അഞ്ജലി :പിറകിൽ മാലതി ടീച്ചർ. വണ്ടി ഓടിച്ചത് ടീച്ചറിന്റെ ഹസ്ബൻഡ് ആയിരുന്നു.
മൃദുല :അമ്മേ….
(ആ വിളിയിൽ അഞ്ജലി ഒന്ന് ഞെട്ടി. എന്നിട്ട് )
അഞ്ജലി :എന്താ മോളെ?
മൃദുല :അവർ രണ്ടുപേരും ആദ്യമായിട്ട് അല്ലെ ഇവിടെ വന്നത്. അവരെ വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു ഒരു ചായ പോലും കൊടുക്കാതെ വിട്ടല്ലോ.
അഞ്ജലി :മോളെ അത് അവർക്ക് പോയിട്ട് ധൃതി ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു അതാ. അല്ല നീ ഇന്ന് എന്താ ഇത്ര നേരത്തെ വന്നത്.
മൃദുല :മറ്റേ കൊലപാതകം നടന്നില്ലേ അത് പാർട്ടികൾ തമ്മിൽ വഴക്ക് ഉണ്ടായി. കോളേജ് നേരത്തെ വിട്ടു.
(അഞ്ജലിയും മൃദുലയും ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറി. അഞ്ജലി ഡോർ ഓപ്പൺ ചെയ്തു പെട്ടന്ന്.. )
മൃദുല :അല്ല ഇതെന്താ മുടിയിൽ ഒക്കെ ഉണങ്ങി പറ്റിയിരിക്കുന്നത്.
(മൃദുല അഞ്‌ജലിയുടെ തലമുടിയിൽ കൈകൊണ്ട് തൊട്ട് നോക്കി. അഞ്ജലിയ്ക്ക് കാര്യം പിടികിട്ടി അമർ കുറച്ചു മുൻപ് തുടം കണക്ക് തെറിപ്പിച്ച പാൽ ആണ് )
അഞ്ജലി :അത് മോളെ, ക്ലാസ്സ്‌ റൂം ഭിത്തിയിൽ ഒക്കെ ചാർട്ട്പേപ്പർ ഒട്ടിക്കുന്നുണ്ടാർന്നു. കഞ്ഞി പശ വെച്ചാണ് ഒട്ടിച്ചത്. ഒട്ടിക്കുന്ന ടൈം ചിലപ്പോൾ തലയിൽ തെറിച്ചു വീണാതാകും.
മൃദുല :ഉം.. കൊള്ളാം തല മൊത്തം ആയല്ലോ. കഞ്ഞിപശ ആയത് കൊണ്ട് ആയിരിക്കും നല്ല കൊഴുപ്പ്.
അഞ്ജലി :നീ അത് അങ്ങ് തൂത്തു കള. ഞാൻ ഒന്ന് പോയി കുളിക്കട്ടെ.
(അഞ്ജലി കുളിക്കുവാൻ പോയി. അന്ന് നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ആലോചിച്ചപ്പോൾ സ്വയംഭോഗം ചെയ്യാതെ ഇരിക്കുവാൻ അഞ്ജലിയ്ക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. സമയം രാത്രി ആയി അഞ്ജലി കുട്ടികളുടെ ടെസ്റ്റ്‌ പേപ്പർ ഇട്ട ആൻസർ ഷീറ്റുകൾ നോക്കി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു . മൃദുല മൊബൈലിൽ കളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. )
വൈശാഖൻ :അഞ്ജലി കുറച്ചു ചൂട് വെള്ളം താ കുടിക്കാൻ.
അഞ്ജലി :മോളെ കുറച്ചു ചൂട് വെള്ളം എടുത്ത് കൊടുക്ക്. ഞാൻ ഈ പേപ്പർ നോക്കി തീരാൻ ടൈം പിടിക്കും.
മൃദുല :(വൈശാഖൻ കേൾക്കെ )
വെറുതെ പ്രത്യേകിച്ചു പണി ഒന്നുമില്ലല്ലോ വെള്ളം ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ ഇരിപ്പുണ്ട് എടുത്ത് കുടിച്ചോ.
(വൈശാഖന് അത് സഹിക്കുന്നതിനും അപ്പുറം ആയിരുന്നു. അയാൾ ഒന്നും പ്രതികരിക്കാൻ പോലും ശ്രമിക്കാതെ അവിടെ ഇരുന്നു. കിടക്കുന്ന ടൈം ആയപ്പോളും അഞ്ജലി പേപ്പർ നോക്കി തീർന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. )
വൈശാഖൻ :അഞ്ജലി, നീ ആ മാലതി ടീച്ചറുമായി അധികം കൂട്ട് വേണ്ട.
അഞ്ജലി :എന്തേ?
വൈശാഖൻ :വേണ്ട അത്ര തന്നെ.
അഞ്ജലി :നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ പണി നോക്കിയാൽ മതി. എന്നെ നന്നാക്കാൻ നടക്കേണ്ട ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് ജോലി ചെയുന്നവരാണ് അവരോട് മിണ്ടാൻ പാടില്ല എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ അത് തല്ക്കാലം സമ്മതിച്ചു തെരാൻ എനിക്ക് പറ്റില്ല.
വൈശാഖൻ :എടി നിന്നെ ഞാൻ.
(വൈശാഖൻ ദേഷ്യം കേറി കൈ ഓങ്ങിയതും അഞ്ജലി )
അഞ്ജലി :അതേ ഈ ദേഷ്യവും വീറും ഒക്കെ വീട്ടിൽ ഇരിക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങളോട് അല്ല കാണിക്കേണ്ടത് പറ്റുമെങ്കിൽ ആ അമറിന്റെ രോമത്തിൽ ഒന്ന് പോയി തോട്
(അഞ്ജലി അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ വൈശാഖൻ വല്ലാത്ത ഒരവസ്ഥയിലേക്ക് പോയി )
അതേ സമയം മറ്റൊരിടത്ത്‌
വിശ്വനാഥൻ :അപ്പോൾ നീ ഇന്ന് നല്ല പോലെ എൻജോയ് ചെയ്തു ഇല്ലേ.
അമർ :അവൾ നല്ലൊരു പച്ചക്കരിമ്പ് ആണ്. ആ കിഴങ്ങൻ പോലീസ്‌കാരൻ അവളെപോലെ ഒരു ഒത്ത ചരക്കിനെ കൊണ്ട് നടക്കാൻ എന്ത്‌ യോഗ്യത.
വിശ്വനാഥൻ :എടാ നിന്റെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞ് എനിക്കും കൂടി അവളെ ഒന്ന്.
അമർ :ആദ്യം എന്റേത് ഒന്ന് റെഡി ആവട്ടെ.
വിശ്വനാഥൻ :അവളുടെ മകൾ അതിലും മുറ്റ് സാധനം ആണെടാ.
അമർ :ഉം ഞാൻ കേട്ടു പക്ഷേ ഇതുവരെ നേരിട്ട് കണ്ടിട്ടില്ല.
(അപ്പോൾ വിശ്വനാഥന്റെ മകൾ അവിടേയ്ക്ക് കയറി വന്നു. )
സംഗീത :അല്ല എന്താണ് ഇവിടെ ഒരു ഡിസ്കഷൻ.
അമർ :ഓഹ് നീ എപ്പോൾ വന്നു. ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ നേരത്തെ.
സംഗീത :ഞാൻ ഇപ്പോൾ വന്നതേ ഉള്ളു. ഹോസ്പിറ്റലിൽ കുറച്ചു തിരക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു.
അമർ :ഓഹ് ജോലിയിൽ നിനക്ക് അധമർത്ഥത കൂടി വന്നു തുടങ്ങിയോ.
സംഗീത :അല്ല നിനക്ക് ഇങ്ങനെ വെട്ടിയും കൊന്നും നടന്നാൽ മതിയല്ലോ.
അമർ :അങ്ങനെ നടന്നത് കൊണ്ടാണ് പേരിനെങ്കിലും നീയൊരു ഡോക്ടർ ആയത്.
സംഗീത :എന്തായാലും ഡോക്ടർ അല്ലെ.
അമർ :അപ്പോൾ പോയി വന്നപ്പോൾ ഒക്കത്ത്‌ ഇരിന്നതോ ഒരെണ്ണം.
(സംഗീത ഒന്നും മിണ്ടാതെ തല കുനിഞ്ഞു നിന്നു )
അമർ :ഞാൻ അങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങുവാണു.
വിശ്വനാഥൻ :നീ എങ്ങോട്ടാ പാർട്ടി ഓഫീസിലേക്കാണോ?
അമർ :അല്ല ഗസ്റ്റ് ഹോക്‌സിലേക്ക്.
ഞാൻ ഇറങ്ങുന്നു.
(അമർ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി കാറിൽ കയറി കാർ സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു ഗേറ്റിന്റെ പുറത്തേക്ക് ഓടിച്ചു പോയി ).
സംഗീത :അപ്പു വന്നില്ലേ ഇതുവരെ ആയിട്ടും.
വിശ്വനാഥൻ :ഇലക്ഷൻ വരുവല്ലേ അവൻ ഇപ്പോൾ പാർട്ടി ഓഫീസിൽ ആണ് എപ്പോളും.
സംഗീത :അല്ല ആ കുഞ്ഞി ചെക്കനെ ഒക്കെ പിടിച്ചു സ്ഥാനാർഥി ആക്കണ്ട കാര്യം ഉണ്ടോ. ഞാൻ എത്ര തവണ പറഞ്ഞതാ ഞാൻ ആയിക്കൊള്ളാം എന്ന്.
വിശ്വനാഥൻ :ഞാൻ ആ കസേരയിൽ ഇരിക്കുന്നന്നെ ഉള്ളു അമർ അവനാണ് എന്റെയും ഈ പാർട്ടിയുടെയും കടിഞ്ഞാൺ.
വിശ്വനാഥൻ :അല്ല മോൻ ഉറങ്ങിയോ മോളെ.
തുടരും…
