മുനി ടീച്ചർ – 2അടിപൊളി  

എന്റെ മുടിയിഴകളും കവിളിലും ലിസിമ്മ തലോടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. മടിയിൽ തലവച്ചു മലർന്നാണ് ഞാൻ കിടക്കുന്നത്. ലിസിമ്മയുടെ മാറിടത്തെ കടന്നുപോകാതെ അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് എനിക്കു നോക്കാനാവില്ല. ശ്വാസമയക്കുമ്പോൾ അവരുടെ മാറിടം ഉയരുന്നതും താഴുന്നതും ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. എനിക്കുകാണാൻ അവരതു കൂടുതലായി ചെയ്യുന്നപോലെ എനിക്കുതോന്നി. കുറെ നേരം ലിസിമ്മ എന്റെ മുഖത്തേക്കു നോക്കിയിരുന്നു. ഒരു കൈ എന്റെ മുടിയിഴകൾ തലോടുമ്പോൾ മറുകൈ കൊണ്ട് എന്റെ കൈവിരലുകളിൽ കോർത്തുപിടിക്കുകയും ചെയ്തു. ലിസിമ്മയുടെ സ്വഭാവം നല്ലതായുള്ള സമയത്താണെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ കിടക്കുന്നത് നല്ല സുഖം തന്നെ. എന്നാലും അധികനേരം എന്നിങ്ങനെ കിടന്നാൽ അത് നല്ലതല്ലെന്നെനിക്കറിയാം.

“ഞാൻ പോയി ഡ്രസ്സ് ചെയ്യട്ടെ. പോകാൻ നേരമായിതുടങ്ങി”
ഇതും പറഞ്ഞു ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു. ലിസ്സിമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. സോഫയിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റു എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു. എന്നെക്കാൾ ഉയരവും വലുപ്പവുമുണ്ട് ലിസിമ്മ.എന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൈകൾ കൊണ്ട് ചുറ്റി പിടിച്ചു. അറിയാതെ ഞാനും ലിസിമ്മയെ പുറത്തു കൂടി ചുറ്റി പിടിച്ചു. എന്നെ പുറത്തു കൈകൾ കൊണ്ട് തടവി ഒരു പാട് നേരം എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചിരുന്നു. അവരുടെ പതുപതുത്ത നിറഞ്ഞ മാറിടത്തിലേക്കു എന്നെ വലിച്ചു ചേർത്തു. എതിർക്കാനും വഴങ്ങി കൊടുക്കാനും പറ്റാത്ത എന്തോ ഒരു അവസ്ഥയിൽ ഞാൻ വീര്പ്പു മുട്ടി.

വീണ്ടും നെറ്റിയിൽ നീണ്ട ചുംബനം നൽകി. ചുണ്ടുകൾ എന്റെ നെറ്റിയിൽ വച്ചു ഒരുപാടുനേരം നിന്നു. ശേഷം കവിളുകളിൽ ചുംബിച്ചു. ഇന്നേരം നിറഞ്ഞു നിന്ന കണ്ണ് നീര് എന്റെ മുഖത്തെ നനയിച്ചു. രണ്ടു കവിളുകളിളിലും മാറിമാറി ചുംബിച്ചു. എന്റെ ഇരു കവിളുകളും കണ്ണീരിൽ കുളിച്ചു. ഒന്നും ചെയ്യാനാകാതെ ഞാൻ നിന്നു. ഒന്നോർത്താൽ ലിസിമ്മയോടു സഹതാപവും തോന്നും.
“ലിസിമ്മയോടു നിനക്ക് പരിഭവമുണ്ടോ കുട്ടാ?”
“എന്തിനു?”
“നിന്നെ ഞാൻ ഒരുപാട് ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്.”
“അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞു പോയില്ലേ?”
“എനിക്കൊരു മകനോ മകളോ ഇല്ലാതെ പോയല്ലോ.”
“ഞാനില്ലേ ലിസിമ്മെ?”
“നീ മാത്രമേ എനിക്കുള്ളൂ.”
മുഖത്തോടു മുഖം ചേര്ത്തുള്ള ഈ സംസാരം എന്നിൽ അസ്വസ്ഥതയുണ്ടാക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ലിസിമ്മക്കറിയാം. നനഞ്ഞ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ കവിളുകളിലുരസിയാണ് ഈ സംസാരം. എന്നാലും അവർ അങ്ങിനെയാണ്. എന്റെ വികാരങ്ങളെ ചിലപ്പോൾ എനിക്ക് നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റാറില്ല. എന്റെ പെനിസ് വളരെ സ്ട്രോങ്ങ് ആയി എഴുന്നേറ്റു നിൽക്കുന്നു. ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കാൻ പാടില്ല എന്നെനിക്കറിയാം. അത് ലിസിമ്മയുടെ അടിവയറ്റിലും തുടകളിലും തട്ടുന്നുണ്ട്. അതവർ അറിയുന്നുമുണ്ട്. ഞാൻ എന്റെ അരക്കെട്ട് പിന്നിലേക്ക് വലിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. പക്ഷെ ലിസ്സിമ്മ എന്നെ മുറുക്കി ആലിംഗനം ചെയ്യുകയാണ്. എൻറെ പെനിസ് മേൽ തട്ടുന്ന രീതിയിൽതന്നെ അവരെന്നെ പിടിച്ചുനിർത്തി

“ലിസിമ്മയോടു മോൻ പൊറുക്കണം. ”
ഇതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവർ വീണ്ടും എന്നെ കവിളത്തു ചുംബിച്ചു.
ഒരുപാട് തവണ എന്നെ ചുംബിച്ചതാണ് ലിസിമ്മ. സമ്മതത്തോടെയും അല്ലാതെയും. ഒരിക്കലും എനിക്ക് എതിർക്കാൻ പറ്റിയിട്ടില്ല. ഇന്നും എനിക്ക് എതിർക്കാൻ പറ്റില്ല. എതിർത്താൽ എപ്പോഴാണ് അവരുടെ സ്വഭാവം രൗദ്ര രൂപം പ്രാപിക്കുക എന്ന് അറിയാൻ സാധിക്കില്ല.
“എനിക്ക് ആരോടും ഒരു പരാതിയുമില്ല.”
ഒരുപാട് മാസങ്ങൾക്കു ശേഷമാണ് എന്നെ വീണ്ടും ഇങ്ങനെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നു. ലിസിമ്മയുടെ ഗന്ധം എന്നെ ഉന്മത്തനാക്കാൻ തുടങ്ങി. അരുതാത്തതൊന്നും ഇവിടെ നടക്കരുതെന്നു എനിക്ക് നിര്ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. എനിക്കു പരിചിതമായ അവരുടെ ശരീരത്തിന്റെ മണത്തിനു പുറമെ വസ്ത്രത്തിൽ പുരട്ടിയ സ്പ്രേയുടെ വാസനയും എന്നിൽ ഉത്തേജനം ഉണർത്തുന്ന തരത്തിലുള്ളതാണ്.
“മോൻ ലിസിമ്മയെ വെറുക്കരുത് കേട്ടോ.”
എന്റെ പുറത്തു ഇഴഞ്ഞു നടന്നിരുന്ന ലിസിമ്മയുടെ കൈകൾ എന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് നീങ്ങി. എന്റെ അരക്കെട്ടു പിടിച്ചു അവർ അവരിലേക്കടുപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. എന്റെ പെനിസ് അവരുടെ ദേഹത്ത് കൂടുതൽ അമർന്നു മെല്ലെ ചലിക്കുന്നു. ഈ ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണെന്നു എന്റെ മനസ് എന്നോട് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“എനിക്ക് ആരോടും വിരോധമില്ല ലിസിമ്മെ.” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“മോനു പോകാൻ ഇനിയും ഒരു മണിക്കൂറില്ലേ.?”
“അതെ. എനിക്ക് ഡ്രസ്സ് ചേഞ്ച് ചെയ്യാനുണ്ട്.”
“അതിനു പത്തു മിനിറ്റ് പോരെ?”
“കുറച്ചു കൂടി സാധനങ്ങൾ പാക്ക് ചെയ്യാനുണ്ട്. പുസ്തകങ്ങളും. അല്ലെങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും മറക്കും.”

ലിസിമ്മയുടെ അരക്കെട്ടു മെല്ലെ ചലിക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു.

“പത്തു മിനുട്ടിൽ അതികം പാക്ക് ചെയ്യാനുണ്ടോ? ഞാനും സഹായിക്കാം. കുറച്ചു കൂടി കഴിഞ്ഞു പാക്ക് ചെയ്യാം. പോരെ?”

എനിക്ക് മറുത്തൊന്നും പറയാൻ അറിയില്ല. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ മറുത്തു പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ അകെ കുഴപ്പത്തിലാകും.

“വേണ്ട ലിസിമ്മെ. ഇങ്ങനെയൊന്നും ചെയ്യണ്ട. എന്നെ വിട്. പ്ലീസ്.”
ലിസിമ്മയുടെ മുഖം വാടി.
“കുട്ടന് കുറച്ചു സമയം കൂടി എന്റെ കൂടെ കഴിയാൻ ഇഷ്ടമില്ലെങ്കിൽ വേണ്ട. ഞാൻ വിടുന്നു.” മനസില്ലാ മനസ്സോടെ അവർ എന്നെ വിട്ടു.

“സോറി ലിസിമ്മെ. നമ്മൾ ഇങ്ങനെയൊന്നും ചെയ്യാൻ പാടില്ല.”
“സാരമില്ല കുട്ടാ. മോനിഷ്ടമില്ലെങ്കിൽ വേണ്ട. സോറി.”
“അതുകൊണ്ടല്ല. എന്നോട് സോറിയൊന്നും പറയേണ്ട ലിസിമ്മെ. ലിസിമ്മയുടെ വിഷമങ്ങൾ എനിക്കറിയാം. ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞാൽ ഞാൻ വരും… അത് വരെ മുനിച്ചേച്ചിയുണ്ടല്ലോ. അതിനിടക്കുതന്നെ വക്കേഷനിൽ അച്ഛൻ വരാതിരിക്കില്ല.”
ലിസിമ്മ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ വിഷമങ്ങളാണ് ലിസിമ്മയിൽ എന്നെനിക്കറിയാം. തികച്ചും അപരിചിതമാണ് അവരുടെ ജീവിതം. അതൊന്നും ഓർക്കാൻ ഇപ്പോൾ സമയമില്ല. ലിസിമ്മ സോഫയിൽ ഇരുന്നു. എന്റെ ബർമുഡക്കു മീതെ പെനിസ് പൊങ്ങി നിൽക്കുന്നത് എനിക്കും ലിസിമ്മക്കും കാണാം. ലിസിമ്മ അങ്ങോട്ടു നോക്കി. ഞാൻ അല്പനേരംകൂടി അവിടെ നിന്നു. എനിക്കെന്റെ മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. എന്തുചെയ്യണമെന്ന് ഒരു നിശ്ചയവുമില്ല. മേലെ എന്റെ റൂമിലെക്കു പോണോ വേണ്ടയോ? മനസ് ശരിയായൊരുത്തരം തരുന്നില്ല.

ഞാൻ കുറച്ചുനേരംകൂടി അവിടെത്തന്നെ നിന്നു.
“പോണോ? കുറച്ചുകഴിഞ്ഞു പോയാ പോരേ?”
“വേണ്ട ലിസിമ്മേ. ഞാൻ പോട്ടേ. പിന്നെയും കാണാമല്ലോ.” ഇതും പറഞ്ഞു ഞാൻ വേഗം യാന്ത്രികമായി കോണിപ്പടികൾ കയറി റൂമിലേക്ക് പോയി. പെനിസും അണ്ടർ വെയറും ആകെ നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അണ്ടെർവെയറും ബർമുഡയും മാറ്റി ഒരു മുണ്ടുടുത്തു ശേഷം കലുഷിതമായ മനസ്സോടെ പാക്കിങ് തുടങ്ങി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *