പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു – 5 Like

പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 5

Perillatha Swapnangalil Layichu 5 | Author : Malini Krishnan

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]


 

(കഥയിൽ ‘അവൾ/*a**i*a’ എന്ന് പറയുമ്പോ ഉദേശിക്കുന്നത് കഥാനായികയേ ആയിരിക്കും)

മൂന്നുനാല് ദിവസങ്ങൾക്കു മുമ്പ്, അവളും അവളുടെ ആത്മാർത്ഥ കൂട്ടുകാരും കോളേജ് ടൈം കഴിഞ് ക്ലാസ്സിൽ ഇരുന്ന് സംസാരിക്കുമ്പോ

“നീ ഇങ്ങനെ നിനക്ക് ഒരുപാട് സ്ട്രെസ്സ് കൊടുക്കല്ലേ, ഒന്നാമതേ നീ പ്രോജക്ടിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഭയങ്കര ടെൻഷനിൽ ആണ്.” മീര പറഞ്ഞു.

“നീ ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞ കാര്യത്തിന് പറ്റി ശെരിക്കും ഒന്നുടെ ആലോചിച് നോക്ക്, അതാവുമ്പോ എല്ലാ ദിവസവും ഇത്ര പെട്ടന് വീട്ടിൽ പോവേണ്ടിവരൂല.” രമ്യ പറഞ്ഞു.

“അത് ഒന്നും എന്ന് കൊണ്ട് പറ്റില്ലെടി, അങ്ങനെ ഒക്കെ ഞാൻ നടക്കുന്നത് തന്നെ എനിക്ക് ആലോചിക്കാൻ വയ്യ, അപ്പോഴാണ് വെറുതെ തമാശക്ക് വേണ്ടി. എന്തിനാ വെറുതെ…” അവൾ പറഞ്ഞു.

“അത് തന്നെയാടി, നിനക് എന്തായാലും ആരെയും പ്രേമിക്കാൻ ഒന്നും താല്പര്യം ഇല്ല, അപ്പൊ പിന്നെ വെറുതെ ടൈംപാസിന് ഒരുത്തനെ നോക്ക്, പിന്നെ ഭാവിയിൽ ഇതൊന്നും എക്സ്പീരിയൻസ് ചെയ്തില്ലലോ എന്ന് ചിന്തിക്കരുത്.” രമ്യ പറഞ്ഞു.

“ഒരാളെ പറ്റിക്കുന്നത് മോശം അല്ലെ” അവൾ സംശയ ഭാവത്തിൽ ചോദിച്ചു.

“നീ നിന്ടെ കാര്യം മാത്രം നോക്കിയാ മതി, ഇപ്പൊ സീരിയസ് ആയിട്ട് ഒരു റിലേഷന്ഷിപ് ആണെകിൽ തന്നെ എല്ലാരും ഒരുമിച്ചിരിക്കുമോ, ഒന്നും പറയാൻ പറ്റില്ല. അപ്പൊ തത്കാലത്തേക്ക് കോളേജ് കഴിയുന്നത് വരെ നീ ഒരാളെ നോക്ക്.” പ്രിയാ പറഞ്ഞു.

“എടി, നിങ്ങൾ മൂന്നാളും ഇങ്ങനെ എപ്പോഴും ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇങ്ങനെ ഇരുന്ന മതി അതാവുമ്പോ എനിക്ക് വേറെ ഒന്നും പ്ലാൻ ചെയ്യണ്ടി വരില്ലലോ.” അവൾ ചോദിച്ചു.

ഒരുപാട് നേരം കോളേജിൽ ഇരിക്കാൻ രമ്യയുടെ വീട്ടിൽ നിന്നും സമ്മതിക്കില്ല, അവളുടെ വീട്ടുകാർ കുറച് സ്ട്രിക്ട് ആണ്. പിന്നെ ഉള്ളത് പ്രിയയും മീരയും ആണ്, അവർ രണ്ട് പേര്ക്കും ബോയ്‌ഫ്രണ്ട്‌ ഉണ്ട്, അപ്പൊ ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞാ മിക്കദിവസങ്ങളിലും അവരോടൊപ്പം ആയിരിക്കും. അതുകൊണ്ട് വല്ലപ്പോഴും മാത്രമേ കോളേജ് കഴിഞ്ഞാലും ഞങ്ങൾ ക്യാമ്പസ്സിൽ തന്നെ ഇരികാർ ഉള്ളു. എനിക്ക് (*a**i*a) ആണെകിൽ ഇത്രയും നേരത്തെ വീട്ടിൽ പോവാൻ വല്യ താല്പര്യം ഇല്ല, എത്ര ലേറ്റ് ആവുന്നുവോ അത്രെയും സന്തോഷം.

“പക്ഷെ ഇവളുടെ ഈ ബലംപിടിച് നടക്കുന്ന സ്വഭാവം ഉള്ള ഇവളെ ഒക്കെ ആരെങ്കിലും നോക്കുമോ, അങ്ങനെ ഒരാളെ കണ്ടുപിടിക്കാൻ ഭയങ്കര ബുദ്ധിമുട്ട് ആയിരിക്കും.” പ്രിയാ ചോദിച്ചു.

🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘🏠🏘

(അവളുടെ വണ്ടിയിൽ ഗിഫ്റ് വെച്ച ദിവസം രാത്രി ഹൃതികിന്ടെ വീട്ടിൽ)

“…പക്ഷെ അതൊന്നും അവൾ ശ്രേധികാതെ അങ്ങോട്ട് പോയെടാ, അവൾ അത് കണ്ടിട്ട് ഉണ്ടാവുമോ ഇല്ലയോ എന്ന് അറിയാൻ ആണെകിൽ വേറെ വഴി ഒന്നും ഇല്ലാതെയും പോയി.” ഹൃതിക് ഫോണിലൂടെ കിച്ചുനോട് പറഞ്ഞു.

“നീ അങ്ങനെ എന്തെകിലും ഒക്കെ ചെയ്താലോ, നിന്നോട് എനിക്ക് ഇപ്പൊ ഒരു അഭിമാനം ഒക്കെ തോന്നുന്നു. അല്ല എന്താണ് പിങ്കും മഞ്ഞ റോസും വെച്ചത്, വേറെ കളർ ഒന്നും കിട്ടിയിലെ നിനക് !?” ഒരു സംശയം എന്ന പോലെ കിച്ചു ചോദിച്ചു.

“എടാ ഓരോ കളർ റോസിന് ഓരോ അർത്ഥങ്ങൾ ആണ്. ഞാൻ കോളേജ് പഠിക്കുമ്പോ ഉണ്ടായിരുന്ന അവസാനത്തെ വാലെന്റൈൻസ് ഡേയുടെ അന്ന് ആണ് ഞാൻ ഈ കാര്യം അരിഞ്ഞത്, അത് ഇപ്പൊ ഉപകാരം ആയി. ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പിനെ വേണ്ടിയും സോറി പറയാനും ആണ് മഞ്ഞ റോസ്, നന്ദിയും ആരാധനയും അറിയിക്കാൻ ആണ് പിങ്ക് റോസ്.”

“അപ്പൊ ചുവപ്പ് റോസ് ഇഷ്ട്ടം പറയാനും, എന്നാ പിന്നെ അത് കൊടുക്കണ്ടായിരുന്നോ, അല്ലാതെ ഇഷ്ടം ഉണ്ട് എന്ന് അവൾക് എങ്ങനെ മനസിലാവും ??”

“അത് ഞാൻ മനഃപൂർവം വെക്കാതെ ഇരുന്നതാ, നേരിട്ട് കാര്യം പറയുമ്പോ കൊടുക്കാം”

“ഡാ നിനക് കോൺഫിഡൻസ് അങ്ങോട്ട് ആകാശം വരെ എത്തിയാലോ, ഹൃതിക് 2.0 ആയോ നീ.” കിച്ചു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു

“അങ്ങനെ ഒരു പെണ്ണിനെ കിട്ടാൻ വേണ്ടി സ്വഭാവം ഒന്നും ഞാൻ മാറില്ല, എന്തായാലും MBA എടുക്കുമ്പോ ഇന്റർവ്യൂവിൽ ഒക്കെ നന്നായി സംസാരിക്കണം, നന്നായി സംസാരിക്കണം എന്ന് പറയുമ്പോ കോൺഫിഡന്റ് ആയിട്ട്, പിന്നെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അറിയണം, അപ്പൊ പിന്നെ ഈ കാര്യത്തിനും കൂടി അത് ഉപയോഗിക്കുന്നു.”

“ഹോ ഹോ, ശെരി തമ്പ്രാ. അപ്പൊ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ നന്നായി നടക്കട്ടെ, ഇനിയും പ്രോഗ്രസ്സ് ഉണ്ടായാൽ വിളിച് അറിയിക്കുക. അപ്പൊ ശെരി എന്നാ.”

“ഓ.കെ ഡാ ഞാൻ വിളിക്കാം.” എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാൻ ഫോൺ വെച്ചു.

ഞാൻ ബാൽക്കണിയിൽ പോയി ഇരുന്നു. അവൾ എന്റെ ഗിഫ്റ് തുറന്ന് നോക്കിട്ട് ഉണ്ടാവുമോ, ഉണ്ടെകിൽ അത് കണ്ടിട്ട് ഇഷ്ടപെട്ടിട്ട് ഉണ്ടാവുമോ അതോ ദേഷ്യം പിടിക്കുക ആണോ ചെയ്തിട്ട് ഉണ്ടാവുക. നിലാവും നോക്കി ഞാൻ സ്വപ്നം കാണാൻ തുടങ്ങി.

📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱📱

അതെ നിലാവിന്റെ താഴെ അവൾ ഫോൺ ചെയ്ത് കൊണ്ടിരിക്കുക ആയിരുന്നു.

“എനിക്ക് തോന്നുന്നത് ഇത് വെച്ച ആൾക്ക് വണ്ടി മാറി പോയിട്ട് ഉണ്ടാവും എന്നാണ്, അല്ലാതെ നീ ആരായിപ്പോയി പെണ്ണെ.” പ്രിയാ പറഞ്ഞു

“പൊടി നിനക് എന്നോട് നല്ല അസൂയ ഉണ്ട്, എന്നെ കാണാൻ അത്യാവശ്യം നല്ല രസം ഉണ്ട്, അതൊക്കെ ഇപ്പോഴാണാലോ പയ്യന്മാർ ശ്രേധികുനത്.” കുറച് അഹങ്കാരത്തോട് കൂടി അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഓ പിന്നെ, നിന്നെ കാണാൻ വല്യ കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല, പക്ഷെ നിന്ടെ സ്വഭാവം അറിയുന്നത് കൊണ്ടാണ് ആരും നിന്ടെ അടുത്തേക്ക് ഇങ്ങനെ ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് വരാത്തത്. എനിക്ക് തോന്നുന്നത് നിന്നെ കണ്ടമാത്രം പരിചയം ഉള്ള ആരോ ആണ് ഇത് ചെയ്‌തത്‌ എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. എന്റെ അറിവിൽ നമ്മുടെ ക്ലാസ്സിൽ നിന്നോട് ഇങ്ങനെ ഒരു താല്പര്യം ഉള്ളത് ആയിട്ട് അറിയില്ല.” പ്രിയാ പറഞ്ഞു.

“ഡി ഞാൻ വിളിക്കാം, ഇല്ലെങ്കിൽ തിങ്കളാഴ്ച കാണാം.” എന്നും പറഞ്ഞ് അവൾ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.

കാര്യം പ്രിയ പറഞ്ഞത് സത്യമായ ഒരു കാര്യമായിരുന്നു എങ്കിലും അവൾക്ക് അത് വളരെ വിഷമം ഉണ്ടാക്കി. ഇവളുടെ ഈ സ്വഭാവത്തിന് ഒരു പരിധി വരെ ഉത്തരവാദി ഇവളുടെ വീട്ടുകാർ തന്നെയാണ് അതുകാരണം തന്നെയാണ് അവൾ പിന്നീട് വീട്ടുകാരോട് അധികം മിണ്ടാതെ ആയതും വീട്ടിൽ പോവാൻ ഇവൾക്ക് താല്പര്യം ഇല്ലാതെ ആയതും. ഒരു കൊല്ലവും കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ കോളേജ് ജീവിതം അവസാനിക്കും, അത് കഴിഞ്ഞാൽ കേരളത്തിന്റെ പുറത്ത് എവിടെയെങ്കിലും പോയി ബാക്കി പഠനം. പഠിക്കുക എന്നതിനും ഉപരി വീട്ടിൽ നിന്നും അകന്ന് നിൽക്കുക എന്നത് തന്നെ ലക്ഷ്യം.

അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ ലാപ്ടോപ് തുറന്ന് മോക്ക് എക്സാം എഴുതി കൊണ്ടിരിക്കുക ആയിരുന്നു ഹൃതിക്. എക്സാം എഴുതി കഴിഞ്ഞപ്പോ തന്നെ മാർക്ക്‌ വരും, സാധാരണ എഴുതുന്നതിലും മാർക്ക്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ച് ഒക്കെ വേറെയും കാര്യങ്ങൾ ആയി നടന്നിട്ടും മാർക്ക്‌ കുറയാത്തതിന്റെ ഒരു സന്തോഷം എന്നിൽ വന്നു. പക്ഷെ ഇത്രയും ദിവസമായിട്ടും അവളുടെ കാര്യത്തിൽ ഞാൻ അങ്ങനെ വല്യ കാര്യം ചെയ്തു എന്ന് പറയാൻ മാത്രം ഒന്നും ഇല്ല. ആകെ ഒരു ഗിഫ്റ്റ് അവളുടെ വണ്ടിയിൽ വെച്ചു, അതാണെങ്കിൽ അവൾ കണ്ടിട്ട് ഉണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്ന് പോലും അറിയില്ല. ഒരു പ്രാവിശ്യം കൂടി അവളുടെ വണ്ടിയിൽ സമ്മാനം കൊണ്ടുവെക്കണം അതും അവൾ കാണും എന്ന് ഉറപ്പ് ഉള്ള രീതിയിൽ, അതിന് ഉള്ള അവളുടെ പ്രതികരണം പോലെ ചെയാം ബാക്കി എലാം.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *