സൗമ്യ – 1 12

സൗമ്യ – 1

പഴയ ഒരു തറവാട്, അറയും നിരയുമുള്ള 8 കെട്ടു വീട്, ആ വീട്ടിലെ കാരണവരാണ് സോമശേഖരൻ. 46 വയസുണ്ട് ഭാര്യ ലളിത 39 വയസ്, മക്കൾ ജയനന്ദൻ, നന്ദന, ഹൈ സ്കൂൾ വിദ്യാർഥികളാണ്.

സോമശേഖരന് ടൗണിൽ ചെറിയൊരു തുണിക്കടയും, ചെറിയ രീതിയിലുള്ള ഫിനാൻസ് കമ്പനിയും ഉണ്ട്. കുടുംബത്തിൻ്റെ വരുമാനമാണ് ഇതു രണ്ടും.

ഒരു വിധം സന്തോഷത്തോടെ അയാൾ ജീവിതം മുന്നോട്ട് കൊണ്ട് പോകുന്നു.. ലളിതയും കുട്ടികളും ആ സന്തോഷത്തിൽ അയാൾക്കൊപ്പം പങ്കു ചേർന്നു കഴിയുന്നു.

അവരുടെ അയൽക്കാരാണ്. സുഭാഷും,സൗമ്യയും, സുഭാഷ് ഒരു മേസ്തിരി പണിക്കാരനാണ്. 35 വയസ്സ്, സൗമ്യ 29 വയസ്,

സുഭാഷിൻ്റെ അച്ഛൻ ദാമോദരൻ, 48 വയസ്സ്, കൂലിപ്പണിക്കാരൻ, അമ്മ സാവിത്രി 40 വയസ്സ്.

ദാമോദരൻ സോമശേഖരൻ്റെ വീട്ടിലെ പണിക്കാരനാണ്.

രണ്ട് വയസുള്ള മുലകുടി മാറാത്ത ഒരു കുഞ്ഞുമുണ്ട് സൗമ്യയ്ക്ക്.

സൗമ്യ സോമശേഖരൻ്റെ തുണികടയിലാണ് ജോലി ചെയ്യുന്നത്. സൗമ്യയുമായി ഒന്ന് ഒരുമിച്ചു കൂടാൻ അയാൾ ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. പല രാത്രികളിലും അവളുടെ പൂറ്റിൽ പലഭിഷേകം നടത്തുന്നത് അയാൾ സ്വപ്നം കണ്ടുറങ്ങി. ആ മോഹം ഒരു ദിവസം നടക്കുമെന്നയാൾക്കറിയാം. കാരണം സുഭാഷ് ജോലിയും കഴിഞ്ഞ് കള്ളും കുടിച്ച് വീട്ടിൽ വന്നാൽ ഭയങ്കര വഴക്കാണ്. സംശയം പറഞ്ഞ് അവളെ ഒരുപാട് ഉപദ്രവിക്കും, പലരാത്രികളും സോമശേഖരൻ്റെ വീട്ടിലാണ് അവൾ കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ടുറങ്ങുന്നത്. അവളുടെ അവസ്ഥ മനസിലാക്കി, ലളിതയും, സോമശേഖരനും, അവളോട് ഒന്നും പറയാറില്ല.

സൗമ്യയെക്കുറിച്ച് പറയുവാണെങ്കിൽ, വെളുത്ത നിറം, കടഞ്ഞെടുത്ത ശരീരം, 34 സൈസ് മുലകൾ, ചുവന്നു തുടുത്ത ചുണ്ടുകൾ, വലിയ നിതംബങ്ങൾ,

ഒരിക്കൽ അവൾ വീട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ, സോമശേഖരൻ അവളോട് ചോദിച്ചു, “തുണിക്കടയിലെ ജോലി നിനക്ക് തുടരാൻ താല്പര്യമുണ്ടോ സൗമ്യ?”

സൗമ്യ: സാറെന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്?

ശേഖരൻ: ഇങ്ങനെ ഒരു ജീവിതം കൊണ്ട് എത്ര നാൾ മുന്നോട്ട് പോകും?

സൗമ്യ: എനിക്ക് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട് ഇതു വരെ അനുഭവപെട്ടിട്ടില്ല.

ശേഖരൻ: അതല്ലടി. നീ ചെറുപ്പമല്ലേ, ഈ പ്രായത്തിൽ കെട്ടിയവൻ്റെ കൂടെയല്ലേ കിടക്കേണ്ടത്?

സൗമ്യ: അത് ശരിയാ, എല്ലാത്തിനും ഒരു ഭാഗ്യം വേണ്ടേ.

ശേഖരൻ: ഭാഗ്യം മാത്രം പോര, താല്പര്യവും സ്നേഹവും വേണം. പെണ്ണിനെ ഉണർത്തുന്നതിക്കാൾ, സ്നേഹത്തോടെ അവളെ സുഖമായി മയക്കി ഉറക്കാനും ആണിന് ക്ഷമ വേണം.

സൗമ്യ: നമുക്ക് കിട്ടുന്നതിലേ ഭാഗ്യമല്ലേ അനുഭവിക്കാൻ പറ്റു.

ശേഖരൻ: അവനു നിന്നോട് താൽപര്യമില്ലേ?

സൗമ്യ: ഒരിക്കൽ മാത്രം താല്പര്യം തോന്നി, അത് കൊണ്ട് ഒരു കുഞ്ഞുണ്ട്. (അവൾ ചിരിച്ചു.)

ആ ചിരിയിൽ ശേഖരനും പങ്കു ചേർന്നു.

ശേഖരൻ: ലളിതേ, സൗമ്യ വന്നിരിക്കുന്നു.

ലളിത: അവൻ കയറു പൊട്ടിച്ചു കാണും.

സൗമ്യ: പൊട്ടിക്കാൻ മാത്രമേ അറിയൂ, വേറൊന്നും അവനറിയില്ല.

ലളിത: നീ ചോറുണ്ടോടി?

സൗമ്യ: ഞാൻ കഴിച്ചിരുന്നു, ചേച്ചി.

ലളിത: എന്നാൽ ഞങ്ങൾ കഴിക്കട്ടെ.

സൗമ്യ: പിള്ളേർ എന്തിയെ ചേച്ചി?

അതിനു ശേഖരനാണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്.

ശേഖരൻ: അവർ വലിയ അവധിയായത് കൊണ്ട് അമ്മാത്ത് പോയി.

സൗമ്യ: എന്നാൽ ഞാൻ കിടക്കട്ടെ.

അതും പറഞ്ഞത് അവൾ മുറിയിലേക്ക് പോയി.

ലളിതയും സോമശേഖരനും ആഹാരം കഴിക്കാനായി ഡൈനിംഗ് ഹാളിലേക്ക് പോയി.

രാത്രിയിൽ അയാൾക്ക് സൗമ്യയെക്കുറിച്ചായിരുന്നു ചിന്തകൾ. എങ്ങനെയെങ്കിലും അവളെ ഒന്ന് നന്നായി കളിക്കണം. അതിനൊരുവഴിയേയുള്ളൂ. സുഭാഷിനോട് അവൾക്കുള്ള ദേഷ്യം മുതലെടുക്കണം. ആ മൈരൻ്റെ ഒരു ഭാഗ്യം, ഇത്രയും ആറ്റം ചരക്കിനെ കിട്ടിയിട്ട് കണ്ടടുത്ത് കിടത്താതെ കോലേ കേറ്റി സുഖമായി ഉറക്കാനുള്ളതിന്. എന്തായാലും ആ കുഞ്ഞു ഭാഗ്യവാനാ, അവളുടെ വെൺമുല കുരുന്നുകൾ ചപ്പി വലിച്ചു കുടിച്ച് ഉറങ്ങാമല്ലോ.

അയാൾ ഓരോന്നായി ആലോചിച്ച് കിടന്ന് എപ്പോഴോ മയങ്ങി.

പിറ്റേന്ന് –

അവൾ രാവിലെ തന്നെ കുഞ്ഞിനെ സാവിത്രിയമ്മയുടെ കൈയിൽ ഏൽപ്പിച് കടയിലേക്ക് പോയി. മഞ്ഞനിറത്തിലുള്ള ചുരിദാറാണ് വേഷം, കണ്ണുകൾ വാലിട്ടെഴുതിയിരിക്കുന്നു, മുടിയഴിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു. ആ മുടിയിഴകൾ കാറ്റിൽ പാറി നടക്കുന്നു. കണ്ടാൽ വിവാഹം കഴിഞ്ഞെന്നു പോലും പറയില്ല.

കടയിലേക്ക് കയറി വരുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോൾ ശേഖരൻ്റെ അരയിൽ എന്തോ ഒന്ന് കുതിച്ചുയരാൻ തുടങ്ങി.

ശേഖരൻ: എന്തു പറ്റി സൗമ്യ, ഇന്നലെ ഉറങ്ങിയില്ലേ?

സൗമ്യ: എന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്?

ശേഖരൻ: ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ കുഞ്ഞു കരയുന്നത് കേട്ടു.

സൗമ്യ: അവനു വേണ്ടത് രാത്രിയിൽ കൊടുത്തില്ലെങ്കിൽ അവൻ കരയും.

ശേഖരൻ: സുഭാഷിന് രാത്രിയിൽ ഒന്നും വേണ്ടേ?

സൗമ്യ: വേണമെന്ന് പറഞ്ഞാലും കൊടുക്കാൻ എനിക്കു മനസില്ല.

ശേഖരൻ: അതെന്താടി അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്?

സൗമ്യ: പെണ്ണിനെ ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യുമോ?

ശേഖരൻ: പിന്നെന്തൊക്കെ ചെയ്യണം?

സൗമ്യ: അതൊക്കെ ഞാനെങ്ങനെ സാറിനോട് പറയുന്നത്.

ശേഖരൻ: നീ പറഞ്ഞോടാ.

കടയിലേക്ക് ആളുകൾ വരുന്നത് കണ്ട് സൗമ്യ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് പോയി,

ശേഖരന് വല്ലാത്ത ദേഷ്യം വന്നു.

ഇവർക്ക് വരാൻ കണ്ട നേരം.

ശേഖരൻ ഇടയ്ക്കിടയ്ക് സൗമ്യയുടെ മുലയിൽ തുറിച്ചു നോക്കുന്നത് അവൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആളുകൾ പോയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ശേഖരൻ സൗമ്യയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

ശേഖരൻ: സൗമ്യേ, ഗോഡൗണിൽ നിന്നും കുറച്ചു തുണിയെടുക്കണം. നീയങ്ങോട്ട് വാ.

സൗമ്യ: ശരി, സാറെ.

ഗോഡൗൺ കടയിൽ നിന്നു മാറി കുറച്ചു ദൂരെയാണ്. നടന്നു പോകാനുള്ള ദൂരമേയുള്ളൂ.

അവർ ഗോഡൗണിൽ ചെന്നു. സൗമ്യ തുണിയെല്ലാം എടുക്കാനൊരുങ്ങുമ്പോൾ അയാൾ അറിയാത്ത മട്ടിൽ കൈ എടുത്ത് അവളുടെ തോളിൽ വച്ചു.

ശേഖരൻ: ആ തുണിയല്ലെടി…മുകളിൽ അടുക്കി വച്ചിരിക്കുന്ന തുണി.

അതും പറഞ്ഞ് അവളുടെ ചന്തിയിൽ അയാൾ തല്ലി. സൗമ്യ വെട്ടി തിരിഞ്ഞു. ഉടൻ തന്നെ ശേഖരൻ അവളെ നെഞ്ചിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു. നിധി കുംഭങ്ങൾ അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ഇടിച്ചു കയറി. അരയിൽ കൈ ചുറ്റി പിടിച്ച് അവളെ മുകളിലേക്കുയർത്തി.

ശേഖരൻ: നല്ല വലുപ്പമുണ്ടല്ലോ.

സൗമ്യ: അത്ര വലുപ്പമില്ല. പിന്നെ, ഉപയോഗിക്കുന്നില്ലല്ലോ.

ശേഖരൻ: നമുക്കൊന്ന് ഉപയോഗിച്ചാലോ?

സൗമ്യ: അതിനെന്താ.. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ പറ്റില്ലല്ലോ.

ശേഖരൻ: ഇപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും പിടിക്കാം.

സൗമ്യ: പിടിക്കുക മാത്രമേയുള്ളോ? വേറൊന്നും ചെയ്യില്ലേ?

ശേഖരൻ: നിനക്കറിയാത്ത എല്ലാം ചെയ്തു തരാം.

സൗമ്യ: എന്നാൽ നമുക്ക് നോക്കാം.

ശേഖരൻ: ഞാൻ പോയി കടയുടെ ഷട്ടർ ഇട്ടിട്ടു വരാം.

അയാൾ കടയിലേക്കോടിച്ചെന്ന് ഷട്ടർ ഇട്ടിട്ടു തിരിച്ചു വന്നു. അപ്പോൾ സൗമ്യ തുണി മടക്കി വയ്യ്ക്കുകയായിരുന്നു. മഞ്ഞ നിറത്തിലുള്ള ചുരിദാറിൽ അവൾ സുന്ദരിയായി നിന്ന് ജോലി ചെയ്യുന്നത് അയാൾ നോക്കി കൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *