“എന്താടി മതിയായില്ലേ..? അയാൾ ചോദിച്ചു. “ഞ്ഞുഹൃം.” അവൾ കെ തഴേക്കു കൊണ്ടുപോയി, ഉള്ളിൽനിന്നും കുണ്ണയെ ഊരി തന്റെ കൈകളിൽ എടുത്തു. അവളുടെ കാമതേനും അയാളുടെ ശുക്ലവും കൂടികുഴഞ്ഞ സമ്മിശ്രമായ കൊഴുപ്പിൽ പൊതിഞ്ഞ സാമാനത്തിൽ അവൾ വാണമടിക്കാൻ തുടങ്ങി.
അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ച്, തന്റെ കുണ്ണ മരുമകളുടെ വിദഗ്ദ്ധമായ കൈവിരലുകളിൽ കിടന്നു വളരുന്നതിന്റെ സുഖമനുഭവിച്ച് ഒന്നും മിണ്ടാതെ അയാൾ നിന്നു. അവൾ കുണ്ണയിലും അണ്ടിയിലും മാറിമാറി ഞെക്കിപിഴിഞ്ഞ് ഏതാനും മിനിറ്റുകൾക്കുള്ളിൽ തന്നെ, ഭർതൃപിതാവിനെ അടുത്ത പണ്ണലിനു പരുവത്തിലാക്കി. കുണ്ണ ഉണർന്നതും അവൾ തന്നെ അതിനെ തന്റെ പൂറിലേക്കു പ്രവേശിപ്പിച്ചിട്ട് അടിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒന്നു കിതപ്പാറിയപ്പോൾ അയാളും പണ്ണാൻ തുടങ്ങി.
ഇത്തവണ പൊരിഞ്ഞു പെണ്ണൽ പ്രകടനം ആയിരുന്നു. രണ്ടുപേരും മത്സരിച്ചു അടിച്ചു. കാലുകൊണ്ടും കൈകൊണ്ടും അയാളെ ചൂണ്ടടക്കം കെട്ടിപിടിച്ചു. അവളും മേശപ്പുറത്തിരുന്നു ആഞ്ഞാഞ്ഞു തള്ളി, ആ കളി ഒരു ഇരുപതു മിനിറ്റ് നേരം നീണ്ടു നിന്നു. കളികഴിഞ്ഞു വാസത്തി കിണറ്റിൻകരയിൽ വന്ന, മൂണ്ടുപൊക്കി കൂന്തിച്ചിരുന്നു കഴുകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ നേരം പരപരാ വെളുക്കുന്നതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
രാവിലത്തേയ്ക്കും, ഉച്ചത്തേയ്ക്കക്കുമുള്ള ആഹാരങ്ങളൊക്കെ ഉണ്ടാക്കി, കൂട്ടിയെ സ്കൂളിലേക്കു വിട്ട്, കൂളികഴിഞ്ഞ് വാസന്തി പോസ് ഓഫീസിൽ എത്തുമ്പോൾ സമയം ഒൻപതര ആയിരുന്നു. കായൽക്കരയിലെ ഒറ്റുമൂറി പീടികയാണ് പോസ്ഓഫീസ്, കായൽ തൊട്ടുപിറകിലാണ്. എതിർവശത്തു കൂറേ ദൂരെയായി കടത്തി. അവിടെ ഒരു ചായ്പീടികയുള്ളതാണ് അടുത്തുള്ള മറ്റൊരു സ്ഥാപനം. പോസ് ഓഫീസിലെക്കൂ, ആരെങ്കിലും വരുകയാണെങ്കിൽ ദൂരെ നിനേ കാണാം. മറ്റുവശത്തെല്ലാം കായൽ ആയതുകൊണ്ടു മറ്റുവഴികളൊന്നും ഇല്ല അവിടേക്കു വരാൻ.
കടയുടെ മുൻഭാഗത്തെ രണ്ടു നിരയെടുത്തു മാറ്റി അതിനോടു ചേർത്തിട്ടിരിക്കുന്ന ഒരു മേശയാണ് കൗണ്ടർ, പിറകിലോരു ചെറിയ വാതിലുണ്ട്. ..
അതിലൂടെ പൂത്തിറങ്ങി രണ്ടു അടി വച്ചാൽ കായൽ ആയി. ആ രണ്ടടി തുറന്ന പ്രദേശമാണ് വാസത്തിയുടെ മൂതപൂര. അവിടെ കുന്തിച്ചിരുന്നാൽ നേരെ കായലിലേക്കു പെടുക്കാം. മറുകര ഒരുപാടു ദൂരെ ആയതിനാൽ ആരും കാണുമെന്ന പേടിയും വേണ്ട.
പോസ്റ്റ്മാൻ സുരേന്ദ്രൻ അപ്പോഴേക്കും എത്തി. “പട്ടാളക്കാരൻ പോയതിന്റെ വിഷമത്തിലായിരിക്കും അല്ലേ? സുരേന്ദ്രന്റെ ചോദ്യത്തിൽ ആഹ്ലാദം കലർന്നൊരു പരിഹാസം ഉണ്ടായിരുന്നു. “ദേ, സൂര്യേട്ടാ, എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കേണ്ട രാവിലേ.” വാസത്തി മുഖം കോട്ടി. ‘എയ്ക്ക, എന്റെ പൊന്നുമോൾ അങ്ങിനെ ദേഷ്യം പിടിച്ചാലോ..? പതിവുപോലെ അയാൾ കയ്യിൽ കരൂതിയിരുന്ന തുളസികതിർ അവളുടെ തലയിൽ ചൂടികൊടുത്തു. പിനെ അവളുടെ ചൂണ്ടുകളിൽ തന്റെ ചൂണ്ടു ചേർത്തു.
സൂരേന്ദ്രനു വാസത്തിയോടു അഗാധമായ പ്രണയമാണ്. വാസത്തിക്കു പ്രേമം ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും സുരേന്ദ്രനെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടമാണ്. വാസന്തിയുടെ എല്ലാ ആവശ്യങ്ങളും നോക്കി നടത്തുന്നതു സുരേന്ദ്രനാണ്.
വാസന്തിയെ ചുമരിൽ ചാരി നിർത്തി ആഴത്തിലുള്ള ചുംബനങ്ങൾ നൽകി സൂര്യേന്ദ്രൻ,
“ചുണ്ടു കടിച്ചുപൊട്ടികല്ലേ..“ ശ്വാസം വിടാൻ നേരം കിട്ടിയപ്പോൾ വാസത്തി പരിഭവിച്ചു. “..ഈ കൊതി എപ്പോഴാ ഒന്നു തീരുക?
“മോളോടൂല്ല കൊതി എനിക്കു ഒരിക്കലും തീരില്ല” അയാൾ അവളുടെ കഴുത്തിലൂടെ മുഖം തഴേക്കു കൊണ്ടുപോയി മുലകളിൽ മുഖം അമർത്തി. തോളിൽനിന്നും സാരി മാറ്റി, അയാൾ ബ്ലൗസിന്റെ കൂടൂക്കിൽ കൈവച്ചു. “അയ്യോ, കൂട്ടാ അതു വേണ്ട, ആരെങ്കിലും വന്നാൽ സമയം കിട്ടില്ല ചിലപ്പോൾ കൂടൂക്കിടാൻ…”
അനുസരണയുള്ള കൂട്ടിയെപ്പോലെ അയാളുടെ മുഖം വീണ്ടും താഴെക്ക് ഇഴഞ്ഞു. മുട്ടിന്മേൽ നിന്നു സൂത്രേന്ദ്രൻ തുടുത്ത് ആലിലവയിൽ മുഖം അമർത്തി “ആഫ്., ഈഫ് ഇക്കിളികൊണ്ടു വാസന്തി പുളഞ്ഞു. വീണ്ടും താഴെക്ക്., സാരിക്കു മുകളിലൂടെ അവളുടെ തുടകളുടെ സംഗമസ്ഥാനത്ത് അയാൾ മുഖം ചേർത്തു. ഉള്ളിൽ വാസത്തിയുടെ കരിമണി കന്ത തുടിച്ചു. ശരീരത്തിൽ കുളിരുകോരി
സൂര്യേന്ദ്രന്റെ കൈകൾ അവളുടെ പാദങ്ങളിൽ നിന്നും സാരി പതുക്കെ മുകളിലേക്കുയർത്തി. തുടകളിലൂടെ തെറൂത്ത, സാരി തന്റെ തലവഴി മൂടി അയാൾ വാസന്തി ഷഡ്ഡി ധരിക്കാറുണ്ടായിരുന്നില്ല. നിബിഡമായ രോമകാടുകളിൽ മുഖം ഉരസി. ചന്ദ്രിക സോപ്പിന്റെ നവ്യമായ മണം. വെള്ളപ്പംചോലെ മൃദുലമായ ആ പൂർപ്രദേശം മുഴുവനും ചേർത്ത് അയാൾ പതൂക്കെ കടിച്ചു.
“ആഫ്.” അവൾ കൂറുകി, “.പതുക്കെ കടിക്കെട് കൊശവാ.”
വാസത്തി വലതുകാൽ വിടർത്തി ഉയർത്തി കസാലപൂഞ്ഞുവച്ച് ചുമരിൽ ചാരി നിന്നു. കൈകൾകൊണ്ടു അവൾ തന്റെ സാരിയും പാവാടയും അരയ്ക്ക് മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി പിടിച്ചിരൂന്നു. തുറന്ന നിരയുടെ ചെറിയ വിടവിലൂടെ അവൾക്ക് അകലെ കടവിലെ ചായക്കട കാണാം. അവിടെ വന്നുപോകുന്നവരെയും. പക്ഷെ ഇവിടെ അകത്തെ ഇരുട്ടിൽ എന്തു നടക്കുന്നു എന്നു അത്രയും ദൂരെ നിന്നും ആർക്കും ഒന്നും കാണാൻ പറ്റില്ല.
അവളുടെ പൂറിന്റെ ഇതളുകൾ വിരലുകൾ കൊണ്ടു വിടർത്തി ഉള്ളിലെ തൊലിയില്ലാത്ത നനഞ്ഞു കൂങ്കുമ്പാടത്തിൽ, പട്ടി വെള്ളംകൂടിക്കുന്നതുപോലെ സുരേന്ദ്രൻ ആഞ്ഞാഞ്ഞു നക്കി “ഊഫ്. ഊഷ് വാസത്തിയിൽ നിന്നും തടഞ്ഞു നിർത്താനാവാതെ സീൽക്കാരങ്ങൾ ഉയർന്നു, ഞരമ്പിന്റെ കെട്ടുപൊട്ടി മദ്രജലം അയാളുടെ മുഖത്തുകൂടെ ഒഴുകി.
പൂറിന്റെ മുകളറ്റത്ത് ଉଦଗ୍ଧ കുഞ്ഞുകുണ്ണപോലെ തുടിച്ചുണർന്ന കത്ത് സുരേന്ദ്രൻ വായ്ക്ക്കൂള്ളിലാക്കി ചപ്പി, വേദനിപ്പിക്കാതെ കടിച്ചുവലിച്ചു. “അയ്യോ. എൻറമ്മേ. മതിയെടാ കൂട്ടാ…”
വാസന്തി സൂഖമൂർധന്യത്തിൽ നിലവിളിച്ചു.
അവളുടെ ഉള്ളിൽ നിന്നും പുളിരസം ചീറ്റിതെറിച്ചു….(തുടരും)
