ജൂലി ഇന്നലെ തന്നെ ഗായത്രിയെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു. അജു എല്ലാം രേഖയോട് പറഞ്ഞു എന്ന്.
അവളുടെ മനസിൽ നിന്നും ഒരു വലിയ ഭാരം ഒഴിഞ്ഞു പോയപോലെ ആയി.
ഒപ്പം ഒരു മൂന്നു മണിക്കൂർ കാൾ അവളുടെ ദീപ്തിയുടെ.
അതും ഗായത്രി എല്ലാം പറഞ്ഞു അവളും ഹാപ്പി ആയി.
ഞാൻ കുഞ്ഞിനെ കാണാൻ വരാത്തതിന്റെ കാരണവും അവൾക് മനസിൽ ആയി.
ആ സമയം എനിക്ക് നല്ല രീതിയിൽ ടെൻഷൻ ഉണ്ടെന്ന് അവൾക് തന്നെ അറിയാം.
പിന്നെ ജൂലി ഉച്ചക്ക് ലീവ് എടുത്തു അവിടെ നിന്ന് ഗായത്രി യെയും കുഞ്ഞിനേയും വീട്ടിലെ ഷിഫ്റ്റ്‌ ചെയ്തു.
കുഞ്ഞിനെ എടുത്തു കൊണ്ട് മരിയ കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി.
ഗായത്രി ആണേൽ കുറച്ച് വിഷമിച്ചു ആണ് ഇറങ്ങാൻ നോക്കിയപ്പോൾ.
ഞാൻ ചെന്ന് അവളെ മുഴുവനും കൂടെ പൊക്കി എടുത്തു.
വീട്ടിലേക് വന്നു.
വീട്ടിൽ കയറി അവളുടെ ബെഡിലേക് കൊണ്ട് പോയി ഇരുത്തി.
അവൾക് നാണം വരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നു.
അത് മുഖത്ത് കാണാം എങ്കിലും.
പെട്ടന്ന് തന്നെ അവൾ കുഞ്ഞിനെ മരിയ ടെ കൈയിൽ നിന്ന് വാങ്ങി എന്റെ കൈയിലേക് തന്നു.
എനിക്ക് കുഞ്ഞി വാവകളെ ഇഷ്ടം ആണെന്ന് എല്ലാവർക്കും അറിയാം.
പക്ഷേ എന്റെ കൈയിലേക് പേടി ആണെന്ന് തോന്നുന്നു.
ദീപ്തി ഒരു ചിരിയോടെ എന്റെ കൈയിൽ നിന്ന് മേടിച്ചു ഗായത്രിയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്തു.
എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇനി അച്ഛന് ഈ മുറിയിലേക് ഒരു മാസം പ്രവേശനം ഇല്ലാട്ടോ.”
“അതെന്നാ.”
“അത് അങ്ങനെയാ.”
ഗായത്രി ചിരിച്ചു.
ദീപ്തി ഗായത്രിയോട് നീ കുറച്ച് നേരം റസ്റ്റ്‌ എടുക്ക് എന്ന് പറഞ്ഞു.
അവളെ ബെഡിൽ കിടത്തി. ഒപ്പം കുഞ്ഞിനേയും.
എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
എന്തേലും വേണേൽ ദീപ്പു ന്ന് വിളിച്ചാൽ അപ്പൊ തന്നെ വരവേ എന്ന് പറഞ്ഞു.
അപ്പോഴേക്കും രേഖ കുഞ്ഞിന്റെ അടുത്ത് പോയി സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
ഡീ കുഞ്ഞു ഉറങ്ങട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞു അവളുടെ ചന്തിക്കോട്ട് രണ്ട് വിക്ക് കൊടുത്തു ദീപ്തി.
അങ്ങനെ വൈകുന്നേരം ആയി.
ജൂലി ആയിരുന്നു ഗായത്രിയെ നോക്കികൊണ്ട് ഇരുന്നേ. കാരണം അവൾക് മെഡിക്കൽ ഒക്കെ ഇപ്പൊ നന്നായി അറിയാം.
പിന്നെ അവളുടെ ഒരു ഫോൺ കാൾ മതി. ഹോസ്പിറ്റൽ ലെ ഡോക്ടർ തന്നെ വീട്ടിൽ എത്തും.
അങ്ങനെ വൈകുന്നേരം ആയി.
ക്രിസ്റ്റിന യെ ഞാൻ വിളിച്ചു ഇരുന്നു അവൾ വൈകുന്നേരം എത്തിയേകം എന്ന് പറഞ്ഞു.
അവളെ കണ്ടക്ട ചെയ്യാൻ അവളുടെ ഹോസ്പിറ്റൽ റിസപ്ഷൻ വിളിച്ചതെ ഉള്ള്.
ഒരു ആറു മണി ആയപ്പോഴക്കും അവൾ ഒരു ഓട്ടോയിൽ വന്നു.സാരീ ആയിരുന്നു വേഷം.
ദീപ്തി വീട്ടിലേക് ഷെണിച്ചു.
അവൾ സോഭയിൽ ഇരുന്നു.
ഞാൻ എതിരെ ഉള്ള സോഭായിലും ഇരുന്നു.
ജൂലി വന്നു അവളുടെ കൈയിലെ മൊബൈൽ ബാഗ് ഒക്കെ മേടിച്ചു അവളെ വെറും കയോടെ ഇരുത്തി.
രേഖയും വന്നു എല്ലാവരും എത്തി.
ഗായത്രി വയ്യെങ്കിലും വന്നു സോഭയിൽ ഇരുന്നു എന്റെ ഒപ്പം തന്നെ.
ജൂലി ആണേൽ ക്രിസ്റ്റിനയുടെ അടുത്ത് തന്നെ നിന്നിരുന്നു.
ഞാൻ തന്നെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
“ഒരു ദിവസം എന്റെ ജീവിതം ആകെ മാറി മറഞ്ഞു.
പിന്നീട് ജീവിക്കാൻ വേണ്ടി ഉള്ള യുദ്ധം തന്നെ ആയിരുന്നു എനിക്ക് .
പലപ്പോഴും ജീവിതം കൈയിൽ നിന്ന് പോകും എന്നുള്ള പേടിയും എനിക്കു ഉണ്ടായിരുന്നു.
എന്നാൽ ആ ദിവസം എന്റെ ജീവിതം ആകെ മാറ്റിയ ദിവസം അതൊരു വലിയ ചതി ആയിരുന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞോത്തോടെ.
ജീവിക്കാൻ അല്ലായിരുന്നു. എന്റെ ഈ ജീവിതം ഈ അവസ്ഥ ആക്കിയവരെ തേടി പിടിച്ചു കൊല്ലുക എന്ന് ആയിരുന്നു.
അത് ഞാൻ ചെയ്തു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ഇനി ഒരാൾ മാത്രം. അയാൾ ആണ് എന്റെ മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്നെ.”
ഞാൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി.
അപ്പോഴേക്കും ക്രിസ്റ്റിന.
“എനിക്ക് മരിക്കാൻ ഭയം ഇല്ലാ.
കാരണം ആൾ റെഡി ഞാൻ മരിച്ചു കഴിഞ്ഞു.
ശരീരമേ ഉള്ള് ആത്മാവ് എനിക്ക് നഷ്ട്ടം ആയി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
എന്റെ അച്ഛൻ ചെയ്തു കൂട്ടിയ ആ ചോര കറ എന്റെയും കൈയിൽ ആയി എന്ന് വിശോസിക്കുന്നവൾ ആണ് ഞാൻ.
ഞാൻ പത്താം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുമ്പോഴ ആയിരുന്നു എന്റെ എന്നിൽ നിന്ന് വിടപറഞ്ഞത്.
ഒരു കാർ ആക്‌സിഡന്റ് ആയിരുന്നു. ആ സമയം എന്റെ അച്ഛൻ റിയിലസ്റ്റാറ് ഒക്കെ പണം കൊയ്ത്തു കൊണ്ട് ഇരുന്ന കാലം.
അമ്മയുടെ മരണം ശേഷം പിന്നട് ആണ് ഞാൻ അറിഞ്ഞത് ചികിത്സ സമയം വൈകിയത് ആണ് കാരണം എന്ന് പറഞ്ഞു എന്റെ അച്ഛൻ ഒരു വലിയ സത്യം തെ ഒളിപ്പിച്ചു എന്ന് വേണേൽ പറഞ്ഞു.
ഇനിയും ഒരാൾക്കും ചികിത്സ പിഴവ് ഉണ്ടാവരുത് എന്ന് വെച്ച് ഞാനും ഡോക്ടർ ആയി.
ഏറ്റവും നല്ല സർജൻ ന്റെ ഒപ്പം വർക്ക്‌ ചെയ്തു എക്സ്പീരിയൻസ് ആയതോടെ.. പതിയെ ഞാൻ എന്റെ അച്ഛൻ എനിക്ക് വേണ്ടി പണിതു തന്ന ഹോസ്പിറ്റൽ മാറി.
പല ക്രിട്ടിക്കൽ സർജറി ഒക്കെ ചെയ്തു വിജയിച്ചത്തോടെ എന്റെ കോൺഫിഡൻസ് കൂടി. ഹോസ്പിറ്റൽ വളർന്നു..
എന്നാൽ അച്ഛൻ മോഹിച്ചത് പണത്തോട് ആയിരുന്നു.
അങ്ങനെ അവർ തമ്മിൽ കണ്ട് മുട്ടി ദീപ്കനെ.
ആദ്യം ഒക്കെ ഞാൻ കരുതിയത് അയാൾ ഒരു നല്ല വെക്തി ആണെന്ന്.
ഹോസ്പിറ്റൽ അയാൾ നല്ല രീതിയിൽ പങ്ക് ചേർന്നു.
അച്ഛനും പല പല ബിസിനസ് ഒക്കെ മാറി അത് അനോഷിക്കാൻ ഉള്ള കാര്യം ഹോസ്പിറ്റൽ ലൈഫിൽ ഞാൻ മറന്ന് പോയി.
ഹോസ്പിറ്റലിൽ വരുമാനം കുത്തനെ കൂടുന്നത് കണ്ടു എനിക്ക് എന്തോ പന്തികേട് മനസിൽ ആക്കി.
അത് ഞാൻ അനോഷിച്ചതോടെ ദീപക് ആയി അന്ന് രാവിലെ ഞാൻ ഉടക്കി.
ആ ദിവസം പാതിരാത്രി ആയിരുന്നു അർജുൻ നിന്റെ കുടുംബം ആക്‌സിഡന്റ് പറ്റി ഹോസ്പിറ്റൽ എത്തിയത്.(ക്രിസ്റ്റിനയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു )
………..
അർജുൻ എനിക്ക് നിന്റെ അമ്മയെയും രേഖയുടെ അനിയനെയും രക്ഷിക്കാൻ കഴിഞ്ഞ് ഇരുന്നു.
അത്രേ എങ്കിലും കഴിഞ്ഞു എന്നുള്ള രീതിയിൽ ആയിരുന്നു തകർന്ന് ഇരുന്ന നിന്നെയും കണ്ടിട്ട് ഞാൻ വീട്ടിലേക് പോയത്.
പിന്നീട് ഞാൻ കേൾക്കുന്നത് അവരും മരിച്ചു എന്നാ.
ഹോസ്പിറ്റൽ ഓടി എത്തിയപോ എന്തോ വലിയ ഇത്‌ നടന്നു എന്ന് എനിക്ക് മനസിൽ ആയത്.
കാരണം 100%ഉറപ്പ് ആയിരുന്നു രണ്ടലിലും എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നത്.
പിന്നീട് ഉണ്ടായിരുന്ന ദിവസം ഞാൻ അനോഷിച്ചപ്പോൾ ആണ് എനിക്ക് മനസിൽ ആയെ.
അവിടെ ദീപക് ന്റെയും ഒപ്പം എന്റെ അച്ഛന്റെയും സാനിധ്യം മനസിൽ ആയത്.
അത് ഞാൻ ചോദ്യം ചെയ്തപ്പോൾ പലതും ദീപക് പറഞ്ഞു.. അവന്റെ ദേഷ്യം എന്നോളണം ആവാം അത് മുഴുവനും പറഞ്ഞു.
എന്റെ ഹോസ്പിറ്റൽ അവൻ ഒരു അറവു ശാല ആക്കി കഴിഞ്ഞു എന്ന് ഒക്കെ.
അവയവ കിടത്തു ഒക്കെ അപ്പോഴാണ് ഞാൻ അറിഞ്ഞേ എന്റെ അച്ഛനും പങ്ക് ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞതോടെ ഞാനും തളർന്നു പോയി.
പിന്നെ മൊത്തം ഒരു മുഖത്ത ആയിരുന്നു.
ഹോസ്പിറ്റൽ പോകാതെ വീട്ടിൽ ആയി… ഒന്നിനോടും ഇഷ്ടം ഇല്ലാതെ ആയി. ജീവിതം വെറുത്തു പോയി എന്ന് വേണേൽ പറയാം.
അങ്ങനെ ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് രേഖ വന്നു എന്നോട് അനോഷിച്ചേ.