തുണ്ട് കഥകള്‍ – വീട്ടില്‍ ഒരു സ്വര്‍ഗ്ഗം – 1
അജയൻ അന്ന് കുറച്ച് വൈകിയാണീറ്റത്. രാത്രി കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ ഒന്ന് കമ്പനി കൂടിയെത്തിയപ്പോൾ വൈകി. ഇതു പോലെ വൈകി വരലും അമ്മ ചീത്ത പറയലും പുതിയ കാര്യങ്ങളല്ല. ചായ കുടിച്ചകൊണ്ട ഉമറത്തിരിക്കുമ്പോ അതാ ഒരോട്ടോ വന്നു പടിക്കൽ നിൽക്കുന്നു. അജയൻ ആരാന്ന് നോക്കി തന്റെ പെങ്ങൾ വാവയും അളിയൻ സുരേഷമാണ്. വാവ് ബാഗും പിടിച്ച അകത്തേക്ക് ഓടി പോയി. കരണത്തു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ. പിറകെ സുരേഷം കേറി.
” എന്താ സുരേഷേ ..എന്താ അവള കരണേത്താണ്ട് വന്നത്. എന്താ ഉണ്ടായത്
“അളിയനോട് ഞാനെന്താ പറയാ. അവളോട് നിങ്ങളൊന്ന് പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്ക്. അടുത്താഴ്ച ഞാൻ വരാം”
അമ്മയും ഓടി ഉമ്മറത്തെത്തി.എല്ലാരോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് സുരേഷ് അതെ ഓട്ടോയിൽ തന്നെ മടങ്ങി. അജയനും അമ്മയും പരസ്പരം നോക്കി
“അമ്മ അങ്ങോട്ട് ചെല്ല എന്നട്ട് സാവധാനം ചോദിക്ക് എന്താ പ്രശനം എന്ന് ”
അജയനൊരു രൂപവും കിട്ടിയില്ല. ഒരാഴ്ചച്ച മുമ്പാണ് വാവ എന്നു വിളിക്കുന്ന അർച്ചനയുടെ കല്യാണം നടന്നത്. പതിനെട്ട് വയസ്സുള്ള വാവയെ അജയനും അമ്മ സാവിത്രിയും പൊന്നുപോലെയാണ് നോക്കി വളർത്തീത്. വാവക്ക് അഞ്ചു വയസുള്ളപ്പോൾ സാവിത്രിയെ ഉപേക്ഷിച്ച പോയ ഭർത്താവിനെ പറ്റി ആർക്കും ഒരറിവും ഇല്ല. ജയനു ആറേഴ്സ് വയസുള്ളപ്പോ ഒരിക്കലിത പോലെ ഇറങ്ങിപ്പോയി പിന്നെ വന്നത് കുറെ കൊല്ലങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാണ്,ആ വരവിലാണ് വാവ് ജനിക്കുന്നത്. ദാരിദ്ര്യം കൊണ്ട് അല്ല അല്ലാ സാവിത്രിയോട് പെണങ്ങിപ്പോയതാണെന്നും സംസാരം.സത്യം ആർക്കുമറിയില്ല.അമ്മ വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ടാണവരെ വളർത്തീത്. അജയൻ ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ കുടുംബത്തിന്റെ ഭാരങ്ങൾ എല്ലാം ഏറ്റെടുത്തു.വല്ലപ്പഴും കൂട്ടുകാരൊത്ത് വെള്ളമടി ഉണ്ടെന്നല്ലാതെ മറ്റൊന്നും അജയനില്ല. ഉള്ളതൊക്കെ കൂട്ടിവച്ച് വാവയെ ഒരാളെ ഏൽപ്പിച്ചതാണ്. വാവ കാണാൻ സുന്ദരിയായതിനാൽ അധികം സ്ത്രീധനമൊന്നും സുരേഷിന്റെ വീട്ടുകാർ ചോദിച്ചില്ല.അമ്മയും മകനും ഒന്ന് സമാധാനായി ഇരിക്കുമ്പഴാണ് വാവ കരണത്ത് കേറി വന്നിരിക്കണത്.
അജയൻ അകത്ത് കേറിച്ചെന്നു. അമ്മയുടെ മുറിയിൽ വാവയുടെ കരച്ചിലും അടക്കിപ്പിടിച്ച സംസാരവും കേൾക്കുന്നു.കരച്ചിലിനിടയിൽ
പറയുന്നത് വ്യകൃമല്ല.അമ്മ സമാധാനിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ഞാനങ്ങോട്ട് ചെന്ന അമ്മയെ പുറത്തേക്ക് വിളിച്ചു.
“എന്താമേ പ്രൾനം. എന്തിനാ അവള കരയണത്
“വല്യ പ്രൾനോന്നും ഇല്ലടാ. അവൾക്കെന്തോ ഒരു പേടി പോലെ . അമ്മ വിശദായിട്ട് പതുക്കെ ചോദിക്കാം. അവൾടെ കരച്ചിലൊന്ന് മാറട്ടെ.”
അജയ്ക്ക് പിന്നെയും ഉമറത്ത് വന്നിരുന്നു. ശരിക്കും ഒരു വാവയായിട്ടാ അവളെ വളർത്തീത്. എന്താവശ്യപ്പെട്ടാലും ചെയ്തു കൊടുക്കും.എന്താണിപ്പൊ പറ്റിയത,സുരേഷം ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.അവൻ ഒരു മാതിരി ആണ് സംസാരിച്ചത്.എന്തോ ഒരു തെറ്റിദ്ധാരണയാണ്.അമ്മ ഒന്ന് സംസാരിക്കട്ടെ.കാര്യം അറിഞ്ഞാ ഒരു വഴി കണ്ടപിടിക്കാം.അജയൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞ് ജോലിക്ക് പോകാൻ തയ്യാറായി.
നീ പൊയ്ക്കക്കാ. അമ്മ അവളോട് എല്ലാം ചോദിച്ചറിയാം. ഏതായാലും വല്യ കാര്യോന്നുല്ല. നമ്മടെ അടുത്ത് പുന്നാരിച്ച വളർന്നതല്ലെ. നീ വിഷമിക്കണ്ടാ’
വൈകുന്നേരം പണി കഴിഞ്ഞെത്തിയപ്പോൾ എല്ലാം ശാന്തമായിരിക്കുന്നു. വാവയും അമ്മയും ടീവീ കണ്ടിരിക്കുന്നു.കണ്ണീരൊക്കെ പോയി നല്ല സന്തോഷത്തിലാണ്. അജയൻ മുറിയിലെത്തി വേഷം മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അമ്മ കേറി വന്നു.
“ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലെ വല്യ കാര്യോന്നുല്ലാന്ന്. ഇപ്രെതം നാള് നമ്മടെ കൂടെ കഴിഞ്ഞട്ട് പെട്ടെന്നൊരുത്തിന്റെ അടുത്ത് പോയപ്പോ ഒരു പേടി. ഇത്രേം വളർന്നട്ടും പെണ്ണിനൊരു വിവരോമില്ല. ഏതായാലും കൊറച്ച ദിവസം ഇവിടെ നിക്കട്ടെ.എല്ലാം നമുക്ക് പറഞ്ഞ് ശരിയാക്കാം.”
അജയൻ കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് വന്ന് ഊണ് കഴിച്ചു. വാവ പഴയ പോലെ വിളമ്പിക്കൊടുത്തു. എല്ലാരും കൂടിയിരുന്ന പതിവുപോലെ ഊണ് കഴിച്ചു.അജയൻ മുറിയിൽ ഉമറത്ത് വന്നിരുന്നു.എന്തൊക്കെയൊ പേടിച്ചു.വലിയ കാര്യമൊന്നുമില്ലാന്നറിഞ്ഞപ്പോ ഒരു സമാധാനം.പകല മുഴുവനും അജയന്റെ മനസ്സിൽ തീയായിരുന്നു. എന്തെല്ലാം പ്രതീക്ഷകളോടെയാണ് വാവയുടെ കല്യാണം നടത്തീത്. മറ്റെന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ എങ്ങനെ സഹിക്കാൻ കഴിയും.അമ്മ വാവയുടെ ഉള്ളറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.വാവയാണെങ്കില് ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത പോലെ,
ഒന്ന് രണ്ട് ദിവസം അങ്ങനെ പോയി. ഒരു ദിവസം രാത്രി ഉറങ്ങിക്കിടന്നപ്പോൾ അജയന്റെ മുറിയിലേക്ക് ‘അമ്മ വന്നു.അജയനൊന്ന് പേടിച്ച പോയി. എന്താണാവോ ഈ രാത്രി…സമയം കൊറെ ആയി. അമ്മയെന്തിനാ ഈ പാതിരാത്രി വന്നത്.അജയൻ ഡിംലൈറ്റിട്ടു.
“നീ ഒറക്കായോ…’
“ഇല്ലമെ . എന്താ ഈ രാത്രി. വല്ല കൊഴപ്പോണ്ടൊ…’ഞാൻ കട്ടിലിൽ ചാരിയിരുന്നു.
“നീ പേടിക്കണ്ടാ. വാവ ഒറങ്ങാൻ കാത്തിരുന്നതാ..അതാ ഈ സമയത്ത്. അമ്മക്ക് നിന്നോടൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്.” ഞാൻ അമ്മയെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.
“വാവേടേ കാര്യം പറയാനാ.രണ്ട ദിവസ്സായി പറയണോന്ന് വിചാരിച്ചിട്ട്. നിന്നോട് അത് പറയാൻ അമ്മക്കൊരു ചമ്മലാ. പിന്നെ ആലോചിച്ചപ്പോ പറയാതിരുന്നട്ട കാര്യോല്ല..വേറേ ആരോടാ ഇത് പറയാ.”
“അമ്മ എന്താന്ന് വച്ചാ പറയ്ക്ക്. നമ്മള തമ്മില് എന്തിനാ ഒരു മറവ്. എന്താണെങ്കിലും പറയ്
“അമ്മ എങ്ങനാ മോനോട് പറയണത്. നിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പറയാൻ അമ്മക്ക് പറ്റണില്ല. നീ ആ ലൈറ്റ് കെടത്ത് ഞാൻ ലൈറ്റോഫാക്കി.
“വാവേടേ കാര്യം എന്താന്നോ. കല്യാണം കഴിക്കണ ചെറുക്കന് പെണ്ണിനെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ കൊതീണ്ടാവില്ലെ.ആദ്യ ദിവസം അവൻ വാവേനെ കേറിപ്പിടിച്ചു.സാരിയൊക്കെ പിടിച്ച് വലിച്ച മുലയിൽ ഒക്കെ പിടിച്ചു. ഈ പൊട്ടിപ്പെണ്ണ ആകെ പേടിച്ചുപോയി. അവൻ ഇവൾടെ മോളീ കേറി കെടന്നപ്പോ അവള, പിടിച്ച് തള്ളി,അവൻ താഴെ വീണു .ഇതെല്ലാ ആണുങ്ങളും ചെയ്യണതല്ലെ. അതാ കാര്യം. അവള് പറയണത് ഇവിടെ തന്നെ ”
അമ്മ ചിരിക്കുന്നു.”നമ്മള് ഇതിലെന്താടാ ചെയ്യണത്
“അമ്മ തന്നെ പറയ.
“നമുക്ക് അവനോട് പറയാൻ പറ്റോ. നീ അവളെ ഒന്നും ചെയ്യരുതെന്ന്. ഇത് പോലത്തെ ഒരു പെണ്ണിനെ കിട്ടിട്ട് അടങ്ങി കെടക്കാൻ ആർക്കാ പറ്റണത്.”
“അത് ശരിയാ.. കല്യാണം കഴിക്കണത് വെറുതെ കെടക്കാനല്ലല്ലൊ. കല്യാണം കഴിക്കണത് ഈ കാര്യത്തിന് വേണ്ടിയാന്ന് ഈ കഴുതക്ക് ഇപ്പഴും അറിഞ്ഞുടെ’
അമ്മ പിന്നേം ചിരിച്ചു. അജയന് ഇതെങ്ങനെ പരിഹരിക്കുമെന്ന് അറിയുന്നില്ല. ആരേക്കൊണ്ട് പറയിപ്പിക്കാൻ പറ്റും .പറഞ്ഞാൽ തന്നെ കേക്കണോര് ചിരിക്കും.ഇവൾക്ക് വട്ടാന്നേ പറയൂ. പിന്നെ അത് നാട്ടിലൊക്കെ പാട്ടാവും. അത്ര അടുത്ത ബന്ധുക്കളൊന്നും ഇല്ലതാനും.
