“കണ്ടോ..അവളാണ് ലവള്‍… നീ വാ. നമുക്ക് ലൊക്കേഷനില്‍ പോകാം” എന്റെ നോട്ടം കണ്ടു രമേശന്‍ പറഞ്ഞു.
“അവിടെ അവര് നമ്മളെ കയറ്റുമോ?”
“നീ വാടാ..ഞാനില്ലേ കൂടെ”
അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ ലോക്കെഷനിലേക്ക് വിട്ടു. അവിടേക്ക് ആളുകളെ കയറ്റി വിടില്ല എന്ന് സെക്യൂരിറ്റി ഞങ്ങളെ അറിയിച്ചു. അവന്‍ ഒരു കാര്‍ഡ് എടുത്ത് അയാളെ കാണിച്ചു.
“പത്രത്തില്‍ നിന്നാണ്..മനീഷയുടെ ഒരു ഇന്റര്‍വ്യൂ..അതിനു സമയം തന്നിട്ടുണ്ട്” അവന്‍ പറഞ്ഞു. അയാള്‍ തലയാട്ടിയ ശേഷം ഞങ്ങളെ കയറ്റി വിട്ടു. ഞങ്ങള്‍ ചെല്ലുമ്പോള്‍ അര്‍ദ്ധനഗ്നയായി കൃത്രിമ മഴയില്‍ നായകന്റെ കൂടെ ഒരു ഗാനരംഗം അഭിനയിക്കുകയാണ് മനീഷ. അവളുടെ മുഴുത്ത മുലകള്‍ വെള്ള ഷര്‍ട്ടിന്റെ ഉള്ളില്‍ നഗ്നമായിരുന്നു. ആ വടിവൊത്ത ദേഹത്തിന്റെ അഴക്‌ അടുത്തുനിന്നു കണ്ടപ്പോള്‍ എന്റെ മനസ് എന്റെ കൈവിട്ടുപോകുന്നത് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു. സിനിമയില്‍ കാണുന്നതിനെക്കാള്‍ രണ്ടിരട്ടി സുന്ദരിയാണ്‌ അവള്‍ നേരില്‍ കാണാന്‍ എന്ന് ഞാന്‍ മനസിലാക്കി. അവളുടെ കൊഴുത്ത കൈകളും തടിച്ച വെണ്ണത്തുടകളും കണ്ടപ്പോള്‍ എന്റെ ലിംഗം മൂത്തു.
“സര്‍..പാട്ടുസീന്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒന്ന് കാണണം മാഡത്തെ..പത്രത്തില്‍ നിന്നാണ്” രമേശന്‍ അതിനിടെ സംവിധായകനെ കണ്ടു വിവരം പറഞ്ഞു. അയാള്‍ വെയിറ്റ് ചെയ്യാന്‍ പറഞ്ഞു.
ഗാനം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മനീഷ ചെന്നു വേഷം മാറി.
“ഒകെ..നിങ്ങള്‍ക്ക് പോയി കാണാം” സംവിധായകന്‍ പറഞ്ഞു.
“വാടാ” അവന്‍ എന്നെ വിളിച്ചു. എന്റെ സകല ധൈര്യവും ചോര്‍ന്നു പോകുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. ഇതുവരെ സ്വപ്നത്തിലും സിനിമയിലും മാത്രം കണ്ട എന്റെ രതിദേവതയെ നേരില്‍ കണ്ടു സംസാരിക്കാന്‍ പോകുകയാണ്…എന്റെ ചങ്കിടിപ്പ് ക്രമാതീതമായി കൂടി. അവള്‍ ഇരുന്ന ഇടത്ത് വേറെയും കുറെ സ്ത്രീകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍ ഒരു വെണ്ണക്കല്‍ശില്‍പ്പം പോലെ ഇരിക്കുന്ന മനീഷയെ നോക്കി വെപ്രാളത്തോടെ ഞാന്‍ അവന്റെ പിന്നാലെ ചെന്നു.
“ഹായ് മാഡം..ഒരു അഞ്ചുമിനിറ്റ് സംസാരിക്കാന്‍ സമയമുണ്ടോ..ഞങ്ങള്‍ മാഡത്തെ കാണാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം വന്നതാണ്‌”
രമേശന്‍ അവളുടെ അടുത്തെത്തി ചോദിച്ചു. ഞാന്‍ അന്ധാളിപ്പോടെ എന്റെ കരളിന്റെ കരളിനെ ആര്‍ത്തി പൂണ്ട കണ്ണുകളോടെ നോക്കുകയായിരുന്നു. ഇത്ര നിറമുള്ള ഒരു പെണ്ണിനെ ഞാന്‍ എന്റെ ജീവിതത്തില്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. തനി വെണ്ണയുടെ നിറം. പൂവുപോലെയുള്ള വദനസൌകുമാര്യം. ചെമ്പന്‍ നിറമുള്ള ചുരുണ്ട് നീണ്ട മുടി അവളുടെ അഴക്‌ വര്‍ദ്ധിപ്പിച്ചിരുന്നു. തൊട്ടാല്‍ പൊട്ടുമെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ഇളം റോസ് നിറമുള്ള കൊതിപ്പിക്കുന്ന ചുണ്ടുകള്‍. നിഷ്കളങ്ക മുഖഭാവം. അവള്‍ ചോദ്യഭാവത്തില്‍ രമേശനെ നോക്കി; എന്നെ അവള്‍ ഗൌനിച്ചത് പോലുമില്ല എന്നത് എന്റെ മനസ്സില്‍ ചെറിയ ഒരു ആഘാതമുണ്ടാക്കി. അവളെ നേരില്‍ കണ്ടതോടെ എന്റെ മനസ്സില്‍ നിന്നും അനുരാഗം ഒരു നദിപോലെ പുറത്തേക്ക് പ്രവഹിക്കുകയയിരുന്നു.
“മാഡം..ഇത് ആല്‍ബി..എന്റെ ഫ്രണ്ട്..ഇവന് മാഡത്തിന്റെ ഒരു കടുത്ത ആരാധകനാണ്..ആരാധകന്‍ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ഇവന് വേറെ ഒരു ചിന്തയും ഇതല്ലാതെ ഇല്ല…മാഡത്തെ ഒന്ന് കാണാന്‍ വേണ്ടി വളരെ ദൂരെ നിന്നും വന്നതാണ്‌ ഇവന്”
രമേശന്‍ നേരെ ഞങ്ങളുടെ ആഗമനോദ്ദേശം അവളെ അറിയിച്ചു. അവള്‍ കൌതുകത്തോടെ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി. പിന്നെ അടുത്തിരുന്ന സ്ത്രീയുടെ ചെവിയില്‍ എന്തോ മന്ത്രിച്ചു. രണ്ടുപേരും കൂടി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചപ്പോള്‍ എനിക്ക് ഭൂമി പിളര്‍ന്നു താഴേക്ക് പോയാല്‍ കൊള്ളാം എന്ന് തോന്നിപ്പോയി.
“സര്‍..ഇതുപോലെ ഒരുപാടുപേര്‍ എന്നെ എന്നും വന്നു കാണാറുണ്ട്..വേറെ വല്ലതും പറയാനുണ്ടോ?” ചിരിക്ക് ശേഷം അവള്‍ അവനെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
അവന്റെയും ആത്മവിശ്വാസവും ധൈര്യവും എല്ലാം ഇല്ലാതായത് ഞാന്‍ കണ്ടു. അവന്‍ എന്നെ ദയനീയമായി ഒന്ന് നോക്കി. പിന്നെ അവളെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഒന്നുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ ശേഷം എന്നെയും കൂട്ടി തിരികെ നടന്നു. പിന്നില്‍ വീണ്ടും അവരുടെ ചിരി ഞങ്ങള്‍ കേട്ടു.
മനീഷ എന്ന തങ്കവിഗ്രഹം എന്റെ മനസില്‍ തകര്‍ന്നുടയുന്നത് ഞാന്‍ ദുഖത്തോടെ അറിഞ്ഞു. അവളോട്‌ എനിക്കുണ്ടായിരുന്നത് സ്നേഹമായിരുന്നു; നിഷ്കളങ്കമായ സ്നേഹം. അതില്‍ കാമം കലര്‍ന്നിരുന്നു എന്നുള്ളത് സത്യമായിരുന്നു എങ്കിലും അത് എന്റെ ബലഹീനത മൂലം ഉണ്ടായതായിരുന്നു. ഞാന്‍ അവളില്‍ നിന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചത് സ്നേഹത്തോടെ രണ്ടു വാക്കുകള്‍ മാത്രമായിരുന്നു; പക്ഷെ സിനിമാക്കാര്‍ എന്നും അലവലാതികള്‍ ആണ് എന്ന് എപ്പോഴും പറയുന്ന രമേശന്റെ വാക്കുകളെ ശരി വച്ചുകൊണ്ട് ഇത്ര ദൂരെ നിന്നും മോഹത്തോടെ അവളെ കാണാനായി ചെന്ന ഞങ്ങളെ അവള്‍ അധിക്ഷേപിച്ചു. ആ ചിരി..
അതെന്റെ നെഞ്ചിലാണ് തറഞ്ഞു കയറിയത്. അവളെന്നെ പ്രേമിക്കണം എന്നോ, എന്നെ കല്യാണം കഴിക്കണമെന്നോ ഒന്നും ചിന്തിക്കാനുള്ള യോഗ്യത എനിക്കില്ല എന്ന് അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് അവളെ കാണാന്‍ ചെന്നത്. ഒരു പുഞ്ചിരി..ഒരു നല്ലവാക്ക്..ഇത്രമതിയയിരുന്നു എന്റെ സ്വപ്ന സാഫല്യത്തിന്…പക്ഷെ അതുണ്ടായില്ല.
ഞാനും രമേശനും ഹോട്ടലില്‍ എത്തുന്നത് വരെ ഒരക്ഷരം പരസ്പരം സംസാരിച്ചില്ല. മനസിന്റെ വിഷമം ലഘൂകരിക്കാന്‍, അവന്‍ ഒരു ഫുള്‍ ബോട്ടില്‍ വിസ്കി വാങ്ങി ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുപേര്‍ക്കും കൂടി ഒഴിച്ചു. ഒരു മൂന്നു പെഗ് ചെന്നപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് സംസാരിക്കാനുള്ള ശേഷി തിരികെ കിട്ടി.
“കണ്ടോടാ അളിയാ നായിന്റെ മോളുടെ ജാഡ..അവളെ എന്നും ഇതുപോലെ ഓരോരുത്തര് കാണാന്‍ ചെല്ലുന്നുണ്ടെന്ന്..അതുകൊണ്ട്? അതുകൊണ്ട് അവള്‍ക്ക് നമ്മളോട് അല്പം മര്യാദയ്ക്ക് സംസാരിച്ചു കൂടാ എന്നുണ്ടോ? ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേടാ..ഈ സിനിമാ രംഗത്തുള്ള സകല അവന്മാരും അവളുമാരും വേശ്യകളെക്കാള്‍ തറകള്‍ ആണ്..അങ്ങ് മോളീന്ന് പൊട്ടി വീണതാണെന്നാണ് ഊച്ചാളി റോള്‍ ചെയ്യുന്നവന്മാരുടെ വരെ ധാരണ..പിന്നെ ഇവളെപ്പോലെ സൌന്ദര്യമുള്ള ഒരു ഊമ്പീമോള്‍ ജാഡ കാണിക്കുന്നതില്‍ അത്ഭുതമുണ്ടോ..വിട്ടുകള..പോകാന്‍ പറ അവള്‍..” അവന്‍ പറഞ്ഞു.
ഞാന്‍ മറുപടി നല്‍കിയില്ല; കാരണം എന്റെ മനസ് എത്രയധികം വ്രണപ്പെട്ടു എന്ന് അവനോ വേറെ ആര്‍ക്കെങ്കിലുമോ ഊഹിക്കാന്‍ പോലും സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല; അത്രയ്ക്ക് ഞാന്‍ തകര്‍ന്നു പോയിരുന്നു. മനീഷയുടെ ഫോട്ടോ ഞാന്‍ ആദ്യം കണ്ട സമയം മുതല്‍ അവളെ ഞാനെന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ശ്രീകോവിലില്‍ ഒരു ദേവിയായി പ്രതിഷ്ഠിച്ചു വച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഓരോ ദിവസവും ആ പ്രതിഷ്ഠയ്ക്ക് പൂജ ചെയ്ത് ഞാന്‍ സ്വപ്നങ്ങളുടെ കൊട്ടാരം പടുത്തുയര്‍ത്തി അതില്‍ അഭിരമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. എന്റെ മനസ്സില്‍ മനീഷ ഒരു ദേവത ആയിരുന്നു; അവളില്‍ ഒരു ഊനവും സങ്കല്‍പ്പിക്കാന്‍ പോലും എനിക്ക് ശക്തി ഇല്ലായിരുന്നു. ഐശ്വര്യാറായി പോലും അവളെക്കാള്‍ സൌന്ദര്യമില്ലാത്തവള്‍ എന്നാണ് ഞാന്‍ കരുതിയിരുന്നത്. പെണ്ണ് എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ അത് മനീഷ മാത്രം; വേറെ ഒരു പെണ്ണും അവളുടെ മുന്‍പില്‍ ഒന്നുമല്ല എന്ന് ഞാന്‍ ഉറച്ച് വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. അവളുടെ കാല്‍പ്പാദം പതിഞ്ഞ മണ്ണെങ്കിലും എനിക്ക് കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്‍ എന്ന് ഞാന്‍ ആശിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവള്‍ക്ക് വേണ്ടി ഞാന്‍ പ്രാര്‍ഥിക്കാത്ത ഒരു ദിവസം പോലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല. എന്നെങ്കിലും അവളെ കണ്ടാല്‍..തനിക്ക് അവളോടുള്ള സ്നേഹം അറിയിച്ചാല്‍..ആ ചെന്താമാരപ്പൂവ് പോലെയുള്ള വദനം എനിക്ക് വേണ്ടി ഒരു പ്രാവശ്യമെങ്കിലും വിടരും എന്ന് ഞാന്‍ മോഹിച്ചിരുന്നു; ഒരു പുഞ്ചിരി..അത് മതിയായിരുന്നു എനിക്ക് ധന്യനാകാന്‍..അതവള്‍ നല്‍കിയില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല, എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ കൊട്ടാരത്തെ ഒരൊറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് അവള്‍ തച്ചുടച്ചുകളഞ്ഞു.
