വിരുന്നുകാരി, ബുദ്ധിമോശം
“നീ പോയി കുറച്ചു മീൻ വാങ്ങിച്ചു വാ. ഇന്ന് നമുക്ക് അതിഥിയുണ്ട്.”
“ടീച്ചർക്ക് എന്ത് മീനാ ഇഷ്ടം?”
“എന്റെയിഷ്ടം നോക്കണ്ട. കുട്ടന് ഇഷ്ടപ്പെട്ടത് വാങ്ങിക്കോ.” ടീച്ചറാണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്.
“വേറെ വല്ലതും വേണോ?”
“വേണ്ട. മീൻ മുറിച്ചു വാങ്ങിക്കോ.”
“ഓക്കേ.”
മീൻ വാങ്ങി തിരിച്ചെത്തിയ എന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ടീച്ചറാണ് മീനും മറ്റു പച്ചക്കറികളും വാങ്ങി അടുക്കളയിലേക്കു കൊണ്ട് പോയത്. ടീച്ചർക്ക് ഈ വീട്ടിൽ നല്ല സ്വാതന്ത്രം ആണെന്ന് ഇതിൽ നിന്നൊക്കെ എനിക്ക് മനസിലായി. പൊതുവെ ആരെയും അങ്ങനെ അടുപ്പിക്കാത്ത ലിസിമ്മക്ക് ഇതെന്തു പറ്റി? ഒറ്റക്കുള്ള ജീവിതം കാരണം പെട്ടെന്ന് ഒരു നല്ല കൂട്ട് കിട്ടിയപ്പോൾ ലിസിമ്മക്ക് അവരെ ബോധിച്ചു കാണും. ലിസിമ്മയെ അവിടെ കണ്ടില്ല.
“ലിസിമ്മയെവിടെ?”
“കുളിക്കുകയാ”
“ടീച്ചർ കുളിച്ചോ?” ഞാൻ ധൈര്യത്തോടുകൂടി ചോദിച്ചു. അതിനു അവർ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. ഒരു ചിരി മാത്രം. ഏതൊരു മറുപടിയെക്കാളും സുന്ദരമായ ഒരുപാട് അർത്ഥങ്ങളുള്ള ഒരു സുന്ദരമായ ചിരി.
മീനും പച്ചക്കറിയുമായി ടീച്ചർ അടുക്കളയിലേക്കു നടന്നു. ലിസിമ്മ കുളിക്കുകയാണല്ലോ. ധൈര്യം സംഭരിച്ചു ഞാനും പിന്നാലെ നടന്നു. കവറുകൾ ടേബിളിൽ വച്ച് കിച്ചൻ റാക്കിൽ കയറിയിരുന്നു ടീച്ചർ. ഈ വീട്ടിലെ ഒരു അംഗത്തെ പോലെ. കവറിൽ എന്തൊക്കെ എന്ന് നോക്കിയാ ശേഷം ടീച്ചർ ഒരു വാഴപ്പഴം അടർത്തിയെടുത്തു. ആ നേന്ത്രപ്പഴം മെല്ലെ പൊ തിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“സതീശിന്‌ കുളിക്കണ്ടേ?”
“ഓഹോ, ഇപ്പൊ പേര് മാറ്റിയോ?”
“കുട്ടനല്ലേ പേര് മാറ്റാൻ പറഞ്ഞത്??”
വാഴപ്പഴം പാതി പൊതിച് കയ്യിൽ പിടിച്ചാണ് ടീച്ചർ ഇരിക്കുന്നത്.
“ഓക്കേ ഓക്കേ”
“ടീച്ചർക്ക് വേണ്ടത് എന്തും വിളിച്ചോ.”
“ശരിക്കും? ഇഷ്ടമുള്ള പേര് വിളിക്കട്ടെ?” അതിനു ഞാനും ഒരു ചിരി മാത്രം പാസാക്കി. മറുപടി കൊടുത്തില്ല.
“സമ്മതം കിട്ടിയല്ലോ. സമയമാകുമ്പോൾ വിളിക്കാം.”
ഇതുംപറഞ്ഞു പഴം ഒരു കഷ്ണം മെല്ലെ കടിച്ചെടുത്തു ടീച്ചർ ചോദിച്ചു.
“വെഴം ചൂഴാക്കണോ?”
പഴക്കഷണം വായിൽ വച്ച് ഉരുട്ടിയുള്ള അവ്യക്തമായ ആ ചോദ്യത്തിന് ഞാനും അതുപോലെ അനുകരിച്ചു മറുപടി കൊടുത്തു.
“എന്തിനു?”
എന്നിട്ടു രണ്ടു പേരും ഒരുമിച്ചു കുലുങ്ങിചിരിച്ചു.
“കുളിക്കാൻ.”
“ഞാൻ കൊച്ചു കുട്ടിയൊന്നുമല്ല കേട്ടോ.”
“അത് പിന്നെ എനിക്കറിയില്ലേ.” ഒരു ചിരിയോടു കൂടി കുലുങ്ങിയുള്ള ആ ഉത്തരം എന്നിൽ കുളിർ കോരിയിട്ടു.
“എന്നെ ഇങ്ങനെ കളിയാക്കിക്കോ.”
“എനിക്ക് കളിയാക്കാനും ആരെങ്കിലും വേണ്ടേ.?”
“മുരളി ചേട്ടനുണ്ടല്ലോ.”
“ചേട്ടനോടു ഈജാതി തമാശകളൊന്നും നടക്കില്ല.”
“അപ്പൊ തമാശ കാണിക്കാൻ ഈ പാവം, അല്ലെ?”
“എന്താ.? പറ്റില്ലേ? കുട്ടനും ഗൗരവക്കാരനാണോ? ”
“ടീച്ചർക്കെന്തു തോന്നുന്നു?”
“കുറച്ചു ഗൗരവമൊക്കെയുണ്ട്.”
“കുറച്ചൊക്കെ ഗൗരവമില്ലാതെ എങ്ങനെ പിടിച്ചു നിൽക്കും ടീച്ചറേ? പ്രത്യേകിച്ച് ടീച്ചറെ പോലെയുള്ളവരുടെ മുമ്പിൽ.”
“ഉം, നിന്റെ ഗൗരവവും കൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ടു വാ.”
“വന്നാൽ?”
ഒന്ന് ചിരിച്ചതല്ലാതെ ഇതിനു ടീച്ചർ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. പകരം, കൈ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി. നല്ല ഇടി കിട്ടും എന്ന തരത്തിലുള്ള ഒരു ആംഗ്യം എനിക്ക് നേരെ കാണിച്ചു ഒരു ശുദ്ധമായ ഒരു പഞ്ചാര ചിരിയും പാസാക്കി. ഇത്രയൊക്കെ അടുത്തിടപഴകുന്ന ടീച്ചറെ ഇതുവരെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ വിട്ടതിൽ എനിക്ക് അതിയായ നിരാശ തോന്നി. ജീവിതത്തിലെ രണ്ടുവർഷം പാഴായിപ്പോയി എന്നുതോന്നിയ ദിനങ്ങളാണ് കടന്നുപോകുന്നത്.
“പിന്നെ, ഇങ്ങനെ ചോദിക്കാതെ എടുത്തു കഴിക്കാൻ ടീച്ചറും കുഞ്ഞൊന്നുമല്ല കേട്ടോ.”
“അയ്യോ, സോറി കേട്ടോ. ചോദിക്കാൻ മറന്നു പോയി. ഇതിനുള്ള ക്യാഷ് ഞാൻ അങ്ങ് തന്നോളാ. എത്രയാ ഒരു പഴത്തിന്റെ വില?”
“ഇപ്പൊ വേണ്ട. സമയം വരുമ്പോൾ ഞാൻ ചോദിച്ചു വാങ്ങിച്ചോളാ.”
“ഇങ്ങനത്തെ കടങ്ങളൊന്നും പിന്നേക്കു വെക്കരുത്. വേണമെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ തന്നെ വാങ്ങിക്കോ.”
“പറഞ്ഞില്ലേ. അതിനൊക്കെ ഒരു സമയവും കാലവും ഒക്കെയുണ്ട്. തക്ക സമയത്തു ഞാൻ മേടിക്കും. പലിശയും ചേർത്ത്.”
“പലിശയൊന്നും ഞാൻ തരില്ല.”
“അതൊക്കെ വാങ്ങാൻ എനിക്കറിയാം ടീച്ചറെ.”
“നീ കുറെ വാങ്ങും.”
“വാങ്ങുക തന്നെ ചെയ്യും.”
ലിസിമ്മ കുളി കഴിഞ്ഞു വാതിൽ തുറന്നു.
“എന്നാ മോൻ പോയി നല്ലോണം കുളിച്ചിട്ടു വാ.” അതിനുത്തരം പറയാൻ സാധിക്കും മുമ്പേ ലിസിമ്മ ഹാളിൽ എത്തിയിരുന്നു. “ലിസിമ്മേ ഞാൻ കുളിച്ചിട്ടു വരാം. വിശക്കുന്നു.”
ഇതും പറഞ്ഞു ഞാൻ മുണ്ടും ഡ്രെസ്സും എടുത്തു ബാത്‌റൂമിൽ കയറി. മേലൊക്കെ എന്തോ ഒരു കുളിരു പോലെ. ഈ ടീച്ചർ എന്നെ ശരിക്കും ചാലഞ്ചു ചെയ്യുന്നു. ഇവരുടെ മുന്നിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കുറച്ചു പാട്പെടേണ്ടി വരും. ഇവർ എന്നെ വെറുതെ കൊതിപ്പിക്കുകയാണോ. അതോ എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കൽ ടീച്ചറുടെ ഗന്ധമെങ്കിലും ഒന്ന് ആസ്വദിക്കാൻ അനുവദിക്കുമോ. ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു സാവധാനം ഡ്രസ്സ് അഴിച്ചു. മനസും ശരീരവും നിറയേ കുളിർ. ഡ്രസ്സ് ഹാങ്ങറിൽ വക്കാൻ നോക്കിയപ്പോൾ അതാ അവിടെ ടീച്ചർ മറന്നു വച്ച രണ്ടു സാധനങ്ങൾ.
ഒരു ബ്രായും പാന്റീസും. വൗ!!! രണ്ടിനും തൂവെള്ള നിറം!!
എടുക്കണോ . വേണ്ടയോ. എടുക്കുന്നത് തെറ്റാണോ? എന്ത് തെറ്റ്? ടീച്ചർ അറിഞ്ഞാൽ മോശമല്ലേ? ടീച്ചർ അറിയുന്നതെങ്ങനെ? ഇനി അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെ വച്ചതാണോ ടീച്ചർ? അങ്ങിനെയാവാൻ വഴിയില്ല. എടുക്കാൻ മറന്നു പോയതാവും. ഞാൻ ഇവിടുന്നു കുളിക്കുമെന്ന് ടീച്ചർ കരുതിക്കാണില്ല. രണ്ടും ഒന്ന് എടുത്തു നോക്കാൻ എന്റെ മനം കൊതിച്ചു.
ആദ്യം ബ്രാ എടുത്തു. തൂവൽ പോലെ മൃദുലമായ തുണി. അറിയാതെ ഞാൻ എന്റെ മൂക്കിലേക്കടുപ്പിച്ചു. മാദകത്വം നിറഞ്ഞ വിയർപ്പിന്റെ ഇളം വാസന. അപ്പോൾ ഉപയോഗിച്ചതാണ്. കുളിച്ചു ഡ്രസ്സ് മാറിയ ശേഷം ടീച്ചർ എടുക്കാൻ മറന്നു പോയതാണ്. മനസിനെ ഉന്മാദത്തിലാഴ്ത്തുന്ന ആ ഗന്ധം ഞാൻ ആവോളം ആസ്വദിച്ച്. ശരീരം മുഴുവൻ അത് ആസ്വദിക്കുന്ന പോലെ. എന്റെ പെനിസ് ഞാൻ അറിയാതെ തന്നെ നല്ല ഒന്നാന്തരം ഹാർഡ് ആയി നിന്നു. അപ്പൊ പാന്റീസും ഉപയോഗിച്ചത് തന്നെ ആവും, എന്റെ മനസു മന്ത്രിച്ചു.
ബ്രാ ഒരു കയ്യിൽ പിടിച്ചു മറുകൈ കൊണ്ട് ഞാൻ പാന്റീസ് എടുത്തു. ടീച്ചറുടെ അരക്കെട്ടിന്റെ ചൂട് ഇപ്പോഴും അതിൽ തങ്ങി നിൽക്കുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാൻ ഞാൻ അത് മെല്ലെ എന്റെ മുഖത്തു വച്ചുനോക്കി. ചൂടിന് പകരം നല്ല ഇളം തണുപ്പ്. മെല്ലെ വസാനിച്ചു നോക്കി. ഏതു യോഗിയെയും മത്തു പിടിപ്പിക്കുന്ന വാസന. ഇതൊക്കെ ആസ്വദിക്കാൻ ഭാഗ്യം സിദ്ദിച്ച മുരളിയേട്ടനോട് ശരിക്കും അസൂയ തോന്നി.
എന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ ഒരു പ്രത്യേക സുഖം അരിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ അവ രണ്ടും എന്റെ മേലാകെ മെല്ലെ മെല്ലെ തടവി. ഇതു ശരീരത്തിൽ ഒരു പ്രത്യേക കുളിരു പകർന്നു. ചെയ്യുന്നത് ശരിയോ തെറ്റോ എന്നൊന്നും മനസിലേക്കു വന്നില്ല. ഇടയ്ക്കിടെ അവ രണ്ടും ഞാൻ എന്റെ മുഖത്തിലൂടെ തടവി അതിലെ ഗന്ധം ആവോളം ആസ്വദിച്ചു. ഇത് എന്നെ ഉന്മത്തനാക്കി. എന്റെ മനസ്സുമുഴുവൻ ടീച്ചർ മുഴുകി. ടീച്ചറുടെ പുണ്യ ഭാഗങ്ങളിലൂടെ എന്റെ മുഖവും നാസാരന്ധ്രങ്ങളും പരതിനടക്കുന്ന ഒരനുഭൂതിയാണ് എന്റെ മനസ്സും ശരീരവും മുഴുവൻ.
എന്റെ പെനിസിനെ ഞാൻ മെല്ലെ തലോടാൻ തുടങ്ങി. അവൻ എന്തിനും തയ്യാറായിരിക്കുന്നു. അവനെ മെല്ലെ തടവി ഞാൻ എന്റെ ശരീരത്തെയും മനസ്സിനെയും ആനന്ദിപ്പിക്കാനൊരുങ്ങി. ഒരു കൈ കൊണ്ട് ഞാൻ അവനെ ആനന്ദിപ്പിക്കുമ്പോൾ മറു കൈ കയ്യിലുള്ള ടീച്ചറുടെ സ്വകാര്യതയിലെ കാമം നിറഞ്ഞ ഗന്ധം ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു. ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായാ ഇങ്ങനെയൊരു അനുഭവം. ജീവിതത്തിലെ ഓരോ ആദ്യാനുഭവങ്ങളും ഓരോ ആദ്യാനുഭൂതികളാണ്. അവ നൽകുന്ന സുഖങ്ങൾ ജീവിതത്തിൽ പിന്നീടൊരിക്കലും ലഭിക്കുകയോ മറക്കുകയോ ഇല്ല.
മേലാകെ സുഖം കൂടിക്കൂടിവന്നു. ഞാൻ എവിടെയാണോ എന്താണോ ചെയ്യുന്നത് എന്നൊന്നും മനസ്സിൽ ഇല്ലേയില്ല. എന്റെ ശ്വാസത്തിന്റെ ഗതിയും പെനിസിനെ താലോലിക്കുന്ന രീതിയും ആവേശം കൂടി വന്നു. ചെയ്യുന്നതിനെല്ലാം വേഗം കൂടിക്കൂടിയും സുഖം ഇരട്ടിച്ചിരട്ടിച്ചും വന്നു. ഒരുവേള എല്ലാം മറന്നു സുഖത്തിനു വേണ്ടി ശരീരവും മനസ്സും കൊതിച്ചു. ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണെന്ന് ഒരിക്കലും എന്റെ മനസിലേക്കു വന്നതേയില്ല. അതിയായ സുഖത്തിൽ ലയിച്ചു ഞാൻ അറിയാതെ നിലത്തിരുന്നുപോയി. ഇതിനോടകം എന്റെ ശരീരം രതിസുഖത്തിന്റെ കൊടുമുടി കയറിയിരുന്നു. എൻറെ കൂടെ ഒരു സാങ്കല്പിക സഹയാത്രികയായി ടീച്ചറെയും ഞാൻ കൂട്ടിയിരുന്നു. ടീച്ചറുടെ സംസാരവും ചിരിയും കണ്ണുകളും ചുണ്ടുകളും മേനിയാകെ എന്റെ മനസിലേക്കു വന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു. ടീച്ചർ സംസാരിക്കുമ്പോഴും ചിരിക്കുമ്പോഴുമുള്ള ഓരോരോ ഭാവങ്ങളും ഓരോരോ ഫ്രെയിമുകളായി മനസിലൂടെ മിന്നിമറിഞ്ഞു. അല്പനേരംത്തിന് ശേഷം സാവധാനം ശരീരവും മനസ്സും തണുക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ അവനെ താലോലിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു. ശേഷം ഒന്നുരണ്ടു മിനുട്ടോളം ഞാൻ അനങ്ങാതെയിരുന്നു. അൽപാൽപമായി സാങ്കല്പിക ലോകത്തുനിന്നും ഞാൻ ഈ ലോകത്തേക്ക് തിരിച്ചു വരാൻ തുടങ്ങി. ബ്രായും പാന്റീസും ഞാൻ ഹാങ്ങറിൽ തന്നെ വച്ചു. ശരീരത്തിന്റെ കാമം അൽപാൽപം തണുത്തു തുടങ്ങി. തലക്കുള്ളിൽ സന്തോഷമോ നിരാശയോ കുറ്റബോധമോ എല്ലാംകൂടി ഇഴഞ്ഞിഴഞ്ഞു നടക്കുന്നു.
തണുത്ത വെള്ളം ഷവറിൽ നിന്ന് മേലാകെ വീണപ്പോൾ ശേഷിക്കുന്ന കാമവും ആവേശവുമെല്ലാം അതിന്റെ കൂടെ ഒലിച്ചുപോയി. കുറ്റബോധവും ലജ്ജയും അവയുടെ സ്ഥാനം കയ്യടക്കി. വെള്ളത്തോടൊപ്പം കുറ്റബോധവും ലജ്ജയും നിരാശയും എന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ തുളച്ചകത്തു കയറിയപോലെ തോന്നി.കുളി കഴിഞ്ഞു ഡ്രസ്സ് മാറ്റി. എന്നാൽ നഷ്ടപെട്ട വിവികം ഇപ്പോഴും തിരിച്ചു വന്നിട്ടില്ല. കുളികഴിഞ്ഞു മേൽ തോർത്തുമ്പോൾ ഞാൻ ചില കണക്കുകൂട്ടലുകളൊക്കെ നടത്തി. ടീച്ചറുമായി കൂടുതൽ അടുക്കാനുള്ള കണക്കുകൂട്ടലുകൾ. ഒരു വെളിവില്ലാത്ത വിഡ്ഢിയുടെ കണക്കുകൾ.
ബ്രായും പാന്റിയും ടവ്വലിനകത്തു പൊതിഞ്ഞു ഞാൻ എന്റെ റൂമിൽ കൊണ്ട് പോയി വച്ചു. മുടിയെല്ലാം ചീകി ഒരു മൂളിപ്പാട്ടും പാടി ഞാൻ ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ വന്നിരുന്നു. ലിസിമ്മ ഫോണിലാണ്. ആരാണെന്നറിയില്ല. ടീച്ചർ ലിസിമ്മയുടെ റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങി വന്നു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ടേബിളിൽ എന്റെ ഓപ്പോസിറ്റായിരുന്നു.
“എന്തെങ്കിലും മറന്നു വച്ചോ?” ഞാൻ ആവേശത്തിൽ ചോദിച്ചു.
“ആര്?”
“ടീച്ചർ തന്നെ.”
“എവിടെ?”
“ബാത്‌റൂമിൽ.”
അൽപനേരം അങ്ങിനെ ഇരുന്നു, കാര്യം പെട്ടെന്ന് പിടികിട്ടിയ ടീച്ചർ ഒറ്റയടിക്ക് എഴുന്നേറ്റു ബാത്റൂമിലേക്ക് ഒരു കുതിപ്പ്. അവിടെ കയറി വാതിൽ അടച്ചു. നാണിച്ചു ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ ടീച്ചർ തിരിച്ചുവരുമെന്നാണ് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചത്. ഇതും പറഞ്ഞു ടീച്ചറെ കളിയാക്കാമെന്നും അതുവഴി അവരോടു കൂടുതലെടുക്കാമെന്നും വിഡ്ഢിയായ ഞാൻ കണക്കുകൂട്ടിയിരുന്നു. ഒരു മിനിറ്റോളം അവിടെ തങ്ങിയ ശേഷം ടീച്ചർ തിരിച്ചു വന്നു. ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതിനു വിപരീതമായി, ടീച്ചറുടെ മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു. ഞാൻ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒരു സിംഹിണിയുടെ ഭാവം. എനിക്കു പേടിയായി.
“അത് എവിടെ?”
“എന്ത്?” ഒന്ന് കളിപ്പിക്കാൻ എന്ന് ഞാനും കരുതി. എനിക്ക് അതല്ലാതെ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ കിട്ടിയില്ല. ടീച്ചർ തണുക്കും എന്നു ഞാൻ കരുതി. എന്നെ കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ കളിയാക്കാൻ നോക്കുന്ന ആളല്ലേ.. ഇത് എന്റെ അവസരമാണെന്ന് ഞാൻ കരുതി.
“മറന്നു വച്ചോ അതോ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ വച്ചതാണോ?”
“കുട്ടാ. കളിക്കല്ലേ. എവിടെയാ വച്ചത്?”
“ഞാൻ അമ്മയോട് പറയണോ?”
പാന്റിയും ബ്രായും ഞാൻ കൈക്കലാക്കി എന്ന് മനസിലാക്കിയ ടീച്ചറുടെ മട്ടു മാറി. ഞാൻ വിചാരിച്ച പോലെ അല്ല കാര്യങ്ങൾ പോകുക എന്ന് തോന്നുന്നു. ടീച്ചർ നല്ല ദേഷ്യത്തിലാണ്. വേണ്ടിയില്ലായിരുന്നു. അവിടെ തന്നെ വച്ചാൽ മതിയായിരുന്നു. ഞാൻ അതവിടെ കണ്ടെന്ന് പിന്നീട് പറഞ്ഞാൽ മതിയായിരുന്നു. അതിബുദ്ധി കാണിച്ചതിനെ ഞാൻ പഴിച്ചു. എനിക്ക് പേടിയായി. എന്റെ കൈകൾ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി. ശരീരത്തിൽ നിന്നും ചൂട് പുറത്തേക്കു വരുന്നപോലെ.
“ഞാൻ അവിടെ തന്നെ വക്കാം” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
മുഖം ചുവപ്പിച്ചു എന്നെ ഒന്ന് നോക്കിയതല്ലാതെ ടീച്ചർ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. എന്റെ ആത്മവിശ്വാസം മുഴുവൻ ചോർന്നു പോയി. ചുണ്ടുകൾ വരളുന്ന പോലെ തോന്നി. എന്റെ ശബ്ദവും അല്പം ഇടറിയതു ടീച്ചറും അറിഞ്ഞു. ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. ഞാൻ ചെയ്‌തതോർത്തു എന്നെ തന്നെ പ്രാകി. പോരാത്തതിന് മറന്നു വച്ചതോ മനഃപൂർവം വച്ചതോ എന്ന ചോദ്യവും. ഒരു വിധം ടീച്ചറോട് കമ്പനി ആയി വന്നതായിരുന്നു. എല്ലാം തുലച്ചു. നാശം!
ലിസിമ്മ മുറി തുറന്നു പുറത്തു വന്നു.
“വിശക്കുന്നമ്മേ.” ഞാൻ ഒരുവിധം എല്ലാം മറച്ചുവച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
“എടുത്തു കഴിക്കരുതായിരുന്നോ?”
“വേഗം താ.”
ലിസിമ്മ അടുക്കളയിലേക്കു പോയി.
“സോറി. ഞാൻ അറിയാതെ ചെയ്തതാ. സോറി… ഞാൻ തിരിച്ചു വക്കാം. ”
ഞാൻ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ അമ്മയോടു പറയാം.”
“അറിയാതെ ചെയ്തു പോയതാ. ദേഷ്യപ്പെടരുത്. പ്ലീസ്…. ലിസിമ്മയോട് പറയല്ലേ. ലിസിമ്മയെ കുറിച്ചു നിങ്ങൾക്കൊന്നും അറിയില്ല. എനിക്ക് പിന്നെ ഇവിടെ വരാൻ തന്നെ പറ്റില്ല.”
ഒന്നും മിണ്ടാതെ ടീച്ചർ അടുക്കളയിലേക്കു പോയി. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു നേരെ റൂമിൽ പോയി. മോഷണ മുതൽ എടുത്തു മെല്ലെ വീണ്ടും ടവ്വലിനകത്തു പൊതിഞ്ഞു വച്ചു നേരെ താഴെ ബാത്‌റൂമിൽ തന്നെ കൊണ്ടുപോയി വച്ചു. ഭാഗ്യം!! ലിസിമ്മയും ടീച്ചറും അടുക്കളയിൽ തന്നെയാണ്. ഒരു മഹാപാതകം ചെയ്തതിനു പ്രായശ്ചിത്തം ചെയ്ത ആശ്വാസം. ടീച്ചറുടെ ദേഷ്യം ഒന്ന് തണുത്താൽ മതിയായിരുന്നു. ലിസിമ്മയോടെങ്ങാനും പറയുമോ ദൈവമേ?
ലിസിമ്മയും ടീച്ചറും ഒരുമിച്ചാണ് അടുക്കളയിൽ നിന്ന് വന്നത്. ടീച്ചറെങ്ങാനും ലിസിമ്മയോട് പറഞ്ഞോ? എന്റെ ഹൃദയം പടപാടാ ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി.
പാത്രങ്ങൾ ടേബിളിൽ വച്ച ശേഷം ലിസിമ്മ അടുക്കളയിലേക്കു തന്നെ പോയി. ടീച്ചർ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുന്നില്ല. എനിക്ക് അങ്ങോട്ടും നോക്കാൻ പേടി.
“ഞാൻ തിരിച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നു ഞാൻ ആംഗ്യരൂപത്തിൽ ടീച്ചറോട് പറഞ്ഞു.. ടീച്ചർ മൂർച്ചയേറിയ ഒരു നോട്ടം എനിക്ക് നേരെ എറിഞ്ഞു. ആദ്യമേ ഉരുകി നിൽക്കുന്ന ഞാൻ. ഒന്നും പറയാനോ ചോദിക്കാനോ സാധിക്കുന്നില്ല.
സോറി എന്ന് ഒരിക്കൽ കൂടി പറഞ്ഞു ഞാൻ ചപ്പാത്തി എടുത്തു ടീച്ചറുടെ പാത്രത്തിലേക്കിട്ടു കൊടുത്തു. ലിസിമ്മ വന്നിരുന്നു.
“എന്താ നിങ്ങൾ ഊമകളെ പോലിരിക്കുന്നത്?” രണ്ടു പേർക്കും മൗനം.
“കുട്ടൻ വിശന്നു പൊരിഞ്ഞിരിക്കുകയാ.”
ടീച്ചറുടെ മറുപടി കേട്ടപ്പോൾ ഉള്ളിലെ മഞ്ഞുമല ഉരുകുന്ന ഒരു പ്രതീതി. എന്നാലും ടീച്ചർ അതികം സംസാരിച്ചില്ല. ആ പ്രസരിപ്പും ആവേശവും ഒന്നും മുഖത്തു കാണാനില്ല. ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും അധികമൊന്നും സംസാരിച്ചില്ല.
“എന്ത് പറ്റിയെടാ നിനക്ക്?” ലിസിമ്മയുടെ ചോദ്യം.
“ഒരു പനി വരുന്നോ എന്ന് സംശയം” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
ലിസിമ്മ എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഒന്നും എന്റെ മനസിലേക്ക് പോയില്ല. നല്ല വിശപ്പുണ്ടെങ്കിലും കഴിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. രണ്ടു ചപ്പാത്തി തന്നെ കഷ്ടപ്പെട്ടാണ് തിന്നത്. വേഗം തീർത്തു ഞാൻ കൈ കഴുകാൻ എഴുന്നേറ്റു.
അടുക്കളയിൽ പോയി കൈ കഴുകി ഞാൻ നേരെ മുകളിലേക്ക് കോണി കയറി.
“ഞാൻ കിടക്കുകയാ.”
“ഉം” എന്ന് മാത്രം ലിസിമ്മ മറുപടി പറഞ്ഞു.
ലിസിമ്മ അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുമോ എന്ന സംശയം വീണ്ടും വീണ്ടും എന്നെ അലട്ടി. ചെയ്ത മഹാ മണ്ടത്തരമോർത് എനിക്കന്നുറക്കം വന്നില്ല.
ടീച്ചറുമായി അൽപ നേരം ടീവി കണ്ടിരുന്നു തമാശയൊക്കെ പറഞ്ഞിരിക്കാം. അത് വഴി കൂടുതൽ അടുക്കാൻ ശ്രമിക്കാം. പറ്റിയാൽ ടീച്ചറുടെ മൊബൈൽ നമ്പർ ഒന്ന് വാങ്ങാം. എന്തൊക്കെ പ്ലാനുകളായിരുന്നു മനസ്സിൽ. എല്ലാം തകർന്നു തരിപ്പണമായി. വീണിതല്ലോ കിടക്കുന്നു. സ്ത്രീകളോട് പെരുമാറാൻ എനിക്കിപ്പോഴും അറിയില്ല. എന്നാണാവോ എനിക്കൊരു പക്വത വരിക?
തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നിട്ടും എനിക്കുറക്കം വന്നില്ല. ലാപ്ടോപ്പ് എടുത്തു ഇൻറർനെറ്റിൽ പലതും പരതി. ഒന്നിലും ശ്രദ്ധ പതിയുന്നില്ല. മനസ്സ് ആകെ ഇളകി മറിയുന്നു.
നേരം ഒരു മൂന്ന് മണിയെങ്കിലും ആയിക്കാണും. ദാഹിച്ചു വലഞ്ഞ ഞാൻ അല്പം വെള്ളം കുടിക്കാം എന്ന് കരുതി താഴെ ഹാളിലേക്ക് ഇറങ്ങി.
ഓഹ്. അടുക്കളയിലെ ലൈറ്റ് ഓഫാക്കാതെയാണോ ഇവർ ഉറങ്ങിയിരിക്കുന്നത്? ഇതെങ്ങനെ സംഭവിച്ചു? ഹാളിലെ ലൈറ്റ് ഓണാക്കാതെ ഞാൻ നേരെ അടുക്കളയിലേക്കു നടന്നു. ഫ്രിഡ്ജ് അടുക്കളയിലാണ്. അടുക്കളയിലെ കാഴ്ച കണ്ടു ഞാൻ ഞെട്ടി!!!
അതാ നിൽക്കുന്നു ടീച്ചർ!!
എന്നെ കണ്ട ടീച്ചറിൽ യാതൊരു ഭാവ വ്യത്യാസവും കണ്ടില്ല. സാരിയാണ് ടീച്ചറുടെ വേഷം. ചുരിദാർ ആയിരുന്നല്ലോ രാത്രി ഉടുത്തിരുന്നത്. പിന്നെ എന്തിനു സാരിയിലേക്കു മാറി? ഒരു പക്ഷെ ഉറങ്ങുമ്പോൾ സാരി ആയിരിക്കും സൗകര്യം. അലക്ഷ്യമായാണ് സാരി ഉടുത്തിരിക്കുന്നത്. ടേബിളിൽ ചാരി നിൽക്കുകയാണ്. ഒറ്റ നോട്ടമേ ടീച്ചറെ നോക്കാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളു. വീണ്ടും നോക്കാൻ മനസ്സുറർക്കുന്നില്ല. ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ മനസ്സിൽ പതിഞ്ഞ രൂപം എന്നിൽ വല്ലാത്ത നഷ്ടബോധമുണ്ടാക്കി. ഒന്നുകൂടി നോക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലല്ലോ എന്ന നഷ്ടബോധം.
വെളുവെളുത്ത ആലില വയർ നല്ലവണ്ണം പുറത്തു കാണുന്ന രീതിയിൽ നല്ലവണ്ണം താഴ്ത്തിയാണ് സാരി ഉടുത്തിരുന്നത്. രാത്രിയായതുകൊണ്ടാവാം. പകൽ ടീച്ചർ ഇങ്ങനെയല്ല വസ്ത്രം ധരിക്കാറ്. ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ കണ്ടപ്പോൾ ബ്ലൗസിനും വലുപ്പം കുറവാണെന്നു തോന്നി. മുടിയെല്ലാം അഴിച്ചു രണ്ടു തോളിലൂടെയും തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു. സുന്ദരമായ പൊക്കിൾ ആരെയും വശീകരിക്കാൻ തക്കവണ്ണം പുറത്തു കാണുന്നു. ഞാൻ ഇവിടെ വരുമെന്ന് ടീച്ചർ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചു കാണില്ല. എന്നാലും വയർ ഭാഗമോ പൊക്കിളോ മറക്കാനോ ചാരി നിൽക്കുന്ന പൊസിഷൻ മാറ്റാനോ ടീച്ചർ ഒരു ശ്രമവും നടത്തുന്നില്ല. എന്തോ പ്രശ്നം ടീച്ചറെ അലട്ടുന്ന പോലെ തോന്നി. മുരളി ചേട്ടനെ കാണാഞ്ഞിട്ട് ഉറക്കം വരുന്നില്ലേ? അതോ തലവേദനയോ മറ്റു പ്രശ്നങ്ങളോ? അതോ ഞാൻ തന്നെ ഉണ്ടാക്കിയ പ്രശ്നത്തിന്റെ ബാക്കിയാണോ? ചോദിക്കാൻ ഒട്ടും ധൈര്യമില്ല.
വെള്ളം കുടിച്ചു തീരുന്നതു വരെ ഞാൻ ടീച്ചറെ നോക്കിയില്ലെങ്കിലും അവരെ തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചു. നിൽക്കുന്ന നിൽപ്പിൽ തന്നെ നിൽക്കുകയാണവർ. ടീച്ചർ എന്നെ തന്നെയാണ് നോക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്കുറപ്പായിരുന്നു. വൈകുന്നേരത്തെ സംഭവങ്ങൾ കാരണം ടീച്ചറോട് മിണ്ടാനോ മുഖത്തു നോക്കണോ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയിലാണല്ലോ ഞാൻ.
ടീച്ചർക്കും ഉറക്ക് വന്നില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു. വൈകുന്നേരത്തെ സംഭവം അവരെയും ഉലച്ചോ? ദൈവമേ! എന്തൊരു പാപമാണ് ഞാൻ ചെയ്തത്. അതോ ഇനി ടീച്ചറും എന്നെ പോലെ വെള്ളം കുടിക്കാൻ വന്നതാണോ? അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ എന്തിനാ അവിടെ തന്നെ നിൽക്കുന്നത്? ഞാൻ വന്നിട്ടും അവിടെ നിന്നും പോകുന്ന മറ്റൊന്നും ഇല്ല. ഒന്നും ചോദിക്കാനും വയ്യാത്ത അവസ്ഥ! രാത്രി വസ്ത്രം എന്തിനു മാറി? ഇനി മുരളിച്ചേട്ടനുമായി വല്ല വഴക്കും? ചേട്ടനു വല്ല പ്രശ്നങ്ങളും? ദൈവമേ, ഇന്നായിരുന്നു ഇതൊക്കെ ചോദിക്കാനും അടുക്കാനും പറ്റിയ ദിവസം. എല്ലാം കളഞ്ഞുകുളിച്ച എന്നെച്ചൊല്ലി എനിക്കു ലജ്ജ തോന്നി.
വെള്ളം കുടിച്ചു ഫ്രിഡ്ജിന്റെ വാതിലടച്ചു ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഞാൻ ഹാളിലേക്ക് കടന്നു. കോണിപ്പടിയിലേക്കു നടക്കുമ്പോൾ ലിസിമ്മയുടെ റൂമിൽ വെളിച്ചമുണ്ട്. വാതിൽ അല്പം തുറന്നിരിക്കുന്നു. എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ എന്ന് ചോദിക്കണം എന്ന് തോന്നി. പക്ഷെ വൈകുന്നേരത്തെ പ്രശ്നം കാരണം ചോദിക്കാൻ ധൈര്യം വന്നില്ല.
കോണിപ്പടി കയറി ഞാൻ റൂമിലെത്തി. വീണ്ടും ബെഡിൽ കിടന്നു തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു. എന്തൊക്കെയോ ആലോചിചു കിടന്നു. എപ്പഴോ അറിയാതെ ഉറങ്ങിപ്പോയി.
ഇന്നും ഉണർന്നപ്പോൾ നേരം ഒരുപാട് വൈകി. 12 മണിക്ക് താഴെ നിന്നുള്ള ഫോൺ കേട്ടാണ് ഞാൻ ഉണർന്നത്. മാർക്കറ്റിൽ പോകണം, മീൻ വാങ്ങണം. ഇന്നലെത്തന്നെ ലിസിമ്മ പറഞ്ഞിരുന്നു. ബെഡിൽ കിടന്നു ഞാനോർത്തു. അതിനു ശേഷമാണ്. ഇന്നലെ ചെയ്ത വിഡ്ഢിത്തങ്ങൾ മനസിലേക്കുവന്നത്. അതോടെ എല്ലാ മൂഡും പോയി.
ടീച്ചറെ അവിടെ കണ്ടില്ല. ലിസിമ്മയോടു ചോദിക്കാനും ധൈര്യമില്ല. രാവിലെ തന്നെ വീട്ടിലേക്കു പോയി കാണും എന്ന് കരുതി.
ലിസിമ്മ ഇന്നെന്തോ ഗൗരവത്തിലാണ്. എന്റെ പേടി വിട്ടുവരുന്നില്ല. ടീച്ചർ രാത്രി നടന്നത് ലിസിമ്മയോടു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുമോ എന്ന ഭയമായിരുന്നു ഉള്ളിൽ. അതിനാലാവുമോ ഈ ഗൗരവം? എന്തായാലും അന്ന് രാത്രി വരെ ഞാൻ റൂമിൽ തന്നെ കഴിച്ചു കൂട്ടി.
