രാഹുലിന്റെ കുഴികൾ – 3 9

അല്ല നിങ്ങളുടെ ഇന്നത്തെ കലാപരുപാടി കഴിഞ്ഞോ..

പോടാ നിന്റെ ചോദ്യം കേട്ടാൽ ഞാനെന്താ അവനെയും അരയിൽ ചുറ്റി നടക്കുന്ന പോലെയാണല്ലോ.

 

എടാ അത് ഇടയ്ക്കു ഒന്ന് മൂക്കുമ്പോൾ അതൊന്നു അടക്കി നിറുത്തുവാൻ ഉള്ള പോടി കൈകൾ അല്ലേ.

ഉവ്വ് ഉവ്വ്.

നീ കളിയാക്കുകയോന്നും വേണ്ട.

ഇന്ന് മൂത്തില്ലായോ താത്ത.

ടാ മോൾ വന്നിരിക്കുകയല്ലേ.

ഹോ ഞാനത് മറന്നു താത്ത.

ഹ്മ്മ് ചിലനേരത്തു നീ എല്ലാം മറക്കുന്നുണ്ട്.

അതേ താത്തയെ മറക്കില്ല കേട്ടോ.

ഹ്മ്മ്

മോനെ വിളച്ചിൽ വേണ്ടാ.

എന്തായിരുന്നെടാ സിന്ധുവുമായി.

ആര് രമേശാന്റെ ചേച്ചിയോ.

ഹ്മ്മ് അവൾ തന്നെ.

നല്ലോണം കുറുകുന്നുണ്ടായിരുന്നല്ലോ രണ്ടും കൂടി.

കുറെ നാള് കൂടി കണ്ടതല്ലേ താത്ത അതാ.

ഹ്മ്മ് എന്നാൽ മതി.

എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് താത്ത കടയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ താത്തയുടെ കുണ്ടിയുടെ ഇളക്കം കൂടിയോ എന്നൊരു തോന്നൽ.

എന്നെ കാണിക്കാൻ വേണ്ടി കുലുക്കല്ലേ താത്ത ഇതിനേക്കാൾ മുഴുത്ത ഒന്ന് ഇപ്പൊ കണ്ടു വന്നിട്ടേയുള്ളു എന്ന് താത്ത കേൾക്കാതെ പതുക്കെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാനവിടെ നിന്നും വീട്ടിലേക്കു പോന്നു..

 

എടാ കൊച്ചുമോനെ നീയിതെവിടെ പോയതായിരുന്നെടാ എന്നു അച്ചാച്ചന്റെ ചോദ്യത്തിന് അതേ ഒന്ന് കറങ്ങാൻ പോയതായിരുന്നു എന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞോണ്ട്.

മുത്തശ്ശൻ എവിടെ അച്ഛാച്ച.

അകത്തുണ്ടെടാ മോനെ.

ഹ്മ്മ് എന്നു പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ അച്ചാച്ചനെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഒരുമ്മയും കൊടുത്തോണ്ട് നിവർന്നതും അച്ഛനും അമ്മയും മുന്നിൽ.

എന്താടാ അച്ചാച്ചനെ സോപ്പിടുന്നത് എന്തിന് വേണ്ടിയാടാ.

ഒന്നുമില്ല അമ്മേ എന്റെ അച്ചാച്ചനെ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കങ്ങനെ തോന്നി.

അതിനിപ്പോ എന്താ അല്ലേ അച്ഛാച്ച.

ഹ്മ്മ് എന്ന് മൂളിക്കൊണ്ട് അച്ചാച്ചൻ ചിരിച്ചു.

അതേ നിന്റെ അച്ഛനെ പോലെ അല്ലെടാ നീ എന്ന് പറയുന്നത് കേട്ടു.

അവൻ നിങ്ങടെ കൊച്ചുമോൻ അല്ലേ അവന്റെ കയ്യിൽ നിങ്ങളുടെ അതേ സ്വഭാവങ്ങളാ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അച്ഛമ്മ അച്ചാച്ചനെ കളിയാക്കി.

ഹോ ഇന്നി എന്നെ ചൊല്ലി ഒരു കുടുംബ കലഹം വേണ്ട അച്ഛമ്മേ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ മുകളിലോട്ടു കയറി.

അച്ചാച്ചൻ എന്തോ പറയുന്നുണ്ട്. പിന്നെ ഒരു കൂട്ടച്ചിരി ആയിരുന്നു.

അപ്പോയെക്കും ഞാൻ മുകളിൽ എത്തിയിരുന്നു..

കോളേജിലേക്ക് പോകാനുള്ള ഒരുക്കങ്ങളുമാസയി ഞാൻ താഴോട്ട് വരുന്നത് കണ്ടു അമ്മ.

അല്ല ni പോകാറായോ.

അതേ നിങ്ങടെ കെട്ടിയോൻ രാജീവ് വന്നത് കൊണ്ട് അമ്മക്ക് ഇപ്പൊ നേരം കാലം ഒന്നും അറിയാണ്ടായോ.

ടാ വേണ്ടാ കേട്ടോ ദേ ഈ കരണ്ടി കൊണ്ട് ഒന്നു തന്നാലുണ്ടല്ലോ.

എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അമ്മ ചിരിച്ചു.

അതേ ഒന്നും വേണ്ടേ നിനക്ക്.

ഒന്നും വേണ്ട എന്റെ ലേഖകുട്ടി എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അമ്മയുടെ കവിളിൽ ഒരുമ്മയും കൊടുത്തോണ്ട് ഞാൻ ഇറങ്ങി.

അച്ഛൻ എന്നെയും നോക്കി നിൽപ്പുണ്ട്.

അവൻ ആളാകെ മാറി അല്ലേ ലേഖേ.

ഹ്മ്മ് ഒരുപാട് ഒരുപാട് മാറി ചേട്ടാ.

ഹ്മ്മ്.

അല്ല കോളേജ് കഴിഞ്ഞു എന്താണാവോ അവന്റെ ഭാവി പരുപാടി..

അവൻ പഠിക്കണം എന്ന പറയുന്നേ

പഠിച്ചോട്ടെ ചേട്ടാ.

ഹ്മ്മ് അത് തന്നെയാ എന്റെയും ആഗ്രഹം.

ഹ്മ്മ് എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അമ്മ ചിരിച്ചു.

അതേ നീ രാവിലെ തന്നെ എന്നെ മൂടാക്കല്ലേ ലേഖേ.

അത്രയ്ക്ക് മൂടായെങ്കിൽ ഒന്ന് നോക്കണോ രാജിവേട്ടാ.

എന്ന് പറഞ്ഞതും അച്ഛൻ അമ്മയെയും കൊണ്ട് റൂമിലേക്ക്‌ കയറി.

 

 

 

 

==========================

 

രാഹുലിന്റെ കുഴികൾ

മാമിയിലേക്ക്

 

 

ഭക്ഷണം കൊടുത്തേച്ചും മാമി വന്നുകൊണ്ട് ഇന്ന് ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യാം എന്ന പറഞ്ഞെ.

ഹോ എന്നു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ ഞാൻ മാമിയുടെ വാക്കുകൾ വരവേറ്റു.

നീ ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പെട്ട് അല്ലെടാ മോനെ.

ഹോ ഇതൊക്കെ ചെയ്തില്ലേൽ പിന്നെ എങ്ങിനാ മാമി.

മാമൻ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നേൽ ഇതെല്ലാം മാമൻ ചെയ്യേണ്ടതല്ലേ അതുപോലെ അങ്ങ് കൂട്ടിയാൽ പോരെ.

ഹ്മ്മ് എല്ലാം മാമൻ ചെയ്യേണ്ടത് തന്നെയാ എന്നു അർത്ഥം വെച്ചപോലെ പറഞ്ഞോണ്ട് മാമി

ഞാനൊന്ന് മുഖം കഴുകി വരാം എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് വാഷ് ബേസിനടുത്തേക്ക് പോയി.

തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ അനുചേച്ചിയും അമ്മയും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഹാ നിങ്ങളിതെപ്പോ വന്നു.

മാമിയും മരുമോനും ഒറ്റക്കിരുന്നു മുഷിയണ്ട എന്ന് കരുതിയെടാ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അനുചേച്ചി ചിരിച്ചു.

അമ്മ കൂടെ ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഒന്നും പറയാൻ പറ്റിയില്ല.

ഹോ എന്റെ അനു ഇവനുള്ളത് കൊണ്ട് സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല കേട്ടോ.

അമ്മ എന്നെ വാത്സല്യത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് അതേ എന്റെ മോനുള്ളത് കൊണ്ട് യാതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടും അറിഞ്ഞില്ല ഞങ്ങൾ.

 

അവന്റെ ഉത്തരവാദിത്തം ആണമ്മേ. അവന്റെ മാമനുണ്ടേൽ അവന്റെ മാമൻ വന്നു നില്കണ്ടേ അല്ലെടാ രാഹുലെ.

ഹോ തന്നെ തന്നെ.

എന്താടാ ഒരു പുച്ഛം.

നിന്റെ മാമൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടല്ലോ നീ.

ഹ്മ്മ് കേട്ടു മാമി..

എന്താടാ മാമൻ പറഞ്ഞത് മരുമോനോട് എന്നു ചിക്കി അനുചേച്ചി.

അതേ മാമനില്ലാത്ത ഒരു കുറവും ഉണ്ടാകരുത് എന്ന ഒരൊറ്റ വാക്കാണ് അനുചേച്ചി മാമൻ പറഞ്ഞത്

എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ മാമിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

മാമി മുഖം തായോട്ട് പിടിച്ചോണ്ട് നിന്നു.

 

അനുചേച്ചി ഒന്നുമറിയാതെ നില്കുകയായിരുന്നു.

എന്നാൽ നീ ഇവനെയും കൂട്ടി വീട്ടിലോട്ടു ഒന്ന് പോയി വാ മോളെ വൈകീട്ടല്ലേ ഡിസ്ചാർജ് ആകു.

അപ്പോയെക്കും നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഒന്ന് കുളിച്ചു ഫ്രഷ് ആയി പോരെ.

അവനും ഒന്ന് വീട്ടിലൊക്കെ പോയി വന്നോട്ടെ. മൂന്ന് ദിവസമായില്ലേ അവനും ഇവിടെ നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്.

ആ അത് ശരിയാ ചേച്ചി ഇപ്പൊ ഞങ്ങളൊക്കെ ഇവിടെ ഇല്ലേ പിന്നെ അച്ഛന് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല എന്നല്ലേ ഡോക്ടറും പറഞ്ഞത്.

അതുപിന്നെ അനു അവൻ പോയി വരട്ടെ ഞാൻ വൈകീട്ട് പൊകാം ഇന്നുടെ അല്ലേ.

ഇതെല്ലാം കേട്ടു തരിച്ചു നിന്ന എന്റെ തലയിലേക്ക് ആണിയടിച്ചപോലെയായി എനിക്ക് മാമിയുടെ വാക്കുകൾ..

അത് കേട്ടു മാമിയുടെ അമ്മ.

അതേ മോളെ നീ പോയിട്ട് വാ ഞങ്ങൾ ഇവിടെ ഇല്ലേ. പിനെന്തിനാ നീ ഇങ്ങിനെ ഇവിടെ ഇരുന്നിട്ട്.

ഇപ്പൊ അത്യാവശ്യത്തിനു അനുവും ഉണ്ട് .

മാമി ഓക്കേ പറയണേ എന്നായിരുന്നു എന്റെ ഉള്ളിൽ.

ആ ഞാൻ പോകാം അമ്മേ എന്നുള്ള വാക്കുകൾ എന്റെ കാതുകളിലേക്ക് വീണതും.

വേനൽ കാലത്ത് പെയ്യുന്ന മഴയെ പോലെ ആയിരുന്നു..

എടാ എന്നാൽ പിന്നെ നമുക്ക് പോകാം നീ എന്നെ വീട്ടിൽ ഇറക്കിയിട്ട് അങ്ങോട്ട്‌ പൊക്കോ.

ഹ്മ്മ് എന്ന് തലയാട്ടുമ്പോഴും എന്റെ മനസ്സിൽ ആ ഞാൻ പോകാം മാമിയെ വിട്ടിട്ടു ഞാനിപ്പോ പോകാം.

 

അങ്ങിനെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നു ഇറങ്ങുമ്പോൾ മാമി മോളെ വിളിച്ചു.

വായോ നമുക്ക് കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു.

അയ്യോ എല്ലാത്തിനും ഇവൾ ഒരു തടസ്സമാകുമല്ലോ എന്ന് വിചാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മറുപടി വന്നു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *