ആരോ തന്റെ കാലില് പിടിക്കുന്നത് കണ്ടു വാസു നോക്കി. ദിവ്യ ഇഴഞ്ഞു വന്ന് അവന്റെ കാലുകളില് മുഖം അമര്ത്തി കരയുകയായിരുന്നു. വാസു അവളെ ഒരു നികൃഷ്ട ജീവിയെ എന്നത് പോലെ തോണ്ടി എറിഞ്ഞു.
“നടക്കടാ..” അവന് രതീഷിന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു. ദിവ്യ എഴുന്നേറ്റ് പകയോടെ അവനെ നോക്കി.
“അതേടാ..നീ അവനെ തുണി ഇല്ലാതെ റോഡിലൂടെ നടത്ത്..എന്നിട്ട് നിന്നെ ഇത്ര നാളും വളര്ത്തിയ അമ്മയെ നാറ്റിക്ക്..നീ ഒന്നോര്ത്തോ..അങ്ങനെ നീ ചെയ്താല് ആ നിമിഷം ഞാനിവിടെ തൂങ്ങും..”
അവള് ചീറിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. വാസു ഒരു നിമിഷം നിന്നു. അവള് പറഞ്ഞതിന്റെ ഗൌരവം അപ്പോഴാണ് അവന്റെ മനസിലും എത്തിയത്. അവനെ എന്ത് പറഞ്ഞാണു താന് റോഡിലൂടെ നടത്തിക്കുക? ദിവ്യയുമായി തുണിയില്ലാതെ പിടികൂടി എന്ന് പറഞ്ഞോ? അതോടെ ഈ വീടിന്റെ സ്ഥിതി എന്താകും? അസ്വസ്ഥതയോടെ വാസു കൈകള് കൂട്ടിത്തിരുമ്മി. പണിപ്പെട്ട് അവന് കോപം നിയന്ത്രിച്ചു സാവകാശം ചിന്തിച്ചു. വേണ്ട..താനായിട്ട് അത് ചെയ്യണ്ട. ഇത്രയും മതി. അവനു വേണ്ടത്ര കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്.
“തുണി ഉടുത്തിട്ട് ഇറങ്ങിപ്പോടാ..പോകുന്നതിനു മുന്പ് നിന്റെ പല്ലും പെറുക്കി എടുത്തോ..സൂക്ഷിച്ചു വച്ചേക്കണം…ഇത് ഓര്മ്മയില് ഇരിക്കാന്..”
വാസു രതീഷിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു. ജീവന് തിരിച്ചു കിട്ടിയ ആശ്വാസത്തോടെ രതീഷ് തുണികള് വേഗം ധരിച്ചു. അവന് മുറിയില് ചെന്നു ദൈന്യതയോടെ ദിവ്യയെയും ചിന്നിച്ചിതറി കിടക്കുന്ന മൊബൈലും ഒപ്പം തന്റെ രക്തം പുരണ്ട പല്ലുകളും നോക്കി. ദിവ്യ തലയില് കൈ കൊടുത്ത് കടുത്ത മാനസിക സംഘര്ഷത്തോടെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.
“നീ നിന്റെ അച്ഛനോട് പറ..ഈ മാടനെ പോലീസ് സ്റ്റേഷനില് കയറ്റി ശരിക്ക് ഒന്ന് പെരുമാറാന്..പട്ടി..ത്ഫൂ..” അവള് ദേഷ്യത്തോടെ നിലത്തേക്ക് തുപ്പി. വാസു പുറത്തിറങ്ങി രതീഷിനു വേണ്ടി കാത്ത് നില്ക്കുകയായിരുന്നു.
“എന്റെ ഫോണ്..” രതീഷ് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എടാ കിഴങ്ങാ..നിന്റെ പല്ലിനേക്കാള് വലുതാണോടാ മൊബൈല്..ഒന്നിനും കൊള്ളാത്ത ശവം..അവന് തല്ലിയപ്പോള് നിന്നു കൊള്ളാന് അല്ലാതെ തിരിച്ച് ഒന്ന് നുള്ളാന് എങ്കിലും നിന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റിയോ..ഇറങ്ങിപ്പോ….” ദിവ്യ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. രതീഷ് അവളെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് വേഗം താഴെ വീണു കിടന്ന പല്ലുകള് പെറുക്കി പോക്കറ്റില് ഇട്ടു. അവന് വല്ലാതെ കരച്ചില് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ വാസുവിനെ ഭയന്ന് അവന് അത് അടക്കി. പുറത്തിറങ്ങി പൈപ്പില് നിന്നും വെള്ളമെടുത്ത് വായ കഴുകി ചോര കളഞ്ഞ ശേഷം അവന് മുന്പില് ചെന്നു.
“ഇനി മേലാല് നിന്നെ ഈ ഭാഗത്ത് കണ്ടാല്..നിന്റെ നട്ടെല്ല് ഞാന് ഒടിക്കും..കേട്ടോടാ” വാസു അവനോട് പതിഞ്ഞ സ്വരത്തില് പറഞ്ഞു. രതീഷ് തലയാട്ടിയിട്ട് സൈക്കിള് എടുത്ത് ജീവനും കൊണ്ട് രക്ഷപെട്ടു. വാസു അല്പനേരം അവിടെ നിന്ന ശേഷം വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. ദിവ്യ കട്ടിലില് താടിക്ക് കൈയും കൊടുത്ത് അനിയന്ത്രിതമായ കോപത്തോടെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. വാസുവിനെ കണ്ടപ്പോള് അവളുടെ കോപം ഇരട്ടിച്ചു.
“ആണും പെണ്ണും കെട്ടവന്…നിന്നെക്കൊണ്ട് ഒക്കാത്തത് ആണുങ്ങള് ചെയ്യുന്നത് കാണുമ്പോള് നിനക്ക് കടിക്കും..പട്ടിത്തെണ്ടി…എന്തിനാടാ നാറീ നീ ആണാണ് എന്നും പറഞ്ഞു നടക്കുന്നത്..ശവം..” അവള് സമനില തെറ്റി അവനെ പുലഭ്യം പറഞ്ഞു. വാസു മിണ്ടിയില്ല. അവളുടെ കോപം എങ്ങനെയെങ്കിലും അടങ്ങിക്കോട്ടേ എന്നവന് കരുതി.
“നീ ജീവിതത്തില് പെണ്ണിനെ കണ്ടിട്ടുണ്ടോടാ..കാളയെ പോലെ തിന്നാനും തൂറാനും അല്ലാതെ നിന്നെ എന്തിനു കൊള്ളിക്കാമെടാ? ഒരു പെണ്ണിനെ സുഖിപ്പിക്കാനുള്ള കഴിവ് നിനക്കുണ്ടോടാ..ഒന്നിനും കൊള്ളാത്ത ഷണ്ഡന്…” ദിവ്യ കോപത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“അമ്മെ ഓര്ത്ത് നിന്നെ ഞാന് വെറുതെ വിടുന്നു..ഇല്ലേല് നായിന്റെ മോളെ നീ രണ്ടുകാലില് നിവര്ന്നു നില്ക്കില്ല ജീവിതത്തില്..”
അവന് പകയോടെ അവളെ നോക്കി അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ട് മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു വേഷം മാറി പുറത്തിറങ്ങി.
“നീ നോക്കിക്കോടാ..അവന്റെ അച്ഛന് പോലീസില് ആണ്..നീ അവനെ ചെയ്തതിനുള്ള മറുപടി അങ്ങേരു തരും..അങ്ങേരുടെ ഒരു കൈയ്ക്ക് ഇല്ലടാ ഊര് തെണ്ടീ നീ…” അവന്റെ പിന്നില് നിന്നു ദിവ്യ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു. വാസു അത് കേള്ക്കാത്ത മട്ടില് പുറത്തേക്ക് പോയി. ദിവ്യ അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന ഒരു പാത്രം എടുത്ത് കോപത്തോടെ നിലത്തെറിഞ്ഞു. പിന്നെ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവള് നിലത്ത് കുന്തിച്ചിരുന്നു. അവളുടെ വായില് നിന്നും ഉമിനീരും കണ്ണുകളില് നിന്നു കണ്ണീരും നിലത്തേക്ക് ഒഴുകി വീണു. തുടരും ……….