സ്വർഗത്തേക്കാൾ സുന്ദരം

Swargathekkal Sundaram | Author : Spulber

(അമ്മക്കഥയൊന്ന് ശ്രമിച്ചതാ… അഭിപ്രായം പറയണേ… )

“ ഇനിയെനിക്ക് പറ്റില്ലെടീ.. ക്ഷമിക്കാവുന്നതിന്റെ അറ്റം വരെ ക്ഷമിച്ചു… സഹിക്കാവുന്നതിന്റെ പരമാവധി സഹിച്ചു.. ഇനി കഴിയില്ല.. എനിക്കിനി കിട്ടിയേപറ്റൂ… അതിന് നീയെന്നെ സഹായിക്കണം…നല്ല കരുത്തനായ ഒരാണിന്റെ ഉശിരുള്ള ഒരു കുണ്ണ…അതെനിക്ക് വേണം… ഉടനേ വേണം…”

ആ വോയ്സ് മെസേജ് കൂടി കേട്ടതും,
ഹരി തളർന്നു കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റൽ കാന്റീനിലെ ചെയറിലേക്ക് ചാരിയിരുന്നു.

എന്താണീശ്വരാ… എന്താണ്
താനീ കേട്ടത്.. ഹരിക്ക് ദേഹമാസകലം വിറക്കുകയാണ്.. കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ അവൻ ആ മൊബൈലിലേക്ക് തുറിച്ച് നോക്കി. മേശപ്പുറത്തിരുന്ന ജഗിലെ വെള്ളം അവൻ വായിലേക്ക് കമിഴ്തി.
പരവേശം ഒട്ടും കുറയുന്നില്ല. അവൻ വീണ്ടും ഒന്നുകൂടി ആ വോയ്സ് കേട്ടു നോക്കി.
അതെ… അതു തന്നെ.. ഇത്.. ഈ ശബ്ദം… ഇത് തന്റെ… തന്റെ അമ്മയുടേത് തന്നെയാണെന്ന് വേദനയോടെ, ഞെട്ടലോടെ അവൻ ഉറപ്പിച്ചു.
കയ്യും, കാലും തളർന്ന് ഇരുന്നിടത്ത് നിന്ന് എഴുന്നേൽക്കാനാവാതെ, ശ്വാസം പോലും എടുക്കാനാവാതെ അവൻ അതേ ഇരുപ്പ് കുറേ നേരമിരുന്നു.

പെട്ടെന്നവൻ ‘ട u m i, എന്ന പേരിൽ നിന്ന് അമ്മയുടെ ഫോണിലേക്ക് വന്ന മുഴുവൻ ചാറ്റും തന്റെ മൊബൈലിലേക്ക് ഫോർവേഡ് ചെയ്തു. പിന്നെ ചായ നിറച്ച് വെച്ച ഫ്ലാസ്ക്കുമെടുത്ത് ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കറയിപ്പോയി.

നൂറ്റിയാറാം നമ്പർ മുറിയുടെ വാതിലിന് മുമ്പിൽ ഹരിയൊന്ന് നിന്നു. പിന്നെ വിറക്കുന്ന തന്റെ ശരീരവും, വിയർക്കുന്ന തന്റെ മുഖവും സാധാരണ നിലയിലാക്കി വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി.
കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന അച്ചനെ നനഞ്ഞ തോർത്തു കൊണ്ട് തുടക്കുകയാണ് അമ്മ. അവൻ പതിയെ അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്കൊന്ന് നോക്കി. തികഞ്ഞ ആത്മാർത്ഥതയോടെ അച്ചനെ പരിചരിക്കുകയാണ് തന്റെയമ്മ. നിഷ്കളങ്കമായ ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ, താൻ കേട്ടതെല്ലാം അമ്മ തന്നെയാണോ പറഞ്ഞതെന്ന് ഹരിക്ക് സംശയമായി.
ഹരിയെ കണ്ട് പുഞ്ചിരിയോടെ അനിത ചോദിച്ചു.

“ ആ… ഹരിക്കുട്ടാ… മരുന്നെല്ലാം കിട്ടിയോടാ… എന്തേ ഇത്ര വൈകി.. ?
നിന്നെ കാണാഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ തന്നെ അച്ചനെ തുടച്ച് കൊടുത്തു… നീയാ മരുന്നൊക്കെ എടുക്ക്…ഇപ്പത്തന്നെ കൊടുക്കാനുള്ളതാ…”

ഹരി അമ്മ പറഞ്ഞതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു.

“ ഹരിക്കുട്ടാ… എന്താടാ നീ ഇങ്ങിനെ നോക്കുന്നത്… ആ മരുന്നെടുക്കടാ…”

ഹരി പെട്ടെന്ന് തന്റെ മുഖത്തെ കള്ളത്തരംപിടിക്കപ്പെടാതിരിക്കാൻ വേഗം തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് മരുന്നെടുത്ത് അമ്മയുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു.

“ ഹരിക്കുട്ടാ… നീയൊന്ന് വീട് വരെ പോയി അമ്മക്ക് കുറച്ച്ഡ്രസൊക്കെ എടുത്തിട്ട് വാ… രണ്ട് ദിവസം കൂടി ഇവിടെ നിൽക്കണമെന്നാ രാവിലെ വന്നപ്പോ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്…”

ഇപ്പോ കൊടുക്കേണ്ട മരുന്നെല്ലാം എടുത്ത് വെച്ച് കൊണ്ട് അനിത പറഞ്ഞു.

“ ശരിയമ്മേ… ഞാനിനി ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് വന്നാൽ പോരെ അമ്മേ… കടയിലൊന്ന് കയറണം…അവിടെ കബീർക്ക തനിച്ചല്ലേ ഉള്ളൂ… ഞാനൊരു അഞ്ച് മണിയാവുമ്പോ എത്താം… അത് പോരെ അമ്മേ…””

“ അത് മതിയെടാ… നീ രാത്രിയാവുമ്പോ എത്തിയാൽ മതി.. എന്തെങ്കിലുമുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ വിളിക്കാം…”

“ ശരിയമ്മേ… ഇന്നാ അമ്മയുടെ ഫോൺ..എന്നാൽ ഞാനിറങ്ങാ… “

ഹരി കാറിന്റെ ചാവിയുമെടുത്ത് വാതിൽതുറന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. പാർക്കിംഗിൽ നിർത്തിയിട്ട കാറിൽ കയറിയതും അവൻ വീണ്ടും വിറക്കാനും, വിയർക്കാനും തുടങ്ങി. കേട്ടത് പൂർണമായും വിശ്വസിക്കാൻ ഇനിയുമവനായിട്ടില്ല. തന്നെയും, അച്ചനെയും ജീവനെക്കാളേറെ സ്നേഹിക്കുന്ന തന്റെയമ്മ അങ്ങിനെയൊക്കെ പറയുമോ… ? ഏതായാലുംകടയിലേക്ക് പിന്നെ പോകാം.. ആദ്യം വീട്ടിലേക്ക്. വീട്ടിലെത്തി ഈ ചാറ്റ് മുഴുവൻ കേൾക്കണം. എന്നാലേ തനിക്ക് വിശ്വാസം വരൂ …
ഹരി കാർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.

ഇരുപത്തഞ്ച് വർഷത്തോളം നീണ്ട പ്രവാസ ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ച് ഗോവിന്ദൻ മടങ്ങിവന്നത് അത്യാവശ്യം സമ്പാദ്യവും, ശരീരം നിറയെ രോഗങ്ങളുമായിട്ടാണ്. സ്നേഹനിധിയായ ഭർത്താവും, അച്ചനുമായിരുന്നു ഗോവിന്ദൻ.
രണ്ട് വർഷം കൂടുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന രണ്ട് മാസത്തെ ലീവ് അയാൾ ഭാര്യയും മക്കളുമൊത്ത് സന്തോഷത്തോടെ ആഘോഷിച്ചു. ഭാര്യ അനിതയും, മക്കളായ ഹരിഗോവിന്ദനും, നീലിമയും അയാളുടെ വരവിനായി കൊതിയോടെ കാത്തിരിക്കും..

അൻപത് വയസുള്ള ഗോവിന്ദനും, നാൽപ്പത്തിയെട്ട് വയസുളള അനിതക്കും രണ്ട് മക്കളാണ്. മൂത്തത് ഇരുപത്താറ് വയസുള്ള മകൾ നീലിമ, രണ്ടാമത്തേത് ഇരുപത്തിനാല് വയസുള്ള മകൻ ഹരിഗോവിന്ദൻ. രണ്ട് വർഷം മുൻപ് നീലിമയുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു. ദുബായിൽ ഗോവിന്ദന്റെ കൂടെ ജോലി ചെയ്ത ശ്രീകുമാറാണ് നീലിമയെ കല്യാണം കഴിച്ചത്..

അവൾ അവന്റെ കൂടെ ദുബായിൽ തന്നെയാണ്. പഠനത്തിൽ വലിയ താൽപര്യം ഇല്ലാതിരുന്ന ഹരി നാട്ടിൽ തന്നെ ഒരു ബേക്കറി കൂൾബാർ നടത്തുകയാണ്. നാല് വർഷം മുൻപ് തുടങ്ങിയ കട ഇപ്പോൾ കുഴപ്പമില്ലാതെ പോകുന്നുണ്ട്. അവിടുത്തെ ജോലിക്കാരനാണ് കബീർ. നാൽപത് വയസുണ്ടെങ്കിലും കബീർ, ഹരിയുടെ ആത്മാർത്ഥ സുഹൃത്താണ്. അവർ തമ്മിൽ മുതലാളി തൊഴിലാളി ബന്ധമല്ല ഉള്ളത്. എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പരസ്പരം പറയുന്ന നല്ല സുഹൃത്തുക്കൾ.

ഗോവിന്ദന് എല്ലാ തരം അസുഖങ്ങളുമുണ്ട്. ഷുഗറും, പ്രഷറും, എന്ന് വേണ്ട നീണ്ട കാലം പ്രവാസിയായതിന്റെ എല്ലാ പ്രശ്നങ്ങളും അയാൾക്കുണ്ട്.
കിടപ്പറയിൽ പോലും അയാൾ പരാജിതനായിട്ട് വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു. അതി സുന്ദരിയും, മാദകത്തിടമ്പുമായ അനിത അതെല്ലാം സഹിച്ചും, ക്ഷമിച്ചും പതിവ്രതയായ ഭാര്യയായിത്തന്നെ അയാളുടെ കൂടെ ജീവിച്ചു. ഇത്രയും കാലം തനിക്കും മക്കൾക്കും വേണ്ടി കഷ്ടപ്പെട്ട ഭർത്താവിനെ സ്നേഹത്തോടെ പരിചരിച്ചു. രണ്ട് വർഷം മുൻപാണ് ഗോവിന്ദൻ എല്ലാം നിർത്തി നാട്ടിൽ സ്ഥിര താമസമായത്.
ഇപ്പോൾ അയാൾ വിശ്രമ ജീവിതത്തിലാണ്. വീട്ടുകാര്യങ്ങളെല്ലാം ഹരിയാണ് നോക്കുന്നത്. കുറച്ച് വരുമാന മാർഗമൊക്കെ ഗോവിന്ദൻ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടിട്ടുണ്ട്.

ഇന്നലെ രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ ഗോവിന്ദനൊന്ന് ചുമച്ചു. അനിത നോക്കുമ്പോൾ വായിൽ നിന്നും ചോര ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നു. പേടിച്ച് വിറച്ച അവൾ കടയിലായിരുന്ന ഹരിയെ വേഗം വിളിച്ച് വരുത്തി ഗോവിന്ദനെ ഹോസ്പിറ്റലിലെത്തിച്ചു.അപ്പോഴേക്കും അയാളുടെ ഒരു വശം പൂർണമായും തളർന്നിരുന്നു. പ്രഷർ തലയിലേക്ക് അടിച്ചു കയറിയതാണ്.

പൂർണമായും സുഖപ്പെട്ടില്ലെങ്കിലും, സാവകാശം കുറേയൊക്കെ മാറ്റം വരുമെന്നാണ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്. വായയൊക്കെ ഒരു ഭാഗത്തേക്ക് കോടിയിട്ടുണ്ട്. സംസാരിക്കാൻ പോലും കഴിയില്ല. അന്ന് രാത്രി ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നു. രാവിലെ വിദഗ്ദ ഡോക്ടർ വന്ന് പരിശോധിച്ച് രണ്ട് മൂന്ന് ദിവസം ഇവിടെ നിൽക്കട്ടെ.. നമുക്ക് നോക്കാം.. എന്നും പറഞ്ഞ് കുറച്ച് മരുന്ന് കുറിച്ച് കൊടുത്ത് പോയി.