കൃഷ്ണൻ,
പാർവതി അമ്മയുടെ ആൺ മക്കളിൽ രണ്ടാമത്തവൻ,
രാജേന്ദ്രന്റെ നേർ ജേഷ്ഠൻ .
വട്ട മുഖം. നല്ല ആരോഗ്യം ഉള്ള ശരീരം,എപ്പോഴും പ്രസന്നമായ പ്രകൃതം, നെറ്റിയിൽ വലിയ…വളരെ വലിയ ഭസ്മ കുറി. ഭസ്മക്കുറിക്കു നടുക്ക് സിന്ധുര പൊട്ട്. മുടി മുകളിലേക്ക് ഭംഗി ആയി ഈരി വെച്ചിരിക്കുന്നു . കാണാൻ സുമുഖൻ. കഴുത്തിൽ ചെറുനാരങ്ങാ വലിപ്പം ഉള്ള രുദ്രാക്ഷം (ഈ രുദ്രാക്ഷം വളരെ അപൂർവം ആണ്). മുൻവശത്തെ ഒരു പല്ല് പൊട്ടിയിട്ടുണ്ട്. മന്ത്ര വിദ്യകളിൽ നൈപുണ്യം ഉള്ള ആൾ.വേദ പഠനത്തിലും മന്ത്ര യവിദ്യ യിലുമാണ് താല്പര്യം,ആയോധന കല പരിശീലിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഭാര്യയെ വളരെ അധികം സ്നേഹിക്കുന്ന ഏക പത്നി വൃതൻ.
ചന്ദ്രോത് മനയുടെ ഗുരു രൂപമാണ് കൃഷ്ണൻ .
കൃഷ്ണന്റെ മന തറവാട്ടിൽ നിന്നും അഞ്ഞുറു അറുനൂറു വാര അകലെ ആണ്, ഒരു ചെറിയ കുന്നിറങ്ങി ചെറിയ കുന്നു കയറുമ്പോൾ പകുതിയിലാണ് ഈ മന. ഇത് വടക്കോട്ടു ദര്ശനമുള്ള വീടാണ്.
ഈ രണ്ടു കുന്നുകൾക്കും ഇടയിലായാണ് അരുവി ഒഴുകുന്നത് (ഈ കൊച്ചരുവി അരുവിയെ പറ്റി ഞാൻ മുൻപേ പറഞ്ഞിരുന്നു ).
ണിം ണിം ണിം ണി ണി ണി
ണി ണിം. താളത്തിൽ കൃഷ്ണന്റെ ഇടത് കൈയിൽ മണി ചലിച്ചു. വലതു കൈയിൽ പുഷ്പം എടുത്തു ജപിച്ചു ദേവിയുടെ വിഗ്രഹ ത്തിലും ഫോട്ടോയിലും അർപ്പിക്കുന്നു.
വളരെ പെട്ടന്ന്,വെള്ളത്തിൽ ഒഴുകി കൊണ്ടിരുന്ന തുളസി ഇല ഞെട്ടിൽ എഴുനേറ്റു നിന്നാടി.
പരദേവതാ സ്പര്ശനം ലഭിച്ചിരിക്കുന്നു (കടാക്ഷം അല്ല… സ്പര്സനം അത് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കുക ).
ചന്ദ്രോത് മനക്കു ദേവി സ്പര്ശനം കിട്ടിയിരിക്കുന്നു.
രാജാവ് നീണാൾ വാഴട്ടെ….
രാജാവ് നീണാൾ വാഴട്ടെ…..
സന്തോഷത്തോടെ കൃഷ്ണൻ ചാടി എഴുന്നേറ്റു പൂജ മുറിയിൽ ആണെന്നുപോലും നോക്കാതെ ഭാര്യയെ പിന്നെ മക്കളെയും കെട്ടിപിടിച്ചു ചിരിച്ചു.
അത്ര സന്തോഷവനായി കൃഷ്ണനെ ഭാര്യ ലക്ഷ്മി കണ്ടിട്ടേയില്ല.അദ്ദേഹം വീണ്ടും പൂജാമുറിയിൽ ചമ്പ്രം പടിഞ്ഞിരുന്നു പൂവുകൾ ദേവി വിഗ്രഹത്തിൽ അർപ്പിച്ചു.
കൃഷ്‌ണേട്ട…….
ഉരുളിയിലേക്ക് നോക്കിയ ലക്ഷ്മി കൃഷ്ണനെ വിളിച്ചു. ഉരുളിയിലേക്ക് നോക്കിയ കൃഷ്ണൻ വിറങ്ങലിച്ചു പോയി. തുളസി ഇല വെള്ളത്തിൽ ഞെട്ടിൽ നിന്നു തുള്ളുന്നു അതിശകതമായി..
കൃഷ്ണൻ കണ്ണടച് ദേവിയെ സ്മരിച്ചു.
ഇല്ല….
ഇല്ല…. ഇത്
ദേവി സ്പര്ശനം അല്ല…..
ദേവി ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിച്ചിരുന്നു…….
ഇപ്പോൾ ഞെട്ടിവിറച്ചത് സ്നേഹനിധി ആയ ലക്ഷ്മി ആണ്……
അമ്മേ മഹാമായേ……..
അവൾ കരഞ്ഞു വിളിച്ചുകൊണ്ടു ദേവി വിഗ്രഹത്തിനു മുന്നിൽ സാഷ്ടാംഗ പ്രണമിച്ചു.
എന്തിനാണിവർ ദേവി ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിച്ചതിന് വിഷമിച്ചു കരയുന്നത്. അതിനെ പറ്റി ഞാൻ ഇവിടെ പ്രദിപാദിക്കാം.
തെയ്യം തള്ളുന്നവർക്കു കിട്ടുന്നത് ദേവി കട്കക്ഷം മാത്രമാണ്(ദേവിയുടെ നോട്ടം മാത്രം ), ആശക്തിയിൽ പോലും അവർ മണിക്കൂറുകളോളം ഉറഞ്ഞു തുള്ളാറുണ്ട്. അവരുടെ ശരീരത്തിന് ആ കടാക്ഷം പോലും താങ്ങാൻ വളരെ പ്രയാസമാണ് അതിനു തന്നെ ദിവസങ്ങളോളം തപസ്യ ആവശ്യമാണ്. ഒരു തുള്ളൽ കഴിഞ്ഞ് വരുന്നവർ ദിവസങ്ങളോളം കിടപ്പിലാക്കറുവരെ ഉണ്ട്.
ദേവിയെയോ ദേവനെയോ കാണണമെങ്കിൽ വര്ഷങ്ങളോളം തപസു ചെയ്ത് മനസിനെ പാകപ്പെടുത്തണം.
അതിനും എത്രയോ മേലെയാണ് ദേവി സ്പര്ശനം.
അത് വളരെ വലിയ അനുഗ്രഹം ആണ് അത് ലഭിച്ചവർ വളരെ വിരളം. പക്ഷെ അങ്ങനെ യുള്ള ദേവി സ്പര്ശനം താങ്ങണമെങ്കിൽ ഒരുപാട് ജപവും പൂജയും താന്ത്രീക കർമ്മവും അതിലുപരി ഈശ്വരകൃപയും വേണം.
ഇവിടെ നമ്മൾ പറയുന്നത് ദേവി ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിച്ചതിനെ പറ്റിയാണ്.
അത് താങ്ങാൻ സാദാരണ മനുഷ്യർക്കാവില്ല അത്രക്കും ശക്തിയാണ് ദേവിയിൽ നിന്നും ശരീരത്തിലേക്ക് പ്രവഹിക്കുക.
അതിനാൽ ദേവി ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിക്കുന്ന അനുഗ്രഹം ആകട്ടെ ശരീരത്തെ ബസ്മികരിക്കാൻ പോലും കാരണമാകാം.
ചിലപ്പോൾ കാഴ്ച്ച നഴ്ട്ടപെടാം,
ചിലപ്പോൾ സംസാരശേഷി.
ചിലപ്പോൾ സ്ഥിരമായി കിടപപിലാകാം.
സാദാരണ ഗതിയിൽ മരണം സുനിശ്ചിതം.
ദേവി പ്രീതി കൂടുമ്പോഴാണ് ഇതുണ്ടാകുക ഈ സമയത്തു ദേവിക്ക് ശരീരത്തെപ്പറ്റി
ചിന്തിക്കാനാവില്ല എന്തെന്നാൽ,
ദേഹി തന്നിലേക്ക് ദേവിയെ ആവാഹിക്കുകയാണ്‌ടാകുക. അതിനാൽ ഉഗ്ര ശക്തി പ്രവാഹം തടയാൻ ദേവിക്കാകില്ല.
വര്ഷങ്ങളോളം കാത്തിരിക്കുന്നു പ്രാർത്ഥിച്ചു….. പൂജിച്ചു .ചന്ദ്രോത് മനയിൽ ……ഒടുവിൽ പിണങ്ങിയ പരദേവത പ്രസാദിച്ചിരിക്കുന്നു.. പക്ഷെ അത് ഇങ്ങനെയും.
കൃഷ്ണന് ഒരുനിമിഷം എന്തുചെയ്യണം എന്നറിയില്ല.. പൂജ മുറിയിൽ വട്ടം തിരിഞ്ഞു അദ്ദേഹം ഭസ്മം നിറച്ച മഞ്ഞ സഞ്ചി കണ്ടു.. അതേ സമയം പൂമുഖ വാതിലിൽ എന്തോ ശക്തമായി പതിച്ചു.പിന്നെ വാതിലിൽ മാന്തുന്ന ശബ്ദം.
വാതിൽ തുറന്ന മകൾ പത്മ കണ്ടത്,ചന്ദ്രോത്തെ വളർത്തുനായ.
അച്ഛാ ടിപ്പു അവൾ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു……
ലക്ഷ്മി…. കുങ്കുമം….. ചന്ദനം…… അരൂത പനിക്കൂർക്ക….. കച്ചോലം.. തുളസി ഇല.
കൃഷ്ണൻ അലറി….
വീട്ടിലെ 3മക്കൾ 3ഇടത്തേക്കോടി.lലക്ഷ്മി കുങ്കുമചരുവം അടുക്കള മുറിയിൽ നിന്നും വലിച്ചെടുത്തു, കളഭം അമ്മിയിൽ ലിടിച്ചു പൊടിച്ചു സഞ്ചിയിലാക്കി. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് അവർ റെഡിയായി.
കൃഷ്ണൻ ഭസ്‌മംസഞ്ചി തോളിൽ വച്ചു ഇരുട്ടിലേക്ക് കുതിച്ചു…. ഓടിവരിക അയാൾ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…..
ലക്ഷ്മിയും മക്കളും പിന്നാലെ വാതിൽ പോലും അടക്കാതെ ഓടി അവർക്ക് തൊട്ട് മുന്നിൽ ടിപ്പു വഴികാട്ടിയും കാവൽക്കരനുമായി.
********************************************
ഉറഞ്ഞു ഉറഞ്ഞു തുള്ളുന്ന സരസ്വതി.. ഭസ്മം വാരിവിതറുന്ന പാർവതി അമ്മ. കൈയിൽ ഭസ്മതട്ടുമായി രാജഭദ്രൻ.
അമ്മേ മഹാമായേ എന്റെ കുഞ്ഞു എന്നു വലിയവായിൽ നിലവിളിക്കുന്ന പാർവതി അമ്മ(പാർവതി അമ്മയിലെ ഗൗരവം,പ്രൗഡി, എല്ലാം ഇല്ല തികച്ചും ഒരമമയായി അവർ ഏങ്ങി… ).
കൃഷ്ണൻ ഓടിക്കിതച്ചു അവിടെ എത്തി..തറയിൽ ഭസ്മം കുടഞ്ഞിട്ടു.
അമ്മേ…
രാജേന്ദ്രാ…
കൃഷ്ണൻ വിളിച്ചു, അവർ കൃഷ്ണന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിവന്നു.
രാജേന്ദ്ര……ശാന്തി മന്ത്രം…… അതാണ് വേണ്ടത്……
ഭസ്മം തട്ടിലെടുത്തു വിതറുക… ശാന്തി മന്ത്രം ജപിക്കുക.
അമ്മേ….
അരൂത……പനിക്കൂർക്ക…. കച്ചോലം…. തുളസി…. ഇപ്പോൾ വരും… കല്ലിൽ ഇടിച്ചു… വാൽക്കിണ്ടിയിൽ…. മുഴുവനായി പറയാൻ സമയം ഇല്ല… എല്ലാം അമ്മക്ക് മനസിലായിരിക്കും.
അവൻ ഓടി പൂജാമുറിയിൽ നിന്ന് വെള്ളി തട്ട്
എടുത്തു ഞൊടിയിടയിൽ കാഞ്ഞിരച്ചുവട്ടിൽ കുടഞ്ഞ്ഞിട്ട ഭസ്‌മത്തിൽ നിന്നും വാരി കളഭം ചേർത്ത്. പദ്മാസനത്തിൽ ഇരുന്ന് ശിവലിംഗ രൂപം ഉഗ്ര മന്ത്രത്തോടെ ഉരുവാക്കി.
വല്യച്ഛന്റെ മന്ത്ര സ്വരം കേട്ട് അപ്പുവും അമ്മുവും വല്യച്ഛന്റെ ഇടവും വലവും വന്നിരുന്നു.
