മലയാളം കമ്പികഥ – വെടിച്ചില്ല് ഷീല – 6
ഏതോ മലയാളം ചാനലിൽ കോക്ടയിൽ എന്ന സിനിമ. രണ്ടാളും ഒന്നിച്ചിരുന്നതു കണ്ടു. അനുപ് മേനോൻ ഒരു
തെരുവ് വേശ്യയെ വളയ്ക്കാൻ നോക്കുന്ന സീൻ വന്നപ്പോൾ രാജീവ് ഷീലയുടെ മുഖത്തേക്കു നോക്കി…
ഇതിനു മുന്‍പിലത്തെ പാര്‍ട്ട്‌ കള്‍ വായിക്കാന്‍ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക
“എന്താ കുട്ടാ?” ഷീല മകനോട്‌ ചോദിച്ചു …
“അമ്മേ അത്. അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട ഒന്നുമില്ല.”
ഷില മകന്റെ മുഖത്തു തഴുകി
“എന്താ മോനു. എന്താണേലും പറ”
“അതു അമ്മയെ എനിക്കൊരു തെരുവു വേശ്യയായി കാണണം”
“അത്രേയുള്ളാ. നമുക്ക് വഴിയുണ്ടാക്കാം. ഇന്നു തന്നെ നമുക്ക് പോയി അതിനുള്ള സാധനങ്ങൾ വാങ്ങാം”
അങ്ങനെ രണ്ടാളും ടൗണിലെത്തി ഷീല നഗരത്തിലെ ഫുട്പാത്ത് കച്ചവടക്കാരിൽ നിന്നും വില കുറഞ്ഞ ഒരു വെള്ള ഷഡ്ഡിയും വെള്ള ബ്രായും വാങ്ങി.ഒപ്പം ഒരു ചുവന്ന സാരിയും അടിപ്പാവാടയും നൈസ് ട്രാൻസ്പരന്റ് ക്രീം കളർ ബ്ലൗസ്പീസും. വില കുറഞ്ഞ ഒരു ജോഡി ചെരുപ്പും.ഒരു ഗേൾഡ് കവറിംഗ് മാലയും 2 വളകളും വാങ്ങി. ഒരു ചെറിയ പായ്ക്കറ്റ് കുട്ടിക്കുറ പൗഡറും. ചന്ദ്രികയുടെ ഒരു സോപ്പും വാങ്ങി. പിന്നെ ഒരു വാനിറ്റി ബാഗും. ബ്ലൗസ് തയ്യിച്ചു വാങ്ങി. രണ്ടാളും വീട്ടിലെത്തി.
“എപ്പോളാ കുട്ടാ നമ്മുടെ പരിപാടി”
“അമ്മയ്ക്കിഷ്ടമാണെങ്കിൽ ഇന്നു തന്നെ”
“ശരി മോന്റെ ഇഷ്ടം.”
രാജീവ് അമ്മയുടെ മുഖം കൈക്കുമ്പിളിലാക്കി ഉമ്മ കൊടുത്തു
“എന്റെ ചക്കര അമ്മ. വൈകുന്നേരം ആറുമണിയായപ്പോൾ ഷീലയെ രാജീവ് കുളിപ്പിച്ചു. കുളിച്ചു വന്ന ഷീലയെ രാജീവ് അണിയിച്ചൊരുക്കുവാൻ തുടങ്ങി. വാങ്ങി വെച്ച കുട്ടിക്യൂറ പൗഡർ അമ്മയുട ശരീരം മുഴുവൻ നേർമയായി പൂശി. പിൻകഴുത്തിലും രോമം വടിച്ചു വൃത്തിയാക്കിയ കക്ഷത്തും മുലകൾക്കടിയിലും തുടയിടുക്കുകളിലും ലേശം കട്ടി യിൽ തന്നെ പൗഡറിട്ടു. വാങ്ങി വെച്ച ബ്രായും പാന്റിയും പാവാടയും ഇടുവിച്ചു. ശേഷം അമ്മയോടു കണ്ണെഴുതുവാൻ അവനാവശ്യപ്പെട്ടു. ഷീല കണ്ണെഴുതി. ചുവന്ന വട്ട പൊട്ടു തൊട്ടു. ഒരു വെള്ളിയരഞ്ഞാണവും വെള്ളി പാദസരങ്ങളും അണിയിച്ചു. ശേഷം രാജീവ് അമ്മയ സാരി ഉടുപ്പിച്ചു. പൊക്കിളിൽ നിന്നും വളരെ താഴ്ത്തിയാണ് സാരി ഉടുപ്പിച്ചത്. തലയിൽ മുല്ലപ്പൂവ് ചൂടിച്ചു. കണ്ണാടിയിൽ നോക്കിയ ഷീല ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു പോയി. ഒരു ബസ് സ്റ്റാന്റ്
വേശ്യയായി അവൾ മാറിയിരുന്നു.
രാജീവ് അമ്മയെയും കൊണ്ടു യാത്രയായി.വഴിയിൽ വെച്ച് ഷീല ഒരു മുറുക്കാൻ കടയിൽ വണ്ടി നിർത്താൻ രാജീവിനോടാവശ്യപ്പെട്ടു. അവിടെ നിന്നും ഒരു മുറുക്കാൻ വാങ്ങി വായിലിട്ടു. മറ്റൊരെണ്ണം വാങ്ങി ബാഗിലാക്കി. ആശ്ചര്യത്തോടെ തന്നെ നോക്കിയ മകനോടവൾ പറഞ്ഞു.
“ഇപ്പോളല്ലേ മോനേ പൂർത്തിയായത്.” രാജീവ് അമ്മയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. അടുത്ത ജില്ലയിലെ പ്രശസ്തമായ KSRTC സ്റ്റാന്റിൽ അവൻ അമ്മയെ ഇറക്കി. ഷീല ബസ്റ്റാന്റിൽ പോയി നിന്നു. വേഷവിധാനം കൊണ്ടു തന്നെ ആളുകൾക്കു മനസ്സിലായി അവളെ. കസ്റ്റമേഴ്സ് ഷീലയെ വട്ടമിടാൻ തുടങ്ങി. രാജീവ് എല്ലാം കണ്ടു കൊണ്ട് തൊട്ടടുത്ത ബഞ്ചിൽ പോയിരുന്നു. ഒന്നുരണ്ടു പേർ വന്നു ഷീലയോടു കുശലം ചോദിച്ചു പോയി. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ രണ്ടു മൂന്നു സ്ത്രീകൾ ഷീലയുടെ അരികിലെത്തി. അവരെല്ലാം സ്റ്റാന്റിലെ സ്ഥിരം “കുറ്റി “കളാണ്. പുതിയ കുട്ടിയെ കണ്ടതിനു വന്നതാണ്. കൂട്ടത്തിൽ അല്പം തന്റേടിയായ സ്ത്രീ ഷീലയോടു ചോദിച്ചു
“ഏതാടീ നീ. മുമ്പുകണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ?”
“ചേച്ചീ ഞാൻ പുതിയതാ”
“ഇവിടെ ഞങ്ങളൊക്കെയുണ്ട്”
“പ്ലീസ് ചേച്ചീ. ജീവിക്കാനൊരു വഴിയില്ല അതാ”
അവസാനം ആ സ്ത്രീ സമ്മതിച്ചു
“കസ്റ്റമേഴ്സിനെ കിട്ടിയില്ലെങ്കിൽ ദാ അങ്ങോട്ടു വരണം” സ്റ്റാന്റിന്റെ ഒരു മൂലയിലേക്കു കൈ ചൂണ്ടി ആ സ്ത്രീ പറഞ്ഞു .എന്നാൽ സൗന്ദര്യമുള്ളതുകൊണ്ടും പുതിയ ആളായ കൊണ്ടും ഷീലയെ ആളുകൾ മുട്ടാൻ തുടങ്ങി. വന്നവരോടൊക്കെ അവൾ 1500 രൂപ ചോദിച്ചു. പലരും വിലപേശൽ ആരംഭിച്ചു. ഒരു 40 വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന ഒാൾ ഷീലയെ സമീപിച്ചു ചോദിച്
“സമയമെത്രയായി സമയം പോകുന്നു. “വശ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു എവിടെ പോകുന്നു. അടുത്ത ചോദ്യം
“എവിടേക്കും പോകാൻ റെഡി.”
“എത്ര വേണം”
“1500”
“അതിത്തിരി കൂടുതലല്ലേ”
“500 നു ദാ അവമാരെ കിട്ടും” സ്റ്റാന്റിലെ മറ്റു വെടികളെ ചൂണ്ടി അവൾ പറഞ്ഞു
അയാൾ പോയി.
രാജീവ് അമ്മയെ എന്തു ചെയ്യും എന്ന രൂപേണ നോക്കി. ഒക്കെ ശരിയാവും എന്ന രീതിയിൽ അവൾ കണ്ണടച്ചു കാണിച്ചു. ആൾക്കാർ വരുകയും പോവുകയും ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു.
കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ 2 പേർ വന്നു ഷീലയെ വട്ടമിട്ടു.
ആവശ്യം അവരോടൊപ്പം ചെല്ലണം
പക്ഷേ രണ്ടു പേരും കളിക്കും. അതും വെളുക്കും വരെ. ഷീല 5000 ചോദിച്ചു. അവർ 2000 കൊടുക്കാമെന്നായി.
അതിനു താൻ തയ്യാറല്ല എന്നവൾ പറഞ്ഞു. 4000 ലാസ്റ്റ്. എന്നാൽ അവരുടെ കയ്യിൽ അത്രയും പണം ഇല്ലായിരുന്നു. അവസാനം 2500
കൊടുക്കാമെന്നായി അവർ. എങ്കിൽ ഒരാളെക്കൂടി കൂട്ടുവാൻ അവൾ പറഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ ആരെ കൂട്ടാനാ ചേച്ചീ
“എനിക്കു 4000 വേണം അല്ലെങ്കിൽ ആരേലും ഒരാൾക്കു കളിക്കാൻ തരാം 1500 തന്നാ മതി.”
” പ്ലീസ് ചേച്ചീ. “ചെക്കന്മാർ കെഞ്ചി.
എല്ലാം കണ്ടു കൊണ്ടിരുന്ന രാജീവിനെ അവൾ കണ്ണു കൊണ്ട് മാടി വിളിച്ചു. രാജീവ് പതിയെ അവർക്കരികിലെത്തി. അവനും താത്പര്യമുണ്ടെന്നു അറിയിച്ചു. അങ്ങനെ 2500 അവരും 1500 രാജീവും കൂടി ഷീലയ കൊടുത്തു. അവർ സ്റ്റാന്റിനു പുറത്തിറങ്ങി.ഇവളെ എവിടെ കൊണ്ടു പോകും രാജീവ് ചോദിച്ചു.
“അതിനൊക്കെ വഴിയുണ്ട്. സ്ഥലമുണ്ട് പക്ഷേ ഫുഡും കള്ളും വാങ്ങണം. “രാജീവ് അതു സമ്മതിച്ചു കാശു കൊടുത്തു. ഒരാൾ ഭക്ഷണവും മറ്റേയാൾ മദ്യവും വാങ്ങുവാനായി പോയി. രാജീവ് അമ്മയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. ഷീലയും നാണത്തോടെ മന്ദഹസിച്ചു. രണ്ടാളും തിരികെ വന്നു.ഒരു ഓട്ടോറിക്ഷ പിടിച്ചു. നാലു പേരും കയറി. ഓട്ടോ നിന്നത് വിജനമായ ഒരു സ്ഥലത്ത്. രാജീവ് ഓട്ടോ കാശു കൊടുത്തു. അയാൾ രാജീവിനെ നോക്കി മന്ദഹസിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
“പുതിയ ഐറ്റം ആണിത്.ഇന്നലെയോ ഇന്നോ വന്നതാ ഞങ്ങൾ കണ്ടിട്ടില്ല. എന്തായാലും ചരക്ക് തന്നെ കൊണ്ടു പോയ് അറുമാദിക്ക് നിങ്ങൾ. ”
ചെറുപ്പക്കാർ അവരെയും കൂട്ടി വിജനമായ വഴിയിലൂടെ മുമ്പോട്ടു നടന്നു. കുറച്ചകലെയായി ഒരു വലിയ വീട് കണ്ടു. നാലാളും വീട്ടിനുള്ളിലേക്കു കയറി. രാജീവ് ചോദ്യഭാവത്തിൽ ചെറുപ്പക്കാരെ നോക്കി. എന്റെ വീടാ അളിയാ, കൂട്ടത്തിൽ ഒരുവൻ പറഞ്ഞു.
“എല്ലാവരും ഒരു കല്ല്യാണത്തിനു പോയിരിക്കുകയാ. ഒരാഴ്ചകഴിഞ്ഞ വരൂ.”
“എങ്കിൽ പിന്നെ നമുക്കോരോന്നു പിടിപ്പിച്ചു ഫുഡും കഴിച്ചു പണിതുടങ്ങിയാലോ. “അപ്പോൾ തന്നെ നാലു ഗ്ലാസുകൾ മേശപ്പുറത്തു നിരന്നു. രാജീവ് ചോദ്യഭാവത്തിൽ ചെറുപ്പക്കാരേയും അമ്മയേയും നോക്കി. ഇവളൊക്കെ രണ്ടെണ്ണം വീശുമളിയാ. ഷീലയും ചിരിച്ചു കൊണ്ടു മകനെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി. ഭക്ഷണത്തോടൊപ്പം എല്ലാവരും ഓരോ പെഗ്ഗ് അകത്താക്കി. എന്താ നിങ്ങളുടെയൊക്കെ പേരു ഷീല ചോദിച്ചു. ഞാൻ രാജീവ് , വീട്ടുടമസ്ഥനായ ചെറുപ്പക്കാരൻ പറഞ്ഞു ഞാൻ ജെറിൻ റിയാസ്,”
