“ഞാൻ പിന്നെ പറയാം ടീച്ചറെ… എന്തോ ഒരു അസ്വസ്ഥത.”
“പിന്നെ… നിനക്കിഷ്ടമല്ലാത്ത ഒരു കാര്യമുണ്ട്. ഞാൻ നാളെ പോകും. മുരളി ചേട്ടൻ വരുന്നുണ്ട്. ഇന്നാണ് പറഞ്ഞത്. ചേട്ടന്റെ എല്ലാം ഇങ്ങനെയാ. പെട്ടെന്നായിരിക്കും മാറ്റം.”
“മൈ ഗോഡ്!! എന്തു പറ്റി? ഇത്ര പെട്ടെന്നൊരു തീരുമാനം മാറൽ?? ഇനി എന്നാ വരിക?”
“വൺ വീക്ക് ആകും. ചേട്ടന്റെ ജോലിയുടെ സ്വഭാവം നിനക്കറിയില്ലേ?”
“ഓഹോ… അതിനു മുമ്പേ കോളേജ് തുറക്കും. ഞാൻ വെള്ളിയാഴ്ച പോകും.”
“ഞാൻ ഫോൺ ചെയ്യാം. സമയം കിട്ടുമ്പോൾ… ഓക്കേ?”
എനിക്കൊന്നും പറയാൻ പറ്റിയില്ല.
“അതിരിക്കട്ടെ….. നീ കൊണ്ടുവന്ന സമ്മാവനമെവിടെ?” ടീച്ചർ ചോദിച്ചു.
“അതിനൊക്കെ ഒരു സമയമില്ലേ ടീച്ചറേ?”
“സാരമില്ല. കൊണ്ടുവന്നതല്ലേ… നീ തന്നോളൂ.”
ഒന്നും മിണ്ടാതെ തളർന്ന പോലെ ഞാൻ സോഫയിൽ പിന്നോട്ടാഞ്ഞു ചാരിയിരുന്നു. അല്പനേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം ടീച്ചർ വീണ്ടും സമ്മാനത്തെക്കുറിച്ചു ചോദിച്ചു.
“അത് തരാനുള്ള ഒരു മൂഡിലാണ് ഞാനിപ്പോൾ… പറഞ്ഞില്ലേ…”
“സാരമില്ല കുട്ടാ…. തന്നോളൂ… ഞാൻ ഇപ്പോൾ തുറക്കുന്നില്ല. സമയം കിട്ടുമ്പോൾ ഞാൻ കുട്ടനെ വിളിക്കാം. അപ്പോൾ തുറക്കാം. അതുവരെ ഞാൻ തൊടില്ല… പ്രോമിസ്.”
“ടീച്ചർക്ക് ഒരു വിഷമവുമില്ലേ? അത് തരാനുള്ള മൂഡിലല്ല ഞാനെന്ന് എത്രതവണ പറഞ്ഞു…”
ഞാൻ വീണ്ടും കണ്ണുംപൂട്ടി സോഫയിൽ ചാരിയിരുന്നു.
“സാരമില്ല കുട്ടാ… ഇന്ന് രാവിലെ ആണ് ചേട്ടൻ ഫോൺ ചെയ്തു പറഞ്ഞത്… എന്നാ ഞാൻ പിന്നീട് വാങ്ങിക്കോളാം. വിഷമിക്കണ്ട കുട്ടാ. ഞാൻ വിളിക്കാം. മൂഡോഫ് ആയി ഇരിക്കല്ലേ… പ്ലീസ്…”
“ടീച്ചർ കിടന്നോ?” ലിസിമ്മയുടെ നീട്ടിയുള്ള ചോദ്യം…
“ഇല്ല ലിസിമ്മേ … കിടക്കാൻ പോകുന്നു…” ഇതും പറഞ്ഞു ടീച്ചർ സോഫയിൽ നിന്നും എണീറ്റു
“കുട്ടനോ?”
“ഇവിടെയുണ്ട് ലിസിമ്മേ…” ടീച്ചർ തന്നെയാണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്…
“കിടന്നോളൂ … രണ്ടു പേരും… സമയം പന്ത്രണ്ടായില്ലേ?”
അതിനു മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ ടീച്ചർ റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തു കടക്കാൻ തുനിഞ്ഞു. എനിക്ക് മേലും മനസ്സും ആകെ മരവിച്ച പോലെ. എന്റെ കണ്ണുകളിൽ വെള്ളം നിറഞ്ഞത് ടീച്ചർ കണ്ടില്ലായിരുന്നു. ടീച്ചർ പോകാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അറിയാതെ ഒന്ന് തേങ്ങി. ഇതുകേട്ട ടീച്ചർ തിരിച്ചു വന്നു എന്റെ തലയിൽ മെല്ലെ തലോടി.
“സാരമില്ല. ടീച്ചർ പൊയ്ക്കോളൂ” ഞാൻ തലകുനിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
തല താഴ്ത്തിയിരിക്കുന്ന എന്റെ കവിളിൽ ടീച്ചർ മെല്ലെ തലോടി. “എനിക്കറിയാം കുട്ടന് ഒരുപാട് സങ്കടങ്ങളുണ്ടെന്ന്. ഇന്നലെയും കുട്ടനോട് ശരിക്കു സംസാരിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. ഞാൻ പോയിട്ട് വിളിക്കാം. അപ്പോ സംസാരിക്കാം. ഓക്കേ?” ഞാൻ തല മെല്ലെ കുലുക്കി. അതിനിടയിൽ എന്റെ കണ്ണുനീർ ടീച്ചറുടെ വിരലുകളെ നനച്ചു.
“എന്താ കുട്ടാ ഇത്…കൊച്ചു കുട്ടികളെപ്പോലെ… ഉം?” ടീച്ചർ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ചോദിച്ചു.
ഞാൻ അറിയാതെ വീണ്ടും തേങ്ങി. വേഗം റൂമിൽ പോകാനായി എഴുന്നേറ്റ എന്നെ ടീച്ചർ കയ്യിൽ പിടിച്ചു തടഞ്ഞു. എനിക്ക് കരച്ചിൽ അടക്കാൻ പറ്റിയില്ല. ഞാൻ അറിയാതെ ടീച്ചറുടെ തോളത്തേക്കു ചാഞ്ഞു.
“സോറി ടീച്ചറേ… എനിക്ക് ആരൂല്യ.”
ടീച്ചർ മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു. രണ്ടു കൈകളും കൊണ്ട് എന്റെ പുറത്തു തട്ടി സമാധാനിപ്പിച്ചു. ഞാൻ രണ്ടു കൈകളും കൊണ്ട് ടീച്ചറുടെ തോളിനു താഴെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു. എനിക്ക് ടീച്ചറെ എന്റെ ഒരു മുതിർന്ന ചേച്ചിയെ പോലെയാണ് അന്നേരം തോന്നിയത്. ഇതുവരെ ടീച്ചറോടു തോന്നിയപോലെയുള്ള ഇഷ്ടമോ ആകര്ഷണമോ അല്ല എനിക്കിപ്പോൾ തോന്നുന്നത്… ഒരു തരം സുരക്ഷിതത്വമാണ്. ഒരു വീടണഞ്ഞ പോലെയുള്ള അനുഭവം. പെട്ടെന്നാണ് ലിസിമ്മയുടെ റൂമിൽനിന്നും എന്തോ ഒരു ശബ്ദം കേട്ടത്. ഞങ്ങൾ സ്വന്തം റൂമുകളിലിക്കുപോയോ എന്നറിയാൻ ലിസിമ്മ കരുതിക്കൂട്ടി ചെയ്തതാവാം. ജനൽ തുറക്കുന്ന പോലെയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്. ശബ്ദം കേട്ടയുടനെ ടീച്ചർ എന്നെ തള്ളിമാറ്റി പോകാനായി തുനിഞ്ഞു.
“കയ്യൊന്നു തരുവോ?” ഞാൻ താഴ്ന്ന സ്വരത്തിൽ കേണു.
ടീച്ചർ കൈ നീട്ടി. ഞാൻ ആ പൂ പോലെ മൃദുലമായ കൈ പിടിച്ചു എന്റെ രണ്ടു കൺകളിലും സ്പർശിച്ചു. ടീച്ചർ മെല്ലെ കൈ പിൻവലിച്ചു പിന്നോട്ട് രണ്ടടി വച്ചു റൂമിന്റെ പുറത്തെത്തി. മെല്ലെ കൈ വീശി ടീച്ചർ തന്റെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു.
“ഞാൻ മൊബൈലിലേയ്ക്ക് വിളിക്കാം.” മെല്ലെ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു ഞാൻ മനസില്ലാമനസോടെ റൂമിലേക്ക് പോയി. ഇത്ര അപരിചിതമായ ഒരു ശാരീരിക മാനസിക അനുഭൂതി ഞാൻ ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായാണ് അനുഭവിക്കുന്നത്. റൂമിലെത്തി ഞാൻ അലയടിക്കുന്ന മനസ്സുമായി ബെഡിൽ ഇരുന്നു. എന്റെ ലിംഗം മത്തുപിടിച്ചു നിൽക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. ഫോണെടുത്തു ടീച്ചർക്ക് ഒരു മെസ്സേജ് അയച്ചു. “ഞാൻ വിളിക്കട്ടെ?” മറുപടിയായി കിട്ടിയത് “വേണ്ട. ഉറങ്ങൂ” എന്നാണ്. എനിക്ക് ടീച്ചറെ റിങ് ചെയ്യാതിരിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാൻ പറ്റുന്ന അവസ്ഥയിലല്ലായിരുന്നു ഞാൻ.
“ടീച്ചർ ഇങ്ങോട്ടു വരുന്നോ?.. നമുക്ക് സംസാരിച്ചിരിക്കാം. പ്ലീസ്…”
“അതൊന്നും നടക്കില്ല കുട്ടാ… എന്താ നീയീ പറയുന്നേ…” ടീച്ചർ വളരെ പതിയ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“എന്നാൽ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരട്ടെ?” ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“എന്താ കുട്ടാ ഈ പറയുന്നേ? ലിസിമ്മ അറിഞ്ഞാൽ… ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞതെല്ലാം മറന്നോ?”
“കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു വരാം… ലിസിമ്മ ഉറങ്ങിയിട്ട്…”
“വേണ്ട കുട്ടാ… വേണ്ടാത്തരമൊന്നും കാണിക്കല്ലേ…”
“ടീച്ചറെ കാണാൻ തോന്നുന്നു… നാളെ പോകുകയല്ലേ… എനിക്ക് കാണണം. പ്ളീസ്… ഞാൻ സമ്മാനവും കൊണ്ട് വരട്ടെ? കെട്ടിത്തരാം. ”
“കുട്ടാ… കൊച്ചു കുട്ടികളെ പോലെ സംസാരിക്കല്ലേ… ഒന്ന് ചിന്തിച്ചു നോക്ക്… എനിക്കും കുട്ടനെ കാണണം, സംസാരിക്കണം എന്നൊക്കെയുണ്ട്. അതിനെല്ലാം ഒരു സമയമില്ലേ? ഈ പറയുന്ന പോലെ ചെയ്‌താൽ പിന്നീട് ഒരിക്കലും കാണാനോ സംസാരിക്കാനോ പോലും പറ്റിയില്ല എന്ന് വരും. മനസ്സിലായോ?”
“ഓക്കേ…. മനസിലായി. സോറി… ഞാൻ അറിയാതെ… പറ്റുന്നില്ല ടീച്ചറേ… ഒരുപാട് സങ്കടം.”
“ഇപ്പോൾ നീ കിടക്ക് … നാളെ കാണാം. നിന്റെ സങ്കടമെല്ലാം എനിക്കറിയാം. നമുക്ക് സംസാരിക്കാം. ”
“എന്നാ ഇപ്പൊ കുറച്ചു നേരം കൂടി സംസാരിക്കണം…”
“കുട്ടാ… ലിസിമ്മ കേൾക്കും. ഇപ്പോൾ വേണ്ട… വാതിൽ അടക്കാതെ ആണ് ലിസിമ്മ കിടക്കുന്നത്.”
” ചേട്ടൻ ആണെന്നു കരുതിക്കോളും. കുറച്ചുനേരം. വിഷമം വരുന്നു…”
“സാരമില്ല. കുട്ടൻ ഇപ്പോൾ ഉറങ്ങൂ… നല്ല മോനല്ലേ? ഓക്കേ? ഗുഡ് നൈറ്റ്!!”
“പ്ലീസ്… എന്നാ കുറച്ചുനേരം കൂടി സംസാരിക്കാവോ? എനിക്ക് കുറച്ചു സുഖം കിട്ടാനാ. പ്ലീസ്” ഞാൻ ബെർമുഡയഴിച്ചു തേനിൽ കുളിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവനെ മെല്ലെ തലോടാൻ തുനിഞ്ഞു. ഞാൻ എന്താണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് എനിക്കുതന്നെ അറിയില്ലായിരുന്നു.