ഇപ്പോൾ സമയം രണ്ട് മണി… നട്ടുച്ച..
കുറേ നേരമായി അന്തരീക്ഷം മൂടിക്കെട്ടി നിൽക്കുകയാണ്.. ഇപ്പോൾ മഴ പെയ്തേക്കുമെന്ന് തോന്നാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് നേരം കുറച്ചായി..
സ്നേഹ ബെഡിലേക്ക് കിടന്നതും മഴ ആർത്തലച്ച് പെയ്യാൻ തുടങ്ങി.. നല്ല കലിപ്പൻ മഴ…
മഴയെ പ്രണയിച്ചിരുന്ന സ്നേഹ ചാടിയെഴുന്നേറ്റു..
മറ്റാരേയും പ്രണയിക്കാൻ ഇത് വരെ അവസരം കിട്ടാത്തത് കൊണ്ടും, എത്ര മഴ പെയ്താലും തന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വെളളം കയറില്ല എന്ന ധൈര്യമുള്ളത് കൊണ്ടും അവൾ മഴയെ നന്നായിട്ട് പ്രണയിച്ചു.
ഒരു ജനൽ പാളി തുറന്നിട്ട് പുറത്തേക്ക് നോക്കി, കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയെ കണ്ട് നിന്നു.
ചീറ്റൽ തുള്ളികൾ മുഖത്തേക്കടിച്ചപ്പോൾ അവൾ മുഖം ജനൽ കമ്പിയിലേക്കമർത്തി.
ജനൽ തുറന്നാൽ, മുറ്റവും, അതിരിൽ മതിലും കാണാം..
മതിലിനപ്പുറം വിശാലമായ തെങ്ങിൻ തോപ്പാണ്..
അവിടെ മഴ പെയ്യുന്നത് മനോഹരമായൊരു കാഴ്ചയാണ്..
അതും നോക്കി അവളങ്ങിനെ നിന്നു.
കോരിച്ചൊരിയുന്നമഴ.. നല്ല തണുപ്പുള്ള അന്തരീക്ഷം… ജോൺസൻ മാഷിന്റെ സംഗീതം…
സോറി…ഞാൻ മാറ്ററിൽ നിന്ന് വിട്ട് പോയി…
കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴ…. നല്ലതണുപ്പുള്ള അന്തരീക്ഷം.. ഒരൊറ്റ മനുഷ്യജീവിയേയും കാണാനില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, ആരും വരാനും സാധ്യതയില്ല… അലസമദാലസയും, മാദകത്തിടമ്പുമായൊരു നാൽപ്പത്തിെയെട്ട്കാരി ഒറ്റക്ക്, ഒരു ജനൽ പാളി തുറന്നിട്ട് മഴയിലേക്ക് നോക്കിയിരുക്കുന്നു.
ഈ ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ, മാനവ കുലത്തിൽ പിറന്ന ഏതൊരാളുടേയും മനസിൽ എന്തായിരിക്കും തോന്നുക… ?
ചില അലവലാതികൾ പറയും, പുതച്ച് മൂടിക്കിടക്കാനാണ് തോന്നുക എന്ന്..
എന്നാൽ അതല്ല സൂർത്തുക്കളേ… !
ഈ സാഹചര്യത്തിൽ അതല്ല തോന്നേണ്ടത്… ഇവിടേയും അതല്ല തോന്നിയത്..
കാമം…
കാൽ പാദം മുതൽ, തലമുടി വരെ കത്തിക്കേറിയ കാമം…
ശരീരത്തെ ഒന്നടങ്കം വിറപ്പിക്കുന്ന കാമം…
സിരകളെ ചുട്ട് പഴുപ്പിക്കുന്ന കാമം..
സ്നേഹക്കും അതുണ്ടായി.. ദേഹമാകെ ഒരു വിറയലുണ്ടായി.. മുലക്കണ്ണുകൾ ബലം വെച്ചു…
കാമത്തിന്റെ പ്രഭവകേന്ദ്രമായ സ്നേഹ മോളുടെ, സുന്ദരിപ്പൂറ്റിലും അതിന്റെ അലയൊലികളുണ്ടായി.
കുഞ്ഞരിക്കന്ത് ഒന്ന് വിറകൊണ്ടു.നനഞ്ഞ പൂർ ചുളകൾക്കിടയിലൂടെ അവൾ പുറത്തേക്ക് എത്തിനോക്കി..പക്ഷേ, ഒന്നും കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. കാരണം, പൂറിനെ ഒട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് പാന്റീസ് വലിഞ്ഞ് മുറുകിക്കിടന്നിരുന്നു.
ദേഹത്തെ രോമങ്ങൾ ഒന്നടങ്കം എഴുന്നു നിന്നു..
ഇതൊരു ആലങ്കാരിക പ്രയോഗമാണേ..
സ്നേഹമോളുടെ ദേഹത്തൊന്നും ഒറ്റ രോമമില്ല..
രോമം വളരുന്ന സ്ഥലമാണെങ്കിലോ… മുട്ടത്തോട് പോലെ മിനുസവുമാണ്..
കഴപ്പ് അതിന്റെ പൂർണതയിലെത്തിയതും, അവൾ നൈറ്റി താഴേ നിന്നും മുകളിലേക്കുയർത്തി.നനഞ്ഞ് വീർത്ത ഇളം നീല പാന്റീസ് വരെ എത്തിയതും,
ഗേറ്റിങ്കൽ ഒരു ഓട്ടോ വന്ന് നിന്നു.
നശിപ്പിച്ച്… ഇതൊരു മാതിരി കോപ്പിലെ….
അല്ലെങ്കിൽവേണ്ട… വേഗം നൈറ്റി താഴ്ത്തിയിട്ട് സ്നേഹ മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി.
മുൻവശത്തെ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കി.
ഗേറ്റ് തുറന്ന്, കുട ചൂടി, മുറ്റത്തെ വെള്ളം തട്ടിത്തെറിപ്പിച്ച് നടന്ന് വരുന്നത് മറ്റാരുമല്ല..
സ്നേഹയെപ്പോലെ സുന്ദരിയായ,… അല്ലെങ്കിൽ അതിനപ്പുറം സുന്ദരിയായ.. നമ്മുടെ കാർത്തു…
ഇരുപത്തിഎട്ട് വയസുള്ള, ജാതകവശാൽ ഇനിയും മംഗല്യയോഗം നടക്കാത്ത, സുന്ദരൻമാരായ ഏത് ആണുങ്ങളെ കണ്ടാലും അന്ന് അവനെയോർത്ത് വിരലിടുന്ന, തണുപ്പുള്ള രാത്രികളിൽ പൂറിന്റെ വിങ്ങൽ കൊണ്ട് ഉറങ്ങാൻ പോലും കഴിയാത്ത,…. അതിലെല്ലാം ഉപരി സ്കൂൾ ടീച്ചറായ, മ്മടെ കാർത്തു…
ഈ കുരുപ്പ് ഇന്നെന്തേ ഇത്ര നേരത്തേ എന്ന് ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട്, കാമം കൊടുമ്പിരികൊണ്ട് ചുവന്ന് തുടുത്ത മുഖത്ത്, മകളോടുള്ള സ്നേഹവാൽസല്യം തേച്ചൊട്ടിച്ച്, ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വാരിത്തേച്ച്, ആ നല്ല അമ്മ, മകളെ സ്വീകരിച്ചു.
“ എന്തുപറ്റിയെടീ നേരത്തെ… ഇന്ന് സ്കൂൾ ഉച്ചക്ക് വിട്ടോ…?”
സ്റ്റപ്പിലേക്ക് കയറി നിന്ന കാർത്തുവിന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ബാഗ് വാങ്ങിക്കൊണ്ട് സ്നേഹ ചോദിച്ചു.
“ ഇല്ലമ്മേ… സ്കൂളൊന്നും വിട്ടില്ല… നമ്മുടെ ഷീബ ടീച്ചറിന് വയ്യാതായി.. അവളേയും കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി, അവളെ വീട്ടിലാക്കിയുള്ളവരവാണ്…”
“ എന്ത് പറ്റിയെടീ ആ കൊച്ചിന്..,? “
“ കാര്യമായിട്ടൊന്നുമില്ലമ്മേ… അവൾ പ്രെഗ്നന്റാ… അതിന്റെയൊരു ക്ഷീണം.. ഒരു ഗ്ലൂക്കോസ് കയറ്റിയപ്പോ ക്ഷീണം മാറി… “
കുട മടക്കി പുറത്തുള്ള ബക്കറ്റിലേക്ക് വെച്ച് കാർത്തു സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് കയറി..
ആ പറച്ചിലിൽ കടുത്ത നിരാശ മുഴച്ച് നിൽക്കുന്നത് സ്നേഹക്ക് മനസിലായി.
രണ്ടാളുംസമപ്രായക്കാരാണ്…
കഴിഞ്ഞ വർഷമാണ് ഷീബയുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞത്.. ഒരു കൊല്ലമായപ്പോഴേക്കും അവൾ ഗർഭിണിയായി..
കാർത്തുവിന് നിരാശ ഉണ്ടായില്ലെങ്കിലേ ഉള്ളൂ…
സ്നേഹയുടെ മുഖത്തേക്ക് തുറിച്ചൊരു നോട്ടം നോക്കി അവൾ അകത്തേക്ക് കയറി..
താനിപ്പോൾ ഗർഭിണിയാവാത്തതിന്റെ പൂർണ ഉത്തരവാദി അമ്മ മാത്രമാണെന്നൊരു പക ആ നോട്ടത്തിൽ അവൾ കണ്ടു….
അല്ലേ… അതിനെനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യാൻ കഴിയും…
അത് പിന്നെ… ജോൽസ്യൻ.. ജാതകവശാൽ…
കാർത്തു, മുറിയിലേക്ക് കയറി ബാഗ് കട്ടിലിലേക്ക് ഒറ്റയേറ്…
പിന്നെ കമിഴ്ന്ന് ഒറ്റ വീഴ്ച… പൊങ്ങിത്താഴുന്ന ബെഡിലേക്ക്…
തനിക്കുണ്ടായിരുന്ന ഒരേ ഒരു കൂട്ടായിരുന്നു ഷീബ. മറ്റുള്ള എല്ലാവരുടേയും വിവാഹം എന്നേ കഴിഞ്ഞതാണ്.. ഷീബയും താനും മാത്രമേ ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ… കഴിഞ്ഞ വർഷം അവളും കല്യാണം കഴിഞ്ഞു. ഈ വർഷം ഗർഭിണിയുമായി..
താനിങ്ങിനെ മൂത്ത് നരച്ച് തീരത്തേയുള്ളൂ…
ഗർഭിണിയായില്ലെങ്കിലും വേണ്ടില്ല.. കല്യാണമൊന്ന് കഴിഞ്ഞ് കിട്ടിയാൽ മതി..
പിളർപ്പിനുള്ളിലെ കുത്തിക്കഴപ്പ് സഹിക്കാനാവാതായിരിക്കുന്നു.
അല്ലാ… അതിനിപ്പോ കല്യാണം കഴിക്കണം എന്നൊക്കെയുണ്ടോ… ?
വേണ്ടാ… അതിന് കല്യാണം കഴിക്കണമെന്നില്ല.. അല്ലാതെയും തന്റെ നെയ്യുരുകുന്ന പിളർപ്പിലേക്ക് കുണ്ണ കയറ്റാം..
കാർത്തുവിന്റെ ദേഹമാകെ പുതിയൊരൂർജ്ജം വന്ന് പൊതിഞ്ഞു.
അതെ, ഇനി കാത്തിരിക്കുന്നതിൽ അർത്ഥമില്ല..
ഇനി അതും ഞാൻ ചെയ്യും…
പക്ഷേ ആര്.. എന്ന്.. എവിടെ വെച്ച്…?
കാർത്തുവിന്റെ മുറി വാതിൽക്കൽ വന്ന് എത്തിനോക്കി. കമിഴ്ന്ന് കിടക്കുകയാണവൾ. കരയുകയാണോ.?
സ്നേഹ മെല്ലെ വന്ന് അവൾക്കരികിൽ ഇരുന്നു. അത് കാർത്തു അറിഞ്ഞെങ്കിലും അവൾ അറിയാത്ത പോലെ കിടന്നു.
“ ടീ കാർത്തൂ.. എന്റെ പൊന്നിന് എന്ത് പറ്റിയെടീ… ? “
അവളുടെ പുറം തലോടിക്കൊണ്ട് സ്നേഹ, സ്നേഹത്തോടെ ചോദിച്ചു.
ഈ ചോദ്യം വരുമെന്നും, ഇനി അതിൽ പിടിച്ച് കയറണമെന്നും തീരുമാനിച്ചിരുന്ന കാർത്തു, ഇത് വരെ നിറയാത്ത തൻറെ കണ്ണുകളിൽ പണിപ്പെട്ട് വെള്ളം വരുത്തിക്കൊണ്ട് എണീറ്റിരുന്നു.