യക്ഷയാമം – 10

അവസന നിലവിളക്ക് അണഞ്ഞതും അടുത്തുള്ള ഹോമാകുണ്ഡത്തിന് അഗ്നിപിടിച്ചതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.

ആളിക്കത്തുന്ന അഗ്നിയിലേക് അമ്മു സീതയുടെ മോതിരവിരലും മരതക മോതിരവും വലിച്ചെറിഞ്ഞു.

പെട്ടന്ന് അഗ്നി നീലനിറമായിമാറി.
കൂടെ ആരോ നിലവിളിക്കുന്ന ശബ്ദവും.

“അമ്മൂ, ഇനിയിവിടെ നിൽക്കുന്നത് അപകടമാണ്. വാ..”

ഗൗരി അമ്മുവിന്റെ കൈയ്യും പിടിച്ച് തിരിഞ്ഞോടി.

കൽപ്പടവുകൾ താണ്ടി അവർ നിമിഷ നേരംകൊണ്ട് മാർത്താണ്ഡന്റെ താവളത്തിൽ നിന്നും പുറത്തുചാടി.

പക്ഷെ അവരെ കത്ത് സീതപുറത്ത് കാത്തുനിൽക്കുണ്ടായിരുന്നു.

സീതയെകണ്ട അമ്മു രണ്ടുകൈകളും ശിരസിനോട് ചേർത്തുവച്ച് ഉച്ചത്തിൽ നിലവിളിച്ചു.
ഗൗരിയുടെ തൊണ്ട വറ്റിവരണ്ടു.
നിലവിളിക്കാൻ അവൾക്ക് ശബ്ദംപൊങ്ങിയില്ല.

സീതയുടെ നെറ്റിയിൽ എന്തോ മുറിവ് രൂപപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അതിൽനിന്നും രക്തം പൊടിയുന്നുണ്ട്.
അടിച്ചുണ്ടിനെ പിന്നിലാക്കി അവളുടെ ദ്രംഷ്ടകൾ വളരാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു
കണ്ണുകളിൽ നിന്നും ചുടുരക്തം ഒലിച്ചിറങ്ങി.

തുടരും…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *