഈ പ്രപഞ്ചം മുഴുവൻ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു… ഈ പ്രപഞ്ചം അദ്ദേഹത്തിനുള്ളിലാണ് നിലകൊള്ളുന്നത് തന്നെ … അദ്ദേഹം അറിയാതെ ഒരു പുൽക്കൊടി പോലും മുളക്കുന്നില്ല… പക്ഷെ ഈശ്വരനെ അറിയാൻ ആരും ശ്രമിച്ചില്ല… എല്ലാവര്ക്കും അദ്ദേഹം ദുരെവിടെയോ ഉള്ള വ്യക്തിയാണ്, ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ കോണിലെവിടെയോ ഉള്ള ശക്തി…

അത് കൊണ്ട് ഞാൻ എന്നല്ല വേറെ ആര് പറഞ്ഞാലും.. സംഭവിക്കേണ്ടത് സംഭവിക്കേണ്ട സമയത്തു സംഭവിച്ചിരിക്കും…

ലക്ഷ്മി : അതെ .. നീ ഒന്ന് പോയെടി… ഇനി ഈശ്വരൻ അവന്റെ മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷപെടുമോന്ന് തന്നെ കണ്ടറിയണം… ബ്രെഹ്മദത്തൻ നമ്പൂതിരി പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ… ഇവിടുത്തെ പ്രമാണിമാരെ ശിക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ് ഈശ്വരൻ ഇവനെ ഉപയോഗിച്ചത്… അത് കഴിഞ്ഞു… അത് വിട്…

എന്നിട്ട് എന്നോടായി… എത്ര ദിവസമായി നിന്നെ ഒന്നടുത്ത കിട്ടിട്ട്… എന്നിട്ട് അവൾ എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു ഒരു ദിർക്ക ചുംബനം തന്നു…

എന്റെ മനസുമൊന്നു തണുത്തു…

ഞാൻ അവളുടെ മടിയിലോട്ട് തല വെച്ച് കിടന്നു… കാൽ പൊക്കി ആതിരയുടെ മടിലൊട്ടും വെച്ച്… എന്നിട്ട് കണ്ണടച്ചു കിടന്നു…

തല്ക്കാലം രക്ഷപെട്ടു…ഈ പ്രേശ്നത്തിനു ഒരു പരിഹാരം കാണണം…

ലക്ഷ്മി എന്റെ മുടിയിഴയിലൂടെ അവളുടെ വിരലുകൾ ഓടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു… ആതിര എന്റെ കാലുകൾ മസ്സാജ് ചെയ്തു തന്നു ….

അവർ പല കാര്യങ്ങളും സംസാരിക്കാൻ ആരംഭിച്ചിരുന്നു.. കുടുതലും എന്നെ പറ്റിയും ഈ ദിവസങ്ങളിൽ നടന്ന സംഭവങ്ങളും ആണ്… ഞാൻ വലിയ ശ്രെധ കൊടുക്കാൻ പോയില്ല…

എന്റെ ശ്രദ്ധ ഇടക്കിടക്കു എന്റെ നെറ്റിയിൽ പതിക്കുന്ന ലക്ഷ്മിയുടെ പതുപതുത്ത മുലകളിലാണ്… അവൾ മനപ്പൂർവ്വം ചെയുന്നതാണോ എന്ന് എനിക്ക് സംശയമുണ്ട്… അവളുടെ മുലകൾ എന്റെ മുഖത്തു അമരുമ്പോൾ, എന്റെ കുണ്ണയിലേക്ക് ഒരു വൈദ്യുതി പ്രവാഹം പോകുന്നത് ഞാൻ അറിയുന്നുണ്ട്.. 1 2 ആഴ്ച്ചയായില്ലേ … അതിന്റേതാണ്…

ഞാൻ മനപ്പൂർവം എന്റെ കാൽ കൊണ്ട് ആതിരയുടെ മുലകളിൽ ഞെക്കാൻ തുടങ്ങി… ആദ്യം അവൾ ചെറിയൊരു അടി തന്നെങ്കിലും പിന്നെ അവൾ തന്നെ അവളുടെ മുല എന്റെ കാലിലിട്ടു ഉരക്കാൻ തുടങ്ങി…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *