ആ എന്തെങ്കിലും ആകട്ടെ അവളായി അവളുടെ പൂറായി എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ ഡ്രൈവിംഗ് തുടർന്നു
വീട്ടിലെത്തി അവരെ ഇറക്കി കൊണ്ടു ഫുഡും കഴിച്ചോണ്ട് ഞാൻ നേരെ രമേശന്റെ അടുത്തേക്ക് വിട്ടു.
രമേശനെയും വണ്ടിയിൽ കയറ്റി നേരെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.
കുറച്ചു ദൂരം പോയതും. എന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു.
രേഷ്മ ചേച്ചി ആയിരുന്നു.
ഇവന്റെ മുന്നിൽ നിന്നും എങ്ങിനെ എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ ഫോൺ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു.
ചേച്ചി പറയാൻ തുടങ്ങുന്നതിനു മുൻപേ ഞാൻ ചാടി കയറി അങ്ങോട്ട്‌ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ ഡ്രൈവ് ചെയ്യുകയാണ് പിന്നെ വിളിക്കാം.
അത് കേട്ടതും ചേച്ചി ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.
ഫോൺ വെച്ചതും.
ആരാ
അമ്മയാടാ.
ഹോ.
ഒരുമിനുട്ട് എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ വണ്ടി സൈഡാക്കിനിറുത്തി.
ഇറങ്ങിക്കൊണ്ട് കുറച്ചു മാറി ചേച്ചിയെ വിളിച്ചു.
എന്താ ചേച്ചി കാര്യം.
രേഷ്മ – ഒന്നുമില്ലെടാ വെറുതെ വിളിച്ചേനെ ഉള്ളൂ.
രേഷ്മ – അല്ല നി ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്നു എന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ.
രാഹുൽ – ഹ്മ്മ് വണ്ടി സൈഡാക്കി നിറുത്തി.
രേഷ്മ – വേറെ ആരാ കൂടെ.
രാഹുൽ * എന്തെ കൂടെ വരാൻ തോന്നുന്നുണ്ടോ.
രേഷ്മ – കൊണ്ടുപോകാമോ.
രാഹുൽ – തീർച്ചയായും.
രേഷ്മ – എന്നാലൊരു ദിവസം നമുക്കൊരുമിച്ചൊരു യാത്ര പോകണം..
രാഹുൽ – എന്താ വല്ലാത്ത മൂടാണല്ലോ.
രേഷ്മ – ഹ്മ്മ്
രാഹുൽ – ഉറപ്പിക്കാം അല്ലെ.
രേഷ്മ – എന്ത്
രാഹുൽ – അല്ല ഇതുപോലെ ഒരുമിച്ചൊരു യാത്ര.
രേഷ്മ – നീ കൊണ്ടുപോകുമോ.
രാഹുൽ – തീർച്ചയായും.
കാടും മലയും താണ്ടി എന്റെ ചേച്ചിയെ കൊണ്ടുപോകാം ഞാൻ..
രേഷ്മ – അത് മതി.
രാഹുൽ – പോരല്ലോ.
രേഷ്മ – പിന്നെ
അമ്മയെന്താ പറയുന്നേ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് രമേശൻ അടുത്തേക്ക് വന്നതും.
രേഷ്മ – ആരാ.
രാഹുൽ – രമേശൻ.
രേഷ്മ – നിന്റെ കൂട്ടുകാരനോ.
രാഹുൽ – ഹ്മ്മ്.
രേഷ്മ – അവനറിയുമോ.
രാഹുൽ – ഇല്ല.
രേഷ്മ – എന്നാ പറയാനും നിൽക്കേണ്ട.
രാഹുൽ – ഒരിക്കലും ഇല്ല.
രേഷ്മ – ഹ്മ്മ്.
രാഹുൽ – ആ അമ്മേ എത്തിയിട്ട് വിളിക്കാം പോരെ.
രേഷ്മ – ഹോ ആയിക്കോട്ടെ.
എത്രയും വേഗം വന്നേക്കണേ.
രാഹുൽ – തീർച്ചയായും.
അത് പറഞ്ഞതും ചേച്ചി ചിരിക്കുന്നത് ഫോണിലൂടെ കേൾക്കാം..
രമേശൻ – അമ്മ എന്താ പറയുന്നേ.
ഞാൻ ഫോൺ ഡിസ്‌ക്കണക്ട് ചെയ്തോണ്ട്.
കണ്ണന്റെ വിവരം അന്വേഷിച്ചു വിളിച്ചതാ.
രമേശൻ – ഹോ എന്നാ വണ്ടിയെടുക്.
എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അവൻ വണ്ടിയിലേക്ക് നടന്നു.
പിറകെ ഞാനും.
രേഷ്മ ചേച്ചിയുടെ കാര്യം ആലോചിച്ചോണ്ട് നടക്കുമ്പോൾ എന്റെ ചുണ്ടിൽ ചിരി വിരിയുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നില്ല…
രമേശൻ രാഹുലിനെ നോക്കി എന്താണ് വല്ല ചേച്ചിമാരുടെയും വലയിൽ അകപ്പെട്ടോ മോനെ..
രാഹുൽ – അങ്ങിനെയാണെൽ എത്ര നന്നായിരുന്നു.. എന്നും ഈ കൈവാണവും വിട്ടോണ്ട് ജീവിക്കേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നല്ലോ പോന്നു ചങ്ങാതി…
രമേശൻ – ഇനി ബാലേട്ടന്റെ ഭാര്യയെങ്ങാനും അതേടാ നിന്റെ ആ സ്വപ്നത്തിലെ രാജകുമാരിയോ നായികയോ എന്തോ അല്ലായിരുന്നോ
അവരുടെ പേര്. എന്തുവാ
രാഹുൽ – ആര് രേഷ്മ ചേച്ചിയോ.
രമേശൻ – ആ അത് തന്നെ മൊതല്
രാഹുൽ – ഒന്ന് പോടാ വെറുതെ ആ നല്ല സ്ത്രീയെ കുറിച്ച് ഇല്ലാ കഥ പറഞ്ഞുണ്ടാക്കല്ലേ..
എന്ന് നിസാരമായി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രാഹുൽ യാത്ര തുടർന്നു.
യാത്രയിലുടനീളം
രമേശാന്റെ ആ ചോദ്യം എന്നെ വല്ലാതെ ആശ്ചര്യപെടുത്തി.
ഒരിക്കലും അവനറിയില്ല വിളിച്ചതാരാണെന്ന് പിന്നെ എങ്ങിനെ അവന്റെ നാക്കിൽ നിന്നും എന്ന് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും ഉത്തരം കിട്ടാതെ ആയപ്പോൾ ഞാൻ വണ്ടിയുടെ വേഗത ഒന്നുടെ കൂട്ടി.
ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയതും ഞങ്ങൾ റിസെപ്ഷനിൽ ചെന്ന് റൂം നമ്പർ എല്ലാം മനസിലാക്കി നേരെ റൂമിലോട്ടു വിട്ടു.
ജയേച്ചിയുട മുഖത്തോട്ടു നോക്കി കൊണ്ട് നേരെ കണ്ണന്റെ അരികിലേക്ക് നീങ്ങി.
എന്താടാ നിനക്ക് പറ്റിയെ എന്നുള്ള രാഹുലിന്റെ ചോദ്യത്തിന് അവൻ കരയുക മാത്രം ചെയ്തു.
എന്തെങ്കിലും പ്രോബ്ലം ഉണ്ടേൽ പറയെടാ എന്നൊക്കെ രാഹുലും രമേശനും അവനോടു ചോദിച്ചെങ്കിലും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..
ചേച്ചിയെങ്കിലും പറ എന്താ ഉണ്ടായേ…
എന്ന് ചോദിച്ചോണ്ട് രമേശൻ ജയേച്ചിയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു.
നിങ്ങളവന്റെ കൂട്ടുകാർ അല്ലെ നിങ്ങളോടു പറഞ്ഞില്ല പിന്നെ എന്നോട് പറയുമോ എന്ന് ചോദിച്ചോണ്ട് ജയേച്ചി ഒന്നും മിണ്ടാതെ ആയി.
രാഹുലിന് എന്തോ പന്തികേട് തോന്നി ജയയുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്നും…
അത് പുറത്ത് കാണിക്കാതെ കണ്ണനോട് ഓരോന്നും പറഞ്ഞും ചിരിച്ചും അവർ രണ്ടുപേരും തിരിച്ചു പോകാനായി എഴുനേറ്റു.
ജയേച്ചി ക്യാഷ് വല്ലതും വേണോ എന്നു ചോദിച്ചോണ്ട് രാഹുൽ കുറച്ചു ക്യാഷ് എടുത്തു ജയേച്ചിയുടെ കൈകളിൽ കൊടുത്തു..
രാഹുലെ ഇതിപ്പോ വേണ്ടായിരുന്നെടാ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ജയ ആ ക്യാഷ് തിരിച്ചു കൊടുക്കാനായി ശ്രമിച്ചെങ്കിലും രാഹുൽ അത് വാങ്ങാതെ ആവിശ്യം വരും ജയേച്ചി.
ഇല്ലാ എങ്കിൽ ഡിസ്ചാർജ് ആയിട്ട് തിരികെ തന്നോ എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് രാഹുൽ മുൻപോട്ടു നടന്നു. കൂടെ രമേശനും.
ജയയുമായി മുൻപേ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ആലോചിച്ചപ്പോ രാഹുലിന് അവളോട്‌ വല്ലാത്ത ദയ തോന്നി. ഒന്നുമില്ലേലും കുറെയേറെ പാലോഴുക്കിയതാല്ലേ അവളുടെ ആ വെണ്ണപൂറിൽ എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞോണ്ട് രാഹുൽ കാർ എടുത്തു…
അല്ല നീയിതെന്തു ഭാവിച്ച രാഹുലെ. എന്നുള്ള രമേശാന്റെ ചോദ്യം കേട്ടു രാഹുൽ രമേശനെ നോക്കി.
രാഹുൽ – എന്താടാ.
രമേശൻ – തിരിച്ചു കിട്ടില്ല എന്നറിഞ്ഞിട്ടും എന്തിനാടാ നീ ആ ക്യാഷ് അവരുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തേ..
രാഹുൽ – ഹോ അതാണോ കാര്യം എന്റെ രമേശാ നീ അവനെ ശ്രദ്ധിച്ചാർന്നോ.
രമേശൻ – കണ്ണനയോ.
രാഹുൽ – ഹ്മ്മ് അവനെ തന്നെ.
ഒന്നുമില്ലേലും നമ്മുടെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരുത്തനെല്ലെടാ.
എനിക്കറിയാം അവരുടെ കയ്യിൽ ഒന്നുമില്ലെന്ന്.
അതാ ഞാൻ..
രമേശൻ – ഹ്മ്മ് നിന്നെ അങ്ങോട്ട്‌ മനസിലാകുന്നില്ല..
രാഹുൽ – കൂടുതൽ മനസിലാക്കാൻ നിൽക്കേണ്ട കേട്ടോ രമേശാ എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ രമേശനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കാണിച്ചോണ്ട് വണ്ടിയൊടിക്കാൻ തുടങ്ങി.
—————————-
നേരം ഇരുട്ടി തുടങ്ങിയതും ഉത്സവ പറമ്പിൽ ആളുകൾ കൂട്ടം കൂട്ടമായി എത്തി തുടങ്ങി.
ചുറ്റുവട്ടാരത്തിലുമുള്ള ഉത്സവ പ്രേമികൾക്ക് പുറമെ പുറം നാട്ടുകാരും അങ്ങിങായി തമ്പടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..
രാഹുലും രമേശനും ശ്രീനിയും ചുറ്റുപാടുമുള്ള സുന്ദരികളെ നോട്ടമിട്ടു നടക്കാൻ തുടങ്ങി..
മൂന്നു പേർക്കും ആ ഒരു വിഷയത്തിൽ ഭയങ്കര ഒത്തൊരുമയുണ്ടായിരുന്നു.
രാഹുലിന്റെ നോട്ടം മുഴുത്ത ആന്റിമാരെയാണെങ്കിൽ രമേശനും ശ്രീനിയും നേരെ തിരിച്ചായിരുന്നു…
മാമിയും അമ്മയും ദേവിയെ തൊഴുതു വരുന്നത് കണ്ടു രാഹുൽ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി..
മാമിയുടെ കൈ പിടിച്ചോണ്ട് രാഹുൽ ചുറ്റിലും ഒന്ന് നോക്കി.