“അജു നീ ഇങ്ങോട്ട് വരണ്ടാ…
രേഖ എല്ലാം കണ്ട് പിടിച്ചു… അവൾ നല്ല ദേഷ്യത്തിൽ ആണ്… നീ വീട്ടിലേക് പോയിക്കോ ഹോസ്പിലേക് വരണ്ടാ…
വൈകുന്നേരം വീട്ടിൽ വന്നു നമുക്ക് സംസാരികം.”
“എന്ത് കണ്ട് പിടിച്ചു.”
“നീ എല്ലാം ഇളിഗൽ ആയി ആണ് സ്വത്തു ഉണ്ടാക്കിയെ എന്ന്.”
“ഓ അതാണോ..
ശെരിടി…
എന്തായാലും അവളോട് പറയാൻ ഇരുന്നതാ..
അവൾ തന്നെ കണ്ട് പിടിച്ചത് കൊണ്ട് അത്രേ യും ടൈം എനിക്ക് ലാഭം.”
ഞാൻ ഫോൺ വെച്ച്.
“നീ എന്നെയും പേടിപ്പിക്കാതെ…
അതൊന്നു അറിയാൻ ഉള്ള ബുദ്ധി ഒന്നും അവൾക് ഇല്ലാ എന്റെ ദീപ്പു..”
അപ്പൊ തന്നെ എലിയ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഇപ്പൊ നമുക്ക് ഹോസ്പിറ്റൽ ലേക്ക് പോകണ്ടാ..
പകരം ആ ക്രിസ്റ്റിന യുടെ അടുത്തേക് പോകാം.
ഞാൻ എലിസബത്തിനെ നോക്കി.
“പിന്നല്ലാതെ കൊല്ലാൻ ഉള്ളവരെ എല്ലാം കൊന്ന് അയച്ചു ഇനി അവളെയും കാണാതെ എനിക്ക് കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വരണില്ല..”
ദീപ്തി കാറിന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് എലിസബത്തിനെ തിഷണം ആയി നോക്കിട്ട് എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“എട്ടോ…. എലിസബത് ആന്റി പകാ pshycho കില്ലർ ആയി മാറീട്ടോ ”
“അതേടി… എല്ലാത്തിനെയും പാക്ക് ചെയ്തു അയച്ചപ്പോൾ ഞാൻ pshycho…
ഡീ നിന്നെ ഒരു ദിവസം കിട്ടും അന്ന് നീ അമ്മേ അമ്മേ എന്ന് വിളിച്ചു കരയുന്നത് കേട്ട് ഞാൻ ഹഹ ഹഹ ചിരിക്കും..”
“ഏട്ടാ… എനിക്ക് എലിയയെ ഉടനെ പെറുപ്പിച്ചു കാണിച്ചു താ… എലിയ ആന്റി പെറാൻ നേരത്ത് ഞാൻ ആപ്പിൾ ഉം കഴിച്ചു കൊണ്ട് പൊട്ടി ചിരിക്കും.”
“ഡീ ഡീ… നീ ഒന്നേ പെറ്റിട്ട് ഉള്ള് ഞാൻ രണ്ട് പെറ്റത്തിന്റെ എക്സ്പീരിയൻസ് ഉണ്ട്..
അജു നീ ക്രിസ്റ്റിന യുടെ ഹോസ്പിറ്റൽ ലേക്ക് വീട്ട്ട്..”
“എന്തിന് ആണ്?”
“ഈ പൂറിടെ പൂറിൽ കുണ്ണ കയറിയപ്പോൾ ബ്ലീഡിങ് ഉണ്ടായി എന്ന് പറഞ്ഞു പോയി ക്രിസ്നയെ കാണാം.”
“ജൂലിയെ വിളിക്കണോ?”
“എന്തിനാ ആ കുഞ്ഞി പൂറിയെ വിളിക്കുന്നെ… ഈ വലിയ പൂറി മതി ക്രിസ്റ്റിനയെ ഊമ്പിക്കാൻ.”
പിന്നെ ക്രിസ്റ്റീനയുടെ ഹോസ്പിറ്റൽ കാർ പാർക്കിങ്ങിൽ വണ്ടി കൊണ്ട് ഇട്ടേച്.
ഹോസ്പിറ്റൽ ലേക്ക് പോകാൻ നേരം എന്റെ മനസ് ഒന്ന് പതറി.
5വർഷം മുന്നേ ഈ ഹോസ്പിറ്റൽ വരാന്തയിൽ ചങ്ക് പൊട്ടി കരഞ്ഞ എന്റെ പഴയ ഓർമ്മകൾ എന്നെ തേടി എത്തി…
എലിയയുടെ വിളി കേട്ട് ആണ് ഞാൻ ഓർമയിൽ നിന്ന് വരുന്നേ.
“ഡാ ആദ്യം ഞങ്ങൾ പോയി ചിട്ട് ഒക്കെ എടുത്തു വെക്കട്ടെ എന്നിട്ട് നിന്നെ വിളികാം. നീ കാറിൽ ഇരുന്നോ.”
എന്ന് പറഞ്ഞു ഏലിയായും ദീപ്തിയും ഹോസ്പിറ്റൽ ലേക്ക് നടന്നു.
തുള്ളി ചാടി പോകുന്ന ദീപ്തിയുടെ കുണ്ടിക്കോട്ട് ഒന്ന് കൊടുത്തിട്ട് അഭിനയിച്ചു കൊണ്ട് പോടീ എന്ന് പറഞ്ഞു ഒരു ഡയലോഗ് അടിക്കണ കേട്ടു.
അതോടെ അവൾ പൂറിന്റെ അവിടെ വേദന എന്നപോലെ പയ്യെ പയ്യെ എലിയയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പതിയെ ഹോസ്പിറ്റൽ ലേക്ക് നടന്നു പോയി.
ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റൽ മുഴുവനും കാറിൽ ഇരുന്നു നോക്കി.
അന്ന് കണ്ട ഹോസ്പിറ്റൽ ഒന്നും അല്ല… അന്ന് ഒരു ബ്ലോക്ക്‌ മാത്രം ആയിരുന്നു ഉണ്ടായേ… ഇന്ന് കുറയെ ബ്ലോക്ക്‌ വന്നു ഏതാണ്ട് ഞങ്ങളുടെ ഹോസ്പിറ്റൽ ന്ന് കട്ടക്ക് നിക്കുന്ന പോലെ തന്നെ.
എന്ത് ചെയ്യാൻ ജൂലിയും ആയി മത്സരിക്കാൻ വരെ തൊടങ്ങിയ മാനേജ്‍മെന്റ് ആയിരുന്നു.. പക്ഷേ എന്ത് ചെയ്യാൻ… ആ ബൂസ്റ്റ്‌ റോക്കറ്റ് ഗേൾ ഇവിടത്തെ നല്ല ഡോക്ടർണമാരെ വരെ എന്റെ ഹോസ്പിറ്റൽ ലേക്ക് റഞ്ചി.
അങ്ങനെ ഞാൻ പഴയ ചിന്തകളെ എല്ലാം അടിച്ചമർത്തി.
കാറിൽ ഇരുന്നു പട്ടായെ ഒക്കെ അറിയിച്ചു… പുള്ളി എന്നോട് ഓരോ മുപ്പത് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞു ഞാൻ വിളിക്കും അല്ലെ നീ എന്നെ വിളിക്കണം..
ടൈം തെറ്റിയാൽ ഹോസ്പിറ്റലിലേക് ഞങ്ങൾ ഇരച്ചു കയറും എന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു ഫോൺ നിർത്തി.
കുറച്ച് നേരം കഴിഞ്ഞതോടെ.. ഒരു സ്കോർപിയോ, പിന്നെ ക്രിസ്റ്റ അങ്ങനെ നാലഞ്ചു വണ്ടികൾ ആ പാർക്കിൽ എന്റെ വണ്ടിയോട് അടുത്ത് വന്നു നിന്ന്… എല്ലാം പട്ടായുടെ ബോഡി ഗാർഡ്സ്…
അവൻ എന്നെ പ്രൊട്ടക്ഷൻ തന്നു കഴിഞ്ഞു എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. ഞാൻ അറിയാതെ തന്നെ.
കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എലിയയുടെ ഫോൺ വന്നു… അപ്പോയണ്മെന്റ് കിട്ടി.. അതും ലാസ്റ്റ്..
ലാഞ്ചിന് ക്രിസ്റ്റിന പോകുന്നതിന് മുന്നേ കാണാം എന്ന് നേഴ്‌സ് പറഞ്ഞിട്ട് ഉണ്ട്.
ഞാൻ വിളികാം അപ്പൊ വേഗം വരണം എന്ന് പറഞ്ഞു എലിയ ഫോൺ വെച്ചു.
ഞാൻ കുറച്ചു നേരം ഫോണിൽ കുത്തികൊണ്ട് ഇരുന്നു.
സമയം അങ്ങനെ പോയി.
എലിയ ടെ ഫോൺ കാൾ കേട്ടതും ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ലേക്ക് നടന്നു.
പിന്നെ പോയി ദീപ്തിയുടെ അടുത്ത് ഇരുന്നു.
അവൾ തനിക് പറ്റില്ല എന്നോളണം എന്റെ കൈയിലേക് ചാരി പയ്യെ കിടന്നു.
ഓ ഇജാതി അഭിനയം നിനക്ക് ഓസ്കാർ കിട്ടുടി കുരുപ്പേ എന്ന് ഞാൻ അവൾ കേൾക്കുന്ന രീതിയിൽ പറഞ്ഞു.
അവൾ ഒന്ന് ഇളിച്ചു കാണിച്ചിട്ട് കിടന്നു.
അപ്പൊ തന്നെ ഞങ്ങളുടെ ടോക്കാൻ വിളിച്ചു.
ദീപ്തി ആദ്യം റൂമിലേക്കു കയറി ചെന്ന് പിന്നാലെ എലിസബതും.
അതിന് പിന്നാലെ ഞാനും അങ്ങ് കയറി..
എന്നെ കണ്ടതോടെ ക്രിസ്റ്റിന ഒന്ന് ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റ് പോയി.
അവളെ കണ്ട് ഞാനും… ഒരു മുപ്പതു വയസുള്ള ഒരു കിടിലൻ പിസ്.
സാരി ആണ് ഉടുത്തേക്കുന്നെ…പിന്നെ ഒരു വൈറ്റ് ലാബ് കോട്ടും
ആർക്കായാലും ഒന്ന് കയറി പിടിച്ചിട്ട് ജയിലിൽ പോയി കിടന്നാലും ഒരു നഷ്ടം ഇല്ലാത്ത ഉഗ്രൻ സാധനം.
നല്ല വടിവോത ശരീരം…, ശാന്തം ആയാ മുഖം, ഭയത്തോടെ നോക്കുന്ന കണ്ണുകൾ, തലയിൽ പിൻ ചെയ്തു ക്ലിപ്പ് ഇട്ട് വെച്ചേക്കുന്ന മുടികൾ.. അതിൽ നിന്ന് കുറച്ച് മുടികൾ ഫ്രീ ആയി അവളുടെ മുഖത്തേക് ചാടിയതിനെ ചെവിയുടെ പിന്നിലേക്ക് വകഞ്ഞു മാറ്റി വെക്കുന്നു.
ഒരു ആഴ്ച മുന്നേ അവളുടെ തന്ത ചാത്തതിന്റെ ഒരു ഭാവ വിത്യാസം പോലും അവളിൽ ഇല്ലാ.
എന്നെ കണ്ടതിന്റെ ഭയം ആയിരിക്കാം എന്ന് തോന്നുന്നു അവളുടെ മുഖത്തെ ഒരു പ്രെഷർ കാണുന്നെ.
അവൾക് ഒന്നും പറയാൻ പറ്റണില്ല ആയിരുന്നു… എന്നാലും അവൾ പറഞ്ഞു.
“ഇരിക്കു..”
ഞങ്ങൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന കസേരയിൽ ഇരുന്നു.
നെയ്സ് കൊടുത്ത ചിട്ട് വായിച്ചു നോക്കുന്നു.. എല്ലാം ഒക്കെ അല്ലോ എന്ന് ഉള്ള മൈൻഡ് അവളുടെ മുഖത്ത് വന്നിട്ട് ഉണ്ട് എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി.
ക്രിസ്റ്റിന നെയ്സ് നോട്‌ പറഞ്ഞു കുറച്ച് നേരം പുറത്തു നില്ക്കു ഞാൻ വിളികാം എന്ന് പറഞ്ഞു ആ നെയ്സ് നെ ഡോർ തുറന്നു വെളിയിൽ പോയി എന്ന് അറിഞ്ഞ ക്രിസ്റ്റിന ആ ചിട്ട് മാറ്റി വെച്ച് എന്റെ നേരെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അർജുൻ?”
കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ദീപ്തിയും ഏലിയായും ഒന്ന് ഞെട്ടി.
ക്രിസ്റ്റിന സംസാരം തുടർന്നു.
“ഇയാളെ ഒരിക്കലും എനിക്ക് മറക്കാൻ കഴിയില്ല…
(ദീപ്തിയെ നോക്കി കൊണ്ട് ക്രിസ്റ്റിന പറഞ്ഞു )
എല്ലാം നഷ്ടം ആയി എന്ന് തളർന്നു ഇരിക്കുന്ന ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനെ 5വർഷം മുന്നേ ഇവിടെ ഈ ഹോസ്പിറ്റലിൽ വരാന്തയിൽ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു.”