ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയീ…
ഒരിക്കൽ, ഭവാനി വരാതിരുന്ന ദിനം. പതിവുപോലെ വൈകീട്ട് ജോലികഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചെത്തി. പറയത്തക്ക ജോലികൾ ഇല്ലാത്തതിനാൽ വലിയ ക്ഷീണം ഇല്ല. കൈവശമുള്ള ഡ്യൂപ്ലിക്കറ്റ് കീ ഉപയോഗിച്ച് വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തുകയറി ആദ്യം അപ്പച്ചനെ തിരഞ്ഞു. ഞാൻ വരുമ്പോഴൊക്കെ ചെടി നനയ്ക്കുക, വല്ലതും നട്ട് നനയ്ക്കുക ഇതൊക്കെ സർവ്വസാധാരണം. ജോലി ഒന്നുമില്ലെങ്കിൽ വീടിന്റെ മുന്നിൽ കസേരയിൽ ഉപവിഷ്ഠനാകും, കൈയ്യിൽ പത്രവുമായി. പക്ഷെ, ഇന്ന് ആളെ കാണാനില്ല. ഞാൻ ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു.
“അപ്പച്ചാ….” ഞാൻ സംഭ്രമിച്ച് വിളിച്ചു.
“സൂസൻ… മോളെ… ഞാൻ ഇവിടെയുണ്ട്…” ശബ്ദം വന്നത് വർക്ക് ഏരിയയിൽ നിന്നാണെന്ന് മനസ്സിലായി. ശ്വാസം നേരെയായി. നോക്കുമ്പോൾ, അപ്പച്ചൻ കുനിഞ്ഞ് നിന്ന് മുട്ട്കാലിൽ കുഴമ്പിട്ട് തിരുമ്മുന്നു. ഞാൻ അടുത്ത് ചെന്ന്.
“എന്നാ പറ്റീ…”
“ഒ… ചുമ്മാ… മുറ്റന്ന് കാൽ തെറ്റി… കാലൊന്ന് ഇടറി…”
“എപ്പോൾ?? എങ്ങിനെ?? നോക്കട്ടെ…” ഡ്രെസ്സ് പോലും മാറാതെ ഞാൻ അപ്പച്ചന്റെ കാൽ പരിശോധിച്ചു.
“നീരില്ല… ഉളുക്കാവും… ഞാൻ തിരുമ്മാം… അപ്പച്ചൻ ദോണ്ടെ ആ സ്റ്റൂളിലോട്ട് ഇരിക്ക്… ഞാൻ ഇതൊന്ന് മാറ്റിയിട്ടേച്ചും വരാം..”
ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ്, മുറിയിലേക്ക് കയറി വിശാലമായി മുള്ളി. കഴുകാൻ നിൽക്കാതെ, ഡ്രെസ്സ് എല്ലാം അഴിച്ച് ഒരു ടീ ഷർട്ടും മുട്ടോളം വരുന്ന ഫ്രോക്കും വലിച്ചിട്ടു. ബ്രായും ഷെഡിയും ഊരിയിട്ടപ്പോൾ തെല്ലൊരു ആശ്വാസം. അപ്പച്ചന്റെ മുട്ട് ഒന്ന് തിരുമ്മിക്കൊടുത്തിട്ടാവാം ബാക്കി പണികൾ.
സ്റ്റൂളിലിരിക്കുന്ന അപ്പച്ചന്റെ അരികിൽ പൊക്കം കുറഞ്ഞ ഒരു സ്റ്റൂൾ വലിച്ചിട്ട്, കുന്തുകാലിൽ ഇരുന്ന് കുഴമ്പ് കൈയ്യിൽ തേച്ചിട്ട് മുട്ടിൽ നല്ലപോലെ പുരട്ടി. കുഴമ്പിനു ചെറുചൂട്. ചിരട്ടയ്ക്ക് ചുറ്റും മസ്സാജ് ചെയ്തപ്പോൾ അപ്പച്ചൻ ചുമരിലേക്ക് ചാരി.
“അപ്പച്ചൻ ചായ കുടിച്ചോ???” മൃദുവായി തിരുമ്മുന്നത്തിനിടയിൽ ചോദിച്ചു.
“കട്ടൻ കുടിച്ചായിരുന്നു….ആഹ്… ദാ… അവിടെയാണ് വേദന…” ഒരു സ്പോട്ടിൽ വിരൽ തൊട്ടപ്പോൾ മൂപ്പർ മൊഴിഞ്ഞു. ഞാൻ അവിടെ ബലത്തിൽ തിരുമ്മിയപ്പോൾ, വേദനയാൽ അപ്പച്ചൻ കാൽ ഉയർത്തിയതും, ഒരു മിന്നായം പോലെ, അപ്പച്ചന്റെ സുന കണ്ണിൽ പെട്ടു. ഗൊച്ചുഗള്ളൻ! അടിയിൽ തടയില്ല.. അതേ പൊസിഷനിൽ താൻ വീണ്ടും അമർത്തി തിരുമ്മി. അപ്പച്ചൻ വീണ്ടും കാൽ ഉയർത്തി. അപ്പോഴും കണ്ടു, വലിയ ആഗ്രത്തോടു കൂടിയ കണ! രണ്ടാം വട്ടം താനത് വ്യക്തമായി കണ്ടുവെന്ന് അപ്പച്ചനും ബോധ്യമായി.
മുണ്ടിന്നിടയിലൂടെ അപ്പച്ചന്റെ ചുരുണ്ടകൂടിയ കറുത്ത സാമാനം കാണാൻ രസം തോന്നീ. ഒന്ന് മൂപ്പിക്കാൻ തന്റെ ഫ്രോക്ക് കുറച്ചുകൂടി മുകളിലേക്ക് തെരുത്ത് വച്ച്, തുട കാണത്തക്കവിധം ഇരുന്ന്, വീണ്ടും അതേ സ്പോട്ടിൽ കൈ അമർത്തി. അപ്പച്ചൻ കാൽ പിന്നേയും ഉയർത്തി. മൂന്നാംവട്ടം അൽപ്പനേരം കാൽ ഉയർത്തി പിടിച്ച അപ്പച്ചൻ തന്റെ തുടകളിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ താനൊന്ന് ചൂളി. അതേസമയം, ഉയർത്തിയ കാലിന്നിടയിലൂടെ അപ്പച്ചന്റെ കുണ്ണ വ്യക്തമായി പിന്നെയും കണ്ടു. കുളിരണിഞ്ഞു!!
“വേദനയ്ക്ക് ഇപ്പോ ശമനമുണ്ടോ…” തിരുമ്മൽ മുട്ടിനു അൽപ്പം മുകളിലേയ്ക്കാക്കി ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“എന്റെ സൂസൻ മോൾ തൊട്ടാൽ എന്റെ സകല വേദനയും അകലും…” അപ്പച്ചൻ എന്നെ വാക്കാൽ സുഖിപ്പിച്ചു. ഇടയ്ക്ക്, ഞാൻ എന്റെ ചേർത്തുവച്ച മുട്ടുകൾ സൗകര്യത്തിനായി ഒന്നകത്തി. അപ്പോൾ അപ്പച്ചന്റെ നോട്ടം അവിടെയ്ക്കായീ. എന്റെ സ്വർഗ്ഗ കവാടം വ്യക്തമായിട്ടൊന്നൊന്നും കാണില്ലെന്നറിയാം. എങ്കിലും ഒന്ന് ടീസ് ചെയ്യാമെന്ന് മനസ്സിൽ തോന്നി.
“ഇനി വേദന വല്ലിടത്തും ഉണ്ടോ…” തിരുമ്മൽ അവസാനിപ്പിക്കുന്നതിനു മുന്നേ, അപ്പച്ചന്റെ തുടയിൽ തഴുകികൊണ്ട് ചോദിച്ചു. തുടയിൽ തൊട്ടതും, അപ്പച്ചന്റെ മുണ്ട് ഒന്നനങ്ങി. പിന്നെ ഉയർന്ന് പൊങ്ങി. പതിയെപതിയെ അതൊരു കൂടാരമായി നിലകൊണ്ടു. അതായത്, തന്റെ തലോടലിന്റെ പ്രതിഫലനം അപ്പച്ചന്റെ കുണ്ണയിൽ നിഴലിക്കുന്നു!
“സൂസൻ മോളെ… മോൾ അങ്ങിനെ ചോദിച്ചാൽ….. ഇച്ചിരി മുകളിൽ തിരുമ്മോ??” ശബ്ദത്തിൽ ഒരു വിറയൽ.
“ഇവിടെയാണോ…?” ആ തുടയിൽ എന്റെ കൈകൾ ഒഴുകി.
“ലേശം മുകളിൽ….” അപ്പച്ചന്റെ ദേഹം കിടുത്തു.
തിരുമ്മിത്തിരുമ്മി ഞാൻ കൈ മെല്ലെ മുകളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയീ. കൈകൾ വിറക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, എന്തും വരട്ടെ എന്ന് കരുതി കൈകൾ മേലോട്ടുഴിഞ്ഞു.
തെല്ല് നേരത്തെ കണ്ട മൂപ്പരുടെ കനമുള്ള അഗ്രം… ഭവാനിയുടെ കൂതിയിലെ അടി… മനസ്സിൽ പലപല ചിത്രങ്ങൾ ക്ഷണനേരം മിന്നിമറഞ്ഞു. കൈകൾ മുകളിൽ എത്തിയപ്പോൾ, ചുരുണ്ട മുടിയിഴകൾ വിരലിൽ തടഞ്ഞു. വീണ്ടും താഴെ മുട്ടുവരെ ഉഴിഞ്ഞ്, പിന്നെ മുകളിലേക്ക്… പലവട്ടം ഈ വിക്രസ്സ് തുടർന്നു. അപ്പച്ചൻ കണ്ണുകളടച്ച് ഭിത്തിയിൽ ചാരി കിടക്കുന്നു.
ഇതിനകം മൂപ്പരുടെ കുണ്ണ പൂർണ്ണരൂപം പ്രാപിച്ചു. അവസാനം വിരലുകൾ ആ കമ്പിപ്പാരയിൽ മുട്ടിയതും, അപ്പച്ചൻ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് ആ ആയുധത്തിൽ എത്തിച്ചു. മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ ഞാനതിനെ തൊട്ടു. പിന്നെ, അപ്പച്ചനെ നോക്കി, അതിൽ വട്ടം പിടിച്ചു. അപ്പച്ചൻ ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ടു. ചൂട് പടർന്ന ആ പാര തന്റെ കൈയ്യിലിരുന്ന് വീർത്ത് വിറച്ചു. കുണ്ണയുടെ ആഗ്രത്തിൽ വിരലോടിച്ച് മെല്ലെ തൊലി താഴ്ത്തി . അപ്പച്ചൻ ഇരുന്ന ഇരുപ്പിൽ പൊന്തി.
മുണ്ടിന്റെ മറവിൽ കിടന്ന വടിവീരനെ ഞാൻ സ്വാതന്ത്രനാക്കി. അവൻ കാറ്റും വെളിച്ചവും കൊണ്ടു. ഇരുണ്ട, നരച്ച രോമം നിറഞ്ഞ , മകുടം വീർത്ത ഒരു ഒത്ത ആയുധം. ഇതല്ലേ ഭവാനിയുടെ മൂലം പൂരാടമാക്കിക്കൊടുത്തത്? എന്തൊരു ഉശിര്!! എന്തൊരു ബലം!! ആൾക്ക് പ്രായമായെങ്കിലും, പണിയായുധം ഇപ്പോഴും മധുരപ്പതിനേഴിൽ.
“മോളെ…..” അപ്പച്ചൻ മുടിയിൽ തലോടി.
“എന്തേ….” എന്റെ ഉഴിച്ചിലിന്റെ സ്ഥാനം മാറിയതോടെ എന്നിലും ഒരു ചെറുസംഭ്രമം വളർന്നു. എന്തായാലും കെട്ടിയോന്റെ അപ്പനല്ലേ. ഒരു ഞാണിന്മേൽ കളിയാണ്. പൊളിഞ്ഞാൽ, സവ്വം നശിക്കും. പക്ഷെ, സെക്സിൽ റിസ്ക്കിന് എന്നും സ്ഥാനമുണ്ട്. കുറച്ചധികം റിസ്ക് എടുത്താൽ, അനുഭവം വ്യത്യസ്തമാക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ, കിട്ടിയതുകൊണ്ട് തൃപ്തിയടഞ്ഞ്, ജീവിച്ച് മരിക്കുക.
“മോൾക്ക് എന്നോട് ദേഷ്യോണ്ടോ.. ”
“എന്തിന്..???”
“അല്ല… ഇമ്മാതിരി പണികൾ ചെയ്യിപ്പിക്കുന്നതുകൊണ്ട്….” അപ്പച്ചന്റെ താലോടൽ കഴുത്തിലും, കവിളിലും പിന്നെ തന്റെ സമൃദ്ധമായ തന്റെ മാറിട്ടത്തിലും എത്തി.
“ചെയ്യാനും ഇഷ്ടമുള്ളതുകൊണ്ടല്ലേ ഇങ്ങനെ ഇരുന്ന് തരുന്നത്… അപ്പച്ചന്റെ ഉള്ളിലെ ആഗ്രഹം നിറവേറ്റുന്നു… അതിന്റെ ശരിതെറ്റുകൾ ഞാൻ ചിന്തിക്കുന്നില്ല…” കുണ്ണയിൽനിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ പറഞ്ഞു.