ഞാൻ സന്തോഷ് വർക്കീടെ കൂടെ ഒറ്റ പ്രാവശ്യം ഒരു സ്ഥലത്തു മാത്രമേ പോയിട്ടൊള്ളു.
അവനാണേ പേടിച്ച് വിറച്ച് എന്തൊക്കെയോ കാട്ടിക്കൂട്ടി.!
അങ്ങോട്ടു വെക്കുന്നേനുമ്മുമ്പേ വെള്ളോമ്പോയി….!
ഇതിന്റെ പാതിപോലുമില്ലാരുന്നു എന്നുമാത്രവല്ല അതിനിതുപോലെ തടിപോലുള്ള ബലോമില്ലാരുന്നു!
ഒരുമാതിരിയൊരു ഞെക്കുകൊള്ളുന്ന പരുവം!
എന്റെ യാതൊരു പ്രതികരണവും ഇല്ലാതുള്ള കിടപ്പ് കണ്ട ലതിക മുഖമുയർത്തി:
“ഇതെന്നാ ലിജോച്ചായാ മിണ്ടാതെ കെടക്കുന്നേ..?”
“നീ പറയുന്നത് കേൾക്കുവല്ലേ അതാ മിണ്ടാത്തത്!”
ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു!
ഉള്ള സത്യം പറഞ്ഞാൽ ശാലിനിയുടെ കഥകൾ കേട്ടതിൽ പിന്നെ എനിക്ക് കഥ കേൾക്കാനുള്ള താൽപ്പര്യം തന്നെ നഷ്ടമായിരുന്നു…!
ആ ഒരു കഥകേൾക്കലോടെ അതുവരെ ഞാൻ കാമകലകൾ അറുപത്തിനാലും പരീക്ഷിച്ച് കൊണ്ടിരുന്ന ശാലിനി അന്ന് മുതൽ എനിയ്ക് സ്വന്തം കൂടെപ്പിറപ്പിനെ പോലെ ആയി….!
എന്റെ താൽപ്പര്യക്കുറവ് മനസ്സിലായിട്ടും ലതിക തുടർന്നും പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി:
“വർക്കി എന്നെ ഒരു ട്രാപ്പിൽ പെടുത്തിയതാ ലിജോച്ചായാ!
അവന്റെ വല്യൊരാഗ്രഹമായിരുന്നു എന്നെ അവനൊന്നു ചെയ്യണോന്നത്!
അതിനവൻ ഒരു വർഷം മുൻപു മൊതലേ ചരടുവലി തുടങ്ങി…
എന്റെ സാമ്പത്തിക പരാധീനതകൾ നന്നായി മനസ്സിലാക്കിയ അവൻ എന്റെ വാടിയമുഖം കാണുമ്പോഴേ കാശില്ലാഞ്ഞാണോടീ നീ വല്ലാണ്ടിരിക്കുന്നേ എന്നും ചോദിച്ച് അമ്പതും നൂറുവൊക്കെ നിർബന്ധിച്ച് കടന്തരാന്തുടങ്ങി!
നല്ലൊരു കൂട്ടുകാരനാണല്ലോന്നു ഞാനുങ്കരുതി…!
ഞാനാ വാങ്ങുന്നതു ഒന്നുരണ്ടാഴ്ച കൊണ്ടൊപ്പിച്ച് തിരിച്ചു കൊടുക്കുമ്പ അവനത് വാങ്ങില്ല!
നിനക്കത്യാവശ്യമ്മരുന്നതല്ലേ കൈയിലിരുന്നോട്ടേന്നു പറയും.
ഞാനാണേലതും വല്ലോരുടേന്നും വാങ്ങിച്ചുവൊക്കെയാരിക്കും കൊണ്ടുവരുന്നേ അങ്ങനങ്ങനെ അതെഴുന്നൂറ്റമ്പതു രൂപയായി!
അപ്പ അവന്റെ വിധം മാറി!
എനിക്കെന്റെ പൈസ നാളെത്തന്നെ വേണോന്നായവൻ!
ഞാൻ നിന്നു കരഞ്ഞല്ലാതെന്തു ചെയ്യാൻ…!
നാളെ ഒന്നുകിൽ നീ രൂപയും കൊണ്ടു വരണം.
അതല്ലേ ഒരര മണിക്കൂറ് അവന്റെകൂടെ ചെല്ലണം. ചെന്നാപ്പിന്നെ കാശു വേണ്ടാ താനും!
അതായി അവന്റെ ഡിമാന്റ്…!
ഞാഞ്ചെല്ലാവന്നു സമ്മതിച്ചു!
അല്ലാതെന്തു ചെയ്യാൻ!
പിറ്റേന്ന് നൂറ് തികച്ചുണ്ടാക്കാൻ എനിയ്കാവില്ല പിന്നെങ്ങനെ എഴുന്നൂറ്റി അൻപത്…!
ലതിക ഉറക്കെ ചിരിച്ചിട്ട് വീണ്ടും പറഞ്ഞു…
“എന്റെ വറീച്ചാ കേട്ടറിവുവച്ച് ഭയങ്കര വേദനയൊണ്ടാവൂമെന്ന് കരുതി പേടിച്ച ഞാൻ അന്നുരാത്രി ഒരു മുഴുത്ത ക്യാരറ്റും കൊണ്ടാണ് കിടന്നത്!
വല്ലാണ്ട് വേദനയെടുത്തെങ്കിലും അടുത്ത് കിടന്നുറങ്ങുന്ന അമ്മയറിയാതെ ഞാനാ മുഴുത്ത ക്യാരറ്റ് മണിക്കൂറുകൾ കൊണ്ട് പതിയെ മുഴുവനും കുത്തിക്കയറ്റി!
അരഭാഗം മുഴുവനും മുളകരച്ചുതേച്ച വേദനേം കൊറേ ചോരപോയതുമ്മിച്ചം!
ആളുതാമസമില്ലാത്ത ഒരു വീടു വർക്കീടൊരു കൂട്ടുകാരന്റെ വകയുണ്ട് അവിടേക്കാ പോയത്!
ഓട്ടോയേ കേറിയതും വർക്കി വെറയ്കാന്തൂടങ്ങി…!
ഓട്ടോക്കാരങ്കണ്ടോന്നു പേടി!
ആ വീട്ടിലോട്ടു കേറിയപ്പ അപ്പുറത്തെ വീടിന്റെ മുറ്റത്തുനിന്ന ചേച്ചി കണ്ടോന്നു സംശയം!
അവരു സൂക്ഷിച്ചുനോക്കിയോ വന്ന് പിടിക്കുവോ എന്നൊക്കെ!
എന്തായാലുമെന്നെ ചുരിദാറു പൊക്കിവച്ച് പാന്റും ഷഡ്ഡീങ്കൂടെ ഊരി താത്ത് വച്ചിട്ട് മേശേലോട്ട് കുനിച്ചുനിർത്തി എന്തൊക്കെയോ കാട്ടിക്കൂട്ടി..!
ലതിക ചിരി സഹിക്കവയ്യാണ്ട് എണീറ്റ് കുത്തിപ്പിടിച്ച് ഇരുന്ന് ചിരിച്ചു!
തലയറഞ്ഞ് ചിരിച്ച് ചിരിച്ച് കണ്ണ് നിറഞ്ഞ് പോയ അവൾ ചിരിക്കിടയിൽ പറഞ്ഞു:
“എന്റെ വറീച്ചായെനിക്കിപ്പളും സംശയാ അവന്റേതെന്റെ അകത്താണോ അതോ തൊടേലാണോ കേറിയേന്ന്…!”
എനിക്ക് ലതികയുടെ ആ തലയറഞ്ഞുള്ള ചിരി കണ്ടിട്ട് ഒട്ടും ചിരി വന്നതുമില്ല!
ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ കോണിലെവിടെയോ ഒരുതരം ഒരു നീറ്റലാണ് അനുഭവപ്പെട്ടത്…!
ഈ കഴുവേറിമോള് ഇന്നലെയിത് പറഞ്ഞിരുന്നേൽ വറീച്ചനിന്നീ മൈരുപണിയ്ക് പോരില്ലായിരുന്നു!
വറീച്ചന് പണ്ണാനെന്നാ പെണ്ണ് കിട്ടാനാണോ പഞ്ഞം!
“വാ എണീറ്റു കഴുകിയേച്ചു പോകാം….”
ഞാൻ കടുപ്പിച്ച് ഗൌരവത്തിൽ പറഞ്ഞതും കറണ്ട് പോയത് പോലെ ലതികയുടെ ചിരി നിന്നു!
മ്ളാനമായ മുഖത്തോടെ ലതിക കുളിമുറിയിലേയ്ക് കയറിയപ്പോൾ ഞാൻ ഹാളിലെ വാഷ്ബെയിസന് സമീപമുള്ള കുളിമുറിയിലേയ്ക് പോയി….
ഞാൻ വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിച്ച് ഹാളിൽ ചെന്ന് ഇരുന്നപ്പോൾ പായും എടുത്ത് കഴുകി മുറിയും തുടച്ച് ലതിക വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിച്ച് മുടിയും ചീവി റെഡിയായി വന്നു….
ഞാൻ എണീറ്റ് പാന്റിന് പിന്നിലെ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും പേഴ്സ് വലിച്ച് എടുത്തപ്പോൾ മിന്നൽ പോലെ അത് റാഞ്ചി കൈക്കലാക്കിയ ലതിക പേഴ്സ് പിടിച്ച കൈ പിന്നിലേയ്കാക്കി പഴയ പ്രസരിപ്പ് വീണ്ടെടുത്ത് കുസൃതിച്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു:
“ഇതെന്തിനാ ഇപ്പവെടുത്തേ..?”
“പിന്നെ…?
നിനക്കു പൈസാ തരണ്ടേ..?”
ഞാനും തമാശമട്ടിൽ തിരിച്ച് ചോദിച്ചു!
“അതിന്നലെത്തന്നതു തന്നെ ധാരാളമാ!
ലിജോച്ചായനറിയാവോ ഇന്നലെ അച്ചായനാ രൂപ വന്നു തന്നില്ലാരുന്നേ ഞാനാ പരട്ട സജിത്തിനോടു തന്നെ ചോദിച്ചു വാങ്ങിയേനേ..!
ഇനി കൂട്ടുകാരികളാരോടും ചോദിക്കാനുമില്ല അതില്ലാതെനിക്കു വീട്ടിപ്പോകാനുമ്മേല!
അങ്ങനെന്തു ചെയ്യുവെന്നു കരുതിയറിയാവുന്ന സകല ദൈവങ്ങളേം വിളിച്ചു നടക്കുമ്പളാ നിങ്ങളെ കാണുന്നേ!
സജിത്തു പലപ്രാവശ്യം പൊറകേ നടന്നു ഞാഞ്ചെരുപ്പൂരീട്ടൊള്ളതാ!
അപ്പോൾ അവനെ കണ്ടപ്പ അവനെങ്കി അവൻ!
അത്യാവശ്യം നടക്കണ്ടേ..!
ലിജോച്ചായനൊന്നു മാറിക്കോട്ടന്നു വച്ചാ ഞാമ്മുന്നോട്ടു പോയത്…!”
പറഞ്ഞിട്ട് ലതിക പേഴ്സ് എന്റെ പാന്റിന്റെ പിൻപോക്കറ്റിലേയ്ക് വച്ചിട്ട് എന്റെ കുണ്ടിക്കിട്ട് ചെറുതായൊന്നു തല്ലിയിട്ട് ചിരിച്ച് വീണ്ടും പറഞ്ഞു:
“ലതികയവിടിരുന്നേ….”
ഞാൻ സോഫയിലേയ്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി….
പെട്ടന്ന് ഉണ്ടായ സ്വരത്തിലെ കാഠിന്യവും എന്റെ വലിഞ്ഞ് മുറുകിയ മുഖവും കണ്ട ലതിക കാര്യമറിയാതെ അമ്പരന്ന് സോഫയിലേയ്ക് ഇരുന്നു!
ഞാൻ എതിർവശത്ത് കിടന്ന കസേര വലിച്ച് തിരിച്ചിട്ട് ലതികയുടെ എതിർവശത്ത് അടുത്ത് ഇരുന്നിട്ട് ആ മുഖത്തോട്ട് നോക്കി ചോദിച്ചു:
“സേവ്യറുസാറും ശ്രീക്കുട്ടനൂടി നേതൃത്വം കൊടുത്തു നടത്തുന്ന ഒരു ചെറിയ പരിപാടി മാറീവാനിയോസിൽ ഉള്ള വിവരം ലതികയ്കറിയാൻ വയ്യേ…?”
എന്റെ ദേഷ്യസ്വരത്തിലുള്ള ചോദ്യം കേട്ട ലതിക നാവിറങ്ങിപ്പോയ മട്ടിൽ അറിയാമെന്ന് തലയാട്ടി!
എന്റെ ക്രോധസ്വരം വീണ്ടുമുയർന്നു…
“അതെന്നാടീ….?”
എന്റെ ശബ്ദവും ഭാവവുമൊക്കെ കണ്ട് വല്ലാതങ്ങ് ഭയന്ന് പോയ ലതിക വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു:
“അവരൊക്കെയൊരുപാടു സഹായിക്കുന്നതാ ലിജോച്ചായാ!
കഴിഞ്ഞയാഴ്ചേം സാറഞ്ഞൂറു രൂപ തന്നതാ…
