(വിശ്വനാഥന്റെ മുഖം നല്ല പോലെ മാറി വരുവാൻ തുടങ്ങി. എന്നിട്ട് ഒരു നോട്ടം മൃദുലയിൽ നോക്കി )
വിശ്വനാഥൻ :അത് നിന്റെ മകൾ അല്ലെ. കൊള്ളാം നല്ല കുട്ടി.
(അയാൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ. അതുവരെ അവിടെ കണ്ട വൈശാഖൻ അല്ലായിരുന്നു പിന്നീട് കണ്ടത്. അയാൾ നന്നായി വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. മൃദുല ദൂരെ നിന്ന് അത് നോക്കി കണ്ടു പക്ഷേ സംഭാഷണം ഏതാണെന്നു അവൾക്കു പിടി കിട്ടിയില്ല. അച്ഛനും ഇപ്പോൾ അയാളുടെ കൂടെ കൂടി എന്നവൾക്ക് തോന്നി.
വൈശാഖൻ :(ചുറ്റും നോക്കി എന്നിട്ട് അയാളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞു )ദയവുചെയ്തു എന്റെ കുടുംബം നശിപ്പിക്കല്.
വിശ്വനാഥൻ :ഹേയ്.. സാർ പേടിക്കണ്ട ഞാൻ ഒന്ന് ഓര്മിപ്പിച്ചെന്ന് മാത്രം. അമറിന്റെ കൈയിൽ നിന്നും വാങ്ങിച്ചതിന്റെ ചൂട് ആറിയിട്ടില്ലല്ലോ. നീ ഒന്നും കണ്ടില്ല കേട്ടില്ല എന്ന് വെച്ചങ്ങു പൊയ്ക്കൊള്ളണം. ഇടയ്ക്ക് ചൊറിച്ചിൽ തോന്നുമ്പോൾ ഭാര്യയെയും മകളെയും ഒന്ന് ഓർത്താൽ മതി.
(അയാൾ മെല്ലെ അവിടെ നിന്നും നടന്നു നീങ്ങി. അയാൾ മൃദുലയെ തന്നെ നോക്കി നടന്നു പോയി. ഉഫ് എന്ത്‌ ആറ്റം ചരക്ക് ആണ് ഇവൾ അയാൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു തെറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലകൾ അയാളുടെ അണ്ടി കമ്പി ആക്കാൻ തുടങ്ങി.
വീട്ടിൽ എത്തിയ മൃദുല വൈശാകനോട് മിണ്ടാൻ പോലും താല്പര്യം കാണിക്കുന്നില്ല. അവളോട് എന്ത്‌ ചോദിച്ചാലും പൊട്ടി തെറിക്കാൻ തുടങ്ങി. അഞ്ജലിയ്ക്ക് അത് കുറച്ചു കൂടി വൈശാഖനിൽ നിന്നും വരുത്താൻ അത് സഹായകമായി. തന്റെ മകൾ പോലും അച്ഛനെ വെറുക്കുവാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അഞ്ജലിയെ പോലെ തന്നെ മകളും അയാളോട് മിണ്ടാതെ മാറി നടന്നു. അത് അയാൾക്ക് വളരെ മനസ്സ് വേദനിപ്പിച്ചു.
പിറ്റേന്ന് സ്കൂളിൽ എത്തിയപ്പോൾ അഞ്ജലി ആകെ ടെൻഷൻ ആയിരുന്നു. എങ്ങനെ ഒരു മറുപടി ടീച്ചർമാർക്ക്‌ കൊടുക്കും എന്നതിൽ. ദിവ്യ ടീച്ചറും മാലതി ടീച്ചറും അങ്ങോട്ട് നടന്നു ചെന്നു.
ദിവ്യ :എന്താണ് ടീച്ചറെ ഒരു മൗനം.
മാലതി :ടീച്ചർ നല്ല പോലെ ആലോചിച്ചു എന്ന് തോന്നുന്നു. ചിലപ്പോൾ അതിന്റെ ആയിരിക്കും.
ദിവ്യ :ടീച്ചർ പറ എന്തായി തീരുമാനം.
അഞ്ജലി :അത് ഞാൻ ഒന്നും തീരുമാനിച്ചില്ല.
ദിവ്യ :എന്തിനാ കൂടുതൽ ആലോചിക്കുന്നത് ടീച്ചറെ. ദേ ഞങ്ങളെ നോക്കിക്കേ എന്തെങ്കിലും പ്രോബ്ലെം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടോ. ഇതൊക്കെ ഒന്ന് എൻജോയ് ചെയ്യ് ടീച്ചറെ.
അഞ്ജലി :എനിക്ക് എന്തോ വീടിനെ പറ്റിയും മോളെ കുറച്ചു ആലോചിച്ചും എന്തോ.
മാലതി :ഇതൊക്കെ ആരറിയാനാ ടീച്ചറെ. ടീച്ചറിന്റെ ഭർത്താവിന്റെ കഴിവ്കേട് കാരണം ടീച്ചർ എന്തിനാ ജീവിതം നശിപ്പിക്കുന്നത്. ഇതൊക്കെ അങ്ങനെ കണ്ടാൽ മതി.
(മാലതി അഞ്ജലിയുടെ മനസ്സിൽ ആണ് അടി കൊടുത്തത്. അഞ്ജലി ചിന്തിച്ചു അതെ കഴിവില്ലാത്ത ഭർത്താവ് കാരണം താൻ എന്തിനാണ് ജീവിതം ഹോമിക്കുന്നത്. അയാൾക്ക് വേണ്ടങ്കിൽ വേണ്ട പക്ഷേ എനിക്ക് അത് ആഗ്രഹിചൂടെ ഭർത്താവിൽ നിന്ന് കിട്ടാത്ത സുഖം മറ്റൊരാളിൽ നിന്ന് ഏറ്റുവാങ്ങുന്നു അത്ര മാത്രം. അഞ്ജലി ചോദിച്ചു. )
അഞ്ജലി :ഞാൻ ഞാൻ എന്താണ് ചെയ്യണ്ടത് ടീച്ചർ പറയു.
ദിവ്യ :ടീച്ചർ ഇനി മറ്റൊന്നും ആലോചിച്ചു തല പുണ്ണാക്കണ്ട. ടീച്ചറിന്റെ പായ ഇനി ടീച്ചറിന് ഇഷ്ടം ഉള്ളവർക്ക് വിരിക്കാം. അത് ടീച്ചറിന്റെ ഇഷ്ടം ആണ്.
മാലതി :ടീച്ചർ കാൽ അകത്തി ഒന്ന് കൊടുത്താൽ പിന്നെ സ്വർഗം കാണാം.
ദിവ്യ :അതേ ടീച്ചർ സ്വഭാവ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് വെച്ച് നടന്നിട്ട് എന്തു കിട്ടാൻ. ടീച്ചർ ഇപ്പോളും ചെറുപ്പം ആണ്. അത് വെറുതെ നശിപ്പിച്ചു കളയണോ.
അഞ്ജലി :ഉം..
മാലതി :അല്ല ടീച്ചർ ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് ലീവ് എടുക്കാമോ?
അഞ്ജലി :എന്തിന്?
മാലതി :എനിക്ക് ഒരു പർച്ചെസിങ് ഉണ്ട്. വിരോധം ഇല്ലങ്കിൽ നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് പോകാം.
അഞ്ജലി :ഇവിടെ ജോയിൻ ചെയ്തു അധിക നാൾ ആയില്ല അതിനു മുൻപേ ലീവൊക്കെ ചോദിച്ചാൽ.
മാലതി :അതിനെന്താ ഹാഫ് ഡേ ലീവ് അല്ലെ. അത് കുഴപ്പമില്ല. പിന്നെ ടീച്ചർ ഇവിടെ വന്നിട്ട് ടൗണിൽ ഒന്നും പോയിട്ടില്ലല്ലോ.
അഞ്ജലി :അതല്ല സാറിനോട് ലീവ് എങ്ങനെ ചോദിക്കും അതാ ഒരു മടി.
മാലതി :അതൊക്കെ ഞാൻ റെഡി ആക്കാം പോരെ അപ്പോൾ ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് പോകാമല്ലോ.
അഞ്ജലി :പിന്നെ എന്താ പ്രശ്നം പോകാം
(മാലതി ദിവ്യയെ അഞ്ജലി കാണാതെ ഒന്ന് കണ്ണ് കാണിച്ചു )
മാലതി :ഞാൻ പ്രിൻസിപ്പളിനെ കണ്ടു ലീവ് റെഡി ആക്കട്ടെ.
(മാലതി പ്രിൻസിപ്പൽ റൂമിലേക്കു നടന്നു പോയി.അന്ന് ഉച്ച തിരിഞ്ഞു അഞ്ജലിയും മാലതിയും ഒരു 2 മാണിയോട് കൂടി സ്കൂളിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. അവർ സ്കൂളിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്ന് ബസ് സ്റ്റോപ്പ്‌ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. പെട്ടന്ന് ഒരു കാർ അവരുടെ മുൻപിലേക്ക് പൊടി പറത്തി വന്നു നിന്നു. അതിന്റെ ഡ്രൈവർ ഇരിക്കുന്ന ഡോർ ഓപ്പൺ ആയി അത് മറ്റാരും ആയിരുന്നില്ല അമർ ആയിരുന്നു. അവൻ ഡോർ തുറന്ന് കാറിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് തന്നെ അവരോടു ചോദിച്ചു.
അമർ :അല്ല ടീച്ചർ മാരിതെങ്ങോട്ടാണ്?
അമർ :ഹേയ് ഒരു ചെറിയ പർച്ചേസ്. പിന്നെ ടീച്ചർ ഇവിടെ ആദ്യം ആയിട്ടല്ലേ പുറത്തോട്ട് ഒന്നും പോയിട്ടും ഇല്ല. അതാ ടീച്ചറെ കൂട്ടിയത്
(അഞ്ജലി മുഖം തിരിഞ്ഞ് നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. അപ്പോൾ അമർ അഞ്ജലിയോട്)
അമർ :എന്റെ പൊന്നു ടീച്ചറെ. ടീച്ചറിന്റെ ഹസ്ബൻഡ് വെറുതെ എന്നെ കേറി ചൊറിയാൻ വന്നു. ഞാൻ ഒന്ന് മാന്തി വിട്ടു. അപ്പോൾ ടീച്ചർ അങ്ങോട്ട് കയറി വന്നു ഒന്നാമതെ എനിക്ക് കലി കേറി ഇരിക്കുവാരുന്നു ആ സമയത്ത് അറിയാണ്ട് എന്റെ വായിൽ നിന്ന് എന്തൊക്കെയൊ വീണുപോയി ക്ഷമിക്കണം.
മാലതി :അങ്ങ് ക്ഷമിച്ചേക്ക് ടീച്ചറെ ആള് മാപ്പ് പറഞ്ഞതല്ലേ.
അമർ :അല്ല നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഷോപിങ്ന് അല്ലെ. എന്നാൽ കയറിയ്ക്കോ ഞാൻ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യാം.
അഞ്ജലി :അല്ല ഞങ്ങൾ ബസിനു പൊയ്ക്കൊള്ളാം.
അമർ :എന്താ ടീച്ചറെ വിരോധം ആണോ. എന്തായാലും ഞാൻ ടൗണിലേക്കാണ് ഞാൻ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യാം.
അഞ്ജലി :അയ്യോ, അത് കൊണ്ടല്ല.
അമർ :എനിക്ക് പോയിട്ട് ധൃതി ഒന്നും ഇല്ലന്നേ.
മാലതി :എന്റെ പൊന്നു ടീച്ചറെ ഇനി ബസ്റ്റോപ്പിൽ പോയി നിന്ന് വണ്ടി കാത്ത്‌ നിന്ന് അങ്ങ് ചെന്നിട്ട് എപ്പോഴാണ് തിരിച്ചു വരിക ടീച്ചറിനും വേഗം തിരിച്ചു വരണ്ടേ. എന്തായാലും ഈ വണ്ടി അങ്ങോട്ട് ആണ് പോകുന്നത് ആള് നമ്മളെ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യാമെന്നും പറഞ്ഞു പിന്നെന്തിനാണ് അത് വേണ്ടന്ന് വെക്കുന്നത്. വാ ടീച്ചറെ
(മാലതി അതും പറഞ്ഞ് ഡോർ ഓപ്പൺ ചെയ്ത് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. )
മാലതി :വാ ടീച്ചറെ കേറുന്നേ.
(അഞ്ജലി ആദ്യം ഒന്ന് മടിച്ചെങ്കിലും പിന്നെ കാറിലേക്ക് കയറി. കാർ മെല്ലെ ഓടി തുടങ്ങി. അയാളുടെ കാറൊക്കെ കണ്ടപ്പോൾ അഞ്ജലിയുടെ കണ്ണ് മഞ്ഞളിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒരു 10, 15 മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞ് അമർ കാർ ഒരു സൈഡ് മാറ്റി നിർത്തി.മാലതി പുറത്ത് ഇറങ്ങി ഒപ്പം ഡ്രൈവർ സൈഡിൽ നിന്ന് അമറും. മാലതി നേരെ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ കയറി ഇരുന്നു. പെട്ടന്ന് പിന്നിലെ ഡോർ തുറന്ന് അമർ അഞ്ജലി ഇരിക്കുന്ന സീറ്റിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നു. അഞ്ജലി ആകെ വിയർക്കുവാനൊക്കെ തുടങ്ങി. അവൾ കർചീഫ് ഉപയോഗിച്ച് മുഖം തുടയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. മാലതി കാർ സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു. പയ്യെ കാർ ഓടിതുടങ്ങി . അമർ മെല്ലെ അഞ്ജലിയുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി ഇരുന്നു. എന്നിട്ട് അഞ്ജലിയുടെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചു. അഞ്ജലി പെട്ടന്ന് കൈ വെട്ടിച്ചു മാറ്റി. അമർ അഞ്ജലിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
