ആല്‍ബര്‍ട്ട് ഓട്ടം നിറുത്തി തന്റെ പോക്കറ്റില്‍നിന്നും കല്ലുകള്‍ രണ്ടും പുറത്തെടുത്തു.അതില്‍ ഒരു കല്ല് തന്റെ കയ്യില്‍ പൊക്കിയിട്ടുപിടിച്ചുകൊണ്ട് നേരെ നോക്കിനിന്നു
രഖുവും വീണതോടെ ഭയം വിഷ്ണുവിനെ കീഴടക്കാന്‍ തുടങ്ങി.എതിരെ നില്‍ക്കുന്ന ആള്‍ ചില്ലറക്കാരനല്ല എന്നു മനസിലായി.എന്നാലും ഇ സ്കൂളില്‍ ആരാ ഇതിപ്പൊ എന്നെ ഇങ്ങനെ എതിരിടാന്‍ മാത്രം.ഇ ശരീരപ്രകൃതം എവിടെയോ കണ്ടപോലെ.എങ്കിലും ആള്‍ ആരാണെന്ന് മനസിലാവുന്നില്ല.ഇപ്പോള്‍ അവനെ എതിരിടുന്നത് ബുദ്ധിയല്ല.അവന്റെ ഏറു വച്ചു നോക്കിയാല്‍ നല്ല ഉന്നമുണ്ട്.ഓരെണ്ണം കിട്ടിയാല്‍ എന്റെ കാര്യവും ഇതുപോലാകും.നിലത്തു ബോധമില്ലാതെ കിട്ടക്കുന്ന രഖുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് അവന് ചിന്തിച്ചു.എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഇവിടെനിന്ന് രക്ഷപെടണം.പിന്നെ നമ്മുടെ കുറച്ച് പിള്ളേരെ വിളിച്ചോണ്ട് വന്ന് ഇവന്മാരെയും എടുത്തോണ്ട് പോകാം.
വിഷ്ണു പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞ് ഓടാന്‍ തുടങ്ങി.
ഇവനെ രക്ഷപെടാന്‍ സമ്മതിച്ചാല്‍ ഇവന്‍ വേറെ ആ‍ളെ വിളിച്ചോണ്ട് വരും.അത് പണിയാ,ഇവനേയും ഇവിടെ കിടത്തണം.. അല്ലേല്‍ ശരിയാവില്ല.
തിരിഞ്ഞ് ഓടിക്കൊണ്ടിരുന്ന വിഷ്ണുവിന്റെ കാലിന് എറിഞ്ഞാല്‍ ശരിയാവില്ല.ചിലപ്പോള്‍ ഉന്നം തെറ്റും.ആല്‍ബര്‍ട്ടിന്റെ അടുത്ത ഏറ് വിഷ്ണുവിന്റെ പുറത്തിനായിരുന്നു.ആ ഏറ് കൊണ്ടതോടെ അവന് വേദനകൊണ്ട് മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്നുപോയി.അടുത്ത ഏറ് അധികം താമസിയാതെ തന്നെ വിഷ്ണുവിന്റെ തലക്ക് കൊണ്ടു.തനിക്ക് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് മനസിലാവാതെ വേദനയോടെ അവന് മറിഞ്ഞു വീണു.അവിടെ കിടന്നു വേദനകൊണ്ട് പുളഞ്ഞപ്പോള്‍ ഒരു കാലടി തന്റെ അടുത്തേക്ക് വരുന്നത് വിഷ്ണു കേട്ടു.
അടുത്ത് വന്ന ആ രൂപത്തോട് വേദന കലര്‍ന്ന ശബ്ദത്തില്‍ അവന് ചോദിച്ചു
താന്‍ ആരാണ് , തനിക്കെന്തു വേണം
പണ്ട് ഒരു മണിയറവാതിലില്‍ മുട്ടിയപ്പോഴാണ് ഞാന്‍ ആ ചോദ്യം ആദ്യമായിട്ട് കേക്കണത്, നീയാരാണ് നിനക്കെന്ത് വേണം.. മമ്മൂട്ടിയുടെ ഈ ഹിറ്റ് ഡയലോഗ് മനസിലേക്ക് വന്നെങ്കിലും വിജയാഹ്ലാദത്തോടെയുള്ള ഒരു ചിരിയോടെ ആല്‍ബര്‍ട്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ കടന്നുപോയി
കുറച്ച് മുമ്പോട്ട് നടന്നശേഷം തിരിഞ്ഞുനോക്കിയിട്ട് .. ഇവനെ ഇങ്ങനെ വിട്ടാല്‍ ശരിയാവില്ല,ഒരെണ്ണം കൊടുത്തേക്കാം.
തിരിഞ്ഞ് വന്ന് വിഷ്ണുവിന്റെ മീഡില്‍ സ്റ്റംപ് നോക്കി ഒരെണ്ണം കൊടുത്തിട്ട് അവന് മൂത്രപ്പുരയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.
അവിടെ ചെന്നപ്പോള്‍ പഴയതുപോലെ തന്നെ അമീന്‍ അവിടെ ബോധംകെട്ട് കിട്ക്കുന്നു.. കുറച്ച് അപ്പുറെ മാറി ആ പെണ്‍കുട്ടിയും കിടക്കുന്നു
ആല്‍ബര്‍ട്ട് ആ പെണ്‍കുട്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.ആ മുഖം അപ്പോഴാണ് ആല്‍ബര്‍ട്ട് വ്യക്തമായിക്കണ്ടത്.പൂത്തപണക്കാരനായ ആനപ്പറമ്പില്‍ പൌലോസിന്റെ മകള്‍ ജീനയാണല്ലോ അത്.ഇത്രയും പണവും സ്വാധീനവുമുള്ള ഇവളെ എന്തു ധൈര്യത്തിലാ ആ പോങ്ങന്മാര്‍ ഇവളെ തൊടാന്‍ ശ്രമിച്ചത്.ഒന്നും ആലോചിച്ച് നില്‍ക്കാന്‍ സമയമില്ല.എത്രയും വേഗം ഇവളെ ഇവിടെ നിന്ന് മാറ്റണം.ബാക്കി വരുന്നയിടത്ത് വച്ച് കാണാം
ജീനയുടെ അടുത്തേക്ക് ആല്‍ബര്‍ട്ട് ചെന്നു.ജീന ഇപ്പോള്‍ പെറ്റിക്കോട്ട് മാത്രമാണ് ധരിച്ചിരിക്കുന്നത്,അവളുടെ യൂണിഫോം ഡ്രസ്സൊക്കെ അവന്മാര്‍ അഴിച്ചു കളഞ്ഞിരുന്നു.ആ പിടിവലിയില്‍ അവളുടെ പെറ്റിക്കോട്ട് സ്ഥാനം മാറിയാണ് കിടന്നിരുന്നത്.
അവളുടെ പൂക്കളുള്ള ഡിസൈന്‍ ചെയ്തിരുന്ന ബ്രായുടെ വള്ളി അവന് കാണാമായിരുന്നു.അനവസരമാണെങ്കിലും ജീനയുടെ വടിവൊത്ത ശരീരം ഒന്നു നോക്കാതിരിക്കാന്‍ ആല്‍ബര്‍ട്ടിന് സാധിച്ചില്ല.ആ ബ്രായ്ക്കുള്ളില്‍ ഒതുങ്ങാത്ത അവളുടെ മുലകള്‍ അവളുടെ പെറ്റിക്കോട്ട് ഭാഗികമായി മറച്ചിരുന്നു.എന്നാല്‍ അവളുടെ പെറ്റിക്കോട്ട് അരക്കുമുകളില്‍ പൊങ്ങിയായിരുന്നു കിടന്നിരുന്നത് ആതിനാല്‍ത്തന്നെ അവളുടെ യോനിയെ മറച്ചിരുന്ന പിങ്ക് നിറമുള്ള പാന്റൂീസ് ആല്‍ബര്‍ട്ടിന്റെ മനസിനെ പിടിച്ചുലച്ചു.അതിസുന്ദരിയായ ജീന തന്റെ മുന്നില്‍ ഒരു വെണ്ണക്കല്‍ശില്‍പ്പം പോലെ കിടക്കുന്നത് ആല്‍ബര്‍ട്ടിന്റെ പാന്റില്‍ അനക്കം സൃഷ്ടിച്ചു.
എല്ലാ ചിന്തകളും മാറ്റി വക്കുവാന്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ആല്‍ബര്‍ട്ട് ജീനയെ വിളിച്ച് എഴുന്നേല്‍പ്പിക്കുവാന്‍ നോക്കി അവളെ തട്ടിവിളിച്ചു.
“ജീനാ..ജീനാ..”
അവളുടെ പഞ്ഞിപോലെയുള്ള ദേഹത്ത് തൊട്ടപ്പോള്‍ ഒന്നു പതറിയെങ്കിലും വീണ്ടും വീണ്ടും അവന് അവളെ തട്ടിവിളിച്ചു.എന്നാല്‍ ചെറുതായി ഒന്നു ഞരങ്ങുകമാത്രമേ അവള്‍ ചെയ്തുള്ളു.ഇനിയും അവിടെ കിടത്തുന്നത് പന്തിയല്ല എന്നു കണ്ട് ആല്‍ബര്‍ട്ട് അവളെ എടുത്ത് മാറ്റാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.
ആദ്യം ഡ്രസ് പിടിച്ച് നേരെയാക്കിയിടണമല്ലോ..മുലയുടെ മുകളിലെ പെറ്റിക്കോട്ട് നേരെയിട്ടപ്പോള്‍ തന്റെ കൈകള്‍ തന്റെ മനസിന്റെ നിയന്ത്രണത്തില്‍ നില്‍ക്കാതെ അവളുടെ മലകളെ തഴുകുന്നത് അവന് അറിഞ്ഞു.ആ പതുപതുപ്പ് ഇതുവരെ ഒരു പെണ്ണിനെ ഇങ്ങനെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ആല്‍ബര്‍ട്ടിന്റെ മനസിനെ ഒരു മായാലോകത്തേക്ക് കൊണ്ടുച്ചെന്നു.എങ്കിലും മനസാന്നിധ്യം കൈവെടിയാതെ അരയ്ക്കുമുകളില്‍ കിടന്നിരുന്ന പെറ്റിക്കോട്ടും താഴേക്ക് വലിച്ചിട്ടു.അപ്പോഴും യോനിയെ മറച്ചിരുന്ന പാന്റീസിന്റെ മുകളിലൂടെ തഴുകിക്കൊണ്ടാണ് ആല്‍ബര്‍ട്ട് അത് ചെയ്തത്.അതെല്ലാം യാന്ത്രികമായി സംഭവിച്ചുപോയ ഒന്നായിരുന്നു.
ഇനി പാന്റും ഷര്‍ട്ടും ഇടീപ്പിക്കണമല്ലോ..
ഇതു പൊല്ലാപ്പായല്ലോ എന്ന് ആല്‍ബര്‍ട്ട് മനസില്‍ വിചാരിച്ചു.ആദ്യും ആ പാന്റ്സ് എടുത്ത് ഓരോ കാലിലുടെയും കയറ്റുവാന്‍ ആല്‍ബര്‍ട്ട് ശ്രമിച്ചു.അവളുടെ ശരീരത്തിലെ ഓരോ സ്പര്‍ശനവും തന്റെ മനസിനെപ്പിടിച്ചുലയ്ക്കുന്നുവെന്ന് അവന് മനസിലായി.പാന്റ് ഒരു വിധത്തില്‍ കയറ്റിയിട്ടപ്പോള്‍ അവളുടെ മാര്‍ദ്ദവമായ നിതംബങ്ങളിലൂടെയും അവന്റെ കൈകള്‍ പാറി നടന്നു.പാന്റിന്റെ ഹുക്ക് ഇപ്പപ്പോഴും,സിബ് വലിച്ചു കയറ്റിയപ്പോഴും അവളുടെ യോനിയെ അവന്റെ കൈകള്‍ കുറച്ചു മര്‍ദ്ദത്തോടെ തഴുകി.അത് അവളില്‍ ചില ഞരക്കങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിച്ചു.
അവളുടെ ബട്ടണ്‍സ് പൊട്ടിയ ഷര്‍ട്ട് ഇട്ടുകൊടുക്കുമ്പോഴും അവളുടെ ഷേവ് ചെയ്ത കക്ഷവും ഉയര്‍ന്നുനില്‍ക്കുന്ന മുലകളും ആല്‍ബര്‍ട്ട് ശ്രദ്ധിച്ചു..
ഹോ.. എന്തോരു ശരീരവടിവാ ഈ പെണ്ണിന്.. ആ മുലകളുടെ ഒരു വലുപ്പം.ആര്‍ക്കാ ഇതു കണ്ടാല്‍ പിടിക്കാന്‍ തോന്നാത്തത് ഇങ്ങനെ മനസില്‍ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ജീനയെ തന്റെ കൈകളില്‍ കോരിയെടുത്തുകൊണ്ട് ആല്‍ബര്‍ട്ട് തിരിഞ്ഞു…
